ApyarBooks

{"books":[{"title":"ဆရာမ​လေးကိုသားမယားပြုကျင်​့ခြင်​း","imagelink":"https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfsM8fAxEJi3bmtQq0S5lrjFU6OEyVzJ_3V5200Var7gH7_KvB4d_bgtgiIhnwJG6vG7fieOaXkvfW_sPITlyVqjLkQfD_KKFtVPOAwpvwJSuyFXCynur8pc1c8O7KK5tOGxdJKa8CC9s0/s320/d902ddfe62e2dc20e738ea59cbea075f.jpg","content":"ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်အိမ်ထောင်ပြုမည်ဆိုလျှင်ထုံးတမ်းစဉ်လာအရမင်္ဂလာလက်ထက်ပွဲကိုကျင်းပ
​လေ့ရှိကြတယ်။
နယ်ခြားနေတဲ့စုံတွဲတွေဆိုတစ်ဖက်မှာတစ်ပွဲစီကျင်းပကျတယ်။အများအားဖြင့်မိန်းကလေးဘက်မှာကျင်းပလေ့ရှိပါတယ်။
​အချို့​သောသူတွေအဖို့တစ်ပွဲသာကျင်းပသဖြင့်ကျန်တစ်ဖက်ကအပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေတွေအခက်တွေ့ကြရတယ်။
ယခုဇာတ်လမ်းကထိုပြသနာကိုအစပြုပြီ​းအိအိငြိမ်​း​ဆိုတဲ့ကောင်မလေးအတွက်လမ်းနှစ်သွယ်ကိုပေါ်ပေါက်စေခဲ့တယ်။
တစ်ခုကိုရွေးချယ်ရင်ကျန်တစ်ခုကိုရင်နာစွာစွန့်ပစ်ရမှာပါ…။
အလယ်တန်းပြဆရာမလေးအိအိငြိမ်​းချစ်​​သောကိုနှင့်အိမ်ထောင်ရက်​သားကျပြီဖြစ်၍ကိုအလုပ်သွားချိန်​စ​နေ​နေ့တွင်​အိအိငြိမ်​း
တစ်ယောက်တည်းအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သည်။
အိအိငြိမ်​းမှာကိုနှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍ကိုနှင့်တစ်​ခါသာချစ်ဖူးသေးသည်။
အိအိငြိမ်​းမှာဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိမိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့်ကိုကအိအိငြိမ်​းငြင်းဆန်သဖြင့်အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။
ဟို​နေ့ကထဘီလေးကိုအသာလှန်ကာ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင်ကိုကပြီးသွားသည်။
အိအိငြိမ်​းမှာအသက်၂၅နှစ်ခန့်ရှိပြီးအသားလေးကဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။
အထူးသဖြင့်နက်မှောင်နေသောဆံကေသာလေးများမှာအိအိငြိမ်​းကိုမဟာဆန်၍ကျက်သရေရှိစေသည်။
အရပ်က၅ပေ၆လက်မခန့်ရှိပြီးအရပ်နှင့်လိုက်အောင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့နေရာနှင့်သူအချိုးကျနေသည်။
သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှစွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများနှင့်မို့တင်း၍ကြွွရွနေသောရင်သားနှစ်မွှာတို့မှာမြင်သူပုရိသတို့ကိုလည်ပြန်ငေးစေသည်။
​ကျောင်​းချိန်​တွင်​ဆိုလျှင်​အိအိငြိမ်​းသည်ပါးတွင်သနပ်ခါးလေးများပါးပါးလိမ်း၍သူမဧ။်​နက်မောင်လှသောဆံပင်များကိုထုံးထားသည်မှာ
ခန့်ညား​ချော​မောလွန်​းလှသည်။
​နေ့ခင်းအချိန်များသည်ဆရာမ​လေးအိအိငြိမ်​း၏ကိုယ်လုံးအလှဆုံးအချိန်ဖြစ်သည်။ဆရာမ​လေး၏ကျောင်းစိမ်းအင်္ကျီမှာအလွန်ပါးလွှာ
သည်မဟုတ်​​သော်​လည်​း​တော်​​တော်​​လေးကိုပါးသည်​။ထိုအခါကျောင်းအင်္ကျီအဖြူရောင်အောက်မှာထင်ရှားလှသော
အသားရောင်မြန်မာဘော်လီနှင့်ဝင်းဝါလှပ​သောနို့အုံကြီးများကိုအထင်အရှားမြင်​နေရတတ်​သည်။
ဆရာမ၏​ဘော်​လီ​ပေါ်မှ၃ပုံ၁ပုံခန်​့လျှံထွက်​​နေ​သောနို့အုံကြီးသည်လည်းမြင်သမျှယောကျာ်းတိုင်းအားစိန်ခေါ်နေသလိုဖြစ်​နေသည်။
ဆရာမ​လေးအိအိငြိမ်​းများလမ်းလျှောက်လိုက်ရင်​အဖြူရောင်ခါးတိုရင်ဖုံးလေးနှင့်ကျောင်းစိမ်းထမီအထက်ဆင်လေးကြားမှပေါ်ထွက်
လာတဲ့ဖြူဖွေးချောမွတ်နေတဲ့ခါးစပ်နေရာလေးကဝင်းခနဲဝင်းခနဲ…ခပ်တင်းတင်းဆွဲစည်းထားသောအထက်ဆင်လေးအောက်မှတင်းရင်းကားထွက်နေသောတင်သားစိုင်တို့မှာနိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့်
ခါးကျင်ကျင်လေးအောက်မှသိသာထင်ရှားစွာကားထွက်နေတယ်….တင်သားတို့ရဲ့အောက်ပိုင်းနေရာလေးမှာလည်းသိသာထင်ရှားစွာပေါ်ထွက်နေတဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကြိုးလေးမှာအစင်းလိုက်
အထင်းသား….စစ်ကိုင်းအိုးးးလားဂစ်တာရှိတ်လား…မင်းကြီးကြိုက်လား..အို…..ဘာနဲ့တင်စားခိုင်းနှိုင်းရမလဲမသိတော့။
လမ်းလျှောက်ဟန်စကားပြောဟန်တို့မှာလည်းသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့တိုးတိုးညင်းညင်းလေးဖြစ်သည်။ရုပ်ရည်လေးမှာလှသည်ဆိုသည်ထက်ချောသည်ဆိုလျှင်ပိုမှန်မည်။
တစိမ့်စိမ့်ကြည့်လေရင်ထဲထိစေသည့်အလှပိုင်ရှင်မျိုးဖြစ်သည်။
မင်္ဂလာဆောင်ပြီ​းခါစသုံးရက်သာရှိသေးတဲ့အသစ်ဆက်ဆက်ဇနီးသည်လေးအိအိငြိမ်​း​အိမ်တံခါးခေါက်သံကြောင့်အပြေးကလေးထွက်လာမိသည်။လင်သားကိုမင်​းသစ်​အလုပ်ပြန်လာရင်ကြိုဖို့အလှဆုံးပြင်ပြီ​းအပြေးကလေးထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။တံခါးလေးဖွင့်ပေးသောအခါကိုမင်​းသစ်​အပြင်သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ပါလာလေသည်။
အော်…ဧည့်သည်တွေပါလား…အိမ်ထဲကြွပါရှင့်
အသီးသီးအခန်းထဲဝင်လိုက်ကြလေသည်။
မိန်းမရေ….ဒီနေ့ရုံးကကောင်တွေကိုလည်းပြုစုရသေးတယ်…ကိုအိမ်ပြန်နောက်ကျလို့စိတ်မဆိုးနဲ့နော်…
အသံကနည်းနည်းမူးစပ်စပ်ဖြစ်နေသည်။
ရပါတယ်အကိုရယ်…အိတို့မင်္ဂလာဆောင်ကအဝေးမှာဆောင်တာဆိုတော့သူတို့ကိုပြန်ဧည့်ခံရမှာပေါ့
မှန်တာပေါ့မိန်းမရာ…ဒီကနှစ်ယောက်ကဒီကွန်ဒိုကအိမ်နီးနားချင်းတွေပါ..
အိအိငြိမ်​း​အပြုံးလေးဖြင့်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။မင်​းသစ်​လျှာလေးအာလေးဖြင့်
ဒီဘက်ကသန်​းကြိုင်​​တဲ့သူကရှေ့အခန်းက၊ဒီဘက်က​အောင်​​မောင်​း​တဲ့သူကအောက်ထပ်ကသူတို့ကိုပြုစုဖို့ခေါ်လာတာ၊ဒီမှာအရက်နဲ့ဘီယာပါလာတယ်…မိန်းမအမြည်းတစ်ခုခုစီစဉ်ပေး
​ကောင်းပါပြီ​ရှင့်…ရပါစေမယ်
အိအိငြိမ်​း​နောက်ဘေးခန်းကိုတည်ငြိမ်စွာထွက်သွားလေသည်။သူမရဲ့နိမ့်ချည်မြင့်ချည်တင်သားတွေနဲ့နောက်ကျောအလှကိုသန်​းကြိုင်​​မျက်စိတစ်ဆုံးအရသာခံကြည့်ရှုလိုက်လေသည်။သူမ၏ဖင်တုံးကြီးတွေတုန်ခါသွားတာကြည့်ရင်းသန်​းကြိုင်​တံထွေးသာမျိုချနေမိသည်။ဒီဆော်​လေးကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးနောက်ကနေခွလိုးလိုက်ရရင်တော့သေပျော်ပါပြီလို့​တွေးမိသည်။
သန်​းကြိုင်​ဒီနေ့တော်တော်တင်းနေသည်။
အလုပ်နောက်ကျလို့သူဌေးကကောသည်။ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်စောက်ကုလားတွေဘာဖြစ်တယ်၊ညာဖြစ်တယ်ဆိုပြီးအဆဲခံလိုက်ရ
​သေးသည်။အသားမဲတာနဲ့ပဲလူလူချင်းခွဲခြားဆက်ဆံနေကြတာကိုး။
ဒီတိုက်​ခန်​းကမိန်​းမက​တော်​​တော်​​ချောတယ်​။​ဆရာမ​လေးတဲ့။ရောက်​လာတာ၂ရက်​ပဲရှိ​သေးသည်​။
အခု​တော့သူ့​ယောက်​ျားဖြစ်​သူကမိတ်​ဆက်​​ပေး​တော့​သေချာကြည်​့မိသည်​။​
ေ​တာ်​​တော်​​ချောပြီး​တော်​​တော်​လဲ​တောင်​့​ကြောင်​းအနီးကပ်​ကြည်​့မှပိုသိလိုက်​ရသည်​။
ကဲကိုယ့်လူတို့…ကျွန်​တော်လည်းသွားကူလိုက်အုန်းမယ်ခဏ…ခဏ
မင်​းသစ်​လည်းအိအိငြိမ်​း​နောက်လိုက်သွားလေသည်။မကြာမီအိအိငြိမ်​း​ရောက်လာကာစားပွဲခုံပေါ်ဖန်ခွက်လေးတွေလာချပေးသည်။
စားပွဲကိုခါးလေးကုန်းကာချဖန်ခွက်ချလိုက်သည်မို့ဟိုက်သွားသောအင်္ကျီကြောင့်အိအိငြိမ်​း​ရဲ့ရင်သားဖွေးဖွေးနုနု​တွေကိုသန်​းကြိုင်​​နဲ့
အောင်​​မောင်​း​ထပ်မြင်လိုက်ရတော့လီးတွေတောင်ကုန်ကျသည်။အိအိငြိမ်​းရင်​သား​ဖွေး​ဖွေး​တွေကို​ဘော်​လီရင်​ပုံခွက်​အထိ​သေချာ
မြင်​လိုက်​ရတာ​ကြောင်​့သန်​းကြိုင်​မျက်​စိထဲကမထွက်​နိုင်​​တော့။
သန်​းကြိုင်​က​တော့အိအိငြိမ်​းကိုစိတ်​ထဲက​နေအ​သေမုဒိမ်​းကျင်​့​နေပြီ။
အိအိငြိမ်​း​အမြည်းစီစဉ်ရန်ထပ်ဝင်သွားပြန်ပြီ​။ကုလားဒိန်​သန်​းကြိုင်​​ကကာမလိုက်စားတဲ့လူတစ်ယောက်။သူ့မှာအိပ်ဆေးတွေကွန်ဒုံးတွေအမြဲဆောင်ထားတတ်တယ်။သန်​းကြိုင်​​ဖန်ခွက်တွေထဲအရက်တွေထည့်ပေးထားလိုက်သည်။အိအိငြိမ်​း​ရဲ့ခွက်ထဲအချိုရည်ထည့်ကာ
အိပ်ဆေးမှုန့်​လေးခတ်ပေးလိုက်သည်။မင်​းသစ်​ခွက်ထဲလည်းနည်းနည်းထည့်ပေးလိုက်ပြီ​းဟန်မပျက်ပြန်နေလေသည်။
ကုလားဒိန်​သန်​းကြိုင်​​ကတစ်ကိုယ်ထီးသမားလူရှုပ်လူပွေ။​အောင်​​မောင်​း​ကတော့မိန်းမနဲ့ကလေးတစ်ယောက်နဲ့မို့သိပ်​အတင့်မရဲဘဲ
အကဲသာခတ်နေသည်။
မကြာမှီအမြည်းပွဲလေးတွေကိုင်ကာမင်​းသစ်​နှင့်အိအိငြိမ်​း​ထွက်လာလေသည်။
အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ​ရှင့်…စားကြနော်အားမနာနဲ့
ရပါတယ်…ကျွန်​တော်ကျွဲရိုင်းထည့်ပေးထားတယ်သောက်တယ်မလား
အားနာစရာရှင်…အကိုတို့ပဲ​သောက်ကြပါ
သောက်ကြစားကြစကားပြောကြရင်းအိအိငြိမ်​း​မျက်လုံးများလေးကာခုံပေါ်မှာတင်အိပ်ပျော်သွားလေသည်။မင်​းသစ်​နဲ့​အောင်​​မောင်​း​
စကားတွေဖေါင်ဖွဲ့ရင်းမင်​းသစ်​လည်းများပြီ​းမှောက်သွားလေသည်။သန်​းကြိုင်​​ကဟန်ပြသောက်ထားသူမို့
​အောင်​​မောင်​း….​မင်း…ဒီ​ကောင်​့ကိုခဏအဖော်လုပ်ပြီ​းထိန်းထားကွာ…ငါအိအိငြိမ်​း​​လေးနဲ့ခဏလောက်ကစားချင်လို့..ဟဲဟဲ
ဟာ…ဟေ့ကောင်ပြသနာတက်မယ်နော်
မင်းကလည်းအေးဆေးပါ….နောက်နေ့မင်းအတွက်ပါဖန်ပေးမယ်
အိအိငြိမ်​း​ကိုသန်​းကြိုင်​​အသာဆွဲထူကာအိပ်ခန်းဝကိုပွေ့ခေါ်သွားလေသည်။အိအိငြိမ်​း​ကတော့တုတ်တုတ်မလှုပ်။
သူအလွန်​တပ်​မက်​​နေ​သော​တွေ့​တာ​တောင်​မကြာ​သေးသည်​့မိန်​းမ​ချော​လေးမို့​ပွေ့ရတာ​တောင်​အရသာရှိလွန်​းလှသည်​။
သန်​းကြိုင်​​နုထွေးအိစက်နေသောအိအိငြိမ်​း​ကိုအခန်းဒေါင့်လေးမှာထိုင်ရပ်သားလေးအနေအထားမှေးထားလိုက်သည်။
အဆီတစ်ဝင်းဝင်းနဲ့အိအိငြိမ်​း​ကိုသန်​းကြိုင်​​ကာမခံစားပြီးဖျက်​ဆီးရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့်လီးအပြတ်တောင်နေလေသည်။
​သောက်လဲသောက်ထားတာမို့စိတ်ကလဲစိတ်ရိုင်းဝင်မိသည်။အခန်းထဲရောက်တော့တံခါးပိတ်ပြီးအိအိငြိမ်​းကိုကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်
ပက်လက်တင်လိုက်သည်။သူမကတော့မူးနေပြီမို့မသိတော့။
သန်​းကြိုင်​က​ဘေးနားမှာထိုင်ရင်းအကျႌခါးတိုအကြပ်အောက်ကနေအသက်ရှူတိုင်းမို့မို့တက်လာတဲ့ရင်သားတွေကိုကြည့်ရင်းစိတ်က
ထလာသည်။အိအိငြိမ်​းကိုခုနကမှန်​းခဲ့တာတွေကိုတွေးမိပြီးအိအိငြိမ်​းရဲ့နို့တွေကိုလက်ကလှမ်းလိုက်ပြီးကိုင်လိုက်သည်။
အိအိငြိမ်​း​အင်္ကျီလးကိုအသာမ၍ချွတ်လိုက်လေသည်။အထဲကဘော်လီအသား​ရောင်​​လေးကိုပါချိတ်​​တွေတစ်​ခုချင်​း​သေ​သေချာချာ
ဖြုတ်​ပစ်​ပြီးချွတ်​လိုက်လေသည်။စို့ချင်စရာနို့သီးခေါင်းလေးတွေကြောင့်သန်​းကြိုင်​​တံထွေးတောင်မြိုချမိသည်။
ခဏစိတ်ထိန်းကာထမိန်လေးကိုအသာလေးဆက်ချွတ်လိုက်​သည်​။
အိအိငြိမ်​းရဲ့ထဘီစကပ်​ကိုဖိနပ်ကိုမချွတ်တော့ပဲချွတ်လိုက်သည်။ပင်တီအသား​ရောင်​​လေးပဲကျန်တော့သည်။
ဖြူဝင်းတဲ့အသားအရည်နဲ့လိုက်ဖက်လှသည်။ပင်တီပေါ်ကနေလက်နဲ့ထက်အောက်ပွတ်ဆွဲချလိုက်သည်။
အတွင်းခံလေးအောက်ကစောက်ဖုတ်မို့မို့​လေးကိုကုန်းနမ်းကာအနံ့လေးခံလိုက်သည်။
အား…အမွှေးနံနဲ့အဖုတ်နံလေးရောပြီ​းသင်းနေတာပဲ
နို့တွေကိုလက်နဲ့အသာပွတ်သပ်ကိုင်လိုက်ပြီးနို့သီးခေါင်းနီနီလေးကိုငုံ့ကာစို့လိုက်တော့အင်းခနဲအသံနဲ့အတူအိအိငြိမ်​းရင်ဘတ်က
ကော့တက်​လာသည်။အိအိငြိမ်​းမျက်လုံးက​တော့မဖွင့်ပေ။
သန်​းကြိုင်​အိအိငြိမ်​းနို့တွေကိုစို့ရင်းလက်ကပေါင်တွေကိုပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။
ပင်တီကိုချွတ်လိုက်တော့အမွှေးတွေကဆေးနဲ့ချွတ်ထားသည်ထင်သည်။ပါးပါးစုစုလေး။
သန်​းကြိုင်​အိအိငြိမ်​းရဲ့​ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားလိုက်ပြီးလက်ခလယ်နဲ့အဖုတ်ထဲကိုထည့်လိုက်တော့အဖုတ်ကအရည်တွေနဲ့။
အတွင်းထဲကိုဝင်သွားတော့သန်​းကြိုင်​လဲကလိပေးလိုက်သည်။ဂျီစပေါ့နေရာကိုမှန်းကာခပ်ဆက်ဆက်ကလိလိုက်တော့အိအိငြိမ်​းဖင်က
ကြွကြွတက်လာပြီးပါးစပ်ကမတိုးမကျယ်အသံနဲ့ညည်းနေသည်။
အိပ်မောကျနေသောအိအိငြိမ်​း​ခမျာမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေသည်။
မ​နေ့တစ်​​နေ့ကမှသတို့သမီး​လေးဖြစ်​ခဲ့တဲ့ယဉ်​ယဉ်​​ကျေး​ကျေးနွဲ့နွဲ့​နှောင်​း​နှောင်​းမိန်​းမ​ချော​လေးတစ်​​ယောက်​ကိုအဝတ်​​တွေချွတ်​​နေရတာ​ကြောင်​့သန်​းကြိုင်​လီးကတအား​တောင်​​နေသည်​။
အိအိငြိမ်​း​ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုထောင်ဖြဲပြီးကားစေလိုက်သောအခါအိအိငြိမ်​း​နံရံကိုမှီကာအဖုတ်ဖြဲပြနေသောအနေအထားဖြစ်နေသည်။
သန်​းကြိုင်​​ဘောင်းဘီထဲကဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ပြီ​းအိအိငြိမ်​း​ရဲ့ချစ်စရာမျက်နှာကစပြီ​းရင်သားတစ်ပြင်လုံးနဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်း
လှလှ​လေးပါပေါ်အောင်ဓာတ်ပုံများစွာရိုက်လိုက်လေသည်။ကျေနပ်အောင်မှတ်တမ်းတင်ပြီ​းသောအခါသန်​းကြိုင်​​ဘောင်းဘီဆွဲချွတ်
လိုက်​လေသည်။ဘောင်းဘီထဲကတုတ်ခိုင်သန်မာလှသောဂေါ်လီတပ်လီးကြီးကမတ်ခနဲထွက်လာသည်။အိအိငြိမ်​း​ရဲ့မျက်နာနုနုလေးကိုလီးနဲ့လေးငါးချက်ထိုးကာအလန်းဆုံးအနေအထားကိုဓာတ်ပုံရိုက်ပြန်သည်။နောက်ဖုန်းကိုဘေးခဏချကာနို့အုံဖွေးဖွေးတွေကိုဆုပ်ကိုင်ကာအားရအောင်စို့ပစ်လိုက်သည်။
ဟူး….စောက်ပတ်​လေးကစီးပိုင်မယ်​့ပုံဘဲ
လီးထိပ်ကိုတံထွေးစွတ်ကာဘေးစောင်းလှဲပြီးအိအိငြိမ်​း​စောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ကာစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်လိုက်လေသည်။
လီးဒစ်​​ကျော်​ရုံ​လောက်ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။လက်တစ်ဖက်ကဖုန်းကိုယူကာအိအိငြိမ်​း​မျက်နှာနှင့်အဖုတ်ထဲလီးဝင်နေပုံကို
မှတ်တမ်းယူလိုက်ပြန်သည်။သန်​းကြိုင်​​လီးပြန်ထုတ်ကာအိအိငြိမ်​း​ကိုခုတင်​​ပေါ်ကိုယ်​တစ်​ပိုင်​းကုန်​းကုန်​း​လေးတင်​ထားပြီး​
နောက်​က​နေ​​စောက်ပတ​်​လေးထဲလီးထိုးချလိုက်သည်။
သန်​းကြိုင်​လဲအိအိငြိမ်​းခါး​လေးကိုအသာမလိုက်တော့အိအိငြိမ်​းဖင်ကြီးကကြွလာသည်။
အိအိငြိမ်​းအဖုတ်ထဲကိုသန်​းကြိုင်​လီးထည့်လိုက်ရာ
ဗျစ်….ဗျစ်
အ…ဟ….ဟ….အာ့…ဟင်​….ကိုသန်​းကြိုင်​…
အဖုတ်ထဲသို့လီးကကြပ်ပြီးဝင်သွားရာအိအိငြိမ်​းညည်းသံနဲ့အတူမျက်လုံးပွင့်သွားပြီး​နောက်​ပြန်​​လေးလှည်​့ကြည့်လိုက်ရာသန်​းကြိုင်​ကို
​တွေ့လိုက်ရတော့အလန့်တကြားဖြစ်သွားသည်။အစကသူမမူးမူးနဲ့ကိုကိုကလုပ်ပေးနေတာလို့ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေပြီးအဖုတ်ထဲကိုလီးကြီးပြီးဝင်လာတော့နာသွားလို့ယောင်ယမ်းမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာမှသန်​းကြိုင်​ကိုတွေ့တော့အတင်းရုန်းတော့သန်​းကြိုင်​က
သူမကိုဖိထားပြီးလီးကိုအဆုံးထိထည့်လိုက်သည်။အိအိငြိမ်​းခမျာအဖုတ်ထဲမှာပြည့်သိပ်စွာလီးကဝင်သွားပြီးနာသွားရသည်။
ဖယ်…ကိုသန်​းကြိုင်​…မယုတ်မာနဲ့နော်…..ရှင့်​သူငယ်​ချင်​းရဲ့မိန်းမကိုဒီလိုလုပ်စရာလား….ဖယ်နော်…ကျွန်မအော်လိုက်မှာ..
မထူးပါဘူးအိရယ်…ကိုယ့်လီးတချောင်းလုံးမင်းအဖုတ်ထဲကိုဝင်နေပြီဟာကို….အော်တော့လဲဘာထူးမှာလဲ….
ဘယ်သူကကြားမှာမို့လဲ…ငြိမ်ငြိမ်သာလိုးတာခံလိုက်စမ်းပါ
ရှင်…ဟင်​့…လူယုတ်မာ…အောက်တန်းစား…ကုလားပီပီခွေးကျင်းခွေးကြံကြံတယ်…​ခွေးကြီး…ဟင့်…ဟင့်
ငိုငို…ကြိုက်သလောက်သာငိုစမ်း…ဟဲ…ဟဲ..ကောင်းလိုက်တာကွာ….မင်းအဖုတ်ကလင်​ရှိမယားဆိုပေမယ့်ကြပ်နေတာပဲ….
ရှိးးးအားးးး….လိုးလို့ကောင်းတာ…ဟားဟား
သန်​းကြိုင်​ကြမ်းပြီ။အစကဒီလောက်ထိကြမ်းဖို့မရှိပေ။
အိအိငြိမ်​းကသူ့အရှိုက်ထိစေမယ့်စကားကိုနစ်နစ်နာနာပြောတာကြောင့်ခုနကတည်းကစိတ်​ထဲမှာခပ်​ကြမ်​းကြမ်​းမှန်​းဖူးတဲ့
အခံလည်​းရှိ​တော့စိတ်ကလွတ်သွားသည်။အိအိငြိမ်​းရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့တဖြည်းဖြည်းမောလာသည်။
လူကမူးလဲမူးနေတာမို့အားမပါ။သန်​းကြိုင်​လဲလီးကိုမဆောင့်သေးပဲအဆုံးထိထည့်ထားရင်းနဲ့အိအိငြိမ်​းရိုက်ပုတ်နေတာတွေကိုလက်နဲ့
လိုက်ဆွဲရင်းပါးစပ်ကပြောချင်ရာတွေပြောနေသည်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့အိအိငြိမ်​းအားပျော့လာတော့နို့တွေကိုလက်နဲ့ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်ရင်း
အား…ကောင်းလိုက်တာကွာ…နို့တွေကအိတင်းနေတာပဲ…ကောင်မဆေးတွေသုံးပြီးယောက်ကျားကိုဆွဲဆောင်ထားတာမလား….ဟား…ဟား….ဟား…
ကိုသန်​းကြိုင်​ရယ်….တော်ပါတော့….အိကိုသနားပါ….လွှတ်ပါတော့….အဟင့်…ဟင့်…အိ….အိ
အိအိငြိမ်​းမရုန်းနိုင်တော့လေပျော့နဲ့တောင်းပန်သည်။သန်​းကြိုင်​ခုချိန်မှတော့မရတော့။လူကလဲမူး​နေပြီမို့စိတ်ရိုင်းကဝင်နေပြီ။
နောင်ခါလာနောင်ခါစျေးလို့သဘောထားကာရှေ့ဆက်တွန်းနေသည်။နို့တွေကိုကိုင်လိုက်ညှစ်လိုက်နဲ့ပါးစပ်ကလဲညစ်ညစ်ညမ်းညမ်း
​တွေပြောနေသည်။အိအိငြိမ်​းဘဝမှာဒီလိုတစ်တစ်ခွခွပြောတာတခါမှမကြားဖူးသလိုအပြောလဲမခံရဘူး။
ခုလိုတစိမ်းတဦးရဲ့ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်ခြင်းခံရတာပထမဦးဆုံးအကြိမ်ပင်။သူမယောက်ျားတောင်ခုလိုတခါမှမကိုင်ဖူး။
သန်​းကြိုင်​ကတစ်တစ်ခွခွပြောသလိုနေရာအစုံကိုလိုက်ပြီးကိုင်နေတာမို့စိတ်ကအရမ်းကိုဝမ်းနည်းလာပြီးကိုကို့ကိုအရမ်းသတိရမိသည်။
ကိုကို့ကိုသူမသစ္စာဖောက်သလိုဖြစ်သွားပြီလို့တွေးမိပြီးမျက်ရည်ကကျလာပြန်သည်။
ဒါကိုသန်​းကြိုင်​ကတွေ့တော့တဟားဟားနဲ့ရယ်ပြီးနို့နှစ်လုံးကိုညှစ်ကိုင်ကာခါးအားနဲ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးခပ်ဆတ်​ဆတ်
​ဆောင့်ချလိုက်တော့
အာ့…ကျွတ်..ကျွတ်…နာတယ်…ဖယ်ပါတော့…​တော်ပါတော့…အီး…ဟီး…ဟီး…
ကောင်းလိုက်တဲ့အဖုတ်…ကြပ်နေတာပဲလိုးရတာ…စောက်ကောင်မအရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်ကွာ
ပြောပြောဆိုဆိုသန်​းကြိုင်​တယောက်ကြမ်းပြီ။အိအိငြိမ်​းတယောက်ဝမ်းနည်းပက်လက်နဲ့ငိုနေပေမယ့်တဖြည်းဖြည်းအဖုတ်ထဲကလီးကို
မသိမသာလက်ခံလာသည်။အရည်တွေကထွက်လာကာလီးကအဝင်အထွက်ချောလာသည်။
သန်​းကြိုင်​ရဲ့ဆောင့်အားကအားနဲ့မာန်နဲ့ဆောင့်နေတာမို့တချက်ဆောင့်တိုင်းအင့်ခနဲအင့်ခနဲဖြစ်ဖြစ်သွားကာသားအိမ်ဝကပူခနဲပူခနဲဖြစ်
သွားသည်။အသိစိတ်နဲ့လူကငြင်းဆန်နေပေမယ့်ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းတွေကတဖြည်းဖြည်းလက်ခံလာသည်။
ပြည့်ဝတဲ့အရသာကတကိုယ်လုံးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းပျံ့နှံ့လာသည်။
သန်​းကြိုင်​ကအိအိငြိမ်​းနားနားကိုကပ်ကာတစ်တစ်ခွခွတွေပြောပြီးဆောင့်နေဆဲပင်။
အ…ဟင့်ဟင့်…အင့်…အင့်…အင့်…​တော်ပြီ…​တော်ပြီ…ဟင့်…ဟင့်…
နှုတ်ခမ်းကငြင်းနေပေမယ့်သူမယောက်ကျားနဲ့ကွာခြားစွာကာမအရသာကိုပြည့်ဝစွာပေးနေတာကိုစိတ်ကတဖြည်းဖြည်းပါလာသည်။
သူမငြင်းဆန်ချင်သည်။မဟုတ်ဘူးဒါငါမဟုတ်ဘူး။ငါ့ကိုတခြားလူတယောက်ကမုဒိန်းကျင့်နေတာ။
ငါလက်သင့်မခံဘူးတွေးနေပေမယ့်မူးကလဲမူးဆောင့်ချက်တိုင်းကသူမအရင်ကဘာလိုအပ်မှန်းမသိတာကိုယ့်ဟာကိုယ်မေးမိတဲ့အရာကဒါပါလားဆိုတာသိသွားပြီးစိတ်ကနှစ်ခွဖြစ်နေသည်။သန်​းကြိုင်​လဲအိအိငြိမ်​းရဲ့အပြောင်းအလဲကိုသတိထားမိတာကြောင့်အိအိငြိမ်​း
နားကိုကပ်ကာစိတ်ကြွစေရန်ထပ်ပြီးတစ်တစ်ခွခွပြောလိုက်ကာလီးကိုတဆုံးထုတ်တဆုံးထည့်မှန်မှန်ဆောင့်နေသည်။
အဖုတ်ကအရည်တွေနဲ့လီးဝင်တိုင်းတဗြွတ်ဗြွတ်တဗျစ်ဗျစ်နဲ့အသားခြင်းရိုက်တဲ့အသံကလဲအခန်းထဲမှာဆူညံနေသည်။
အိအိငြိမ်​းခါး​လေးကိုလက်နဲ့မ’ကာကိုယ်ကရှေ့ကိုငိုက်ထားတာမို့အိအိငြိမ်​းဖင်ကြီးကကြွတက်နေကာလီးတချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း
အတွင်းထဲကိုနက်နက်ဝင်သွားကာဖိလိုက်တိုင်းမွေ့ရာကအတွင်းဖက်ဝင်သွားပြီးပြန်ကန်လာပြန်တာမို့ဆောင့်ချက်တိုင်းက
အိအိငြိမ်​းအတွက်ရူးသွပ်မှုဖြစ်စေသည်။မရတော့ပေ။အိအိငြိမ်​းဆန္ဒကိုအသိနဲ့ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်လို့မရတော့။
အထိအတွေ့နောက်ကိုကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်သွားပြီ။
မိန်းမကိစ္စကိုကျွမ်းကျင်ဆရာကျတဲ့သန်​းကြိုင်​ရဲ့အောက်မှာကျရှုံးသွားပြီ။
အ…ဟ…ဟ…အင့်…အင့်
ကောင်းလား…အိ…ကောင်းလား…မဖြေ။ဒါကြောင့်သန်​းကြိုင်​အိအိငြိမ်​းနို့သီးခေါင်းတွေကိုညှစ်လိုက်ရင်း
ကောင်မ…မေးနေတယ်…ငါလိုးတာကောင်းလားလို့…ခံလို့ကောင်းလားဖြေစမ်း…
အား….ကျွတ်…ကျွတ်…​ကောင်းတယ်….အ…ဟင့်…ဟင့်…နာတယ်
သန်​းကြိုင်​ပြုံးလိုက်သည်။သူတချက်ချင်းဆောင့်လိုက်ပြီးနို့တွေကိုချိုင်​း​အောက်​ကလျှိုကာငုံ့စို့လိုက်သည်။
အိအိငြိမ်​းစိတ်ကအရမ်းကိုကြွလာသည်။
ပြီးချင်လာသည်။အရမ်းအရမ်းကိုကောင်းလာကာ
အ…အင့်…အင့်…​ဆောင့်…​ဆောင့်…မရပ်နဲ့…ခပ်နာနာလေးဆောင့်ပေး….ကောင်းတယ်…အန်​းးးးဟန်​းးးး….​ကောင်းတယ်….အန်​းးးး…အန်​းးး…ပြီးပြီ…အစ်အိ…ပြီးပြီ…အ…အ…အားးးး
အိအိငြိမ်​းပြီးသွားပြီ။သန်​းကြိုင်​ဧ။်​လည်​ကုပ်​ကိုလက်​​နောက်​ပြန်​​လေးအတင်းဖက်ကာဖင်ကိုအတင်းကော့ကာကပ်ထားပြီး
တဆတ်​ဆတ်နဲ့ဖြစ်နေသည်။
ခြေတွေကကုပ်ကွေးတက်ကာပါးစပ်ကဘယ်လိုအသံတွေမှန်းမသိ။
သန်​းကြိုင်​လိုးလို့မပြီး​သေး​ပေမယ်​့အိအိငြိမ်​းတအင်​့အင်​့အသံ​လေးသာထွက်​ရင်​းပြန်​အိပ်​​ပျော်​သွားသည်​။
အားပါးပါးကျပ်လိုက်တာ…စီးလိုက်တာကွာ….မင်​းသစ်​တခါဘဲလိုးထားသေးတယ်ထင်တယ်
အမှန်တကယ်လည်းမင်္ဂလာဦးညတစ်ခါဘဲလုပ်ဖြစ်သေးသည်။မနေ့ကမူးမှောက်သွားလို့မလုပ်ဖြစ်။ဒီနေလည်းမင်​းသစ်​မှောက်ပြန်ပြီ​ဖြစ်သည်မို့သန်​းကြိုင်​​ကံကောင်းနေလေသည်။သန်​းကြိုင်​​ခပ်ပြင်းပြင်းပစ်ဆောင့်နေလေသည်။ဆီးစပ်ခြင်းတစ်ဘမ်းဘမ်းနဲ့ထိနေလေသည်။ခုမှသိတဲ့မိန်းကလေးကိုခိုးလိုးနေရတဲ့အသိနဲ့စီးပိုင်ကျပ်နေသောစောက်ဖုတ်ကြောင့်အချက်နှစ်​ဆယ်လောက်နဲ့တင်သန်​းကြိုင်​​ပြီ​းချင်
သွားသည်။သန်​းကြိုင်​​အားကုန်ပစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီ​းအိအိငြိမ်​း​စောက်ခေါင်းထဲလီးတစ်ဆတ်ဆတ်​တုန်ကာသုက်​ရည်များပန်းထည့်လိုက်လေသည်။
ဟူး…ငါလိုးမ…လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ
လီးပြန်ထုတ်ပြီ​းဘောင်းဘီပြန်ဝတ်လိုက်ကာနောက်ဆုံးသုက်​တရွှဲရွှဲအဖုတ်ထဲမှစီးကျနေသောအိအိငြိမ်​း​ကိုဓာတ်ပုံရိုက်ယူလိုက်သည်။တစ်ရှူးဖြင့်အိအိငြိမ်​း​ကိုသန့်စင်ပေးပြီ​းအဝတ်အစား​တွေ​သေချာပြန်​ဝတ်​​ပေးသည်​။​ဘော်​လီချိတ်​​တွေကိုလည်​းကျကျနနပြန်​တပ်​ထား
​ပေးလိုက်​သည်​။အဝတ်​များဝတ်​​ပေးပြီး​နောက်​​တော့ပြန်ထမ်းခေါ်လာကာခုံပေါ်ဟန်မပျက်တင်ပေးထားလိုက်လေသည်။
ဟေ့ကောင်မင်းပြီ​းပြီ​လား…ဒါဆိုလည်းပြန်မယ်ကွာနောက်နေ့ငါ့ကိုလည်းဖန်ပေးဦးကွ
​နောက်​​နေ့မနက်​အိအိငြိမ်​းနိုးလာ​တော့၃နာရီ​လောက်​သာရှိ​သေးသည်​။အိအိငြိမ်​းလည်​းသူမကြုံ​တွေ့ခဲ့ရ​သောအဖြစ်​အပျက်​ကို
အိပ်​မက်​ဟုသာထင်​သွားပြီးရှက်​ပြုံး​လေးတစ်​ချက်​ပြုံးမိလိုက်​​သေးသည်​။
နောက်တစ်နေ့အိအိငြိမ်​း​​​နေ့လည်​​ကျောင်​းပြန်အလာအိမ်တံခါးကိုသော့ဖွင့်နေတုန်းရှေ့အခန်းမှသန်​းကြိုင်​​​အခန်းထဲမှထွက်လာ
​လေသည်။သန်​းကြိုင်​​ပြုံးပြကာ
ဆရာမအိအိငြိမ်​း​…မင်္ဂလာပါ
အချိုသာဆုံးအပြုံးလေးဖြင့်အိအိငြိမ်​း​ပြုံးပြကာ
ဟုတ်ကဲ့ရှင့်…ကျွန်​မညကလေ…ခေါင်းတွေမူးပြီ​းအိပ်ပျော်သွားလို့ရှင်တို့ပြန်သွားတောင်မသိလိုက်ဘူး
​သန်​းကြိုင်​​ကတော့သူ့ရှေ့ကဖြူဖြူတောင့်တောင့်လှလှမိန်းမချောဆရာမလေးကိုကာမစပ်ယှက်ရန်ရင်ခုန်နေလေသည်။
အိအိငြိမ်​းမှာ​ကျောင်​းသွားရဦးမည်ဖြစ်၍အဖြူ​ရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုလေးနှင့်ထဘီအစိမ်​း​လေးကိုဝတ်ထားသည်။
ခါးတိုအင်္ကျီမှာပါးလွှာသဖြင့်နောက်မှကြည့်လျှင်အထဲမှချိတ်၅ခုတပ်အသားရောင်ဘော်လီလေးကိုထွင်းဖောက်မြင်နေရသည်။
သေချာကြည့်လျှင်ဘော်လီချိတ်များကိုပင်မြင်နိုင်သည်။လွတ်နေသောခါးသားဝင်းဝင်းလေးမှာလည်းသန်​းကြိုင်​ကိုမြူစွယ်နေသည်။
တင်းယင်းလုံးဝန်းသောအိအိငြိမ်​းဧ။်တင်သားနှစ်လုံးမှာထဘီထဲမှရုန်းကြွနေသည်။အတွင်းခံအရာလေးကိုထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။
အိအိငြိမ်​း​….
ရှင်…..​ပြောလေ
အိအိငြိမ်​း​….ဒီကောင်မလေးကိုသိလားမသိဘူး
သန်​းကြိုင်​​အိပ်ကပ်ထဲကဖုန်းကိုထုတ်ကာပုံတစ်ခုကိုပြလေသည်။အိအိငြိမ်​း​သိလိုသိငြားစူးစမ်းကာကြည့်လိုက်လေသည်။
ပုံထဲမှာအရှက်တရားကင်းမဲ့စွာစောက်ဖုတ်အပြဲသားနှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပုံဖြစ်နေသည်။
အိအိငြိမ်​း​မျက်ခုံးလေးပင့်သက်သွားကာရင်ဝကိုစို့ရိုက်သလိုစူးခနဲဖြစ်ကာမျက်နာလည်းနီရဲသွားသည်။
လက်ထဲကသော့တောင်လွှတ်ကျသွားသည်။
သေချာကြည့်အုန်း…ဒီမှာ…ဒီမှာ
အိအိငြိမ်​း​လီးတစ်ချောင်းကိုနမ်းနေတဲ့ပုံတွေ၊စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်နေပုံတွေ၊​နောက်ဆုံးလရည်ရွှဲသောပုံတွေကိုကြည့်ပြီ​းအိအိငြိမ်​း
​လဲပြိုလုမတတ်ခေါင်းတွေမူးသွားသည်။
ရှက်လွန်းလို့မျက်နာတစ်ခုလုံးနီမြန်းကာသန်​းကြိုင်​​တို့ရှေ့ကနေကိုယ်ပျောက်သွားလိုက်ချင်မိသည်။
သိလားအမ…သူ့ကိုလိုင်းပေါ်တင်ပြီ​းဖွမလို့
ဟင်ရှင်တို့ကျွန်​မကိုညကဘာလုပ်ခဲ့ကြတာလည်း….ဒီပုံတွေက….အို..ရှင်တို့ယုတ်မာလိုက်တာ…ဖျက်လိုက်ပါရှင်…တောင်းပန်ပါတယ်.​နော်…​နော်
သန်​းကြိုင်​​ဂွင်ရောက်နေပြီ​မို့
ဖျက်စေချင်ရင်ကျွန်​တော်တို့စိတ်ကြိုက်အမခန္ဓာကိုယ်ကိုပေးမလား…ဒါဆိုဘယ်သူမှမသိအောင်ထိန်းသိမ်းထားမယ်
အိအိငြိမ်​း​ဖောက်ပြန်ရမည့်ကိစ္စဖြစ်နေသည်။ကိုမင်​းသစ်​ကိုသစ္စာမဖေါက်ချင်ပါ။ဒါပေမယ့်ဒီဘက်ကအိအိငြိမ်​း​ရဲ့ပုံတွေလူပုံအလယ်မှာအရှက်မကွဲဖို့လည်းအရေးကြီးနေသည်။လမ်းနှစ်သွယ်ကိုအိအိငြိမ်​း​အခက်တွေ့နေသည်။
ကြာပါတယ်အမရယ်…လာ
ယဉ်​စစ​လေးဖြင်​့အိ​န္ဒြေရရ​လေး​ချော​နေ​သောအိအိငြိမ်​း​ကိုသန်​းကြိုင်​​အခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားလိုက်​ပြီးတံခါးကိုပိတ်ကာဂျက်​ထိုးလိုက်
​လေ​တော့သည်။
အခန်​းထဲ​ရောက်​လို့ဂလန်​့ထိုးတံခါးပိတ်​ပြီးတာနဲ့အိအိငြိမ်​းပါးပြင်​နုနု​လေးကိုဖြန်​းကနဲပိတ်​ရိုက်​ပစ်​လိုက်​သည်​။
အိအိငြိမ်​းခေါင်းထဲမှာကြယ်တွေ၊လတွေမြင်သွားသည်။နာလိုက်တာလဲပြောမနေနဲ့တော့။
မူးဝေပြီးနေရာမှာပဲလဲကျသွားသည်။ကုလားကအိအိငြိမ်​းကိုပွေ့ချီလာပြီးကုတင်ပေါ်ဝုန်းကနဲပစ်ချလိုက်သည်။
ဘာလုပ်တာလဲ…အဟင့်
ပါးစပ်ပိတ်ထား…ပါးထပ်ရိုက်ပစ်လိုက်မယ်
ဒီကုလားသူ့ကိုဗျင်းတော့မယ်ဆိုတာအိအိငြိမ်​းသိပေမယ့်သိပ်မရုန်းရဲတော့ပါဘူး။
မလုပ်ပါနဲ့…ကျွန်​မမှာလင်ရှိတယ်…မကောင်းပါဘူး
မသိစိတ်ကခပ်ကြမ်းကြမ်းပြုကျင့်ရသည်ကိုအရသာတွေ့တတ်သောသန်​းကြိုင်​အဖို့တော့တောင်းပန်သံများကိုသနားရမည့်အစား
နားဝင်ပီယံဖြစ်သောသီချင်းသံအဖြစ်သာခံစားနေရလေသည်။
ထို့နောက်သန်​းကြိုင်​ကအိအိငြိမ်​း၏နုနုရွရွပါးပြင်လေးကိုဖျန်းခနဲဖြတ်ရိုက်လိုက်ပြန်သည်။
ယောက်ျားကြီးတယောက်၏အားအပြည့်တော့သုံးထားခြင်းမဟုတ်။နာကျင်မှုကိုခံစားရုံလောက်သာဖြစ်သည်။
ထို့နောက်ရင်သားအစုံအားဆုပ်နယ်ခြေမွလိုက်သည်။
အတင်းဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက်သောကြောင့်အရသာမရှိဘဲနာကျင်ခြင်းကိုသာခံစားလိုက်ရသည်။
ငြင်းဆိုတောင်းပန်ရန်မဖြစ်နိုင်ကြောင်းနားလည်ထားသောကြောင့်ဘာမျှမပြောဘဲပြုသမျှကိုနုနေရရှာတော့သည်။
ထို့​နောက်​​တော့ကုလားကအိအိငြိမ်​းအင်္ကျီကိုဆွဲဖြဲပစ်သည်။
အိအိငြိမ်​း​လေးရဲ့ရင်​ဖုံးအင်္ကျီကိုရင်​ဘတ်​က​နေ​ဆောင်​့ဆွဲလိုက်​တာ​ကြောင်​့နှိပ်​သီး​တွေပြုတ်​ထွက်​ကုန်​ပြီးနို့အုံတင်​းတင်​းနှစ်​အုံက
အသား​ရောင်​​ဖျော့​ဖျော့​ဘော်​လီလေးသာခံပြီး​ပေါ်လာသည်​။
ရင်ဘတ်ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားခြင်းနှင့်အတူအိအိငြိမ်​း၏လှပပြည့်တင်းသောရင်အစုံမှာလှပစွာပြူးထွက်သွားသည်။
ဖြူဝင်းသောအသားအရည်ပိုင်ရှင်ဖြစ်သောကြောင့်ရင်သားများမှာပိုမိုဖြူဝင်းကာအလွန်လှနေသည်။
အိအိငြိမ်​းမျက်နှာလေးမှာနီမြန်းလျက်မျက်ရည်များပြည့်နှက်နေသည်။
ဒီ​နေ့ကအသိစိတ်​ရှိ​နေတဲ့မိန်​းမ​ချောအကိတ်​​လေးကိုသားမယားအဖြစ်​ဆက်​ဆံရမှာမို့ကုလားဒိန်​သန်​းကြိုင်​လည်​းတအားထန်​ပြီး
အိအိငြိမ်​းရဲ့​ဘော်​လီကိုရင်​ဘတ်​မှဆွဲဖြုတ်​ပစ်​လိုက်​ရာ​ဘော်​လီ​နောက်​​ကျောချိတ်​​တွေသာမကလက်​​မောင်​းကြိုး​တွေပါပြုတ်​
ထွက်​ကုန်​သည်​။အိအိငြိမ်​းရဲ့ထွားမို့တဲ့ရင်​သားလှလှတစ်​စုံကိုသန်​းကြိုင်​အငမ်​းမရကိုင်​ပြီးစို့သည်​။
ကုလားကဆရာမ​လေးအိအိငြိမ်​းပေါင်ကြားမှာနေရာအသေအချာယူပြီးနို့ကြီး၂လုံးကိုကုန်းစို့တယ်။
အားနဲ့စို့လိုက်လို့အရာတွေပါထင်ကုန်တယ်။အိအိငြိမ်​းရဲ့စောက်ပတ်အဝကိုလီးထိပ်နဲ့အသေအချာထောက်ထားမို့စောက်ရည်များ
စိမ့်ကျလာလေပြီ။
လေးဘက်ထောက်ပေးစမ်း
ဟုပြောလိုက်ရာအိအိငြိမ်​းလည်းကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်ကုတင်ပေါ်တွင်လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်ရသည်။
ကြောက်စိတ်ဖြင့်တုန်တုန်ရီရီလေးဖြစ်နေရှာပုံကတမျိုးကြည့်ကောင်းနေပြန်သည်။အလိုမတူရင်လေးဘက်ထောက်ခိုင်းဖို့မလွယ်ဘူးဆိုပေမယ့်မြန်မြန်ပြီးသွားမှအေးမှာမို့အိအိငြိမ်​းသန်​းကြိုင်​ပြောသလိုလုပ်ပေးလိုက်သည်။
ပတ်​ဝန်​းကျင်​ကသိသွားရင်သူမဘဝပျက်သွားနိုင်တယ်လေ။
နင့်ဖင်ကြီးကိုကော့နိုင်သမျှကော့ပေးစမ်း..အားပါး…ဆရာမအိုးတဲ့…ရှိးးး…ကောင်းလိုက်တဲ့အိုးကွာ..
ပြောပြောဆိုဆိုပြည့်တင်းစွင့်ကားသောတင်ပဆုံကြီးကိုဖြန်းခနဲရိုက်ချလိုက်သည်။ဖြူဖွေးသောတင်ပါးမှာနီရဲသွားတော့သည်။
ထို့နောက်ပြည့်တင်းသောတင်ပါးကြီးကိုကိုင်ကာနေရာယူလိုက်သည်။
တောင်မတ်နေသောလီးကြီးကအိအိငြိမ်​း၏စောက်ဖုတ်ဝလေးကိုတေ့လိုက်မိတော့သည်။
ထို့​နောက်​​တော့အိအိငြိမ်​းကိုတုံးလုံးချွတ်​ပြီးခုတင်​​ပေါ်တွင်​​လေးဖက်​​ကုန်​းခိုင်​းကာ​နောက်​မှ​နေ၍အားရပါးရဆက်​ဆံ​တော့သည်​။
ဗြွတ်​….ဗြွတ်​…ဗြွတ်​…ဖွတ်​…ဘွတ်​…
သန်​းကြိုင်​၏လီးကြီးမှမာတောင့်နေခြင်း၊ခါးအားသန်လှခြင်းတို့ကြောင့်တချက်ထဲနှင့်အဆုံးဝင်သွားလေ၏။
အား..အား..နာလိုက်တာ…အတင်းမလုပ်ပါနဲ့..အဟင့်အဟင့်…..အမလေး…အား…ဟင့်…ဟင့်
ဆရာမ​လေးအိအိငြိမ်​းရဲ့တောင်းပန်တိုးလျှိုးသံကသနားစရာမဖြစ်ဘဲသန်​းကြိုင်​ရဲ့စိတ်ကိုပိုဆွပေးသလိုသာဖြစ်နေလေတော့သည်။
ထို့ကြောင့်နို့ကြီးတွေကိုဆွဲကာဆက်ခါဆက်ခါသာဆောင့်ပေးနေ၏။
ဆရာမ​လေးအိအိငြိမ်​းမှာအရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်ကာဖင်ဘူးတောင်းပင်ထောင်နေလေပြီ။
သူမ၏ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာမွေ့ရာနှင့်ထိနေလေပြီ။မကြာပါချေအိအိငြိမ်​းတယောက်လည်းစိတ်ပါလာပြီးကာမရည်ကြည်များမတရား
ထွက်လာလေသည်။ထို့ကြောင့်လိုးအားကပိုမိုကောင်းလာပြီးသန်​းကြိုင်​မှာပြီးလုပြီးခင်ပင်ဖြစ်လာရတော့သည်။
ဒါပေမယ့်ပြီးလို့ဘယ်ဖြစ်ဦးမလဲ…
ဒီမိန်းမမှာလိုးစရာအပေါက်သုံးပေါက်တောင်ရှိတာ။ဒီလိုဖင်ကြီးကြီးဆော်မျိုးမှဖင်မချရင်သန်​းကြိုင်​ငမိုက်သားဖြစ်တော့မည်။
ထို့အပြင်သန်​းကြိုင်​လိုကုလားတစ်​​ကောင်အဖို့ဒီလိုဖြူဖြူတောင့်တောင့်လေးကိုဖင်လိုးခွင့်ရရန်အခွင့်အရေးမှာနည်းလှသည်
မဟုတ်ပါလား။
သန်​းကြိုင်​မှာအိအိငြိမ်​းပေါင်ကြားထဲခေါင်းတိုးဝင်ပြီးစောက်ပတ်လေးကိုရက်ပေးလိုက်သည်။ထို့နောက်သူ့လျှာကြမ်းကြီးဖြင့်စောက်စိ
​လေးကိုရက်ပေးလိုက်ရာအိအိငြိမ်​းထွန့်ထွန့်လူးသွားသည်။
စောက်ပတ်ရဲ့ပွင့်လွှာလေးတွေကိုကိုက်လိုက်၊ဖင်ဝလေးကိုရက်ပေးလိုက်လုပ်နေရာ
အိအိငြိမ်​းမှာကိုယ့်နို့​တွေကိုယ်ပြန်ဖျစ်ညှစ်နေရတော့သည်။ဘယ်မိန်းမကစောက်ပတ်ကိုအရက်မခံချင်ဘဲရှိပါ့မလဲလေ။
စောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကိုနှုတ်ခမ်းနဲ့စုတ်ပေးနေရင်းစောက်ပတ်ထဲလက်၂ချောင်းပူးပြီးကလိပေးလိုက်တော့
အား…အား…ဟင်း…ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ
အိအိငြိမ်​းဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုဆွဲဖြဲလိုက်တော့ပေါ်လာတဲ့ခရေပွင့်ကလေးကိုဝိုင်းပြီးဝလုံးလေးတွေရေးပေးနေတယ်လေ။
ပြီးတော့ဖင်ပေါက်ထဲကိုလက်၂ချောင်းပူးထဲ့ပြီးကလိနေတယ်။လီးကြီးနဲ့ဖင်ဝကိုတေ့လိုက်ပြီးလီးတန်းလန်းနဲ့တေ့ရက်ကြီးမှာဖင်ကို
ပွတ်သပ်နေသေးတယ်။ဒစ်ကြီးတခုလုံးကိုထည့်လိုက်တော့ဖင်ဝတခုလုံးပူတက်သွားတာပဲ။
မလုပ်ပါနဲ့….ပြန်ထုတ်လိုက်ပါ…မလုပ်ပါနဲ့…အား…..အား
အိအိငြိမ်​းဖင်ကြီးကိုခါရမ်းလိုက်တော့လီးကမကျွတ်ထွက်သွားပဲပိုပိုပြီးကျွံဝင်လာတယ်။
နာလိုက်တာမှအရမ်းဘဲ။အရည်မှမထွက်တဲ့ဟာကို။လီးကြီးကကြီးလွန်းပြီးမဟားဒရားလုပ်နေတာမို့ဖင်ဝလေးပါကွဲထွက်သွားတယ်။
အိအိငြိမ်​းလုံးဝမခံနိုင်တော့ဘူး။
ရုန်းလို့ကလဲမရဘူး။သေလုမျောပါးဘဲ။ကုလားကတော့ဖင်အပျိုလေးကိုပါကင်ဖွင့်လိုးနေရတာမို့အရသာရှိမှာပေါ့လေ။
တော်ပါတော့ရှင်…ကျမသေပါတော့မယ်…နာလွန်းလို့ပါ
သန်​းကြိုင်​လည်းဘာမှပြန်ပြောမနေဘဲဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီးဖင်ခေါင်းထဲမှာပင်သုက်လွှတ်လိုက်၏။
ဖင်ဝနှင့်ဖင်ခေါင်းနံရံတလျှောက်ကွဲပြဲသွားသောနေရာလေးတွေအတွက်ကော်ထည့်ပေးလိုက်ခြင်းပင်။
သန်​းကြိုင်​မှာပြီးသွားသော်လည်းလီးကြီးမှာသိပ်မကျသေးပေ။ခပ်မာမာပင်ရှိနေသေးတာကြောင့်ဆော်​လေးကို
ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီးစောက်ပတ်ထဲကျင်းစိမ်ကာအမောဖြေနေလိုက်သည်။
ထိုခဏမှာပင်အိအိငြိမ်​းလက်​ကိုင်​အိတ်​ထဲကဖုန်းမြည်လာတာကြောင့်…
ဖုန်းကိုင်လိုက်စမ်း
ဒါသန်​းကြိုင်​သက်သက်ရစ်လိုက်ခြင်းပါ။အိအိငြိမ်​းကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်ပင်ဖုန်​းကိုင်​လိုက်သည်။
ဟလို..
အင်း..အိအိငြိမ်​းကိုယ်ပါ…ပြန်ရောက်ပြီကားဂိတ်မှာ
ကို့ကိုလာကြိုလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး…အဖေတို့မ​ရောက်​​သေးဘူး
သူ့လင်နဲ့စကားပြောနေတဲ့မိန်းမကိုလိုးချင်လာတာမို့သန်​းကြိုင်​လီးကချက်ချင်းမာတောင့်လာတယ်။
အိအိငြိမ်​း​စောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးပြန်မာလာတာကိုသတိထားမိတယ်။
ကို…အင့်…ကားငှားပြီးပြန်….အ…ပြန်ခဲ့လိုက်​နော်…အ
အခုဆိုခပ်ပြင်းပြင်းလိုးနေပြီဖြစ်တဲ့ဆောင့်ချက်တွေကြားမှာအင့်ကနဲအိကနဲအသံမထွက်မိအောင်အိအိငြိမ်​းသတိထားနေရတယ်။
ဆီးစပ်နှစ်ခုပူးကပ်သွားတိုင်းတဖတ်ဖတ်အသံတွေကတော့ထွက်နေလေရဲ့။
အိ​လေး….နေကောင်းရဲ့လားဟင်
မကောင်းဘူး….….ကို…အု..မြန်မြန်…..ပြန်လာနော်..
အင်း..အင်း…ကိုယ်မြန်မြန်ပြန်ခဲ့မယ်…ဒါဘဲနော်
အင်း…အင်း
အိအိငြိမ်​းဖုန်းကိုမြန်မြန်ချလိုက်ရတယ်။
မော်တာတပ်ထားသလိုတရကြမ်းဆောင့်လိုးတာကိုခံရင်းအိအိငြိမ်​းတော်တော်ကောင်းလာတယ်။
မုဒိမ်းကောင်ကိုမုန်းပေမဲ့လီးကြီးကိုခိုက်သွားတာကြောင့်စောက်ပတ်ကိုအောက်ကနေပြန်ပင့်ပေးနေမိသည်။
ကုလားကဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးအိအိငြိမ်​းနို့ကြီးတွေကိုဆွဲကာလိုးတော့သည်။အရသာကောင်းလွန်းတာမို့အိအိငြိမ်​းတစ်​ချီပြီးသွား
ရတော့သည်။
ဘယ်လောက်ကြာကြာဆက်လိုးနေသည်မသိ။ကုလားကဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတွန့်ကာအိအိငြိမ်​းစောက်ပတ်နံရံတွေကို
လရည်ပူနွေးနွေးကြီးနဲ့ဖြန်းလိုက်လေသည်။
​ချော​မော​တောင်​့​တင်​းတဲ့သူများမယားအသစ်​စက်​စက်​​လေးကိုလိုး​နေရတာမို့ကုလားဒိန်​သန်​းကြိုင်​ကြာကြာမလိုးနိုင်​။
၅မိနစ်​​လောက်​နဲ့ပဲအိအိငြိမ်​းသားအိမ်​ထဲကိုသုက်​​ရေ​တွေတဇတ်​ဇတ်​ပန်​းထည်​့​ပေးလိုက်​သည်​။
မိမိစောက်ခေါင်းထဲကုလားမုဒိန်းကောင်၏သုက်ပိုးများဝင်သွားပြီဟူသောအသိနဲ့စစ်ကနဲခံစားလိုက်ရသည်။
ထို့နောက်သူ့လီးကြီးကိုအိအိငြိမ်​းစောက်ဖုတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ပြီးပါးစပ်နားကိုတေ့ပေးလိုက်သည်။
ငါ့လရည်လက်ကျန်တွေစုပ်ပေးစမ်း
အိအိငြိမ်​းလည်းငြင်းဆန်လို့မရမှန်းသိပြီးစုပ်ပေးလိုက်ရတော့သည်။လီးထိပ်အရေပြားဖြတ်ထားတဲ့လီးတချောင်းကိုပထမဆုံး
မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။အသားအရေမည်းရတဲ့အထဲဖင်ကိုရော၊စောက်ဖုတ်ကိုပါလိုးထားလို့ပေပွနေသည်။
ဆီးစပ်ကလမွှေးတွေမှာလိမ်တွန့်နေရသည့်အထဲရှည်ရှည်းလျားလျားကြီးတွေမို့ရွံဖို့ပင်ကောင်းလေရဲ့။
ထို့နောက်တွင်တော့အိအိငြိမ်​းခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားတော့သည်။
တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေလိုက်တိုင်းအိအိငြိမ်​းဖင်ကြီးကတုန်တုန်ထွက်သွားသည်။
ဖင်သားဖြူဖြူလေးမှာအရှိုးရာတွေရှိ​နေသည်။ဖင်ဝမှာဝါဖြူဖြူအရည်တွေနဲ့သွေးစလေးတွေ။
ထို့​နောက်​​တော့ခဏ​စောင်​့၍လီး​တောင်​လာပြန်​လျှင်​​နောက်​တစ်​ကြိမ်​…….အိအိငြိမ်​းရဲ့အဖုတ်​​လေးထဲသို့သုက်​ရည်​​တွေအကြိမ်​ကြိမ်​ထည်​့​​ပေးလိုက်​​တော့သည်​။
အိအိငြိမ်​းခမျာ​တော့သန်​းကြိုင်​ရဲ့ကာမဆန္ဒရှိတိုင်​းစားသုံးခံရမည်​့၊သန်​းကြိုင်​ဧ။်​ရင်​​သွေးများကို​မွေး​ပေးရမည်​့၊
သန်​းကြိုင်​ဧ။်​လူမသိသူ’မသိတိတ်​တိတ်​ပုန်​းဇနီးချော​လေးဖြစ်​​တော့သည်​။
ကုလားဒိန်​သန်​းကြိုင်​က​တော့​ချော​မောလှပတဲ့အိအိငြိမ်​း​လေးကိုသူ့က​လေး​တွေတစ်​​ယောက်​ပြီးတစ်​​ယောက်​​မွေး​အောင်​အားကြိုး
မာန်​တက်​လုပ်​​တော့တာ​ပေါ့။တချို့​နေ့​တွေဆိုရင်​ကုလားဒိန်​သန်​းကြိုင်​တစ်​​ယောက်​အိအိငြိမ်​း​လေးကိုမင်္ဂလာ​ဆောင်​တုန်​းကသတို့သမီးဝတ်​စုံ​လေးပြန်​ဝတ်​ခိုင်​းပြီးတစ်​​နေ့လုံးလိုး​ပေးသည်​။
ထို​နေ့မှစ၍​မိန်​းမ​ချော​လေးအိအိငြိမ်​းမှာကုလားဒိန်​သန်​းကြိုင်​ဧ။်​သားမယားပြုကျင်​့ခြင်​းကို​နေ့စဉ်​ခံစားရပါ​တော့သည်​။
စိတ်ချင်းဆက်တဲ့ကြိုး
အတွေ့အကြုံရနေပြီဖြစ်တဲ့ အပျိုလေး မိချိုဟာ ယောကျာင်္းတစ်ဦးနဲ့ အတူတူနေရတာကို စွဲမက်လို့နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် မိန်းကလေးသဘာဝ စိတ်ဆန္ဒဆိုတာ ယောကျာင်္းလေးများလိုအမြဲတမ်းတော့စိတ်မဖြစ်ဘူး။
ယောကျာင်္းတစ်ယောက်နဲ့ အတူနေဖို့ မိချို စိတ်အပါဆုံးအချိန်ဟာ ရာသီလာခါနီးတပတ်အတွင်းမှာပဲ ဖြစ်တယ်။ ရာသီလာဖို့ တစ်ပတ်လောက်နီးလာပြီဆိုရင်ဖြင့် စိတ်ကိုလှုံ့ဆော်တဲ့ အရာတခုခု လမ်းမှာသူများအတွဲ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်တာမျိုး၊ ဇာတ်ကားတွေကြည့်မိတာမျိုး၊ ၁၈+ စာတွေဖတ်မိတာမျိုးဆို မိချိုတို့ စိတ်ထိန်းမရတော့ဘူး။ တစ်ကိုယ်ရေသမားမိချိုဟာ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်လည်း အာသာမဖြေတတ်တော့ အဲဒီအချိန်တွေဆို တော်တော်လေး အဆင်မပြေဖြစ်ပါတယ်။ မိချိုလုပ်လေ့ရှိတာက အင်တာနက်ကနေ ချက်တာ ဒါမှ မဟုတ် စကားပြောကြည့်လို့ အဆင်ပြေနိုင်တယ်ဆိုရင် သွားတွေ့ကြည့်တာပါ။
တွေ့ကြည့်လို့ အဆင်ပြေတယ်ဆိုလည်း တခါလောက်တော့ အတူနေကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဘာဇယားမှမရှိတဲ့ နိုးစထရင်းသဘောပါပဲ။ ဒီလိုနဲ့ မိချို တစ်ယောက် သူရနဲ့တွေ့ခဲ့တယ်။ သူရ နဲ့ အင်တာနက်ကနေ စကားပြောကြည့်ပြီး အဆင်ပြေမယ်လို့ ထင်တာနဲ့ မိချို သူနဲ့ချိန်းထားတဲ့နေရာကို မိချိုအင်တာနက်မှာတွေ့တဲ့သူတွေကို ဘယ်တော့မှ မယုံစားပါဘူး။ ဘာမေးမေး ဘာပြောပြော အမှန်မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ မိချိုသိထားပါတယ်။ တကယ်တမ်းမိချို သိချင်တဲ့အချက်က အရက်ဆေးလိပ်ကိတ်စနဲ့ ကိုးကွယ်ရာဘာသာပါ။ နောက်တခုကတော့ အကာအကွယ်သုံးမယ်ဆိုတဲ့သူကိုပါ။ မိချိုမှာလည်း စွန့်စားရတယ်ဆိုတော့ အမြဲတမ်းတော့ ပလန်အေ၊ ဘီ၊ စီ ချထားရပါတယ်။ တခုခု လွှဲချော်ခဲ့ရင် ဘာလုပ်မယ်ဆိုုတာမျိုးပါ။
သူရနဲ့ ချိန်းထားတဲ့နေရာက ရှော့ပင်စင်တာ တခုက ကော်ဖီဆိုင်ပါ။ ကော်ဖီဆိုင်မှာ သူရနဲ့တွေ့ပါတယ်။ သူရက ယောကျာင်္းလေးတွေ ကြားမှာ နာမည်ကြီး အင်တာနက် ဆက်စ်ဂရုတစ်ခုက အက်ဒမင်ပါ။ သူရနဲ့ ကော်ဖီဆိုင်ထိုင်ရင်း စကားပြောကြည့်တော့ အဆင်ပြေမယ်လို့ ထင်ရလို့ မိချို သူခေါ်ရာလိုက်သွားခဲ့ပါတယ်။ သူရခေါ်သွားတာက ဟိုတယ်တခုပါ။ မိချိုကတော့ အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ ကိုယ့်လုံခြုံရေး ကျန်းမာရေး အန္တရာယ်ကင်းရေးက နံပါတ်တစ်ဆိုတာ စိတ်ထဲ အမြဲထည့်ပြီး သတိအမြဲရှိပါတယ်။ အထာနပ်ကျွမ်းကျင်သူပီပီ အခန်းထဲရောက်တော့ သူရက စကားတွေပြောပါတယ်။ သူ့လုပ်ငန်းအကြောင်းတွေပါ။ ဟုတ်သည်မဟုတ်သည် အသာထားအနည်းဆုံးတော့ စိုးရိမ်စိတ်တွေကိုလျော့ချနိုင်ပါတယ်။ မိချိုကတော့ ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ် ဘာမှ ပြောလိုစိတ်မရှိတာကြောင့် မပြောပါဘူး။ သူရပြောတာတွေကို ရေလိုက်ငါးလိုက် အင်းလိုက်စကားခံပါတယ်။ ဘီယာလည်း တစ်ယောက်တစ်ဘူးဖွင့်သောက်ကြတယ်။ မိချိုက ဘီယာသောက်လေ့မရှိပေမယ့် ဒီလို အခြေအနေမှာ လိုက်လျောညီထွေရှိအောင် တစ်ငုံ နှစ်ငုံလောက်တော့ သောက်ပါတယ်။ အခန်းက အဲကွန်းနဲ့ အေးစက်နေပြီး အမှောင်ချထားပါတယ်။ စကားတွေပြောရင်းနဲ့ သူရလည်း လုပ်ငန်းစပါတယ်။ မိချိုကို အိပ်ယာပေါ်လှဲခိုင်းပြီး မိချို ရင်ဘတ်တွေ ပွတ်ပေးရင်း နို့စို့ပါတယ်။ ဘယ်ဘယ်ကို စို့၊ ညာဘက်နို့သီးခေါင်းကို လက်နဲ့ပွတ် မလစ်ဟင်းစေရဘူး။ ပြီးတော့ ဘယ်ညာပြောင်း စို့လိုက်လျက်လိုက်လုပ်ပေးပေါတယ်။ မိချိုလည်း ခံစားချက်တွေကောင်းပြီး အောက်ဖက်မှာအရည်လေးတွေ စို့လာပါပြီ။ သူရက မိချို ရဲ့ပူစီလေးကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်တော့ ခပ်စိုစိုလေးဖြစ်နေတာနဲ့ မိချိုတစ်ယောက် စိတ်ကြွလာတာကို သိပါတယ်။ ဒါနဲ့ နို့စို့နေရာက နေပြောင်းပြီး စဂျာပါတယ်။ မိချိုစိတ်ထဲတော့ သူရတစ်ယောက် မိချိုပြီးတဲ့အထိ ဂျာပေးရင်ကောင်းမှာပဲ လို့ မျှော်လင့်နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ထင်သလို မဟုတ်ပါဘူး။ မိချိုစိတ်အနည်းငယ်ပါလာပြီဆိုတာနဲ့ သူရလည်း ဖွားဖက်တော်ကို ဦးထုပ်ဆောင်းပြီး စထည့်ပါတယ်။ မိချိုဟာ တစ်ကိုယ်လုံးဖြူဖွေးပြီး မျက်ခုံးကောင်းကောင်းနဲ့ တိုင်းရင်းသူ မိန်းမလှလေးပါ။ သူရတစ်ယောက်တော့ မိချိုနဲ့ တွေ့ရတာ ထီပေါက်သလိုပါပဲ။ ကောင်မလေး စိတ်ပါလာပြီဆိုတာနဲ့ အချိန်မဆိုင်း အကြာကြီး နူးနပ်ဖို့တောင် မစောင့်နိုင်တော့ပဲ ဆွဲချင်နေပါပြီ။ မိချို အလိုကျ ကွန်ဒွန်စွပ်ပီးတာနဲ့ စပြီး ပွတ်ပါတယ်။ သူရရဲ့ လီးထိပ်ဖူးနဲ့ မိချိုရဲ့ အစိလေးကို နှစ်ခါ သုံးခါပွတ်ဆွဲပြီးတော့ သူရ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ဒီတော့သူရ လှေထိုးကြီးရိုးရိုးနဲ့ပဲ ဆွဲတော့တယ် ဘာမှတောင် သိပ်မဆွဲလိုက်ရဘူး သူရ မအောင့်နိုင်ပဲ ပြီးသွားတာမှာ မိချို ဟတ်ကော့ကြီးကျန်ခဲ့ပါတော့တယ်။ သူရ စိတ်ထဲမှာတော့ နောက်တချီ ဆွဲချင်သေးလားဘာလားတော့မသိဘူး။ မိချို သိတာကတော့ သူရ ညီတော်မောင်က သူတွေ့ဖူးတဲ့သူတွေနဲ့ မတူပဲ ပျော့ပျော့ကြီး အားမရှိသလို မိချို စိတ်ကျေနပ်အောင် မလုပ်ပေးနိုင်ပါဘူး။ ဒါနဲ့ မိချို သက်ပြင်းလေးကျိတ်ချပြီး ပြန်ပါတော့မယ့်အကြောင်းပြောရပါတယ်။ သူရကလည်းတောင်းပန်တယ်။ သူ စိတ်အရမ်းပါလို့ အမြန်ပြီးချင်ကြောင်း နောက်တခေါက် အခွင့်အရေးရခဲ့ရင် သေချာပြီးအောင်လုပ်ပေးပါမယ့်အကြောင်းကတိခံပါတယ်။ မိချိုကတော့ စမ်းသပ်ကြည့်တာမို့ ဒီစမ်းသပ်မှု မအောင်မြင်ဘူး။ ထပ်လုပ်ဖို့ ဆန္ဒမရှိပါဘူး။
ဒီလိုနဲ့ တက်စီငှားပြီး မိချိုအိမ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်။
သူရကတော့ နောက်တခါ မိချိုနဲ့ တွေ့ဖို့ မျှော်လင့်နေသေးတယ်။ နောက် လတွေ အများကြီးကြာခဲ့ပြီးတော့ မိချို စိတ်ကြွတဲ့အချိန်ကိုရောက်လာပြန်တယ်။ မိချို အွန်လိုင်းမှာ စားစရာလိုက်ရှာရင်း ဘာမှမတွေ့တဲ့အဆုံး သူရနဲ့ စကားပြန်စဖြစ်တယ်။ အမှတ်မရှိတဲ့မိချို အပျော့ကြီး သွားတွေ့အုန်းမယ်ပေါ့။ အင်း မိချိုလည်း သူရကို ဒုတိယ အခွင့်အရေးပေးချင်နေမိတယ်။ သူရတယောက် ပထမဆုံးမိုု့ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး မတောင့်တင်းတာလားပေါ့လေ။ ဒီလိုနဲ့ မိချို သူရနဲ့ ဒုတိယအကြိမ် ချိန်းတွေ့ဖြစ်တယ်။
ဒုတိယအကြိမ်ကတော့ နောက်ထပ် ဟိုတယ် တခုမှာပါ။ ပထမတစ်ကြိမ်ဆုံပြီးသားဖြစ်လို့ မျက်နှာတွေလည်း မစိမ်းတော့သလို ယုံကြည်မှုတခုကလည်း ရပြီးနေပြီ။ အထူးညှိနှိုင်းနေစရာတွေ မရှိဘူးလေ။ တွေ့ပြီးသားလူကို ထပ်တွေ့ရတာ မိချိုအတွက်တော့ စွန့်စားခန်းနည်းလို့ တမျိုးတော့ ကောင်းပါတယ်။ အချုပ်အားဖြင့် သူရကို စမ်းသပ်တဲ့ ဒုတိယအကြိမ်လည်း ပျော့ပျော့ကြီးပါပဲ။ သူရနဲ့ ဒုတိယအကြိမ်လည်း ဟတ်ကော့ကြီးနဲ့ မိချိုပြန်ခဲ့ပါတယ်။ တတိယနဲ့ နောက်ဆုံးအကြိမ် မိချိုတစ်ယောက်သူရနဲ့တွေ့ဆုံခြင်းကတော့ မိချိုရဲ့ အတွေ့အကြုံမှတ်တိုင်သစ်ကို စိုက်ထူခဲ့ပါတယ်။ မိချိုက တကယ်တမ်းတော့ အတွေ့အကြုံ အနည်းအကျဉ်းသာရှိတဲ့ အပျိုလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်
။ မိချို မဂျာတတ်ဘူး၊ ဂျာလေ့လည်းမရှိဘူး။ သူများလုပ်ပေးတာကိုပဲ သာယာတတ်ခဲ့တဲ့သူပါ။ တတိယအကြိမ် သူရနဲ့ အွန်လိုင်းမှာချိန်းပြီး သူရပြောတဲ့ဆိုင်လေးကို မိချိုလာခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီမှာ သူရက သူ့သူငယ်ချင်း ကိုဖြိုးနဲ့ ထိုင်နေကြတာပါ။ သူရနဲ့တောင် လူစိမ်းဆိုတော့ ကိုဖြိုးက မိချိုအတွက် ဘယ်တုန်းကမှ မသိမမြင်ဘူးတဲ့သူပါ။ မိချိုထင်တာကတော့ သူရတို့အကြောင်းရှိလို့ စကားထိုင်ပြောနေကြတယ် အချိန်တန်ရင် သူရနဲ့မိချိုက အခန်းထဲသွားမယ် ကိုဖြိုးက ပြန်မယ်ပေါ့။ သူရတို့ ဘီယာသောက်နေလို့ မိချိုရောသောက်မလားတဲ့ အင်း မိချိုလည်း သူရနဲ့အခန်းထဲသွားမှာဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ သောက်မယ်ပေါ့။ သောက်ရင်းနဲ့ စကားတွေ ကောင်းလိုက်ကြတာဆိုတာ အခန်းထဲသွားဖို့တောင်မေ့ပါတယ်။ ကိုဖြိုးကလည်း စကားပြောကောင်းတယ်။ သူဝါသနာပါရာနဲ့ သူ့အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းအလုပ်ကွဲပြားတဲ့အကြောင်း ၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ်ကိုလည်း အားလပ်ချိန်မှာလုပ်ကြောင်း တွေ ပြောပြပါတယ်။ သူက ကျူရှင်ဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး၊ သူဝါသနာပါတာတော့ ရိုက်ကူးရေးလုပ်ငန်းတွေပါ။ သူပြောပြတာတွေက မိချိုအတွက် စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းပါတယ်။ တစ်ကိုယ်တည်း အဖော်မဲ့မိချိုအဖို့ အခန်းထဲမသွားဖြစ်လည်း ဒီလိုလေး စကားပြောရတာ ပျော်စရာကောင်းပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ပိုက်ဆံရှင်းကြပါတယ်။ ပိုက်ဆံရှင်းတဲ့အချိန်မှာ သူရက ကိုဖြိုးကို ဟေ့ရောင် မင်းသွားနှင့် လို့ပြောပါတယ်။ ကိုဖြိုးလည်း နှုတ်ဆက်ထွက်ခွာသွားပါတယ်။ သူရလည်း အခန်းသွားကြမယ်လို့ မိချိုကိုခေါ်ပါတယ်။ မိချိုလည်း သိပြီးသားကိစ္စမို့ ငွေရှင်းပြီး ထွက်ကြပါတယ်။ ဆိုင်နဲ့ ဟိုတယ်က လမ်းတလမ်းထဲတင်ပါ။ နီးတယ်လည်း ပြောလို့ရပါတယ်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ သူရဖုန်းဆက်နေပါတယ်။ အခန်းယူထားပြီတဲ့။ အခန်းကို သွားကြတော့ အခန်းထဲ ကိုဖြိုးလည်းရှိနေတယ်။ မိချိုတစ်ယောက် အခြေအနေကို သိပ်တော့ မသိသေးဘူး။ သူ့ဘဝရဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံသစ်ဆိုတာကိုလည်း အဲအချိန်မှာ ကောင်းကောင်းသဘောမပေါက်သေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့်လည်း ရင်တွေခုန်နေပါတယ်။
ဘီယာသောက်ထားတဲ့ အရှိန်နဲ့ မိချိုလည်း ရီဝေဝေဖြစ်နေပါတယ်။ အခန်းထဲမှာ မီးမှောင်ချထားလိုက်ပီး သူရနဲ့ ကိုဖြိုးတို့နှစ်ယောက် မိချိုကိုယ်လုံးလေးကို စတင်ပွတ်ကြရင်း မိချိုဝတ်လာတဲ့ ဂါဝန်အစိမ်းလေးကို ဇစ်လိုက်စမ်းကြရင်း တစ်ယောက်တစ်လှည့်ကူလို့ ချွတ်လိုက်ကြပါတယ်။ မိချိုကိုယ်လုံးမှာ ဘရာစီယာရယ် ပင်တီလေးရယ်သာကျန်တော့တယ်။
မိချိုလည်း နှစ်ယောက်ဝိုင်းပွတ်နေတာကို စိတ်ထဲမှာ အရမ်းသာယာပြီး အရမ်းကျေနပ်နေမိတယ်။ ကိုုဖြိုးက မိချိုနို့တစ်ဘက်ကို စို့ပေးနေတုန်း သူရက နောက်တဖက်ကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ကိုဖြိုး ရင်ထဲမှာလည်း ဘုရားပွဲပါပဲ။
အရမ်းချောတဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ မထင်မှတ်ပဲ ဆွဲရတော့မယ်လေ။ ကောင်မလေးက အသားလေးတွေ ဖွေးဥပြီး မျက်ခုံးကောင်းကောင်း မျက်နှာဝိုင်းနဲ့ ချောချောလေး။ ဒီလိုမျိုးချောချောလေးနဲ့ အခုလိုတွေ့ရတာဟာ ကံစမ်းမဲပေါက်သလိုပါပဲ။ သူ့နို့တွေဟာ လုံးဝိုင်းပြီးတင်းနေတာကိုင်လို့ လည်းအရမ်းကောင်း စို့လို့လည်းအရမ်းကောင်း။ စို့ပေးနေရင်း ခြေတွေလက်တွေ ကော့ကန်လှုပ်ရှားနေတာကိုကြည့်ပြီး ကောင်မလေးလည်း အရမ်းကောင်းနေမှာသိပါတယ်။ သိဆို သူရကလည်း တဖက်ကနေ စို့ပေးကိုင်ပေးနေတာကိုး။ ကိုဖြိုး လည်း စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားပြီး အောက်က ညီလေးကလည်း အရမ်းတောင် မတ်နေပါပြီ။ သူရကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း ဖီလင် အတော် တက်နေတဲ့ပုံပါပဲ။
ဒီကောင့်ကြောင့်သာ မိချိုလေးနဲ့တွေ့ရတာမို့ ဒီကောင့်ကိုလည်း ကျေးဇူးတင်မိပါတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေ ရတာလေး မျှစားကြတဲ့သဘော။ ဒီလို အကောင်းစားလေးနဲ့ တွေ့တာမှာ ငါ့ကို ခေါ်လို့ မင်းကို ကျေးဇူးတင်ရပါတယ် ဟေ့ကောင်ကြီးရေ။ ငါတို့ တစ်ယောက်တစ်လှည့် လုပ်ကြတာပေါ့ကွာ။ သူရစိတ်ထဲမှာလည်း အရမ်းဖီးတက်နေတဲ့ မိချိုကို ကြည့်ပီးကျေနပ်လို့နေပါတယ်။ ဒီကောင်မလေးကို ငါကျေနပ်အောင် မလုပ်ပေးနိုင်သမျှ ကိုဖြိုးနဲ့ပေါင်းပြီး ဖြိုလိုက်လို့ကတော့ ငါတို့ကို ကောင်မလေးမစွဲပဲ ခံနိုင်ရိုးလား။ ဒီအတွေးနဲ့ ကိုဖြိုးနို့စို့နေတုန်း သူရက မိချိုရဲ့ ဗိုက်တွေ ပေါင်လေးတွေကို လက်လေးနဲ့
ဖွဖွပွတ် ပြီးတော့ လျှာလေးနဲ့ အောက်အထိ ဆွဲယူသွားပြီး
မိချိုကို စပြီး ဘာဂျာမှုတ်ပါတော့တယ်။ မိချိုရဲ့ အစိလေးကို လျှာနဲ့ အရင်လျက်ပေးပါတယ်။
မိချိုကောင်းသွားတဲ့ ဖီလင်ကို သူ့ အကြောလေးတွေ တွန့်သွားတာကနေသိပါတယ်။ ပြီးတော့ မိချိုကို ပေါင်ကားခိုင်းပြီး စပတ် ၂ခြမ်း အစွမ်းကုန်ဖြဲပြီး အောက်ကနေ အပေါ်ကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးပါတယ်။ မိချိုစိတ်တွေထန်တာများ အရေတွေ ရွှဲစိုလို့နေပါတယ်။ ဘီယာတန်ခိုးရီဝေ ဝေနဲ့မို့ သူရလည်း ဘာတွေ ညာတွေ မတွေးဘူး။ အားလုံးကောင်းပီးရော ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ မိချိုကို အသားကုန် ဂျာပေးတယ်။ ကိုဖြိုးကလည်း စိတ်တွေပါပြီး မိချိုနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်း နို့သီးခေါင်း နှစ်ခုလုံးကို ဘယ်ညာကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေပါတယ်။
မိချိုတစ်ယောက် ဒီအတိုင်းနဲ့တောင် ပီးလို့ရနေပါပြီ။ မိချို ဇိမ်ကျနေတုန်း ကိုဖြိုးက ကွန်ဒွန်ရှာပြီး စွပ်တယ်။ သူရက ဖယ်ပေးပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာ မိချိုကို လှဲခိုင်းပါတယ်။ ကုုိဖြိုးက မိချိုကို ပေါင်ကားပြီး သူ့ညီလေးနဲ့ တဖြညး်ဖြည်းပွတ်တယ်။ အဲဒီအချိန် သူရက မိချိုကို လက်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ခိုင်းရင်း သူကလည်း မိချိုနို့သီးခေါင်းတွေ ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ကိုဖြိုးကတော့ စထည့်ပါပြီ။ ကိုဖြိုးတို့ အားကောင်းပုံများ သူ့လီးက မာတောင် ထောင်မတ်နေလို့ လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး မိချို စပတ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းထည့်ပါတယ်။ လီးဝင်လာတာနဲ့ မိချိုခံစားချက်က အရမ်းမိုက်နေပါပြီ။ တချိန်ထဲမှာ သူရက နို့ကိုင်ပေးနေပြီး သူရကိုလည်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။
တပြိုင်ထဲ စပတ်ထဲနဲ့
နို့သီးက ရတဲ့ ကာမခံစားချက် နှစ်ခုပေါင်းကို ဘယ်မိန်းကလေးမှ မခံနိုင်ပါဘူး။
မိချို စပတ်ထဲကနေ ရှုံ့ပွ ရှုံ့ပွနဲ့ ကိုဖြိုးလီးကို အတင်းညှစ်နေပါပြီ။
ကိုဖြိုးလည်း အထုတ်အသွင်းမှန်မှန်လုပ်နေတာမြန်လာပါတယ်။ မိချိုညှစ်နေတာလည်း ခံစားသိနေရတယ်။ မဖြစ်ချေတော့ဘူး သူရကိုကြည့်လိုက်တော့ သူရက လက်ဟန်ပြတယ်။ ဒါနဲ့ ကိုဖြိုးလည်း လီးကို မိချို စပတ်ထဲကထုတ်လိုက်တယ်။ သူရအလှည့် သူရလည်း ကွန်ဒွန်စွပ်ပြီး ကိုဖြိုးထားသွားတဲ့ ပုံမပျက် မိချိုရဲ့ စပတ်ထဲ သူ့လီးထည့်တယ်။ သူရက ဆေးလိပ်သမား။ ကာမအားလည်းနည်းတယ်။ သူ့လီးက ဘယ်လောက် စိတ်ပါပါ ပျော့ပျော့ကြီးပဲ။ ဒါပေမယ့်ကိုဖြိုးလိုးသွားလို့ မိချို အပေါက်က အဆင်သင့်ဖြစ်နေလို့ အရမ်းကြီးမကြိုးစားရပဲ လျောလျောရှူရှူဝင်သွားပါတယ်။ ကိုဖြိုးနဲ့ ကောင်းထားတဲ့အရှိန်ကြောင့် မ ိချိုစောက်ပတ်က သူရလီးကိုလည်း ညှစ်ပေးနေပါတယ်။ အဲအချိန်မှာကိုဖြိူးက မိချိုကို သဘောကျနေတာကြောင့် နှှုတ်ခမ်းလေးစုပ်နမ်းပြီး နို့သီးကိုင်ပေးနေပါတယ်။ သူ့ကို ဘာဂျာမှုတ်ပေးဖို့ မိချိုကို တောင်းဆိုလိုက်ပါတယ်။ မိချိုက သူရလုပ်တာခံရင်း ကိုဖြိုးကို ပလွေပေးဖို့ ငြင်းနေပါတယ်။ ကိုဖြိုးလည်း မိန်းမလှလေးကို မခိုင်းရက်တော့တာနဲ့ ဂွင်းပဲ တိုက်ခိုင်းတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူရတလှည့် ကိုဖြိုးတလှည့် နှစ်ယောက် လုံး မပြီးချင်း တလှည့်စီ မိချိုကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့လုပ်တယ်။ မိချိုဆိုတာ ယောကျာင်္း နှစ်ယောက်နဲ့ တစ်သက်မှာ တခါပဲ ကြုံဖူးတာမို့ ဘယ်နှစ်ခါပီးမှန်းမသိ အခါခါပြီးနေပါတော့တယ်။ နောက်ဆုံး ကိုဖြိုးက လေးဘက်ထောက် ကုန်းခိုင်းလို့ကုန်းပေးလိုက်တာမှာ ကိုဖြိုး တစ်ချက် နှစ်ချက်ဆောင့်လိုက်ပြီး မအောင့်နိုင်တဲ့အဆုံးကိုဖြိုး ကွန်ဒွန်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တာ မိချိုရဲ့ စပတ် ရှုံ့ပွနဲ့ ပူနွေးမှုတွေ ခံစားသိလိုက်ပါတယ်။ ကိုဖြိုးပြီးတာနဲ့ သူရကလည်း အားကျမခံ ဒေါ့ဂီနဲ့ အမှီလိုက်ရာမှာ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်လုံး ပြီးသွားကြတယ်။ အဲဒီည သူရနဲ့ကိုဖြိုးမိုက်သလို မိချိုုလည်း အရမ်းကောင်းပြီး နွမ်းလျ ပျော့ခွေနေတာမို့ အဝတ်အစားကူဆင်ယင် အိမ်ပြန်မယ့် တက်စီပေါ်တင်ပေးလိုက်ကြပါတယ်။
ပြီးပါပြီ#
အကြော် ပူပူနွေးနွေး လေးတွေနော်
လမ်းပေါ်လျှောက်လာသော လမ်းသွားလမ်းလာ မိန်းမကြီးနှစ်ယောက် ရှေ့မှ ဖြတ်သွားတာ တွေ့၍ မသိန်းရီက အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် အကြော်အော်ရောင်းလိုက်သည်..။ မိန်းမကြီးနှစ်ယောက်က တစ်ချက်လှည့်ကြည့်ပြီး ဆက်လျှောက်သွားကြသည်..။
“ သိန်းရီ…မကုန်သေးဘူးလား…ဟ..
ဆိုက်ကားပေါ် ထိုင်၍ နေသော အညာသားက သိန်းရီကို မေးလိုက်ရင်း ဆိုက်ကားပေါ်မှ ဆင်း၍ ဆိုက်ကားကို လမ်းမပေါ်သို့ တွန်းတင်လိုက်သည်.။
“ မကုန်သေးပါဘူး..ဟာ…
“ ရပ်ကွက်တွေထဲ လှည့်ပြီး ရောင်းကြည့်အုံးပေါ့ဟ…ငါတော့ ကားဂိတ်ဖက်သွားပြီး ဆွဲကြည့်လိုက်အုံးမယ်…
“ အေး..ခဏတော့ ရောင်းကြည့်အုံးမယ် ဟာ…မကုန်တော့လည်း လှည့်ရောင်းရမှာပေါ့…
အညာသား ဆိုက်ကားနင်း၍ ထွက်သွားပြီ..။ ဆိုက်ကားဂိတ်ထဲတွင် ဆိုက်ကားတစ်စီးမှ မရှိတော့..။ လမ်းဘေးတွင် ချထားသော ထင်းရှူးသေတ္တာ အကျိုးလေးပေါ်တွင် အကြော်ဗန်း တင်ပြီး ရောင်းနေသော သိန်းရီ တစ်ယောက်ထဲသာ ဆိုက်ကားဂိတ်နားတွင် ကျန်တော့သည်..။
“ ဦးလေးကြီး …. ဘယ်နှစ်နာရီ ရှိပလဲ…
ရှေ့မှ ဖြတ်လျှောက်သွားသော အသက်ငါးဆယ်လောက်ရှိသည့် ကုလားကြီးတစ်ယောက်ကို သိန်းရီ လှမ်းမေးလိုက်သည်..။
“ နှစ်နာရီ ခွဲပြီ…. ကောင်မလေး…
ကုလားကြီးက လက်ပတ်နာရီကို ငုံ့ကြည့်ြ့ပီး သိန်းရီကို လှည့်ကြည့်ကာ ပြောသည်.။ သိန်းရီကို လှည့်ကြည့်လိုက်သော ကုလားကြီး၏ မျက်လုံးများက စူးစူးဝါးဝါး နိုင်လှသည်..။ ပေါ်ပေါ်တင်တင် မျက်လုံးကြီးဖြင့် သိသိသာသာကြီး ရပ်ကြည့်နေပြီးမှ ကုလားကြီးက ရှေ့ဘက်သို့ ဆက်လျှောက်သွားသည်..။
သိန်းရီက မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ ရှေ့မှ အကြော်ဗန်းကို ကြည့်နေလိုက်သည်..။ ဒါမျိုးတွေက သိန်းရီအဖို့ မြင်ပါများတော့ ရိုးနေပြီ ..။ သိန်းရီ အသက် ၃၀ သာ ရှိသေးသည်..။ ခန္ဓာကိုယ်က လုံးကြီးပေါက်လှ အချိုးကျပြီး၊ နှာတံပေါ်ပေါ် မျက်ခုံးကောင်းကောင်းဖြင့် လှပတောင့်တင်းသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်.။ မူလက ဖြူသော အသားအရည်က နေလောင်ထားသဖြင့် နီမြန်းနေသည်..။
ဝတ်ထားသော အဝတ်အစားတွေက အရောင်လွင့်နေပြီ..။ ညစ်ထပ်၍ မနေပဲ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့် ဖြူဖြူစင်စင် ဖြစ်သည်..။ သိန်းရီ မိဘများက တွံတေးမြို့တွင် လူချမ်းသာများ ဖြစ်သည်..။ အိမ်မှာ စွဲစွဲမြဲမြဲ ခိုင်းနေသော ဆိုက်ကားသမား ကျောက်ခဲနှင့် သိန်းရီ လိုက်ပြေးသဖြင့် ပစ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်.။
ကျောက်ခဲက သိန်းရီကို သူ့ဖက်က ဆွေမျိုးများ ရှိရာ ကော့မှူးမြို့သို့ ခေါ်လာပြီး ပေါင်းသင်းနေထိုင်ခဲ့တာ ဖြစ်သည်..။ ကလေးတစ်ယောက်ရပြီး ကလေး သုံးနှစ်သား အရောက်မှာပင် ကျောက်ခဲ ကားတိုက်ခံရကာ သေဆုံးသွားခဲ့သည်.။
ရသော လျော်ကြေးလေးဖြင့် သိန်းရီက မြို့ဆင်ခြေဖုံးလေးတွင် ကိုယ်ပိုင်အိမ်လေး တစ်လုံး ဖန်တီးပြီး သားအမိနှစ်ယောက် နေထိုင်ခဲ့သည်..။ အခု သိန်းရီ၏ သားလေးက မူလတန်းကျောင်း စတက်နေပြီ ဖြစ်သည်.။
ရှေ့ အကြော်ဗန်းထဲမှ အကြော်များကို ကြည့်ရင်း သိန်းရီ သက်ပြင်းချသည်..။ မနက်ထဲက ရောင်းနေတာ ခုနစ်ရာဖိုးသာ ရောင်းရသေးသည်..။ အပိုင်ကွက်ရ၍ နှစ်လုံးထိုးလိုက်တာ ခြောက်ရာ ကုန်သွားသည်..။ မအာ မိသဖြင့် သိန်းရီ ပေါက်ဂဏန်းနှင့် လွဲခဲ့ရသည်..။
ဒီနေ့ ညနေစာနှင့် မနက်ဖြန် မနက်စာ ထမင်းစားဖို့ နှင့် မနက်ပြန်ရင်းဖို့ဆိုတာတွေက အကြော်ဗန်းထဲမှ အကြော်တွေ ကုန်မှ ဖြစ်မည်..။ သိန်းရီ သက်ပြင်းအခါခါ ချနေတုံး ရှေ့သို့ စက်ဘီးတစ်စီး ထိုးရပ်လာသည်..။ သိန်းရီ မျက်လွှာပင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဦးမြင့်စိုးကြီး သူ့ကို ပြုံးဖြီးဖြီးဖြင့် ကြည့်နေသည်…။
“ ရောင်းကောင်းလားဟ….သိန်းရီ..
“ မကောင်းပါဘူး..ဦးလေး..ရာ….ဝယ်သွားပါအုံးလား…
“ ငါ အခုဘဲ..လက်ဘက်ရည်ဆိုင်က ထလာတာဟ…မစားသေးဘူး…သွားအုံးမယ်..
အကြော်သာ မဝယ်သည်.. သိန်းရီ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကိုတော့ သိမ်းကြုံးပြီး စားမတတ် ဝါးမတတ် လူကို အနေရခက်အောင်ပင် ကြည့်ငမ်းသွားသည်..။ သူမ၏ ရှေ့မှ ဦးမြင့်စိုး ထွက်သွားတော့ သိန်းရီ သက်ပြင်း ချလိုက်မိသည်..။ ဦးမြင့်စိုးက မုဆိုးဖိုကြီးဖြစ်ပြီး ဆိုက်ကား အစီး ၂၀ လောက်ပိုင်သော အုံနာကြီး ဖြစ်သည်..။ သိန်းရီကို နောက်သလိုပြောင်သလိုနှင့် သူနှင့် ယူဖို့ စကားတောင် ပြောခဲ့ဖူးသည်..။
ဦးမြင့်စိုးတွင် သားတစ်ယောက် ၊ သမီးတစ်ယောက် ရှိသည်..။ သားက အိမ်ထောင်ခွဲသွားပြီဖြစ်ပြီး သမီး မွှေးမွှေးကတော့ အပျိုကြီးဖားဖား ဖြစ်နေပြီ..။
နေတာကလည်း တစ်ရပ်ကွက်ထဲဆိုတော့ မွှေးမွှေးနဲ့ သိန်းရီက အရင်တုန်းက ညီအစ်မသဖွယ် ခင်မင်ကြသည်..။ သိန်းရီယောက်ျား ရှိစဉ်ထဲကလည်း ဦးမြင့်စိုး ထံ ဆု်ိက်ကားငှား၍ နင်းနေသည်မို့ အဝင်အထွက် ရှိကာ ခင်မင်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်..။
ဒါပေမယ့် လှကျော်ကြောင့် မသိန်းရီက မွှေးမွှေးကို ကြည့်မရဖြစ်လာခဲ့သည်.။ လှကျော်ဆိုသူက ဦးမြင့်စိုး၏ တပည့် ဆိုက်ကားတွေကို စီမံအုပ်ချုပ်ရသည့် ကိုယ်စားလှယ် ဖြစ်သည်..။ သိန်းရီနှင့် အသက်တူရွယ်တူ ပင်ဖြစ်သည်..။
သိန်းရီယောက်ျား ကျောက်ခဲ သေသွားပြီးနောက် လှကျော်က သိန်းရီတို့ သားအမိနှစ်ယောက်ကို ပေးကမ်းထောက်ပံ့၍ ကြည့်ရှုထားခဲ့တာ ဖြစ်သည်..။ စောင့်ရှောက်ထားတဲ့ ကျေးဇူးကလဲ ရှိ ၊ နေ့စဉ်လဲ တွေ့မြင်နေရ လှကျော်ကလည်း လက်ရဲလေတော့ သိန်းရီနှင့် တိတ်တိတ်ပုန်း ငြိစွန်းခဲ့ရလေသည်..။
လှကျော်က မွှေးမွှေးဆိုလျှင် သဲသဲလှုပ်နေသည်..။ ဒါကြောင့် သိန်းရီက မွှေးမွှေးကို ကြည့်မရဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်လေသည်..။ မွှေးမွှေးက အသက် ၁၈ နှစ်လောက်ရှိပြီ.။ အသားလေးက ညိုစိမ့်စိမ့်လေးဖြစ်သော်လည်း ချောချောလှလှလေး ဖြစ်သည်.။
လှကျော်ဆိုလျှင် မွှေးမွှေးကလည်း အကဲပါသည်..။ ဒါကြောင့် သိန်းရီက အတော်ပင် မကြည်မလင် ဖြစ်နေရခြင်းလည်း ဖြစ်သည်..။
သက်ပြင်းတွေ အခါခါ ချရင်း သိန်းရီ အကြော်ဗန်းကို ခေါင်းပေါ်ရွက်တင်လိုက်ကာ လမ်းမပေါ် တက်လိုက်သည်..။
“ ဖြောက် ဖြောက် ဖြောက်….
“ ဟယ်…တော့…မိုးရွာပြီ…
နွေခေါင်ခေါင်ဖြစ်၍ အုပ်စရာဆောင်းစရာက မပါ..။ သိန်းရီ ခြေလှမ်းကိုသာ ခပ်သွက်သွက်လှမ်းလိုက်ရသည်..။ ဒါပေမယ့် အခါမဟုတ် ရွာသောမိုးက မသဲပေမယ့် ရွှဲအောင်တော့ ရွာပစ်လိုက်သည်..။ မိုးရေများနှင့် သိန်းရီ၏ မျက်ရည်တို့က သူမ၏ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ပေါ်တွင် ရောထွေးကုန်ကြရလေတော့သည်..။
——————————————x————————————————
မသိန်းရီ အိမ်ရောက်တော့ အကြော်ဗန်းကို အိမ်ပေါ်ချလိုက်ပြီး ချုံးပွဲချ၍ ငိုချလိုက်မိသည်..။ သိန်းရီ အရင်းပြုတ်ပြီ..။ ညနေစာလည်း ချက်စရာ မရှိ..။ နောက်နေ့ မနက်စာဆိုရင် ဝေးရော..။ လှကျော်ကလည်း ကော့မှူးတွင် မရှိ..။ သူ့အဒေါ်ဆုံးလို့ ကျိုက်ထိုကို သွားနေသည်.။
သိန်းရီ ရေစိုအဝတ်တွေကို မလဲနိုင်သေး..။ ထိုင်နေရာမှ ကမန်းကတန်း ထ၍ ထမင်းအိုး ဟင်းအိုးတွေကို ဖွင့်ကြည့်သည်..။ လက်သီးဆုတ်သာသာ ထမင်းကြမ်းတစ်ခဲနှင့် ချဉ်ပေါင်ဟင်းက လက်ဘက်ရည်ပန်းကန်လုံးနှစ်လုံးစာ လောက်ရှိသည်.။
ခါတိုင်းဆို သိန်းရီ မောမောနှင့်ပြန်လာပြီး ဒီထမင်းကြမ်းကို စား၍ ညနေစာ ချက်တတ်သည်..။ ဒီနေ့တော့ ဗိုက်ထဲက ဆာနေပေမယ့် မစားတော့..။ ညနေလေးနာရီ ထိုးလို့ သားလေး ကျောင်းဆင်းလာလျှင် ဆာလာမည်..။ ထမင်းကျန်နှင့် ဟင်းကျန်တို့ကို ပန်းကန်နှင့်ထည့်၍ ထမင်းစားပွဲ အဝိုင်းလေးပေါ် တင်ပြီး ကော်ပန်းကန်လေးတွေနှင့် အုပ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ အဝတ်အစားလဲကာ ထီးဟောင်းလေးကို ဆောင်း၍ သိန်းရီထွက်လာခဲ့သည်..။ သူမအကြံကတော့ ဦးမြင့်စိုးထံ ငွေငါးထောင်လောက် ချေးရန် ရည်ရွယ်၍ ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်.။
====================+========================
“ သိန်းရီ ရာ..ငါက သူဌေးမှ မဟုတ်တာ..နင့်ဥစ္စာ ကြည့်လဲလုပ်ပါအုံး..ငွေက ငါးထောင်ကြီးတောင်..လား…
“ ကျမယူတာ..မများမှန်း .. ကျမ သိပါတယ်..၊ ဦးလေးရာ..ညစာနဲ့ မနက်စာလဲ ချက်ရအုံးမယ်..ပြီးတော့ မနက်ဖြန် ပြန်ရင်းရမှာလဲ ရှိသေးလို့ပါ..
“ ဒါနဲ့ လှကျော်က နင့်ကို ငွေ ပေးမထားခဲ့ဘူးလား..
“ ရှင်……..
သိန်းရီ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်သွားသည်..။ ပြီးတော့ ဦးမြင့်စိုးကို နားမလည်နိုင်သော မျက်လုံးအစုံဖြင့် ကြည့်လိုက်မိသည်..။
သူမကို စိုက်ကြည့်နေသော ဦးမြင့်စိုးက ပြုံးလိုက်သည်..။
“ လှကျော်နဲ့ နင် .. လှကျော်ယောက်ဖ ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်မှာ ချိန်း ချိန်းတွေ့နေတာ ငါသိတယ်…
“ ရှင်…
“ ဦးလေးကလဲ..မဟုတ်တာတွေ …လျှောက်ပြောနေတယ်..၊ ပေးမှာဖြင့် ပေးစမ်းပါ…ကျမ သားလေး ခုချိန်ဆို အိမ်ပြန်ရောက်နေလောက်ပြီ…ဆာလာမှာ…
သိန်းရီ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲနေပေမယ့် အားယူပြီး မဟုတ်သလိုနှင့် ပြောသည်..။
“ ခက်လိုက်တာဟာ….နင်ကလဲ…..ကဲ…လာ….
ဦးမြင့်စိုးက အိမ်အတွင်းဖက်သို့ ရှေ့မှ ဝင်ပြီး ခေါ်တော့ သိန်းရီလည်း ဘာမှ မစဉ်းစားတော့ပဲ နောက်မှနေ၍ လိုက်ဝင်သွားသည်..။
အတွင်းခန်းထဲ ရောက်တော့ ဦးမြင့်စိုးက သူ့အကျႌအိတ်ထဲမှ ပိုက်ဆံအိတ်ကို ထုတ်ပြီး ငါးထောင်တန် တစ်ရွက် ထုတ်လိုက်သည်..။
“ ကဲ….ရော့….
သိန်းရီက တရိုတသေ လှမ်းယူလိုက်သော လက်ထဲသို့ ငါးထောင်တန်ကို ထည့်၍ သူမလက်ဖျားလေးကို လှမ်းဆုတ်လိုက်ပြီး ဦးမြင့်စိုးက သိန်းရီကို ဆွဲ၍ယူကာ သိုင်းဖက်လိုက်သည်..။
“ အို….. ဦးလေးကလည်း လွှတ်ပါအုံး…
သိန်းရီ ကတုန်ကရင်ဖြစ်နေသည်..။ သိန်းရီ ယောက်ျားသေတာ သုံးနှစ်ရှိပြီ..။ လှကျော်နှင့် ဖြစ်တယ်ဆိုတာကလည်း လူမလစ်၍ တစ်ပတ်တွင် တစ်ခါတွေ့ဖို့ မလွယ်..။ ဒီတော့ သွေးသားတွေက ပူနွေးတက်ကြွနေရသည်..။ သိန်းရီ ကြက်သေ သေပြီး ဦးမြင့်စိုးကို ငေး၍ နေသည်..။
“ နင်…ဘယ်သူ့မှ မပြောနဲ့နော်..
“ ရှင်….
သူမပါးပြင်ကို နမ်းရင်း ဦးမြင့်စိုးက ပြောသည်..။
“ ဒီကိစ္စ..ဘယ်သူ့မှ မပြောနဲ့လို့…နောက်လိုရင် ခုလိုပဲ ငါ့ဆီလာခဲ့..သိလား..၊ ပိုက်ဆံလည်း ပြန်မပေးနဲ့…
စကားတပြောပြောနှင့် ဦးမြင့်စိုး၏ လက်တွေက သိန်းရီတစ်ကိုယ်လုံးကို ထင်သလို ကိုင်ပွတ်နေပြီ..။ သိန်းရီ ဖြတ်ခနဲ သတိဝင်လာသည်..။
“ အို….ဟင့်အင်း…..ဟင့်အင်း……
“ မဟုတ်ဘူးလေ…ခဏလေးနဲ့ ငွေငါးထောင် ရတာ…ဒီကိစ္စကလဲ…နင်နဲ့ငါပဲ သိတာလေဟာ…
ဦးမြင့်စိုး၏ ထောင်ထနေသော ပုဆိုးထဲမှ လီးချောင်းကြီးက သိန်းရီ၏ ခါးအောက်ပိုင်းကို ဟိုထိုးဒီထိုးဖြင့် မနေတတ်တော့အောင် လုပ်နေသည်..။
သိန်းရီ ဟုတ်နိုးနိုးဖြင့် ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေသည်..။
“ လာ…ရှေ့တိုး…အေး…..လှဲလိုက်နော်…
သိန်းရီ စိတ်ညှို့ခံထားရသလို ဦးမြင့်စိုးပြောသလို လုပ်နေမိသည်..။
“ ပေါင်…..ပေါင် ကားထား….အေး…
သိန်းရီ အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကို အောက်သွားလေးဖြင့် ကိုက်ထားပြီး မျက်စေ့အစုံကို တင်းတင်းလေး မှေးမှိတ်ထားလိုက်မိတော့သည်..။
အသက်ငယ်ငယ် ရမ္မက်ကြွယ် ( ၄ )
ပွင့်ရိုက်ပါတိတ် ထမီနွမ်းနွမ်းလေးက ခါးလေးဆီသို့ လန်တက်သွားသည်..။
“ ဟာ….အား….
ဦးမြင့်စိုး မျက်နှာကြီး ဝင်းလက်သွားသည်..။ သိန်းရီ၏ တသားမွေး တသွေးလှ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးဆက်ကြဲ သဖြင့် ဖူးဖူးပြည့်ပြည့်ကြီး ပြောင်းဝင်းဖွေးဥနေသည်..။ သိန်းရီ၏ လက်ထဲမှ ငါးထောင်တန် အသစ်ချပ်ချွတ်လေးမှာ ချွေးစိုလာသည်..။ နွမ်းကျေလာသည်..။ ဦးမြင့်စိုးက ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်သည်..။ သူ့လီးကြီးက ထိပ်လန်နေသော်လည်း ဒစ်က အကုန်အစင် မပေါ်..။
သိန်းရီ စောက်ဖုတ်ကြီးက လက်တစ်အုပ်မက ထွားကြိုင်းဖောင်းကားနေပေရာ လိုးခါနီး၌ လီးကို ဖြဲပြီးမှ လိုးသွင်းရသည်..။
“ ဗြစ်…ဖွတ်….ဖွတ်……
“ ဝင်လား..သိန်းရီ….
“ အင်း…ဟင်း……
သိန်းရီ ပါးစပ်ပိတ်ပြီး ခေါင်းငြိ်မ့်ပြလိုက်သည်..။
“ အရမး်ကြပ်နေလား…ဟင်….
“ ဟင့်အင်း…
သိန်းရီ မျက်လုံးလေးကို မှိတ်ထားရင်း ခေါင်းခါပြသည်..။ သိန်းရီ စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း ရွှဲနေပြီ..။ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ခပ်တင်းတင်းဝင်နေသော လီးကြီးကို မျက်လုံးဖွင့်၍ လှမ်းကြည့်ရင်း ဖင်ကို ရှေ့သို့ တိုးပေးလိုက်မိသည်..။ ဦးမြင့်စိုးကလည်း ဖိသွင်းသည်..။
“ ဗြစ်….ဗြစ်….ဖွတ်……ဖွတ်……
“ အို့….အိုး….ကျွတ်ကျွတ်…..အ…..အ……
မကြပ်သော်လည်း လီးကြီးက ရှည်လျားလှသည်..။ စောက်မွှေးလေးများ ဖုံးဖိသည်အထိ ထမီကို ထပ်ပြီး ဆွဲချရင်း သိန်းရီ မျက်လုံးကလေးများ မှိတ်ပြီး ညီးသည်..။
ဦးမြင့်စိုးက ထမီစကို အတင်းပြန်ဆွဲတင်ရင်း ဖိလိုးသည်..။
“ ဘွတ်…..ဘွပ်…စွပ်…..ပြွတ်….စွပ်…
“ အင့်…..အင်း…..ဟင်း..ဟင်း……
ဦးမြင့်စိုးက အနားမှ ခေါင်းအုံးအဟောင်းလေး တစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး သိန်းရီ၏ တင်ပါးအောက်သို့ ထိုးထည့် ခုလိုက်သည်..။
သိန်းရီက ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချကာ ခါးလေးကို ကော့ပေးလိုက်သည်..။ သူမ၏ ခါးအောက်သို့ ခေါင်းအုံးရောက်သွားသောအခါ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ပို၍ တင်းကားပြဲလန်သွားလေရာ ဦးမြင့်စိုးလီးကြီး ဝင်နေသည်ကို လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး မြင်နေရသည်..။
ဦးမြင့်စိုးက မြိန်ရေယှက်ရေကြီး လိုးသွင်းနေသည်..။ သိန်းရီစောက်ဖုတ်ကြီး နီရဲလာသည်..။ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များလည်း စိုသထက်စိုကာ အန်ထွက်စီးကျလာသည်..။ ဦးမြင့်စိုးက စောက်စေ့ရဲရဲလေးကို လက်တစ်ဖက်နှင့် ကလိရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ သိန်းရီမှာ အလိုးမခံရတာ ကြာပြီက တစ်ကြောင်း၊ အလိုးကျွမ်းကျင်သော ဦးမြင့်စိုး၏ အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ်တို့က တစ်ကြောင်း အကောင်းကြီးကောင်းကာ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ ဦးမြင့်စိုး၏ ဖင်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆောင့်ဆောင့်ဆွဲရင်း အောက်မှ ကော့ကော့ပေးလိုက်မိတော့သည်..။
“ ဘွတ်….စွပ်….ဘွတ်….ပြွတ်…
“ အင့်…အင့်…အင်း…အမလေး…ကျွတ်…ကျွတ်….
မျက်စေ့ကို တင်းတင်းမှိတ်မြဲ မှိတ်ထားရင်း အသဲခိုက်အောင် တိုးဝင်သွားသော လီးထိပ်ကြီးက သားအိမ်ဝကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြီး ထိုးတိုက်မိသွားရာ မျက်လုံးထဲ မီးဝင်းဝင်းတောက်သွားမိသည်..။
“ အီး…..ရှီး….အ…..အိ…..အရမး် ထိတာပဲ………..
မရည်ရွယ်ပဲ နှုတ်မှ လွှတ်ကနဲ ပြောလိုက်မိသည်..။ နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ဆောင့်လိုးကြရင်း သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ကြတော့သည်..။
ခရီးထွက်သွားရတာ ၁၀ ရက်လောက်ကြာပြီးမှ ပြန်လာရတော့ လှကျော်တစ်ယောက် သိန်းရီကို အပြတ်လိုးချင်စိတ်တွေ ပြင်းပြနေသဖြင့် သိန်းရီနှင့် တွေ့ဆုံရန် ချိန်းလိုက်သည်..။
သိန်းရီ၏ လှပဝိုင်းစက်သော နို့အုံကြီး နှစ်လုံးကို ခပ်ရွရွလေး ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေရင်း ခပ်ဖွဖွလေး ရှိုက်နမ်းလိုက်သည်..။ ကျပ်ပြားဝိုင်းခန့် ရှိသော အညိုကွက်လေး အလယ်တဲ့တဲ့ရှိ နီညိုရောင် နို့သီးခေါင်း တောင့်တောင့်လေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မနှင့် ညှပ်ကာ လှိမ့်ချေပေးလိုက်သည်..။
မပျော့မမာ တင်းတင်းအိအိ နို့အုံကြီးနှစ်မွှာက ကိုင်လို့ကောင်းလှသည်..။ လှကျော်က နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီး၏ အောက်ခြေကို လက်ဖနောင့်နှင့် ပင့်၍ လက်ချောင်းများနှင့် ကုတ်ကာ ကုတ်ကာ ဆုတ်နယ်ပေးသည်..။ နွေးထွေးအိစက်သော နို့အုံအတွေ့က လှကျော်၏ စိတ်ကို ကြွသထက်ကြွအောင် နှိုးဆွနေသည်..။ နို့နှင့် စောက်ဖုတ်မှာ ကာမအကြော ချိတ်ဆက်မှုရှိပုံရသည်..။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုတ်၍ ဆုတ်၍ ပွတ်ချေပေးလိုက်တိုင်း သိန်းရီ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကြွကြွတက်လာပြီး လှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲ ရွရွသွားသည်..။
စောက်စေ့ငုတ်ပြူးပြူးကြီးမှာလည်း တဆတ်ဆတ်နှင့် လှုပ်ခါလာသည်..။ သိန်းရီ၏ လက်တွေက တောင်မတ်စပြုနေသော လှကျော်၏ လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်၍ ခပ်ဖွဖွလေး ဆုတ်ညှစ်ပေးလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ သွေးတွေဆူဝေလာကာ ခပ်ဖွဖွ ဆုတ်ကိုင်ပေးနေရာမှ ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးလိုက်သည်..။
လှကျော်၏ လီးကြီးမှာ တဖြည်းဖြညး် သံမဏိချောင်းကြီးလို မာကျောတောင်မတ်လာသည်..။ လှကျော်၏ လက်နှစ်ဖက်က နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တစ်လုံးစီ ပွတ်ချေဆုတ်ကိုင်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က သိန်းရီ၏ တင်သားကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်..။
“ သိန်းရီ ရာ….ငါ နင့်ကို သတိရလိုက်တာ ဟာ…
“ ဟွန့်…အပိုတွေ ပြောနေ…
“ တကယ်ပါဟ…
“ ဘာတကယ်လဲ….ရောက်ရောက်ချင်းတော့ လာမတွေ့ပဲ မွှေးမွှေးကို စက်ဘီးနဲ့ တင်ပြီး ဈေး လိုက်ပို့နေတယ်..
“ အော်…ဒါကတော့ဟာ…ဦးမြင့်စိုးက ငါ့အလုပ်ရှင်လေဟာ…သူခိုင်းတာ လုပ်ပေးရမှာပေါ့…
“ တော်စမ်းပါ….မွှေးမွှေးကို ကြံနေတာ..မသိဘူး မှတ်နေ….ဟွန်း…..မပြောလိုက်ချင်ဘူး..
“ မဟုတ်ပါဘူးဟာ…ငါက နင့်ကို ပဲ စွဲနေတာပါဟာ…
သိန်းရီ၏ မျက်နှာလေး ပြုံးယောင် သန်းသွားသည်..။ လှကျော်က သိန်းရီ၏ ထမီကို ကွင်းလုံးကျွတ်သွားအောင် ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ ထမီက တင်ပဆုံမို့မို့ကြီးနှင့် ငြိနေသဖြင့် သိန်းရီက ကိုယ်ကို ကြွပေးလိုက်ရသည်..။
ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တစ်လုံးတခဲကြီး ဖြစ်နေသော သိန်းရီ၏ ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဓာကိုယ် အလှတွင် လှကျော် တစ်ယောက် တမက်တမောကြီး နစ်မျောသွားသည်..။
လှကျော်က သိန်းရီကို ပက်လက်လေး ဖြစ်သွားအောင် ပွေ့သိပ်လှဲချလိုက်သည်.။ လှကျော်က သိန်းရီ၏ ဘေးတွင် တစောင်းလှဲအိပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားလိုက်သည်..။ သူ့လက်တွေက နို့အုံကြီးတဝိုက်နှင့် ဗိုက်သားပြင်တဝိုက်ကို စုံချည်ဆန်ချည် ပွတ်သပ်ပေးသည်.။
လှကျော်တစ်ယောက် သိန်းရီ၏ နို့အုံကြီးတွေကို ကိုင်ရတာ အလွန်အရသာ တွေ့နေသည်..။ သိန်းရီမှာ ကလေးတစ်ယောက်အမေ ဆိုသော်လည်း သူမနို့တွေက ပျော့ဖတ်ဖတ်အိတွဲတွဲ မဟုတ်..။ တင်းရင်းမို့မောက်နေပြီး ဆုပ်ကိုင်ရပွတ်ချေရသည်မှာ နွေးနွေးထွေးထွေး နုနုညက်ညက် ရှိလွန်းလှသည်..။
ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ကာတစ်မျိုး၊ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ချေ၍ တစ်ဖုံ၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ဖိလှမ်းချေ၍ တစ်မျိုး မရိုးရအောင် နှိုးဆွပေးနေတော့သည်..။ သိန်းရီတစ်ယောက် လှကျော်၏ ယုယမှုအောက်ဝယ် တလူးလူး တလွန့်လွန့်နှင့် လှိုက်မောစွာ နစ်မျော သာယာနေမိသည်..။
လှကျော်က သိန်းရီ၏ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ် ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဘေးသို့ခပ်ကားကား ဖြစ်အောင် ဖြဲထားလိုက်သည်.။ သိန်းရီကတော့ လှကျော်ပြုသမျှ သဘောကျ ကျေနပ်စွာ ခံယူနေပါတော့သည်..။
လှကျော်က ခြေကျင်းဝတ််နှစ်ခုကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရင်ဘတ်ဆီသို့ တိုးကပ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကြွ ပြူးအယ်လာသည်..။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက အညိုရောင်သန်းနေပြီး ကြွရွနေသည်..။
စောက်ရေတို့ဖြင့် စိုလက်ဝင်းပြောင်နေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ ပြဲအာ၍ လိုးချင်စရာ ကောင်းလွန်းလှသည်..။ လှကျော်က စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရကြည့်နေသည်..။ လုံးဝ အလိုးမခံဖူးသော အပျိုရိုင်းလေးသာဆိုလျှင် ယခုလို စိတ်တိုင်းကျ ကြည့်နိုင်မည် မဟုတ်ချေ..။
ယခုတော့ လီးအတွေ့အကြုံ အရေထူပြီး လီးအရသာ ကောင်းကောင်းကြီး သိထားသော သိန်းရီအဖို့ ရမ္မက်အရောင်တွေ တဝင်းဝင်းတလက်တလက် ထွက်နေသော မျက်လုံးတို့ဖြင့် အားပါးတရ အကြည့်ခံနေရသည်ကိုပင် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လျက် ရမ္မက်စိတ်တွေ ကြွသထက် ကြွနေပါသည်..။
အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေက အညိုရောင်သန်းနေသော်လည်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေမှာ အနီရောင်ပြေးလျက် နုအစ်၍ နေသည်.။ လှကျော်က ကြည့်၍ အားရသွားတော့ သိန်းရီရင်ဘတ်ပေါ်တွန်းတင်ထားသော ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကို သူပခုံးပေါ် ချိတ်တင်လိုက်သည်..။ ခါးလေးက အပေါ်သို့ မြောက်ကြွသွားသည်..။ ကြမ်းပြင်နှင့် လွတ်သွားသော ခါးအောက်သို့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံး သွင်းကာ ခုလိုက်သည်..။
ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကို ပြန်ချ၍ လှကျော်က သိန်းရီ၏ ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်လိုက်သည်.။ သိန်းရီ၏ ဒူးနှစ်ချောင်းမှာ ထောင်နေပြီး ပေါင်တံဖွေးဖွေးကြီးတွေက ဘေးသို့ ကားထွက်နေသည်..။ ပြီးတော့ သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် အသာကိုင်၍ ပြဲဟနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးအတွင်းသို့ တစ်ရစ်ချင်း ဖိသွင်းလိုက်သည်..။
သုံးပုံတစ်ပုံခန့် မြုပ်ဝင်သွားစဉ် သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို သိန်းရီကိုယ်ပေါ်မှ ခွာ၍ ကြမ်းပြင်ပေါ်ထောက်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် တရှိန်ထိုး ဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်လေသည်..။
“ ဖွတ်…ဗြစ်….ပလွတ်…..ဖွတ်…..
“ အား….အမေ့….ကျွတ်ကျွတ်…ကျွတ်……
လီးကြီးက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဆောင့်ဝင်လာရာ သိန်းရီမျက်လုံးထဲ မီးပွင့်ထွက်မတတ်ပင် ခံစားလိုက်ရသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရှိန်းဖိန်းကျဉ်တက်သွားရသည်..။
သိန်းရီက လှကျော်ကို တင်းကြပ်အောင် ဖက်ထားပြီး အံကြိတ်၍ တင်းခံသည်..။ ထို့နောက် လှကျော်က အရပ်အနားမရှိ ဒလစပ် ဆောင့်ဆောင့် လိုးတော့သည်..။
“ ဗြစ်….ပလွတ်…ဖွတ်…ပလွတ်….
“ အင်း….အင့်….အင့်…အ….အ..
“ ဖွတ်…ပြွတ်…ဖွတ်…..ပလွတ်…..ပြွတ်……
“ အ…ကျွတ်ကျွတ်….အင်း…ရှီး…..အ…..အမေ့…..အားပါး..ပါး….အ…အမေ့…
လိုးချက်ပေါင်း ၅၀ ကျော်လောက် အရောက်တွင် သိန်းရီတစ်ကိုယ်လုံး အကြောတွေ ထိုးထိုးထွန့်ထွန့် ဖြစ်လာကာ တင်ပါးကြီးတစ်ခုလုံး ကျုံ့တင်းသွားပြီး သုတ်ရေများကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်..။
သိန်းရီပြီးသွားသည်ကို သိသော လှကျော်က မပြီးသေးသဖြင့် ဆက်၍ မနားတမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်သည်..။ အရှိန်ကောင်းကောင်းနှင့် ဆက်ဆောင့်နေဆဲ..။ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် သိန်းရီ တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ခါနေသည်..။ ပြီးသွား၍ သုတ်ရေတွေ ထွက်နေဆဲတွင် အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးခံနေရသည့်အတွက် သိန်းရီတစ်ကိုယ်လုံး လေဟာပြင်ထဲ မြောက်တက်သွားသည်ဟုပင် ထင်မှတ်ရလောက်အောင် အရသာတွေ့နေရသည်..။
ကာမအရသာထူးကြီးက သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို လွှမ်းခြုံ၍ နေသည်..။ ခဏအကြာမှာတော့ လှကျော်၏ လီးချောင်းကြီး တစ်ခုလုံး ကျင်ဆိမ့်ယားတက်လာသည်..။ သိန်းရီ၏ ပခုံးကို တင်းတင်းကြီး ဆွဲကိုင်ဆုတ်ရင်း အပြီးသတ် ကြုံးထည့်လိုက်ကာ သုတ်ရည်ပူများကို သိန်းရီ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်..။
မွွှေးမွှေး အိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ အိမ်ရှေ့တံခါးက ပိတ်ထားသဖြင့် အိမ်ထဲသို့ဝင်ရန် နောက်ဖေးတံခါးများ ဖွင့်ထားမလားဆိုသော အတွေးဖြင့် အိမ်ဘေးမှ ပတ်ကာ နောက်ဖေးဖက်သို့ အလာ အထဲမှ မိန်းမအသံလိုလို ကြားသဖြင့် ပြူတင်းပေါက်ဘေးသို့ ကပ်၍ ကြည့်လိုက်မိသည်..။
“ ဟယ်….မသိန်းရီကြီးနဲ့ အဖေ နဲ့….
မွှေးမွှေးတစ်ကိုယ်လုံး တုန်သွားသည်..။ မသိန်းရီခါး၌ ထမီက မရှိ..။ ထမီက အခန်းတောင့်တွင် ပုံလျက်သားလေး ရောက်လို့နေသည်..။ လေးဘက်ကုန်းပေးထားသော မသိန်းရီ၏ ဖင်ကြီးကို ဦးမြင့်စိုးက နောက်မှ ဒူးထောက်ပြီး လိုးနေသည်..။
“ ဖွတ်…ဖွတ်….ပြွတ်…..ပလွတ်…..ဘု..ဘွပ်…
“ နင့်ဟာကြီးက ကျယ်လာသလိုပဲ .. နော်..
“ အော်…ရှင်ပဲ နှစ်ရက်ခြား သုံးရက်ခြား ခေါ်ခေါ် လိုးနေတာကိုး….
“ ဟဲဟဲ..စတာပါကွာ…
“ ဖွတ်…ပြွတ်….ပလွတ်…ပြွတ်….
“ အင့်..အင်း….ဖြေးဖြေး လုပ်စမ်းပါရှင်…ဒီမှာ ဆံပင်တွေ ပြေကျကုန်ပြီ…တစ်ခါတဲ..တအားဆောင့်နေတော့တာပဲ…
သိန်းရီ၏ အသံက တုန်တုန်ရင်ရင် တိုးတိုးလေး…။
“ ဒီလို ကုန်းပြီး လိုးတာ …မြန်မြန်ပြီးတယ်…သိလား…
“ ဒါဆို…ဖယ်တော့ ကျမ လှန်ပေးမယ်….
သိန်းရီက ပက်လက်လှန်ကာ ခြေနှစ်ချောင်း မြှောက်ပေးလိုက်သည်.။ မွှေးမွှေး အံ့သြသွားသည်.။ မသိန်းရီ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အလွန့်အလွန် ကြီးမား ဖောင်းကား၍ နေသည်..။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှ ပြူအစ်ထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဦးမြင့်စိုးက ရိုးရိုးမလိုး ၊ သိန်းရီ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ ဖြဲပေးခိုင်းသည်..။ ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားကြီးတွေက နီရဲ၍ ထွက်ပေါ်လာသည်..။
ဦးမြင့်စိုး လီးထိပ်ကြီးက နီရဲနေသော်လည်း လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံးကမူ မဲပြောင်နေသည်..။ သိန်းရီ၏ ဖင်ကြီး ပြားပြားကျသွားအောင် ဆောင့်လိုးနေပုံမှာ ဂွေးဥကြီးများပင် ကျုံ့ကျုံ့ဝင်သွားအောင် ပြင်းထန်လှသည်..။
“ ဖွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်….ဘွပ်….ဖွတ်…..ဖွတ်…..ပြွတ်….ဗြစ်…ဒုတ်…
“ အင့်..အင့်……ကောင်း…..ဆောင့်..ကျွတ်..ကျွတ်….ခပ်သွက်သွက်လေး…ဆောင့် စမ်းပါ…အင့်…..အ…ဟင့်…
မွှေးမွှေးချောင်းကြည့်နေရာမှ သူမ၏ စောက်ပတ်လေးကို လက်ဝါးနှင့် အုပ်ဖိထားမိသည်..။
သွားပါများ ခရီးရောက်
ဟဲလို…
………..
ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ…. ကျွန်တော် အမြန်ဆုံး သွားလိုက်ပါ့မယ်…
……….
ကျွန်တော် တော်တော် စိတ်လေသွားသည်။
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်ကမှ မန္တလေးက ပြန်ရောက်သည်။
အခု နေပြည်တော်ကို ထပ်သွားခိုင်းနေပြန်သည်။ ဒီဘိုးတော်ကို ကျွန်တော်
သိပ်ကြည့်မရ။ ဌာနတွင် ဝန်ထမ်း အများကြီးရှိသည်။ ဒါပေမဲ့ အခုလို ခရီး
သွားစရာရှိလျှင် ကျွန်တော့်ကိုသာ လွှတ်သည်။ သူ့ အကြောင်းပြချက်
ကတော့ မင်းကိုပဲ စိတ်ချလို့ပါကွာ တဲ့။
အခုလိုသာ အမြဲစိတ်ချနေရင်တော့ဖြင့် ကျွန်တော့်လစာက ခရီးသွားရတာ
နဲ့ပင် ပြုတ်ပြုတ်ပြုန်းတော့လိမ့်မည်လေ။
ဆရာက ခရီးစရိတ်ကိုတော့ လုံလုံလောက်လောက် ပေးပါသည်။
 သို့သော် စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်မှုကြောင့် ပိုက်ဆံက လောက်သည်မရှိ။
တောင်ကြီးမြို့အထိ ဌာနမှ ကားဖြင့်လိုက်ပို့သည်။
 အေးသာယာကားဝင်းထဲရောက်တော့ ကားလက်မှတ်ရမှရသေးရဲ့လား
စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့် ကားလက် မှတ် အရောင်းဌာနများကို လိုက်မေးသည်။
 မိုးချုပ်ကာနီးပြီဖြစ်ရာ ကား တော်တော်များများက လက်မှတ်ကုန်နေပြီ။
ကံကောင်းချင်တော့ ------ ကား လိုင်းက တစ်ခုံစာရသည်။ ရချင်လို့ရတာမဟုတ်။ ကားထွက်ကာနီးမှ
Booking လုပ်ထားသည့် ခရီးသည်တစ်ဦး မလိုက်ဖြစ်တော့သဖြင့် ရခြင်း ဖြစ်သည်။
   မြန်မာနိုင်ငံက ကားလိုင်းများ အတော်များများ ခေတ်မီလာပြီ။
ကျွန်တော် စီးသည့်ကားက တစ်ထပ်ခွဲ ကားဖြစ်ပြီး အလယ်ပိုင်းနှင့် အနောက်ပိုင်းက
 ရိုးရိုးကားအတိုင်း ဖြစ်သော်လည်း ဒရိုင်ဘာ၏ အပေါ်ဘက် တွင် အပေါ်ထပ် အမြင့်လေးရှိပြီး
ထိုင်ခုံ ၄ ခုံ ပါသည်။ အနောက်က ခုံတွေ ထက် နည်းနည်း မြင့်သည်။
   ဒီကားလိုင်းကို ကျွန်တော် သဘောကျသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆို သော်…..
   ကျွန်တော် ကိုယ့်ခုံကိုယ် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကားကတော့ မထွက် သေး။
ခဏနေတော့ ယာဉ်မယ်လေးတစ်ဦး တက်လာသည်။ အသက် ၂၀ သာသာလောက်သာရှိဦးမည်။
ကျွန်တော်က ပြတင်းပေါက်ဘေးက ခုံမှာ ရသည်။ ယာဉ်မယ်လေးက လက်ထဲမှ ခရီးသည်စာရင်းစာရွက်နှင့်
တိုက် ဆိုင် စစ်ဆေးကာ ခရီးသည် မှတ်ပုံတင်နံပါတ်များ မေးမြန်းမှတ်ယူနေသည်။ မျက်နှာကို သေသေချာချာ
ကြည့်မိတော့ အတော်လေး ချောသည် ပြော ရမည်။ ဝက်ခြံဖု တစ်ဖုပင် မရှိ။ ယာဉ်လိုင်းတံဆိပ်ကလေး တပ်ထားသည့်
မို့ မို့မောက်မောက် ရင်ကလေးနှင့် သေးသေးကျင်ကျင် ခါးကလေး၏ အလှကို ရှုစားလိုက်မိသည်။
ကျွန်တော့် ဘေးကခုံက ခရီးသည် မလာသေး။ ကျွန်တော့် မှတ်ပုံတင်နံပါတ်ပေးပြီးတော့ ယာဉ်မယ်လေးက
ဟိုဘက်ခြမ်း က ခုံလက်တန်းပေါ် ကလစ်ဘုတ်ကလေးတင်ကာ ကုန်းပြီး ရေးမှတ်နေ သည်။
ယာဉ်မယ်လေး၏ စွင့်ကားဖွံ့ထွားလှသော တင်သားအလှကို ထပ်မံ ရှုစားနေမိသည်။
မျက်တောင်ပင် မခတ်မိ။ အသားပျော့ပျော့လေး ဝတ်ထား ရာ တင်ဆုံနှစ်ခုကြားမှ အချိုင့်ကလေးပင် ပေါ်နေသည်မှာ
 ကျွန်တော်လို ၀ါသနာရှင်မျိုးအတွက် အဖိုးဖြတ်မရသည့် ရှုခင်းတစ်ခုပါပေ။
ဟိုဘက်နှစ်ခုံကလည်း ခရီးသည် မလာသေး။ ယာဉ်မယ်လေးက ကား နောက်ပိုင်းဆီသို့ထွက်သွားပြီ။
ခဏကြာတော့ ကားစထွက်သည်။
ကျွန်တော် ယာဉ်မယ်လေး ဘယ်နားက ပါလာလဲဟု လှမ်းကြည့်မိသည်။ မမြင်ရတော့ပေ။
သူမက ဒရိုင်ဘာဘေးက ခုံမှာ ထိုင်လိုက်တော့ ကျွန်တော်၏ အောက်တည့်တည့် ရောက်သွားသဖြင့် ကွယ်သွားပြီ။
   ထကြွလာသောတဏှာစိတ်များကို လျှော့ချကာ ဖုန်းကိုထုတ်ပြီး ပွတ် နေမိတော့သည်။ ခဏနေတော့
 ရှေ့တွင် တပ်ဆင်ထားသော တီဗီမှ ဇာတ် လမ်းတစ်ခု လာနေသည်။ ထုံးစံအတိုင်း မြန်မာပေါကား
တစ်ကားဖြစ်နေ သဖြင့် သိပ်စိတ်မဝင်စားတော့ဘဲ ထိုင်ခုံကို မှီကာ အိပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။
   ပျင်းစရာတော့ကောင်းသည်။ ကျွန်တော်၏ ဘေးကပ်ရပ်နှင့် ဟိုဘက် နှစ်ခုံက ခရီးသည် မရှိ။
ဘယ်နေရာက တက်လိုက်လာမည်လဲတော့ မသိ။ ဒါနဲ့ပဲ ရှေ့မှ မြင်ကွင်းများကို ကြည့်ရင်း ငိုက်မျဉ်းလာပြီး
 မှေးကနဲ အိပ်ပျော် သွားတော့သည်။ အောင်ပန်းကို ရောက်တော့ ခနနားသည်။ နေပြည်တော် က
 သူငယ်ချင်းတွေအတွက် ရှမ်းပြည်ထွက် အစားအစာလေးများ ဝယ်ယူ လိုက်သည်။ ကားဆက်ထွက်တော့
ဆက်ပြီး ငိုက်လိုက်လာခဲ့သည်။
   အိပ်ပျော်နေရာမှ တစ်ယောက်ယောက်က လာလှှုပ်နှိုးသလို ထင်မိသ ဖြင့် မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။
 မိန်းကလေးတစ်ဦး။ အသက်က ၁၈ နှစ် သာသာလောက်သာရှိဦးမည်။ (တကယ်တော့ မပြည့်လောက်သေး။
အသက်မပြည့်ဇာတ်လမ်းတင်လျှင် အဘမ်းခံရမည်စိုးသဖြင့့် အတင်း ပြည့် ခိုင်းလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည် :-P )
 ကျောပိုးအိတ်လှလှလေးကို ပိုက်ထားသည်။
အစ်ကို…. ထိုင်မယ်နော်….
သြော်…. ရပါတယ် ညီမ…. ထိုင်လေ…..
ဟို…. အစ်ကို …. ဖြစ်နိုင်ရင်…. ညီမကို…. ပြတင်းပေါက်ဘက် ထားပေးလို့
ရမလားဟင်… ညီမက ကားမူးတတ်လို့…..
လာ…ညီမ…. ရပါတယ်…. အစ်ကိုက မမူးတတ်ဘူး….
ဟုတ်… အစ်ကို…. ကျေးဇူးနော်… အစ်ကိုက ဘယ်အထိသွားမှာလဲ..
အစ်ကိုက  နေပြည်တော်အထိသွားမှာ ညီမရဲ့… ညီမကရော….
ညီမလဲ နေပြည်တော်ပဲ အစ်ကို…
ညီမက… နေပြည်တော်ဘယ်မြို့နယ်လဲ….
ညီမက ကလောမှာနေတာအစ်ကိုရဲ့…. နေပြည်တော်ကို ခဏလာတာ… တစ်ပတ် နှစ်ပတ်လောက်နေပြီးရင် ပြန်မှာ…. ဇမ္ဗူသီရိမြို့နယ်မှာ တည်းမှာ..
ဟာ…. တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ…. အစ်ကိုလည်း တစ်ပတ်နှစ်ပတ်လောက် ကြာအုံးမှာ ဘောဂသီရိကားဝင်းနားမှာ တည်းမှာ…..
ဟုတ်.. အစ်ကို… နေပြည်တော်ရောက်ရင်လည်း…. အားတဲ့အချိန် လာလည်ပေါ့။
(လာလည်သာပြောတာ လိပ်စာနှင့် ဖုန်းနံပါတ်တော့ မပေးပါ။ ဝတ်ကျေ တန်းကျေ ပြောပုံသာရသည်။
ကျွန်တော်လည်း မမေးတော့ပါ)
နေရာ အတည်တကျ ထိုင်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဘေးက ကောင်မလေးလည်း သူမအိတ်ထဲက ဖုန်းကို
ထုတ်ကာသုံးနေတော့သည်။ နဂိုရ်ကမှာ နှာဘူး ဓာတ်ခံရှိသော ကျွန်တော်သည် သူမ သုံးနေသော ဖုန်းကလေးကို
တစ်ချက် လှမ်းရှိုးလိုက်သည်။ သူမ Facebook သုံးနေသည်။ မိန်းကလေးတို့ရဲ့ထုံးစံ အတိုင်း Wall ထဲသို့ ခဏခဏ
ဝင်ကြည့်တတ်ရာ မသိမသာလေး စောင့် ကြည့်ရသည်။ ------ နာမည် တွေ့သည်။ နာမည်ကတော့ Cuttie Barbie ဆိုတော့
ရှာရခက်တော့မည်။ ဒီနာမည်တွေက များသည်။ ဓာတ်ပုံကတော့ သူ့ပုံ သူတင်ထားသည်ပဲ။ ဘာစာတွေတင်ထားလဲ
တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ကာ စာသားတစ်ချို့မှတ်လိုက်သည်။ Profile Name ရော ဓာတ်ပုံရော Key Word ရော သုံးပြီးရှာလိုက်ရင်
ဘယ်ပြေးမလဲ မိချိုသဲ။ ဟော သိပ်မရှာရ။ တွေ့ပါသည်။ Facebook သိပ်မသုံးတတ်လို့်ပဲလား၊ ဒါမှမဟုတ် Personal
Information တမင် မဖျောက်တာလားတော့ မသိ။
   သိပ်များများစားစားတော့ မတွေ့ ကလောမြို့ ဆိုတာရယ် Single ဆို တာရယ်တွေ့သည်။
 About ထဲဝင်ကြည့်လိုက်သည်။ ဟော တွေ့ပါပြီ ဖုန်း နံပါတ် ၀၉၆၉ဘာညာသာရကာ ပေါ့ဗျာ။
 ကျွန်တော် ရပ်လို့မရတော့။ ဆက်ပြီး မွှေကြည့်သည်။
   ဟိုက်စ်---
   Like  လုပ်ထားတာကတော့ အစုံပဲ။ Online Store တွေလည်း ပါ သည်။ တရားစာပေတွေလည်း ပါသည်။
 မွှေရင်း ထူးခြားတာ တွေ့သည်။ အပြာစာအုပ် အပြာကား ပေ့ချ်တွေတစ်ချို့ လိုက်ခ်လုပ်ထားသည်။
 Z toy Store (ကျား/မ အာသာဖြေ ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ အွန်လိုင်းရှော့ပ်) ကိုလည်း Like လုပ်ထားသည်)
   ဒိန်းဂျားလေးပါလား။ ကျန်းမာရေးကိစ္စ ဖိုမကိစ္စ တော်တော်များများ ဝင်ကြည့်ထားတာတွေ့လိုက်ရသည်။
ဒါဆို ဒီကောင်မလေး Sex Account သုံးနေတာလား။ Wall ထဲ ထပ်မွှေလိုက်ပြန်သည်။
 Wall ထဲမှာကျတော့ ဘာမှ မတွေ့ သူမပုံသူမ တင်ထားတာ အချို့သာတွေ့ပြီး ဖရင့်တွေထဲမှာ လည်း Sex Account မတွေ့။
 ဒါဆိုရင် သေချာပြီ ဒီကောင်မလေး ဒါတွေ ဝင်ကြည့်ရင်း နားမလည်ပါးမလည် လိုက်ခ်တွေ လုပ်ထားခြင်းဖြစ်မည်။
   ကျွန်တော် အကောင့်အတုတစ်ခု ချက်ချင်းဖောက်လိုက်ပြီး Add လိုက်သည်။
 စိတ်ထဲမှာလည်း လက်ခံပါစေ လက်ခံပါစေနှင့် ကျိတ် ဆုတောင်းလိုက်မိသည်။ သူမဆီမှာ နိုတီ သွားဝင်သည်ကို
ကြားလိုက်ရ သည်။ သိပ်မကြာ လက်ခံလိုက်ကြောင်း နိုတီ ပြန်ဝင်လာသည်။
 ကောင်မ လေးကတော့ သူမဘေးကနေ ထိုင်ပြီး Add နေတယ်ဆိုတာ သိပုံမရ။
ကျွန် တော်ပျော်သွားသည်။သူမတင်ထားသမျှအားလုံးကို ဖုန်းကို Silent ပေးကာ လိုက်ခ်များ ဗုံးကျဲပေးလိုက်ရာ
သူမ၏ နို်တီအားလုံး ကျွန်တော့် အကောင့် အသစ်စက်စက် တွေချည်း ပြည့်သွားပြီး သူမဖုန်းမှာ နို်တီတက်သံ
ခပ်တိုးတိုး လေး ညံသွားသည်။
   မက်ဆင်ဂျာကနေ လှမ်းဟိုင်းလိုက်သည်။ ပြန်ဟိုင်းလာသည်။ တျဲ ကားမူးနေပြီလား၊
တျဲစီးတဲ့ကားက ဘယ်ကားလိုင်း၊ ခုံက ဘယ်ခုံ စသည် ဖြင့် အတိအကျ ပို့ပေးလိုက်ရာ
ငတိမ လန့်ဖျပ်ပြီး ကားတစ်စီးလုံးကို ကျီး ကြည့်ကြောင့်ကြည့် ကြည့်ကာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားသည်။
 ထို့နောက် အထိတ်တလန့်နှင့် Log Out လုပ်လိုက်ကာ ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်သည်။
 ကျွန်တော်လည်း ခုနဖွင့်ထားသော ဖေ့ဘုတ်ကို ပိတ်ပစ်လိုက်ပြီး recent ထဲ တွင် တွေ့သည့် Google Search မှ
 ရောက်တတ်ရာရာ ရိုက်ရှာလိုက်ရင်း ဖုန်းကို သူမမြင်သာသည့် အနေအထားလောက်က ပြထားပြီး…
   ညီမလေး….ဘာဖြစ်လို့လဲ…. ကားမူးပြီလား….
   ဟို… မဟုတ်ဘူးအစ်ကို…. ကားမူးတာမဟုတ်ဘူး…. ညီမဘယ်ကား စီးတယ်…. ဘယ်ခုံထိုင်တယ်ဆိုတာကို
လူတစ်ယောက်က မက်ဆင်ဂျာက နေ တပ်အပ်တွေ ပြောနေလို့ လန့်သွားတာ….
   အင်း… အစ်ကိုဘယ်လိုကူညီပေးလို့ရမလဲ…(သူတော်ကောင်းကြီး ပါနော်)
   ညီမအကောင့်ထဲ ခဏကြည့်ပေးအုံး၊ အဲဒီလူကို အစ်ကိုသိမလားလို့။
   အင်း ညီမ ဖွင့်ပြလေ ကြည့်ရတာပေ့ါ။
   သူမ ဖုန်းကို ပြန်ဖွင့်ပြသည်။ Password ပင် မှတ်မိရဲ့လားမသိ။ အလွယ်တကူ Remember Password
လုပ်ထားတာ တွေ့ရသည်။ စဖွင့် ဖွင့်ချင်း ကောင်မလေးပဲ ကံဆိုးသလား ကျွန်တော်ပဲ ကံကောင်းတာလား တော့ မသိ။
မလုံမခြုံပုံနှင့် အပြာဇာတ်လမ်းစာတစ်ပုဒ်က အရင်တက် လာ သည်။ သူမ ကမန်းကတန်း အပေါ်ကို တွန်းရွှေ့သည်။
 ပိုဆိုးသွားသည်။ အပြာကားတစ်ခုပါ ထပ်တက်လာသည်။ သူမ မျက်နှာလေး ရဲပဒေါင်းခတ် သွားကာ အတင်း ရွှေ့သည်။
 မရ။ စက်က ဟန်းဂ် နေပြန်သည်။ ခေါင်းကို တဗျင်းဗျင်းကုတ်ကာ ဖုန်းကို ပေါင်နှင့် အုပ်ထားသည်။
   ညီမ အကောင့်ပြမလို့ဆို….
   ဟုတ်…. ဟုတ်ကဲ့အစ်ကို… ဘာတွေပေါ်လာမှန်းမသိလို့….
   သြော်… ညီမ လျှောက်ကြည့်ရင်း မှားပြီး လိုက်ခ်လုပ်မိလို့နေမှာပေါ့..
   ကောင်မလေး ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်တော့၊ ခေါင်းကိုသာ တဗျင်းဗျင်း ကုတ်နေတော့သည်။
ထို့နောက် ပြန်ဖွင့်လိုက်တော့ မက်ဆင်ဂျာ ဖွင့်လို့ရ သွားသည်။ မက်ဆင်ဂျာက ကျွန်တော့်အကောင့်အတုကို သူမပြသည်။
   အဲ့လူတော့ မမြင်ဖူးဘူး ညီမရဲ့….(ကျွန်တော့်ယောက်ဖပုံကြီး :-D)
   အဲ့ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဟင်.. အစ်ကို…. ဘလော့လိုက်ရမလား..
   ဟာ…. မဘလော့နဲ့အုံးညီမ… စောင့်ကြည့်ထားအုံး…. တော်ကြာ ဘာမှန်းမသိ ညာမှန်းမသိ
(ဘလော့လိုက်ရင် အဆက်ပြတ်သွားမှာပေါ့)
   အဲဒါနဲ့ သူမလည်း ဖုန်းလေးကို အသာပြန်ပိတ်ထားလိုက်သည်
ဖုန်းကို ကားစီးရင်း အကြာကြီးကြည့်လိုက်တော့ မူးလာတော့မပေါ့။ အရှေ့ မှာ တင်ထားပေးသော
ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ကို ယူကာ အန်တော့သည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမ ကျောလေးကို အသာလေး
 နှိပ်ပေးလိုက်သည်။ သိပ် တော့ မအန်။ အန်မှာစိုးလို့ အရည်တွေချည်း သောက်ထားပုံရသည်။ အန်လို့
ဝတော့မှ…
   ကျေးဇူး…. အစ်ကို အခုမှပဲနေသာထိုင်သာ ရှိသွားတော့တယ်။ ညီမက ကားစီးရင် အဲလိုပဲ… အဟီး….
   သူမ ကားမူးလို့လား တမင်လားတော့ မသိ ကျွန်တော့ ပုခုံးဘက်ကို ခေါင်းက ရောက်လာသည်။ ကျွန်တော်လည်း
မထိ ထိအောင် ပုခုံးကို သူမ ဘက်ကို တိုးပေးလိုက်သည်။
   မူးရင် ခဏမှီရင်မှီထား ညီမ…. အနောက်ကိုမှီရင် ပိုမူးတယ်….
ကောင်မလေးလည်း ပုခုံးကို မှီပြီး လိုက်လာသည်။ ကျွန်တော် နည်းနည်း သွေးတိုးစမ်းကြည့်မိသည်။
ဘယ်ဘက်လက်ကို သူမ ကျောကုန်းနောက်က မသိမသာ လျှိုသွင်းကာ တင်ပါးနားမှာ မထိတထိလေး ထားကြည့်သည်။
 ကောင်မလေး အမူအယာမပျက်သေး။ သိပ်တော့ မလုပ်ရဲ။ တော်ကြာ ထ အော်လိုက်ရင် ဂျေးထဲ အောင်းသွားရမည်။
အခြေအနေကောင်းလာသလို ရှိတာနဲ့ ထိထိမိမိလေး ထိကြည့်လိုက်သည်။ တစ်ချက် တွန့်ကနဲဖြစ်သွား သော်လည်း
ဘာမှတော့ မပြော။
အိုကေသလောက်ရှိပြီလေ။
   ထိထားရာမှ ဖွဖွလေး ပွတ်ကြည့်လိုက်သည်။
သူမ နည်းနည်း လွန့်လူး သွားပြီး ဘာမှ မပြောဘဲ ပုခုံးကို ပိုကာ ကပ်မှီလိုက်သည်။
ကျွန်တော် အဆင့် မတက်ရဲသေး။ ဘာမှန်းမှ မသိရသေးတာ။ ဆက်ကာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက် သည်။
   အစ်ကို… ချမ်းတယ်…. အဲကွန်းပိတ်ပေးပါလား….
   အဲကွန်းက ပိတ်ထားပြီးပြီ ညီမရဲ့…. စောင်ခြုံလိုက်ပါလား။
   အဲဒါမှ ဂွ… သူ့စောင်က ခုနက အန်ရင်း နည်းနည်းပေသွားသည်…
   လာ… အစ်ကို့စောင်ခြုံလိုက်…. ညီမစောင်က နံနေတယ်….
   ဟင်… အစ်ကိုက မချမ်းဘူးလား…
   ချမ်းတော့ ချမ်းတာပေါ့….
   အဲဒါဆို တစ်ဝက်စီခြုံမယ်လေ။
ပွပေါက်တော့ တိုးပြီ။ ကျွန်တော်ခြုံထားသော စောင်ကို သူမပေါ် တစ်ခြမ်း လွှမ်းပေးလိုက်သည်။
 ကားက ပေးသည့် စောင်သေးသေးလေး တစ်ထည် နှစ်ယောက်ခြုံတော့ သိပ်မလုံချင်။
 ပိုလုံအောင် ပူးပူးကပ်ကပ် ထိုင်မှ ရမည်။ သူမကို တင်ပါးမှ ကိုင်ကာ ပူးကပ်ခိုင်းလိုက်သည် (ပိုင်ချက်နော်… )
   ဘယ်လက်ကို တင်ပါးမှ ကိုင်ကာ ညာလက်ကိုလည်း အလွတ် မပေး။
 စောင်ကို ဆွဲထားသလိုဘာလိုလိုနှင့် ရင်သားလေးနှင့် ထိကြည့်သည်။ ခုန လိုပင် တွန့်တော့ တွန့်သွားသည်။
ဘာမှတော့ မပြော။ ပိုကာ ထိထိမိမိ ထိ ကြည့်ရင်း လက်ကို အုပ်ကိုင်မလို့ လုပ်လိုက်သည်။ ထိုစဉ်….
   ဖောင်း…. !!!!!!!
   ကျယ်လောင်သော အသံနှင့်အတူ ကျွန်တော်တို့ထိုင်သောဘက်မှ နိမ့် ဆင်းကာ ကားတစ်စီးလုံး ယိမ်းယိုင်သွားပြီး
ကားတစ်စီးလုံး အာမေဍိတ်သံ များ ဆူညံသွားသည်။ သူမလည်း အယောင်ယောင်အမှားမှားနှင့် ကျွန်တော့် ကို ဖက်လိုက်သည်။
ကျွန်တော် အုပ်ကိုင်မလို့ကြံကာရှိသေး လက်ထဲသို့ ပေါက်စီတစ်လုံး ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ရောက်လာပေပြီ။
ကားဘီးပေါက်သွားခြင်း ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်က လက်ထဲမှ ပေါက်စီကို ပြန်မလွှတ်မိသေး။
   အို….. အစ်ကို….. လွှတ်တော့လေ…..
   အာ….. ဆောရီး…. ညီမ…. ရုတ်တရက်ဆိုတော့… ယောင်သွားလို့
   ဟွန့်…. အစ်ကို ယောင်တာကလည်းနော်….. တကယ်ပဲ……
   ကားဘီးပေါက်တဲ့နေရာက လမ်းခုလတ်မှာဆိုတော့ အနီးအနားတွင် စားရင်းသောက်ရင်း
အပေါ့အပါးသွားလို့ရသည့် ဆိုင်က မရှိ။ ခရီးသည် တော်တော်များများကတော့ အလျှိုလျှို ကား၏
အနောက် မီးရောင်ကွယ် သည့် နေရာရှာကာ ပေါက်တော ဆင်းသွားကြသည်။
   အစ်ကို…. ညီမ.. အပေါ့အပါးလေး သွားချင်လို့…. လိုက်ခဲ့ပေးအုံး…
   ကျွန်တော် ထီပေါက်သလောက် ဝမ်းသာသွားသည်။ ဒါနဲ့ ကားနှင့် မလှမ်းမကမ်း
ကားလမ်းဘေး ခြုံပုတ် နောက်ကွယ်သို့ လိုက်သွားလိုက် သည်။ လကလေးက ထိန်ထိန်သာနေလေရာ
လျှို့ဝှက်အပ်သော အရာများ ကို မမြင်နိုင်သော်ငြား သူမကိုတော့ ထင်ထင်ရှားရှားပင် မြင်နေရသည်။
   အစ်ကို… ဟိုဘက်လှည့်နော်…. ညီမ အပေါ့သွားလိုက်ဦးမယ်….
   ကျွန်တော်လည်း သူမပြောသည့်အတိုင်းပင် လှည့်ပေးလိုက်သည်။ သူမလည်း
စိတ်ချလက်ချပင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ ဝတ်ထား သဖြင့် လှန်ပြီးထိုင်မရသဖြင့်
 လျှောချပြီးထိုင်ရမည်ကိုသိသဖြင့် လျှပ်တပြက် ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ဖွံ့ထွားလှသည့်
တင်သားဖွေးဖွေးကြီးကို မြင် နေရသည့်အပြင် ရွက်ခြောက်များပေါ်သို့ တရှဲရှဲကျနေသည့် အသံက
ရင်ဖို စရာ ကောင်းလှသည်။ ထို့နောက် ထိုင်နေရာမှ ထလိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကို ပြန်ဆွဲတင်ဝတ်လိုက်သည်။
ကျွန်တော်လည်း ခိုးကြည့်နေသည်ကို မိသွားမှာ စိုးသဖြင့် ခေါင်းပြန်လှည့်လိုက်ရသည်။ ကိစ္စများ ပြီးတော့
ကားလမ်းပေါ် ပြန် တက်လာကြသည်။ ကားက ပြင်မပြီးသေးသဖြင့် အညောင်းအညာပြေ ဟိုဟို ဒီဒီ လမ်းလျှောက်နေကြသည်။
   ခရီးသည်များ တက်လို့ရပြီဗျို့ ……..
   ယာဉ်မောင်း၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် ကျန်ခရီးသည်များတက် နေသည်ကို စောင့်လိုက်ပြီးမှ
သူမလက်ကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆွဲပြီး ကားပေါ်သို့ တက်လိုက်သည်။ ကားပေါ်ရောက်တော့ နေရာတစ်ကျ
ထိုင်ပြီး ပိုနေမြဲ ကျား နေမြဲ ဖြစ်စေရန် စောင်ကို သူမပေါ်ကို တစ်ဝက်လွှမ်းခြုံပေးလိုက်သည်။
သူမ လည်း အလိုက်တသိပင် ကျွန်တော့်နား ကပ်လာသည်။ ဘေးခုံနှစ်ခုံကလည်း လွတ်နေလေရာ
ကျွန်တော်နှင့် သူမ နှစ်ခုံသည် အခြားခရီးသည်များ၏ မျက် ကွယ်ဖြစ်နေသည်။ လက်ကိုလည်း ခုနလိုပင်
တင်ပါးနောက်သို့ ရွှေ့လိုက် ကာ လွတ်နေသည့် ညာလက်ကိုလည်း ရင်သားနားသို့ မထိတထိ
ကပ်ထား လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ မထင်မှတ်ထားသည့် အလုပ်တစ်ခု
ကျွန်တော် လုပ်မိလိုက်သည်။ သူမ၏ ညာနားရွက်ကလေးကို နမ်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
   အယ်…. အစ်ကို…. အဲဒါဘာလုပ်တာလဲ….
   ထတော့ မအော်ပါ။ တိုးတိုးလေးမေးခြင်းဖြစ်သည်။
   ချစ်လို့ စ တာပါ။ ညီမလေးပုံက ချစ်စရာကောင်းတာကိုး….
   ဟွန့် အစ်ကိုကလည်း ချစ်စရာကောင်းတာနဲ့ နမ်းရောလား…. ညီမ နာမည်တောင် သိလို့လား၊
 အစ်ကို့နာမည်လည်း ညီမမသိဘဲနဲ့….
   သြော် ပြောဖို့မေ့နေလိုက်တာ… အစ်ကို့နာမည်က ချစ်ဦးမောင် တဲ့။
xxxxx ကုမ္ပဏီမှာ လုပ်တာ။ ညီမကရော…..
   ညီမနာမည်က ဖူးပွင့်ခိုင်တဲ့။ အလုပ်တော့ ကိုယ်ပိုင်မရှိသေးဘူး။
အစ်မ ကြီး ဆိုင်မှာ ဝင်ကူနေတာ။ အခု ဆိုင်ကိစ္စနဲ့ နေပြည်တော် ခဏလာတာ လေ…..
   ကျွန်တော် စကားတပြောပြောနှင့် ညာလက်ကို ရင်သားပေါ်သို့ ပိုမို ထိကပ်အောင် ဖိလိုက်သည်၊
 သူမ မျက်လုံးကို ကြည့်တော့ ရီဝေဝေနှင့် ဧကန္တ ဒီကောင်မလေး စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီ ထင်သည်။
အရဲစွန့်ပြီး ရင်သား လေးကို အုပ်ကိုင်ကြည့်သည်။ တစ်ချက် ဆတ်ကနဲ တုန်သွားသော်လည်း
မကြိုက်ပုံ မပြသည့်အပြင် မျက်လုံးလေးပါ တစ်ချက် မှေးသွားသည်။ သို့နှင့် သူမတင်ပါးနောက်က
ဖက်ထားသော လက်ကို ခါးပေါ်သို့ ရွှေ့လိုက်ကာ ညာလက်က ရဲရဲတင်းတင်း ရင်သားနှစ်ဖက်ကို
တစ်ချက်စီ ပွတ်ပေးလိုက် သည်။
   အစ်ကို… အင်္ကျီတွေ ကျေကုန်မယ်နော်….
   ကနြျတာသိပျစိုးရိမျပုံ မရ အငျ်က ီြ ကြမှောသာ စိုးရိမျမိပုံရသညျ။ အဲဒါ နဲ့ ဖွညျးဖွညျးလေးသာ
 ပွတ်သပ်နေမိသည်။ သူမ အသက်ရှူပြင်းလာပြီး ရီဝေ သော မျက်ဝန်းအစုံလည်း တစ်ဖြည်းဖြည်း မှေးလာသည်။
ကျွန်တော် အသည်းယားလာသည်။ လက်ကို ရင်သားပေါ်မှ ဗိုက်ပေါ်သို့ ရွှေ့ကာ ပွတ် ပေးလိုက်ပြန်သည်။
သူမ၏ လက်တစ်ဖက် ကျွန်တော့် ပေါင်ကို ဆုပ်ကိုင် လာသည်။ ဗိုက်ပေါ်မှ လက်ကို အောက်သို့
နည်းနည်း ရွှေ့ကြည့်လိုက် သည်။ ဆီးခုံကလေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ အောက်နားသို့ ရောက်သွား တော့
မျက်လုံးအစုံက အသနားခံသလို ကြည့်လာပြန်သည်။ အို… မထူးပေ ဘူး ဒီအချိန်ကျမှတော့ ဖြစ်ချင်ရာသာ
 ဖြစ်ပါစေတော့.. အဓိကနေရာကို ကျော်သွားလိုက်ပြီး ပေါင်တံအစုံနှင့် ခြေသလုံးလေးများကို ဘောင်းဘီပေါ် မှ
ကိုင်တွယ်ချော့မြူလိုက်ရာ မှတ်တိုင်ကျော်သွားသည်ထင့် .. မချင့်မရဲ နှာမှုတ် သံလေး ဟင့်.. ကနဲ ထွက်လာသည်။
 တဖြည်းဖြည်း ပေါင်တံမှတစ်ဆင့် ပေါင်ခွဆုံလေးကို ဂျင်းဘောင်းဘီပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်ရာ ခုနက
ခပ်ဟဟ ဖြစ်နေသော ပေါင်တံနှစ်သွယ်သည် ရုတ်တရက် ကျွန်တော့်လက်ကို ဖမ်း ညှပ်လိုက်ပြီး
ကျွန်တော့်ပေါင်ကို ကိုင်ထားသော လက်ကလည်း တင်းက နည်း ညှစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်မှ လက်ကို ညှပ်ထားသော
 ပေါင်ကို ဖြည်း ဖြည်းလေး မရဲတရဲ ပြန်ဟပေးလာသည်။ ကျွန်တော် သူမ ဘောင်းဘီ၏ ဇစ် ကို အသာလေး ဆွဲချလိုက်သည်။
ထို့နောက် အားနေသော ဘယ်လက် တစ်ဖက်က သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိမ်းဖက်ကာ ရင်သားလေး
 များကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေရင်း ညာလက်က ခုနက ဖွင့်ထားသော တံခါး ပေါက်ကလေးအတွင်းသို့ ကျူးကျော်လိုက်သည်။
အထဲတွင် အသားပျော့ ပျော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး တစ်ထည် ဝတ်ထားသည်။
သူမ လက်က လေးတစ်ဖက် ကျွန်တော့်လက်ကို ရုတ်တရက် လာကိုင်သည်။ ထို့နောက် ပြန်ဖယ်သွားသည်။
လက်ခံသည့်သဘော သက်ရောက်သည်မို့ လက်ခ လယ်အား သူမခန္တာကိုယ် အောက်ပိုင်း အကျဆုံးနေရာသို့
ဝင်ရောက် နေရာယူလိုက်ရာ ရွှဲရွှဲစိုကာ ချွဲကျိကျိ အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရသည်။
လက်ခလယ်နှင့် အကွဲကြောင်းလေးကို ဒေါင်လိုက် ပွတ်သပ်ပေးရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်
အစေ့လေးကို ခလုတ်တိုက်ပေးလိုက်သည်။
 ဘောင်းဘီ ပေါ်က ပွတ်သပ်ပေးရသည့် အထိအတွေ့ကပင် မို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေးနှင့် တင်းတင်းစေ့စေ့လေး
 ရှိနေပုံရပြီး နွေးထွေးနေလေရာ မျက်ဝါးထင်ထင် မြင် လိုစိတ်များ ဖြစ်မိသည်။ သို့သော် မဖြစ်နိုင်ချေ။
 ကားပေါ်မှာဆိုတော့လည်း.. စိတ်ကိုသာ ဘရိတ်အုပ်လိုက်ရသည်။  သူမ၏ ပိပိလေးမှာလည်း စိုသထက် စို
 ချွဲသထက်ချွဲလာကာ ကောင်မလေးခမျာ တစ်ချက်တချက် ကော့တက် သွားလိုက် အင့်ကနဲ ဟင့်ကနဲ ညည်းလိုက်
လက်က အတင်းဖျစ်ညှစ်လိုက် နှင့် ဆောက်တည်ရာမဲ့ ဖြစ်နေသည်။ ထိုစဉ်…….
   ကျေးဇူးပြုပြီး နားဆင်ပါရှင်….
ခရီးသည်များ ကျန်းမာရေးကိစ္စများ ဆောင်ရွက်နိုင်ရန်နှင့်
စားသောက်ဖွယ်ရာများ သုံးဆောင်ရန်အတွက်…
. Xxxx ဆိုင်တွင် ခေတ္တရပ်နားပေးမှာဖြစ်ပါတယ်။
ယာဉ်ရပ်နားစဉ် အတွင်း အဖိုးတန်သော ပစ္စည်းများနှင့် စာရွက်စာတမ်းများအား
လူကြီးမင်းတို့နှင့် တစ်ပါတည်းယူဆောင်သွားကြပါရနှင့် ရပ်နားစဉ်အတွင်း လုံခြုံရေးအတွက်
ယာဉ်ကို သော့ခတ်ထားမှာ ဖြစ်ပါတယ်…. ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်…..
   ယာဉ်မီးများ ရုတ်တရက်လင်းလာပြီး ခပ်ကိတ်ကိတ် ယာဉ်မယ်လေး
၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ ကျွန်တော် လက်ကို ကမန်းကတန်း ပြန် ရုပ် လိုက်ရသလို
သူမလည်း ဘောင်းဘီဇစ်ကို ကမန်းကတန်း ဆွဲတင်ပြီး ကပို ကရို ဖြစ်နေသော တီရှပ်အင်္ကျ ီနှင့်
ဆံပင်ကို ပြန်ပြုပြင်လိုက်ရသည်။ သူမ ကတံခါးပေါက်ဖက်က ဖြစ်နေသဖြင့်သာ တော်တော့သည်။
   ကားပေါ်မှ ဆင်းကာနီးတော့ သူမက အပေါ်က ဘောက်ထဲမှာ ထည့် ထားသော ကျောပိုးအိတ်ကလေးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။
   ဟင်… ညီမ…. ခဏနားမှာပဲ…. ထားခဲ့ရောပေါ့…..
   ဟုတ်ဘူး….အစ်ကို….. ထုတ်စရာရှိလို့…..
   နှစ်ယောက်သား ကားပေါ်က အရင်ဆုံးဆင်းပြီး စားသောက်ဆိုင်ထဲ ဝင်သွားသည်။
ခုံတစ်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး စားစရာများ မှာလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကောင်မလေးက ကျွန်တော့်အား ခဏစောင့်ရန်
 ပြောပြီး သန့်စင်ခန်းဘက် ဝင်သွားသည်။ ခဏကြာတော့ ပြန်ထွက်လာသည်။ ဟိုက်ရှ်…. ပုံစံ ပြောင်းသွားပြီ၊ ဂျင်းဘောင်းဘီနှင့်
မဟုတ်တော့…. အပြာရင့် ရောင်ပေါ်တွင် အဖြူရောင်အလုံးလေးများပါသော ဒူးလောက်အထိ ရှည် သည့် စကတ်ကလေးနှင့် ဖြစ်သွားသည်။
အပေါ်ပိုင်းက အနွေးထည်တစ် ထည် ထပ်ဝတ်လာသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် အထဲက လဲလာသလား မလဲဘူး လား မပြောတတ်ချေ။
 ခုနက သောင်းကျန်းလိုက်တာ များသွားသဖြင့် စိုစို ရွှဲ သွားလို့ သွားလဲတာ ဖြစ်နိုင်သည်။ ကားပေါ်ပြန်တက်ရင် အရင်လိုမှ
လိုက် လျောပါ့မလားမသိ။
   ညီမ…. အဝတ်လဲလာတာလား….
   ဟုတ်တယ်အစ်ကို…. ခုနဟာက နည်းနည်း ကျေသွားလို့….
   သူမ ဒီလောက်ပဲ ပြောသည်။ ကိုယ်လည်း ဆက်မေးရန် မသင့်သဖြင့် မမေးမိ။ ကျွန်တော်က
 ကြက်ဥအကာကျက်နှင့် နွားနို့သောက်ရာ သူမက ပြုံးစေ့စေ့လုပ်နေသည်။ ခဏနေတော့ ကားထွက်ဖို့
 လော်စပီကာကနေ အော်သဖြင့် ပိုက်ဆံရှင်းကာ ကားပေါ် ပြန်တက်လာခဲ့သည်။
   ကားမီးများ မှိတ်သွားတော့ လုပ်ငန်းစဖို့ ပြင်ဆင်သည်။ သူမကလည်း စောင်ခြုံလိုက်သည်နှင့်
အလိုက်သင့်ဘဲ ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လာသည်။ အခြေအ နေတော့ ကောင်းသည်။ အစက ပြန်စရသည်မို့ အပေါ်ပိုင်းကို
 တိုက်စစ်ဆင် ရန် ပြင်လိုက်သည်။ သူမနဖူးလေးကို ယုယုယယ နမ်းရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ပါ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။
 ကောင်မလေး မတုန့်ပြန်တတ်။ ကျွန်တော်သူမ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။
 ခုနထက် နည်းနည်း ပို တိုးတက်လာသည်။ ကျွန်တော့်ဘက်သို့ ကိုယ်တစ်ခြမ်း လှည့်ပေးပြီး ကျွန် တော့်ကို
 ပြန်ဖက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ အနွေးထည်အင်္ကျီက ရင်စေ့ ဇစ်ဆွဲ ဖြစ်သဖြင့် ဇစ်ကို ဖွင့်လိုက်တော့ အတွင်းမှာ ခပ်ပါးပါး
အကျ ႌလေးတစ်ထည် ဝတ်ထားသည်ကိုတွေ့ရသည်။ ရင်သားကိုု အုပ်ကိုင်လိုက်သော အခါ ထူး ခြားချက် တွေ့သွားသည်။
 အတွင်းတွင် ဘာမှ ဝတ်မလာတော့ပါလား။ ခုန ဘရာ ကို ချွတ်ထားလိုက်ပုံရသည်။ လက်ထဲတွင် ရင်သီးလေးများကိုပင်
 အလုံးလိုက် ကိုင်လို့ရနေသည်။ ရွှေရင်နှစ်မွှာကို စိတ်ကြိုက်ကစားပေးလိုက် သည်။ အင်္ကျ ီအောက်က လက်ကို လျှိုကာ
ရင်သားကို ကစားကြည့်တော့ ထင်ထားတာထက်ကို ဖွံ့ထွားကာ လက်အပြည်ဖြစ်နေသည့်အပြင် နူးညံ့လွန်းနေသည်ကို
ထိတွေ့လိုက်ရသည်။ ရင်သားမှတဆင့် အဆီကင်း မဲ့သော ဗိုက်သားပြင်လေးကို ရွရွှလေး ပွတ်ကစားပေးလိုက်တော့
 ရေလှိုင်း လေးများ လူးလွန့်သလို ဗိုက်သားလေးများ လွန့်ကာလူးကာ ဖြစ်နေတော့ သည်။ အောက်ကို ဆက်ဆင်းဖို့
ကြံစည်လိုက်သော်လည်း စကတ်ဝတ်ထား ခြင်း ဖြစ်သဖြင့် အပေါ်မှ မနှိုက်တော့ဘဲ အောက်မှ လှန်ဖို့စဉ်းစားလိုက် သည်။
ပထမ ဒူးခေါင်းလေးများကို ကိုင်လိုက်ရာမှ လက်ကို အထက်သို့ ဆန်တက်က ပေါင်မှတဆင့် ရည်မှန်းချက်နေရာသို့ တရွရွ
ချဉ်းကပ်လိုက် သည်။ ခွဆုံနေရာသို့ ရောက်သောအခါ အတွင်းခံ ဝတ်မထားတော့သည်ကို သိလိုက်ရသည်။
 သြော်…. ကျောပိုးအိတ်ယူသွားတာ ဒါ့ကြောင့်ကိုး….
   ခုနက ဘောင်းဘီပေါ်မှသာ ထိတွေ့ရသော တောင်ပူစာလေးကို လက် ဖြင့် အသားချင်း တိုက်ရိုက်ထိတွေ့လိုက်ရသဖြင့်
ကျွန်တော် အာခေါင်များ ပင် ခြောက်လာသည်။ ပိပိလေး၏ အဝမှာ ဟပြဲမနေဘဲ တင်းတင်းစေ့ နေသ ဖြင့် အပျိုစစ်စစ်ကလေးများ
 ဖြစ်နေမလားဟု စိတ်ကူးယဉ်မိလိုက်သည်။ သို့ သော် ဒီလောက် လိုက်လျောနေမှတော့ အတွေ့အကြုံရှိခဲ့ဖူးပုံ ပေါ်သည်။
 အဝတွင် အရည်ကြည်လေးများ ရွှဲနေကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲထိပင် စိုလို့ ချွဲပျစ်နေသည်။ အကွဲကြောင်းလေးထဲသို့
လက်ကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဖိ လိုက်ရာ စေ့ထားသော ပေါင်လေး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဟလာပြီး ငှက်ဖျားတက် သကဲ့သို့
ညည်းငြူသံလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။
   အ… အင်း…. ဟင့်… ကို… ဖြည်းဖြည်းနော်…
   အမယ်… ကိုတွေဘာတွေ ခေါ်လာပြီဟ… လက်ခလယ်ကို ထောင် လိုက် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်နေရင်း
လက်မကိိုလည်း အစေ့ပေါ် သို့ နေရာပေးလိုက်ကာ တစ်ပြိုင်တည်း အလုပ်လုပ်လိုက်သည်။ ကောင်မ လေး မျက်နှာမဲ့သွားပြီး
 ခြုံထားသော စောင်ကို ရုတ်တရက် ကိုက်လိုက်ကာ ကျွန်တော့် ပေါင်ကို ကိုင်ထားသည့် လက်ကလည်း
ခပ်တင်းတင်းလေး ကုပ် ခြစ်လာသည်။ အကွဲကြောင်းလေးကို ခပ်သွက်သွက်လေး ပွတ်ပေးရင်း လက်မကလည်း
အစေ့ကလေးကို ခပ်ရွရွ ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဆော့ပေး ရာ…
   အာ… ရှီး…. ဟင့်…. ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး…. တစ်မျိုးကြီးပဲ….
   တစ်ခါမှ မခံစားဖူးဘူးလား မေးမလို့ ပါးစပ်ပြင်လိုက်သော်လည်း မမေး သင့်ဟု ယူဆသဖြင့် မမေးဘဲ
လုပ်လက်စအလုပ်ကိုသာ ခပ်သွက်သွက် လုပ် ပေးလိုက်သည်။ ညဉ်းငြူသံများ နည်းနည်း ပိုထွက်လာသော်လည်း
ကားမှ တီဗီဖွင့်ထားသဖြင့် သိပ်မသိသာလှ။ အရည်တွေလည်း ရွှဲသထက်ရွှဲလာ သည်။ လက်ခလယ်ကို ပိပိလေးထဲသို့
 ဖြည်းဖြည်း ထိုးထည့်ကြည့်သည်။ အလွန်တရာပင် တင်းကြပ်နေသည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ချော့သွင်းနေရသည်။
   အ…. ကို…. နည်းနည်းနာတယ်… ဖြည်းဖြည်းနော်… ဟင့်….
   လက်ကို အထဲထိ ဆက်မသွင်းသေးဘဲ ရောက်သလောက် နေရာမှာ သာ ဖြည်းဖြည်းလေး အထုတ်အသွင်းလုပ်နေလိုက်သည်။
အားနေသော လက်တစ်ဖက်က ရင်သားနှစ်မွှာကို တစ်လှည့်စီ ကစားရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကာ နမ်းလိုက်သည်။
ထို့နောက် လက်ကို နည်းနည်းချင်း ထိုးထည့် ကြည့်လိုက်သည်။ လက်နှစ်ဆစ်ခန့် တအိအိဝင်သွားပြီးသောအခါ
လက်ခ လယ် ထိပ်အား တစ်စုံတစ်ခုမှ တားဆီးနေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ကျွန် တော် လှိုက်ကနဲ ဝမ်းသာသွားမိသည်။
အပျိုရည်မပျက်သေးဘဲကိုး..
   တစ်သက်မှာ တစ်ခါသာ ဖောက်ခွင့်ရမည့် အပျိုမြှေးလေးကို လက်ဖြင့် ဖောက်ရမှာ နှမျောမိသည်။
ထို့ကြောင့် ရှေ့သို့ ဆက် ထိုးမသွင်းတော့ဘဲ ရောက်သလောက် နေရာမှာသာ တင်းတိမ်ကာ ခပ်သာသာလေး
 မွှေနှောက် ပေးလိုက်သည်။ ကောင်မလေး တစ်ကိုယ်လုံး ကော့သထက်ကော့လာ ပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်ကို ကိုင်ထားသော
 လက်က မငြိမ်တော့ဘဲ ဆောက်တည် ရာမရဖြစ်ကာ တွေ့ကရာ လျှောက်ကာ ဆုပ်ကိုင်နေတော့သည်။
 ကျွန်တော် သူမကို ဖက်ထားသောလက်ဖြင့် သူမလက်ကို ကိုင်ကာ ကျွန်တော့် ညီတော် မောင်အပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။
 ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချကာ ညီတော် မောင်ကို အပြင်ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ သူမကတော့ လက်ကိုင်တစ်ခု ပေး ထားသည်
သဘောထားလေသလားမသိ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပင် ဆုပ်ကိုင် ထားသည်။ သူမအဖုတ်ထဲ ဝင်နေသော လက်တစ်ချောင်းက
အစွမ်းပြနေရာ တဖြည်းဖြည်း ကော့ပျံလူးလွန့်လာပြီး ညီတော်မောင်ကို ကိုင်ထားသော လက်ကလည်း မညှာမတာ
ဆုပ်ကိုင်လိုက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လိုက် နှင့် ထွန့်ထွန့်လူးနေရှာသည်။ ခဏအကြာဝယ် သူမတစ်ကိုယ်လုံး
တုန်ခါ လာပြီး တောင့်တင်းသွားကာ အဖုတ်အတွင်းသားများကရော အဖုတ်နှုတ် ခမ်းဝကပါ ကျွန်တော့် လက်ခလယ်ကို
ဇိကနဲ ဇိကနဲ အချက်ပေါင်းများစွာ ညှစ်ရင်း ပျစ်ချွဲချွဲအရည်ကြည်များ နစ်နေအောင် ထွက်လာသလို သူမပြီး သွားပြီဆိုတာ
သိလိုက်ရသော ကျွန်တော်လည်း ဆက်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ရာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့
ကျကုန်တော့သည်။ နိုင်ငံကြီးသားတစ်ယောက်အနေဖြင့် ဒီလိုမလုပ်သင့်ဘူးဆိုတာ သိသော် လည်း မတတ်နိုင်တော့။
ထိန်းမှ မထိန်းနိုင်တော့တာ။ ဘယ်သူမှလည်း ဒီလို နေရာမျိုးမှာတော့ နိုင်ငံကြီးသားပီသစေရန် အကြံဖြင့် ထိန်းနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။
 သူမကိုယ်လုံးလေးလဲ တောင့်နေရာမှ ပျော့ကျသွားပြီး ကျွန် တော့် ပေါ်မှီကာ ဟောဟဲဆိုက်နေတော့သည်။
   ….. ဟူး….. ကောင်းလိုက်တာ…  ကိုရယ်… ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း တောင် မသိဘူး…. သေသွားမလားတောင် မှတ်ရတယ်….
   ကောင်မလေးက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလာသည်။ ကျွန်တော့် ညီတော်မောင်လည်း မတ်မတ်ထောင်နေရာမှ ပြည့်ဝသွားသဖြင့်
 ငြိမ်ကျ သွားတော့သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိထားကြည့်မိတော့ နေပြည်တော်နား တောင် ရောက်ကာနီးနေပြီ။ နောက်တစ်ခေါက်
ထပ်လုပ်ဖို့ အချိန်မရနိုင် တော့။ ဒါနဲ့ အဖုတ်ထဲက လက်ကိုပြန်ထုတ်… တစ်သျှူးတစ်ထုပ်ဖောက်ကာ သူမအဖုတ်ကိုသုတ်ပေး….
ညီတော်မောင်ကိုလည်း သုတ်ပေး…. လက်တွေ ကိုလည်း သုတ်နှင့် အတော်လေး အလုပ်ရှုပ်သွားသည်။
 ဘောင်းဘီဇစ်ကို ပြန်ဆွဲတင်လိုက်ရသည်။
   ကျွန်တော်က ဘောဂသီရိကားဝင်းမှာ ဆင်းမှာမို့ အရင် ဆင်းရမည်။ အချိန်သိပ်မရ။ သူမဆီက လိပ်စာနှင့်
ဖုန်းနံပါတ်သာ တောင်းဖို့ကျန်တော့ သည်။
   ညီမ…. ကို… အရင်ဆင်းရတော့မှာ… ဖုန်းနံပါတ်လေးနဲ့ လိပ်စာလေး ပေးခဲ့အုံး….
   ကို…. ညီမကလေ… နေပြည်တော်က အိမ်ကို ရောက်ဖူးသေးဘူး….
လိပ်စာကဒ်တော့ အစ်မကြီးက ထည့်ပေးလိုက်တယ်…. အဲဒါလေး ဓာတ်ပုံ ရိုက်သွားလိုက်လေ… ဖုန်းနံပါတ်က.. xxxxxxxx
   ကျွန်တော် ကမန်းကတန်း လိုက်ရိုက်ကာ တစ်ခါတည်း သိမ်းရသည်။ လိပ်စာကဒ်ကလေးကိုတော့ ဖုန်းနှင့် ဓာတ်ပုံရိုက်ယူလိုက်သည်။
   ညီမ…. ကိုက မနက်ဖြန်တစ်ရက် အလုပ်လုပ်ပြီးရင် ရုံးပိတ်ရက် နားရ မှာ… ညီမအားရင်… ကိုလာခေါ်မယ်လေ… လျှောက်လည်ရအောင်… နော်..
   ဟုတ်… ကို…. ဖုန်းကြိုဆက်နော်… ရေချိုးပြီး စောင့်နေမယ်….
   ကဲ… ညီမ … ကိုသွားမယ်နော်… ဂရုစိုက်အုံး… အိမ်မှာက တစ် ယောက်တည်းလား…
   အင်း… ဟုတ်တယ်ကို…. တစ်ယောက်တည်း နေရမှာ…. ကိုကရော..
   ကိုလည်း တစ်ယောက်တည်းပဲ… အိမ်လည်ခေါ်မယ်လေ…
   ဟုတ်… အယ်… ကိုနော်… ဘာတွေကြံနေလဲ မသိဘူး….
   နောက် သိမှာပေါ့… ကားရပ်ပြီ ဆင်းတော့မယ်… မနက်မိုးလင်းရင် ဖုန်း ဆက်လိုက်အုံးနော်….
   ဟုတ်… ကို… ဆီးယူ….
ပြီးပါပြီ
#credit"}]}