ApyarBooks

{"books":[{"title":"ဂျစ်တူး ချစ်ဖူးသွားပြီ","imagelink":"https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZvIvcoZNPp46h-wQ2ZjLR2HL1tChGpZbAtX8DU5vUtHiByQfCZblJjCdmNAi3K0KVlZ4ZWgbYTK3Z7Z_ig8GSEH_B5s96bI5jUsmhxoCdkjN291oD4Nud3o7Q8BK9GpnYRKVg_LQaA5M/w128-h128-p-k-no-nu/d83dec7102930ae24ff6b49969ec61bc.jpg","content":"အင့် .. အမေ့ .. ကျွတ် .. ကျွတ် .. ကောင်းကောင်း .. ကောင်းတယ်ကွယ်
နာ … နာလေးဆောင့် .. ဆောင့် … အင်း … ဟုတ်ပြီ .. အမေ့ .. ရှီး.. ကျွတ် … ကျွတ် .. ဟုတ်ပြီ ..
အင့် … အား … ဟင်း … အင်း .. မောင်လေး … မမ .. မမတော့ .. မငး် … မငး် လီးကြီးကို စွဲ .. စွဲသွားပြီကွာ .. အင့် .. ဟုတ်ပြီ … အင့် …  ရမ္မက်သွေးတွေ ယှက်ဖြာနေသော မတင်ရီ မျက်နှာကြီးမှာ အလွန် စွဲမက်နှစ်သက်စရာ ကောင်းလှသည်။ ကာမရာဂပြင်းထန်လှသော မျက်နှာကို ကြည့်၍ ဂျစ်တူးစိတ်တွေ ပ၍ုိ ပ၍ုိ ပြင်းထန် တက်ကြွလာသည်။ သည်တော့ မာန်ဖီနေသော ကျားရိုင်းတစ်ကောင်ပမာ ဆောင့်ချက်တွေက ကြောက်ခမန်းလလိ ပြင်းထန်လာသည်။ အချက်တစ်ရာခန့် ဆောင့်ပြီးသောအခါ မတင်ရီ တစ်ကိုယ်လုံး ကြိုးနှင့် အတုတ်ခံလိုက်ရသလို တင်းကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူမ လက်နှစ်ဖက်က ဂျစ်တူး လက်နှစ်ဖက်ကို တင်းနေအောင် ကုတ်ဖက်ထား၏။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး လေဟာပြင်ထဲ မြောက်တတ်သွားသလို ဖြစ်ကာ ဟင့်ကနဲ ဟင့်ကနဲ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါသွားပြီး စောက်ရေများကို တပျစ်ပျစ် ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။
စောက်ဖုတ်အတွင်း ကြွက်သားတွေက အားနှင့် ညှစ်ထည့်လိုက်သောအခါ ထိုညှစ်လိုက်သော အခိုက်နှင့် လီးကို နှုတ်လို်က်သောအခိုက်မာှ တိုက်ဆိုင်သွားသည်။ ဒစ်ဆံကြီးတစ်ခုလုံး ကျဉ်ကနဲ ဆိမ့်တက်သွားပြီး လီးချောင်းတစ်ခုလုံး ကြွလာသည်။ အားနှင့် ပြန်ဆောင့်အထည့်တွင် ဂျစ်တူးတစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို တုန်ခါသွားပြီး လရေပူတွေ ပန်းထုတ်ကုန်၏။ ထိုအခိုက်သည် ကာမသုခ အပြည့်အဝ ရရှိသော အခိုက်ဖြစ်၍ အလွန်ထူးခြားသော ကာမအရသာကြီးကို အကောင်းဆုံး ခံစားလိုက်ရပါတော့သည်။ ဂျစ်တူး တစ်ကိုယ်လုံး မတင်ရီ ကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျသွားသည်။ မတင်ရီ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းမှာလည်း တွေဲ လာင်းကြီး ကျသွားသည်။ သူမလက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဘေးသို့ ဗရမ်းဗတာကြီး ပစ်ကျသွားတော့သည်။ ဂျစ်တူးက သူ့လီးတန်ကြီးကို မတင်ရီ စောက်ခေါင်းထဲသွင်းမြုပ်ရင်း မှိန်းနေသည်။ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေက ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ လှုပ်နေသည်ကို သူ့လီးတန်ကြီးက တဆင့် သိနေရသည်။ သူဖတ်ဖူးထားသော စာအုပ်တွေထဲက အတိုင်းဆိုလျှင် မိန်းမတွေ ဆန္ဒြုပည့်ဝ၍ ပြီးဆုံးလျှင် ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထေ့ ရှိသော သဘာဝ လက္ခဏာဟု နားလည်လိုက်သည်။ သူတိ်ု့နှစ်ယောက် လိုးနေကြသည်မှာ တစ်နာရီကျော်ကျော် ရှိခြဲ့ပီ။ ဂျစ်တူးက တောင်ဘက်အဝင်ပေါက်ထိပ်တွင် ချိတ်ထားသော နံရံကပ် နာရီကို ကြည့်လိုက်ရာ ၂နာရီ ၄၅မိနစ် ရြိှပ။ီ အင်တိုက်အားတိုက် လိုးလိုက်ရသဖြင့် လူလည်း အတော်ပင်ပန်းသွား၏။ မတင်ရီဆိုလျှင် ယခုအချိန်ထိ မျက်လုံးစုံမှိတ်၍ မှိန်းနေဆဲ ဖြစ်သည်။ တစ်ခါမှ မတွေ့ကြုံ မခံစားဖူးသော ကာမအရသာကြီးကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်ရှိလက်ရှိ ခံစားလိုက်ရသဖြင့် ဂျစ်တူးမှာ အလွန်ကျေနပ်နေသည်။ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်သည့်တိုင် ကျန်းမာသန်စွမ်း သွေးအားတွေ ပြည့်လျှမ်းနေသည့်အရွယ်မို့ စောက်ခေါင်းအတွင်းရှိ လီးတန်ကြီးမှာ မာန်ကြွထောင်ထလာပြန်၏။
နွေး ထွေးနူးညံ့သော စောက်ဖုတ် အငွေ့ဓါတ်ကလည်း တစ်ဖန် နိုးကြွလာစေရန် အားပေးအားမြှောက် ထောက်ပံ့လျှက် ရှိသည်။ ဂျစ်တူးက ကိုယ်ကို အနည်းငယ်မတ်၍ လက်နှစ်ဖက်ထောက်ကာ မတင်ရီ မျက်နှာကို အုပ်မိုး၍ ကြည့်လိုက်သည်။
၃၅-နှစ်အရွယ် အအိုပင် ဖြစ်သော်လည်း မတင်ရီ မျက်နှာက စွဲမက်ဖွယ် ကောင်းလှ၏။ မျက်နှာကျ အချိုးအစား လှပပြီး အဖျားလုံးသော နှာတံ၊ ညို ့အားကောင်းလှသာ မျက်ဝန်း၊ ဆေးမဆိုးဘဲ သွေးရောင် လွှမ်းနေသာ စိုပြေနီထွေးသော နှုတ်ခမ်း၊ ထိုပင်ကိုယ်ရှိပြီး မျက်နှာလှလှပေါ်တွင် ကာမရာဂ အရောင်အသွေးတွေ ချယ်မှုန်းလိုက်သောအခါ ပို၍ တပ်မက်နှစ်သက်စရာ ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ ကာမဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝ၍ အားရ ကျေနပ်နေသော မျက်နှာအမူအရာကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ဂျစ်တူးတစ်ယောက် ကိလေသာရာဂမီးတွေ တငြီးငြီး တောက်လောင်လာပြန်၏။ ကိလေသာရာဂစိတ်တွေထလေ စောက်ခေါင်းထဲ မြုပ်ဝင်နေသော လီးတန်ကြီးက ကြွသထက်ကြွလေ ဖြစ်နေသည်။ မျက်စိအစုံမှိတ်၍ မှိန်းနေသည့်တိုင် စောက်ခေါင်းထဲက ထူးခြားမှု အခြေအနေကို မတင်ရီ အစအဆုံး သိနေပါသည်။ ဂျစ်တူးက အားနှင့်ညှစ်၍ လီးတန်ကြီးကို (၃)(၄)ခါ လောက် တင်းတင်းပြရာ မတင်ရီက မှေးစင်းထားသော မျက်လုံးအစုံကို အားယူဖွင့်ကြည့်ရင်း - ဟွန့် .. လွန်လှပါလား မမ ချစ်လင်လေးရယ်  ဤသို့ မပငွ ့်တပွင့် ဆို၏။
ချစ်တာကိုး မမရဲ ့
အံမယ် .. ဘာချစ်တာလဲ .. လီးနဲ့ထိုးပြီး လိုးတာကိုများ ချစ်တယ်လို့ ခေါ်သတဲ့လား .. ဟင်း .. ဟင့်  မတင်ရီက ခပ်ထေ့ထေ့ ခပ်ငေါ့ငေါ့ ပြောသည်။
ဒါပေါ့ … မမရ .. မညားခင် ရည်းစားစကားပြော .. လက်ကလေးကိုင် .. ကိုယ်လုံးလေးဖက် .. ပါးကလေးနမ်း .. ညားပြီးတော့ လိုးကြတာပဲ မဟုတ်လား .. တစ်ချို ့ဆို ညားတောင် မညားသေးဘူး .. ဗိုက်ပေါ်နေပြီ .. အဲဒီတော့ .. ချစ်တယ်ဆိုတာ .. တကယ်တော့ ဒါလုပ်ကြချင်လို့ မဟုတ်လား ..
အဟင်း… ဟင်း
ဂျစ်တူးက ပါးစပ်နှင့် ပြောရုံတင်မကဘဲ သူ့လီးကြီးနှင့် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ဆောင့်ပြသည်။
ဖွတ် .. ဖွတ် .. ဖွတ် .. ဖွစ် .. ဖွတ် .. ဖွတ်
အင့် … အား .. အင့် .. အား … အင့် … အင့် ..
အို … အင်း … အို …. အို .. နေ .. နေပါအုံးဟဲ့ …မမ ခြေထောက်က တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေတယ် .. မင်းပေါင်ကြီးနဲ့ ဖိထားတော့ နာလိုက်တာ .. ကျွတ် .. ကျွတ် .. ဆိုးကို ဆိုးလွန်းတယ် .. မင်းလီးကြီး ခဏနှုတ်လိုက်အုံး .. တကယ်ထဲ ..
ဒီလူဆိုးလေး အချစ်ကို ခံချင်လို့ မမ ဒီဘက် ရောက်လာတာ မဟုတ်လား …  ဂျစ်တူးက ထိုသို့ပြောရင်း သူ့လီးကြီးကို ဆွနဲ ှုတ်လိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်လာပြီး အထက်သို့ မတ်၍ တဆတ်ဆတ်တောင်နေသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ ကိန်းအောင်းထားပြီး မို့လားမသိ လီးတန်ကြီး တစ်ဝို်က်တွင် ယှက်သမ်းနေသော သွေးကြောကြီးတွေမှာ ယခင်ကထက် သိသိသာသာ ဖောင်းကြွနေသည်။
အရေပြားက ဒစ်တစ်ဆုံးထိ လန်နေပြီး ဒစ်ဆီဖူးကြီးမှာ နီညိုရောင်သန်းပြီး စောက်ရေတို့ဖြင့် စိုရကွှဲာ ဝင်းပြောင်တင်းကားနေ၏။ ဂျစ်တူးတစ်ယောက် သူ့လီးကြီးကို ကြည့်၍ အလွန်အားရ ကျေနပ်နေသည်။ မတင်ရီလို တဏှာရာဂအားကြီး ပြင်းထန်လှသော မိန်းမတစ်ယောက်ကို ယိုင်လဲသွားအောင် ဖြိုနိုင်သည့်လီးဖြစ်၍ ပေါ့သေးသေး မဟုတ်ကြောင်း တွေးမိကာ သူ့မျက်နှာမှာ ပြုံးရိပ်သန်းသွားသည်။
အော် .. မမခြေထောက်ကို ခုတင်ပေါ် တင်ပေးအုံးလေး .. ကျစ် .. တကထဲ  တကယ်ပင် နွမ်းလျနေပြီ ဖြစ်၍ မတင်ရီက စိတ်မရှည်စွာ ပြောလိုက်သည်။
အော် .. အော် … ဆောရီး .. ဆောရီး ..  ဂျစ်တူးက ခုတင်အောက်တွင် တွေဲ လာင်းကျနေသော မတင်ရီ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မ, ပြီး တင်ပေးလိုက်သည်။ မတင်ရီကလည်း ရှိသမျှ အားနှင့် သူ့ကိုယ်ကို ရှေ ့သို့ကော့ထိုးလိုက်သည်။
စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက သူ့လီးဒဏ်ကြောင့် ခပ်ဟဟလေး ဖြစ်နေသည်။ စောက်ရေတွေကလည်း ဖင်ကြားထိအောင် စီးကျနေသည်။ စောက်ဖုတ်အကွေဲ ကြာင်း ထိပ်ရှိ စောက်စိကြီးမှာ အညိုရောင်သန်း၍ ငေါက်တောက်ကြီး ပြူးထွက်နေသည်။
စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ဂျစ်တူးလီးတံကြီးမှာ ပို၍ပို၍ တင်းတောင့်တောင် မတ်လာသည်။ ဂျစ်တူးက ပက်လက်ဖြစ်နေသော မတင်ရီကို တစ်စောင်းဖြစ်အောင် ပြင်ပေးလိုက်သည်။ မတင်ရီတစ်ယောက် ဂျစ်တူးကို မျက်စောင်းတစ်ချက် ထိုးကြည့်ရုံမှအပ ဘာမှ မပြောနိုင်တော့ပါ။ ပြောလည်း မပြောချင်။ ဒီမီးက သူမ မွှေးခဲ့တဲ့ မီးမဟုတ်ပါလား။ ပြီးတော့ ဒီမီးအလောင်ခံချင်သူကလည်း သူမပင်။ ထို့ကြောင့် မှောက်လိုမှောက်၊ လှန်လိုလှန်၊ ဂျစ်တူး ပြုသမျှ အသာပင် ငြိမ်ခံနေလိုက်သည်။ တစ်စောင်းကွေးထားလိုက်သောအခါ ၀ိုက်ကားမို့မောက်သော တင်ဆုံဝငး်ဝင်းဖွေးဖွေးကြီးက ခုံးခုံးကြီး ကြွတက်လာသည်။
ဂျစ်တူးက သူဖတ်ဖူးထားသည့် အပြာစာအုပ်ထဲကအတိုင်း ပုဇနွ ်တုတ်ကွေးလိုးနည်းဖြင့် လိုးရန် ရည်ရွယ်၍ ယခုကဲ့သို့ မတင်ရီကို တစ်စောင်းအနေအထားဖြစ်အောင် ပြုပြင်ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဖင်အိုး ဝငး်ဝင်းအိအိကြီးနှစ်မာွှ က အက်ကွေဲ နသည်။ ဂျစ်တူးက မတင်ရီဖင်ဝနငှ ့် သူ့လီးအံကျဖြစ်အောင် ဖင်ဆုံကြီးကို ပွေ့ယူလိုက်သည်။ သည်တော့ ဖင်ဆုံထွားထွားအိအိကြီးက ခုတင်စောင်းကို အနည်းငယ်စွန်း၍ ထွက်လာသည်။
စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ညှပ်ကာ နောက်သို့ခုံးခုံးကြီး
ပြူးတစ်ထွက်လာသည်။ ဂျစ်တူးက သူ့ဒစ်ဆံပြဲကြီးဖြင့် စောက်ဖုတ်နှှုတ်ခမ်းသားကြီး နှစ်လွှာကို ထိုးခွလဲိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းအပေါက်ထဲ မသွင်းသေးဘဲ ထယ်ထိုးသလို လျှောတိုက်ပေး၏။ ဒစ်ဆံကြီးနှင့် စောက်စိအငုတ်ကြီးတို့ မကြာမကြာ ပွတ်တိုက်မိရာ မတင်ရီ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ လူးခါသွားသည်။ ဤကဲ့သို့ အားရကျေနပ်အောင် ဆော့ဆွကစားပြီးမှ စောက်ဖုတ်အကွလဲမ်းကြောင်းအတိုင်း
လျှောဆင်းလာပြီး အရှိန်နှင့် ဖိသွင်းလို်က်သည်။ စောက်ဖုတ်ကြီး တစ်ခုလုံး ရွအာပွထနေသည့်တိုင်၊
ပေါင်တံတုတ်တုတ်ကြီး နှစ်ချောင်းနှင့် ဖိညှပ်ထားသည်က တစ်ကြောင်း၊ အရှိန်အားနှင့် တိုးဝင်လာသည်ဖြစ်၍ တစ်ကြောင်း ပူကနဲ နင့်ကနဲ ခံလိုက်ရသည်။ အား … အား … ရှီး … ကျွတ် … ကျွတ် …. ရှီး .. အမေ့ ..  မတင်ရီ နှုတ်ဖျားက ညီးသံသဲ့သဲ့ ထွက်သွား၏။ လီးကြီးအဆုံးထိ နစ်ဝင်သွားသောအခါ မတင်ရီ ဒူးကောက်ကွေးကြားတွင် ဘယ်လက်ကိုထောက် ကျောပြင်ဘေးတစ်ဖက်တွင် ညာလက်ကို ထောက်ကာ အသွင်းအနှုတ် စတင်ပြုလုပ်ပါတော့သည်။
ဖွစ် .. ဖွစ် … ဖွတ် .. ဖွိ .. .ဖွိ … ဖွစ် ..  ဖွစ် … ဖွစ် … ဖွတ် … ဖွိ .. ဖွိ … ဖွစ် …  လီးတံကြီး ဆွအဲနှုတ်တွင် စောက်ဖုတ်အုံကြီးက စူကြွလာပြီး၊ လီးတံကြီး နှစ်သွင်းလိုက်သောအခါ ရှုံ ့ချိုင့်နစ်ဝင်သွား၏။
ဖွိ … ဖွိ … ဖွစ် … ဖွတ် … ဖွတ် … ဖွိ ..
ဖွိ … ဖွိ … ဖွစ် .. ဖွတ် … ဖွတ် … ဖွိ ..
တစ .. တစ အောင့်အားတွေက ပြင်းထန်လာသည်။ မတင်ရီ တစ်ကိုယ်လုံး တသိမ့်သိမ့် လှုပ်ခါနေသည်။
(၇) လက်မခွဲခန့်ရှည်သော လီးဖြစ်၍ အသွင်းအနှုတ် ပြုလုပ်ရသည်မှာ ဆို့ဆို့ပု့ပို့ ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိလှသည်။ ဂျစ်တူးက ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ ့ခွက်သည်အထိ အသားကုန် ကြုံးကြုံးဆောင့်သည်။ ကာယအားရော အတွင်းအားပါ ကောင်းလှသူမို့ ဆောင့်ချက်တွေက ထိမိ၏။ အချက်တစ်ရာခန့် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ပြီးနောက် အားစိုက်လွန်းလျှင် ပ၍ုိ ပင်ပန်းကြောင်း စောစောကပင် သင်ခန်းစာ ရထား၏။ သည်တော့ ခပ်မှန်မှန်လေး ဇိမ်နှင့် ဆောင့်ပေးပြန်သည်။ မတင်ရီခမျာမှာလည်း မဆိုစလောက် နာကျင်ရုံမှအပ အလွန့်အလွန် ကောင်းလွန်းလှသော ကာမအရသာကြီးကို တမြှင်းမြှင်း ဇိမ်နှင့် ခံစားနေရ၏။
နူးည့ံသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသား၊ နုထွားသန်မာလှသော လီးတန်၊ သဘာဝအလျောက် တစိမ့်စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ရည်ကြည်များက နှစ်ဦးနှစ်ဝလုံး၏ (မေထုန်သံခါသ) ကာမစပ်ယှက်ခြင်းအလုပ်ကို ကျက်သရေ မဂင်္လာ ရှိလှစွာ အထောက်အကူပြုနေပါတော့သည်။ ကာမဘုံသားများအဖို့ ရွှေငေရွ တနာ စည်းစိမ်ဥစ္စာ ရာထူးအာဏာတွေ အဘယ်မျှ ပြည့်စုံကြွယ်ဝပါစေ ကာမသုခခေါ် ကာမဂုဏ် ဟာတာတာ ဖြစ်လျှင် ဘဝအနာကြီး နာလျှက် လူဖြစ်ကျိုးမနပ် ဖြစ်ရတတ်သည်။ စည်းစိမ်ဥစ္စာ ရတနာရွှေငေေွ တွ ပြည့်စုံပေါများခြင်းကြောင့် မာနဘဝင် တက်ကြွခွင့်သာရှိပြီး၊ ဟဒယဘဝင် ရွှင်မြူးလျှက် အချစ်ရမ္မက်၏ ထူးခြားသော အမြိုက်အရသာကိုမူ ခံစားခွင့် ရမည်မဟုတ်ပေ။ ကာမဆန္ဒတွေ မပြည့်ဝ၍ နှလုံးသားထဲ ဒေါမနဿမီးတွေသာ လောင်မြိုက်ခံနေရသည်ဖြစ်ရာ
လောကငရဲတစ်မျိုးပင် ဖြစ်တော့၏။ သူတော်ကောင်းတို့အမြင်မှာ ကာမကိစ္စသည် ညစ်ညမ်းစုတ်ပဲ့သော လုပ်ရပ်ဖြစ်သည်ကား မနှ ၏် ။ သို့သော် ထိုသူတော်ကောင်းတို့သည် ကာမ၏ အပြစ်နှင့် ညစ်ညမ်းမှုတို့ကို ဘဝပေါင်းများစွာ အလေ့အလာပြုပြီးမှ
သိကြားခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ ကာမ၏ အပြစ်နှင့် ညစ်ညမ်းမှုကို စေ့စေ့ငှငှ သိမြင် ပယ်ခွာနိုင်သော ပုဂိုလ်အရေအတွက်မှာလည်း သတ္တဝါ အသချေ င်္အနန္တထဲမှ တစ်ဦးတစ်လေမျှသာ ဖြစ်သည်။ ကာမ၏ နယ်ပယ်သတ္တိမှာ ဤမျှအထိ ကျယ်ဝန်းနက်ရှိုင်းလှ၏။ သတ္တဝါ၏ မူလဗီဇဓါတ်ကိုက အသိဉာဏ်ကင်းမဲ့မှုနှင့် တွယ်တာတပ်မက်မှုတို့ ဖြစ်ကြသည်။ ထိုသဘာဝတိ်ု့သည် စိတ်၏အနက် စိတ်၏အမြုတေပင် ဖြစ်တော့သည်။ ယခု .. ကာမဘုံသား မနုဿသားကောင်များ ဖြစ်ကြသည့် မတင်ရီနှင့် ဂျစ်တူးတို့မာှ စိတ်ရှိတိုင်း ကာမအရသာကို ခံစားခွင့်ရနေကြသည်ဖြစ်ရာ လူ့ဘဝကို အရသာထူးသူများဟု ကာမတဏှာ နယ်ပယ်ဖက်မှ ခေါ်ဆိုလိုက ခေါ်ဆိုနိုင်သည်။ တိ်ုးတက်သော ကမ္ဘာကြီးတွင် ဆင့်ပာွ းတိုးတက်လာသော ဝေါဟာရ ပညတ်တွေကြောင့် ထူးဆန်းသော ဘဝပြသနာတွေ တိုးပွားလာရသည်။ ပညတ်မာယာကွန်ယက်သည် မနုဿလူသားတွေကို
သောကပရိဒေဝ ဒုက္ခ ဒေါမနဿမီးတွေ တောက်လောင်စေခ့၏ဲ ။ တဏှာရာဂ အရင်းခံသော အချစ်သည်လည်း ဒုက္ခမီးကို တောက်လောင်စေသည်ကား မနှ ၏် ။ ထိုဒုက္ခမီးသည်ပင် ကာမသတ္တဝါ မနုဿပိုးဖလံတို့အတွက် ရွှေရောင်ဖန်ဆင်းထားသော မာယာထောင်ချောက်ကြီး ဖြစ်နေပါသည်။
ကာမညွှတ်ကွင်းက လွတ်ကင်းအောင် ရုန်းမထွက်နိုင်သေးသမျှ ထိုမာယာ ထောင်ချောက်ကြီးသည်ပင် မနုဿသားကောင်တို့အတွက် အလွန်ပျော်မွှေ ့ နှစ်ခြိုက်စရာ ကောင်းသော အသိုက်အမြုံကြီး
ဖြစ်နေပါတော့သည်။ အဓိက ဆိုလိုသည်မှာ ဖမိုတို့၏ ပင်မအရင်းခံ အချစ်ဓါတ်၊ ကာမဓါတ်ချို ့တဲ့လျှင် လောကီအမြင်၊ လောကီရေးရာ လောကီရှုဒေါင့်ဘက်က လူဖြစ်ရှုံးသည်ဟု တည့်တည့်ကြီး ဆိုလိုက်ချင်ပါတော့သည်။ ယခုလူဖြစ်ရကျိုး နပ်သူနှစ်ဦးတွင် တစ်ဦးက ခုတင်ပေါ်မှာ ကန့်လန့်ဖြတ် တစောင်းအနေအထားဖြင့်
ကာမအရသာထူးကို မေ့မေ့မူးမူး ခံစားရယူနေသလို၊ တစ်ဦးက မတ်တပ်ရပ်လျှက်
ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ဆောင့်ကာ ကာမအရသာထူးကို ခံစားရယူနေ၏။ အချစ်လွန် ကာမကိစ္စတွင် ချိန်ခငွ ်လျှာညီမျှသော အပေးအယူကိစ္စတစ်ရပ် ကိန်းအောင်းနေသည်မှာ အလွန်ဆန်းကြယ်လှ၏။ ယခု မတင်ရီနှင့် ဂျစ်တူးတို့မာှ သူတပြန် ကိုယ်တပြန် အပေးအယူမျှနေကြသည်။ ဤကဲ့သို့ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖိုမတစ်စုံ၏ ကာမအပေးအယူမျှတခြင်းကို မေထုန်သံဝါသပြုခြင်း (၀ါ) ကာမစပ်ယှက်ခြင်းဟု ခေါ်သည်။ မတင်ရီတစ်ယောက် ကာမစည်းစိမ်ထူးကြီးကို မြိန်မြိန်ယှက်ယှက်ကြီး ခံစားနေရာမှ သူမ၏ ဆူဖြိုးနုညက်သော ကိုယ်အထက်ပို်င်းကို ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ တင်ဆုံအောက်ပိုင်းကိုမူ စောစောက တစောင်းအနေအထားအတိုင်းပင် ထား၏။ ကိုယ်အထက်ပို်င်းနှင့်
အောက်ပိုင်းကို လိမ်ဖယ်ရွဲ ့စောင်းသလို ဖြစ်သွားသည့်အတွက် အထက်ပိုင်းရှိ ပေါင်တံတစ်ချောင်းက မပြောပလောက်ရုံ အနည်းငယ်ဟသွားသည်။ မတင်ရီ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဘေးသို့ကားထွက်သွား၏။ နှုတ်ဖြင့် ဖွင့်မပြောသော်လည်း မတင်ရီ၏ ကာယဝိညတ်အမူအယာက နို့ကို ကိုင်စေချင်သည့်အတွက် ပြသလာသော အမူအယာဖြစ်ကြောင်း ဂျစ်တူး အလိုလို သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် .. ထောက်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို တင်းအိမို့မောက်နေသော နို့အုံဖွေး ဖွေး
နုနုကြီးနှစ်မွှာပေါ်သို့ ပြောင်းတင်လိုက်သည်။ ညီမျှသော အဆီအသားတို့နငှ ့် ပေါင်းစပ်ဖွဲ့စည်းထားသော
နို့ကြီးနှစ်လုံးက ဆူဖြိုးနုရွနေသည်။ ဂျစ်တူးက လက်ညိုးနှင့် လက်မကို ၀ိုက်ကားပြီး နို့အုံကြီး၏ အရင်းမှကိုင်၍ အထက်သို့ ပင့်တွန်းကာ အားရပါးရ ဆုတ်ချေပွတ်သပ်ပေးရင်း လက်နှင့် ညှစ်ညှစ်ကြည့်သည်။ ထိုအခါ .. နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ
ဝင်းအိတင်းပြောင်လာပြီး နို့သီးခေါင်းခေါင်းညိုညိုလေးက ထောင်မတ်လာသည်။ မှန်မှန်ကြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေလျှက်ကပင် ကိုယ်ကိုကိုင်း၍ ငုံ့စို့ပြစ်လိုက်သည်။
ပြွတ် … ပြွတ် … ပြွတ် … ပြွတ် .. ပြွတ် ..
ပြွတ် … ပြွတ် … ပြွတ် … ပြွတ် .. ပြွတ် ..
စို့လည်းစို့၊ လျှာဖြားဖြင့်လည်း မွှေဆွပေးလိုက်ရာ ယားကြွတုန်ခါသော ကာမဓါတ်လှိုင်းကြီးတစ်ခု မတင်ရီ တစ်ကိုယ်လုံး ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။ ထိုကာမလျှပ်စစ်လှိုင်းကြီးသည် ကာမဗဟိုအကြောများ စုဝေးပေါင်းဆုံရာ စောက်ဖုတ်အုံကြီးဆီသို့ ဂိတ်ဆုံးအပြီးသတ် ရပ်နားသွားသည်။ ထိုအခါ … စောက်ဖုတ်လှိုဏ်ခေါင်းတစ်ခုလုံး လှုပ်ခတ်တုန်ခါသွားပြန်၏။ ထိုတုန်ခါမှု လှိုင်းဂယက်က တစ်ကိုယ်လုံးရှိ ရမ္မက်သွေးတွေကို ဆူပွက်နိုးထစေပြန်၏။ ဂျစ်တူးက အဆက်မပြတ် ဒလစပ် ဆုတ်ချေ စို့ပေးနေရာ ကာမရာဂ လှိုင်းဂယက်တွေလည်း ဒလစပ် ပွက်ထနေတော့၏။
ကာမပင်လယ်ပြင်တွင် ကိလေသာ ရမ္မက်မုန်တိုင်းတို့ အဟုန်ပြင်းစွာ တိုက်ခတ်ပေတော့မည်။ သို့ဖြစ်ရကား .. မတင်ရီ၏ ဇီဝဓါတ်အစုအဝေး ရပု ်ခန္ဓာတည်းဟူသော ဝတ္ထုကာမနှင့် တဏှာရာဂတည်းဟူသော ကိလေသာမဓါတ်မှ ဇောတည်းဟူသော ရဲရင့်တက်ကြွမှု၊ အငမ်းမရမှုတွေ ပွင့်ကန်လာတော့သည်။ ထိုမှတဆင့် ..
တဏှာရာဂမာန်တွေ ပြင်းပြထက်သန်လာတော့၏။ ထိုအခါ .. ခပ်မှန်မှန်လေး
ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေသည်ကိုပင် အားရကျေနပ်ခြင်း မရှိတော့ .. အားမလိုအားမရ ရိုးတိုးရွတကြီး
ဖြစ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် … သူမ ဖင်ဆုံကြီးကို အားရပါးရ ကော့၍ ကော့၍ ခံလာသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ညှစ်၍ ညှစ်၍ တင်းခံသည်။ မတင်ရီ၏ ရမ္မက်ဇောကြွသည့် ဆန္ဒရာဂကို ဂျစ်တူး သဘောပေါက်သွား၏။ သည်တော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အခြေမှ တင်းတင်းရင်းရင်း ထိထိမိမိကြီး ဆုတ်ကိုင်လျှက် အသားကုန် ကျုံး၍ကျုံး၍ ဆောင့်တော့သည်။
ဖွတ် … ဖပ် … ဖွတ် … ဖပ် … ဖွတ် … ဖပ် … ဖွတ် … ဖပ်
အီ … အင့် … အား … အ … ရှီး … အီ … အင့် … အား … အ … ရှီး …
စောက်ဖုတ်နှင့် လီးတွေ့ထိသံ၊ ရမ္မက်လွှမ်းသော ညီးညူသံ၊ ခုတင်လှုပ်သံ၊ ပြင်းထန်သော အသက်ရှူသံတို့ဖြင့် တစ်ခန်းလုံး ဗြောင်းဆန် ပွက်ညံနေပါတော့သည်။ ဂျစ်တူးက ယောကျ်ားတို့၏ စွမ်းရည် သတ္တိကို အစွမ်းကုန် ပြသသည့်အနေဖြင့် မီးကုန်ယမ်းကုန် ကျုံးကျုံးပြီး တအားဆောင့်လိုးနေသလို ..
မတင်ရီကလည်း မိန်းမတို့၏ ဂုဏ်ရည်ကို ပီပီသသ ပြချင်လွန်းလှသဖြင့် ကော့၍ တစ်မျိုး၊ ဆောင့်၍ တစ်ဖုံ ၀ိုက်ညှစ်၍ တစ်နည်း မငြီးရအောင် ခံနေပါသည်။
ဖွတ် … ဖွတ် .. ဖတ် … ဖွတ် .. ဖွတ် … ဖွတ် … ဖွတ် .. ဖတ် … ဖွတ် .. ဖွတ် …
အင့် … အ … အား … အမေ့ …. အင့် … ကျွတ် … အင့် … အ … အား … အမေ့ …. အင့် … ကျွတ် …  ဆောင့်ချက်ပေါင်း တစ်ရာကျော်သောအခါ နှစ်ဦးစလုံး ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်နိုင်စမွ ်း မရှိကြတော့ဘဲ သုတ်ရည်ပူတွေ ပြိုင်တူ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။
ခေါင်းမော့၊ ခါးမတ်ပြီး လည်ပင်းကြောကြီးတွေ ထောင်ထလာသည်အထိ သုတ်ရေတွေကို ညှစ်ထုတ်ပြီးသောအခါ ဂျစ်တူးကိုယ်လုံးကြီးက မတင်ရီကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျသွားတော့သည်။ မိနစ်ပေါင်းများစွာ ကြာသည်အထိ မှိန်းနေလိုက်၏။ မှိန်းလို့အားရပြီးနောက် ဂျစ်တူးနာရီကြည့်လို်က်သောအခါ (၃)နာရီ (၄၅)မနိ စ် ရြိှပ။ီ မခာွ ချင် ခွာချင်ဖြင့် မတင်ရီကိုယ်ပေါ်မှ ခွာလိုက်ပြီး နွေးထွေးစိုစတွ်သော စောက်ဖုတ်အခေါင်းအတွင်းဝယ် ငြိမ်သက်စွာ ကိန်းအောင်းနေသော သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆွနဲ ှုတ်လိုက်သည်။
ဗွတ် … ဗွပ် … ဗွပ် … ဘွတ် … ဘူ …. ဗွတ်
လေသံတွေနှင့် ရောနှော၍ လီးတန်ကြီးက ကျွတ်ထွက်လာသည်။ သည်တစ်ချီတွင် သူ့လီးကြီးမှာ မာန်ကျသွားပုံရသည်။ မတင်ရီ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အလေးပြု ဦးညွှတ်သည့် အလား ပေါင်ကြားထဲတွင် တန်းလန်းကြီး ငိုက်ဆင်းနေသည်။ အခုတော့ တက်ကြွဇောထန်သော ရမ္မက်စိတ်တွေလည်း ငြိမ်သက်သွားသည်။ စိတ်တိုင်းကျ ထင်သလို စားသောက်ပြီးနောက် ဝအီသွားသည့်အလား၊ စိတ်တွင်းက
အေးဆေးတည်ငြိမ်သွားသည်။ တစ်ကျော့ပြန် ကျော့လျှင် တော်တော်လေး အရှိန်ယူရမည် ဖြစ်သည်။ တစ်ကျော့ပြန်လိုသော စိတ်လည်း တဒင်္ဂကင်းဆိတ်သွားပုံရသည်။ ဂျစ်တူးက မတင်ရီ၏ တစောင်းကွေးထားသော ဖင်အုံကြီးဘေးတွင် ခြေတွေဲ လာင်းချရင်း ထိုင်နေသည်။ တစ်ကိုယ်လုံး လေးလံထိုင်းမှိုင်းသွားသည်။ စောစောပိုင်းက အငမ်းမရ တပ်မက်ခဲ့သော ဖင်ဆုံကြီးကိုပင် ကြည့်လို ကိုင်လိုစိတ် ပါးလှပ်သွား၏။ မတင်ရီခမျာလည်း အတော်လေး အခြေအနေဆိုးသွားသည်။ ထရမှာကိုပင် အားပြတ်သလို ဖြစ်နေ၏။ ဒီအတိုင်းသာ ခြေပြစ်လက်ပြစ် နေလိုက်ချငတော့သည်။ သို့သော် .. ဂျစ်တူးက သူမရဲ ့တရားဝင် လင်ယောကျ်ားမဟုတ်။ ထိုအတွေးအသိက မတင်ရီစိတ်ထဲ ဝင်ရောက်လာသည်။
စောစောက ဘာကိုမှ မတွေးမိ၊ ပြင်းထန်သော ရာဂရမ္မက်ဇောက မောဟစောင်ကို ခြုံလျှက် လူ့အသိတရား၊ လူ့ကျင့်ဝတ်တရားများကို အမှောင်ချ ဖုံးလွှမ်းထား၏။ တဏှာရာဂသည် သူ့အလိုလို
ပြည့်ဝသွားသဖြင့် တဒင်္ဂငုတ်လျှိုးပျောက်ကွယ်သွားသည်။ အခုလို .. စိတ်အလိုဆန္ဒ ပြည့်ဝကျေနပ်ပြီးကာမှ ပကတိအခြေအနေကို သဘောပေါက် နားလည်လာတော့၏။ တစ်စောင်းအနေအထား ဖြစ်နေသော သူမအောက်ပိုင်းကို ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ လူတစ်ကိုယ်လုံး ရိုက်ချိုးခံထားရသလို ဖြစ်ပြီး အလွန်ပင်ပန်း နွမ်းနယ်နေသည့်အတွက် မတင်ရီနှုတ်ဖျားက ငြီးသံသဲ့သဲ့ ထွက်သွား၏။
အင်း … အင့် … အင်း …. ကျွတ် … ကျွတ် …  သည်တော့မှ ဂျစ်တူးတစ်ယောက် နောက်သို့ လှည့်ကြည့်မိတော့သည်။ သူ့မျက်လုံးတွေက စောစောကလို အရောင်မလက်တော့။ သာမာန်အရာဝတ္ထုတစ်ခုကို သာမန်ကြည့်ရုံမျှသာ ဖြစ်တော့၏။ မတင်ရီက လက်တစ်ဖက်ကို မြှောက်၍ ပွေ့ထူပေးရန် ဟန်အမူအယာပြတော့မှ သူမလက်ကိုဆွ၍ဲ ပခုံးမှ ပွေ့မထူပေးလိုက်၏။ နွမ်းလျှသောအကြည့် မျက်ဝန်းတို့ဖြင့် မတင်ရီက ဂျစ်တူးကို ကြည့်၏။ ပြီးတော့ ..
ကျေနပ်စွာ ပြုံးသည်။
ကဲ … ကျမရဲ ့လူစွမ်းကောင်း လင်တော်မောင်လေး .. ကျေနပ်ပလား ဟင် ..  ဤသို့ ပြောရင်း ဂျစ်တူးလည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ နမ်းလိုက်သည်။ ပူလောင်သော အနမ်းမဟုတ်သည်ကို ဂျစ်တူး ခစံ ား သိရှိလိုက်သည်။
လင်” ဆိုသော စကားကို စောစောက သာယာကျေနပ်မိသလောက် အခုတော့ ဂျစ်တူး လန့်ဖျတ်သွားသည်။ သူ့အဖြစ်က မတင်ရီ၏ လင်ငယ်ဘဝသို့ ရောက်ရှိသွား၏။ မတင်ရီ၏ လင်ငယ်မှာ ဂျစ်တူး ဖြစ်သွားသည်။ မတင်ရီနှင့် ဂျစ်တူးတို့မှာ မတင်ရီ ယောကျ်ားမရှိခိုက် ကြာကူလီ မျောက်ဇာတ်ခင်း၏။ နောက်မီးလင်း ၂ပါးသွား ကပြကြ၏။ ကြိုက်ကုန်းပြဇာတ် ခင်းကြသည်။ ဂျစ်တူးတစ်ယောက် ကြာကူလီ မယားခိုးဘဝသို့ ရောက်ရှိသွားသော် သူ့အဖြစ်ကိုတွေးမိကာ ခေါင်းနပန်းတွေ ကြီးထွက်သွားသည်။
မမကတော့ ဟောဒီမောင်လေးကို အရမ်းချစ် အရမ်းစွသွဲားပြီကွာ .. နောက်လဲ အခုလို အားရပါးရ လိုးပေးနော် .. နော်လို့ ..
မတင်ရီက ပါးစပ်ကလည်းပြော၊ လက်ကလည်းအောက်သို့ မာန်ကျ ငိုက်ဆင်းနေသော လီးတန်ကြီးကို ခပ်ဖဖွ ွလေး တယုတယ ဆုပ်ပေးနေသည်။ မတင်ရီ၏ အဆွဓဲ ါတ်အား ကောင်းလှသော သဒ္ဒါရုံနှင့် နူးညံ့သော လက်ဖဝါးအတွေ့က ဝင်ရောက်လာသော ကြောက်စိတ်အတွေးတွေကို မောင်းထုတ်ပစ်လိုက်၏။ အမှန်အားဖြင့် ကာယရုပ်နမွ ်း၍ စိတ်လည်း နွမ်းလျ ကျုံ ့ငယ်သွားခြင်းသား ဖြစ်သည်။ အရိယာသူတော်စင် မဟုတ်သမျှ ကိလေသာ ကာမစိတ်ကို အနိုင်ယူ လွှမ်းမိုးနိုင်သော စိတ်ဓါတ်သတ္တိမျိုး အလွန်ရာှ းသည်။ ဂျစ်တူးက မတင်ရီခါးကို သိုင်းဖက်ထားရင်း -
မမ တော်တော် ပင်ပန်းသွားလားဟင်
မောင်လေးရော ..  မတင်ရီက ဂျစ်တူးအမေးကို မဖြေဘဲ ပြန်မေးလိုက်၏။
အင်း
ဂျစ်တူးက အထွေအထူး မဖြေဘဲ အင်း” တစ်လုံးသာ ဖြေလိုက်သည်။
အတူတူ မောင်လေးရဲ ့  မတင်ရီ အိမ်ထောင်သက် တစ်လျှောက်လုံးမှာ တစ်ခါမှ ဒီလိုအကောင်းကြီး ကောင်းပြီး ဒီလောက် မပင်ပန်းခဲ့ဖူးပါ။
တကယ်
မမ .. မလိမ်ပါဘူးကွယ်
ဟာ .. သတိရပြီ .. နေအုံးမမ  အမလေးဟဲ့ .. လန့်လိုက်တာ  ဂျစ်တူးက အာမေဋိတ်သံကြီးဖြင့် ဝမ်းသာအားရ ပြောလိုက်သောအခါ ပင်ပန်းနွမ်းလျနေခိုက်မို့ မတင်ရီ တကယ်ပင် လန့်ဖြန့်သွားသည်။
ဒီလို မမရ .. တစ်ည ဦးလေးနဲ့ ဒေါ်ဒေါ်တို့ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်မိတယ် .. တော်တော်ကြာတာပဲ .. ဒေါ်ဒေါ်ဆိုရင် မမလိုပဲ မျော့နေတာပဲ .. အဲဒီတော့ .. ဦးလေးက သူ့ခေါင်းရင်း ကြွက်လျှောက်ပေါ်မှာ
တင်ထားတဲ့ ပုလင်းထဲက အရေတွေကို တစ်ခွက်စီ ငှဲ့ပြီး သောက်ကြတယ် .. ပြီးတော့ တစ်ချီပြန်ချကြတယ်လေ .. အမယ် .. ဒေါ်ဒေါ် အပေါ်ကတောင် တက်ပြီး ချပေးတာဗျ .. ဒါနဲ့ .. နောက်ရက်တွေကျ .. ကျွန်တော်လဲ အဲဒီပုလင်းကို ဖွင့်ပြီး နမ်းကြည့်တယ် .. တောအရက်နံ့ထွက်နေတယ် .. ဒါပေမယ့် အရောင်က အဖြူရောင် မဟုတ်ဘူး .. သွေးရောင် .. ပြီးတော့ ဘာကောင်ရဲ ့ လဥနဲ့ လီးတန်လဲ မသိဘူး .. အဲဒီ ပုလင်းထဲမှာ စိမ်ထားတာ .. အဲဒါ .. ကျွန်တော် သွားယူမယ်  ဂျစ်တူးက ပြောပြောဆိုဆို ထိုင်နေရာမှ ဗြုန်းကနဲ ထလိုက်ပြီး၊ အပေါ်ထပ်တက်သွားသည်။ ဂျစ်တူးစကားကြောင့် မတင်ရီ ရင်ထိတ်သွား၏။ ဒီဆေးတွေတိုက်ပြီး တစ်ချီထပ်ချမယ်ဆိုရင် ဒုက္ခဟု တွေးလိုက်မိ၏။
နောက်တစ်ချီများ ထပ်ချမည်ဆိုလျှင် မတင်ရီတစ်ယောက် ကိုယ့်ခြေထောက်နှင့်ကိုယ် မပြန်နိုင်ဘဲ
ပွေ့ထုတ်ရမည့်ကိန်း ဖြစ်တော့သည်။ သို့သော် .. ဘာပြောပြော၊ လူတစ်ကိုယ်လုံး နုံးခွေနေပြီဖြစ်၍ ဂျစ်တူးပြောသည့် ဆေးကိုတော့ သောက်ချင်သည်။ အရက်သောက်လျှင် သွေးကြွ စိတ်ပျော်ကြောင်း မတင်ရီ သိထားသည်။ မကြာခင်မာှ ပင် ဂျစ်တူးတစ်ယောက် ဖန်ခကွ်နှစ်လုံးနှင့် ပုလင်းကို်င်၍ ရောက်လာသည်။ ဖန်ခကွ်အပြည့်နီးပါးထည့်၍ မတင်ရီကို သောက်ခို်င်းသည်။ ပြီးတော့ .. သူလည်း သောက်သည်။
တောအရက်နံ့သာမက လူပျံတော် သွေးဆေးနံ့နငှ ့် အခြားအနံ့တစ်မျိုးပါ သင်းသင်းပျံ ့ပျံ ့လေး ထွကနေသည်။ ရင်ခေါင်းထဲ ပူဆင်းသွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး နွေး ထွေးရှိန်းမြသွားသည်။ လူလည်း သိသိသာသာ ပေါ့ပါး လန်းဆန်းသွားသည်။
ဆေးအရက်က သိသိသာသာပင် အစွမ်းပြလျှက် ရှိသည်။ တစ်ကို်ယ်လုံး နွေး ထွေးလာရုံမျှမက ပါးပြင်တစ်ခုလုံး သွေးရောင်လွှမ်းသွားသည်။ သောက်ဦးမလားဟင် … မမ  မတင်ရီ သောက်လိုက်ချင်သေးသည်။ သို့သော် နှစ်ခကွ် အပြည့်ထည့်လိုက်သဖြင့် ပုလင်းက သိသိသာသာသာ ဟောက်ထွက်သွားသည်။ လျော့နေသော ပုလင်းကိုကြည့်၍ ဂျစ်တူး ပြသနာတက်မည်စိုးကာ -
သောက်တော့ သောက်ချင်တယ် . ဒါပေမဲ့ မောင်လေး ဦးလေး ရိပ်မိသွားရင် ပြသနာတက်မှာစိုးလို့
ဟာ .. ရတယ် .. ဒါက ခေါင်းရင်းက ပုလင်း မဟုတ်ဘူး .. ကျွန်းသေတ္တာကြီးထဲမှာ သိမ်းထားတဲ့ ပုလင်း .. အများကြီးပဲ .. ရာချီပြီးတော့ ရှိတာ .. ဒီပုလင်း လျော့တာလောက်ကို ဦးလေး မသိနိုင်ပါဘး မမရာ ..
ရော့ .. သောက်  ဂျစ်တးက ဖန်ခကွ်ထဲ လောင်းထည့်ပြန်သည်။ တစ်ဝက်လောက် ရောက်သောအခါ ..
တော် .. တော်ပြီ မောင်လေး .. များရင် မူးကုန်လိမ့်မယ် .. အတိုင်းအဆနဲ့ပဲ ကောင်းတယ် .. မင်းလဲ ဒီလောက်ဆို တော်တော့  အခုတောင် ရစ်တစ်တစ်၊ ကြွတတ ဖြစ်လာပြီ ဖြစ်၍ အမူးလွန်လျှင် ပြသနာတွေ အကြီးအကျယ် တက်ကုန်ပေလိမ့်မည်။ အရက်နှင့် ရမ္မက်သည် ကမ္ဘာ့မဟာမိတ်ဖြစ်ကြောင်း အတွေ့အကြုံ နုနယ်သည့် ဂျစ်တူးထက် မတင်ရီက ပိုသိ၏။ ဂျစ်တူးက မတင်ရီ ပြသလောက်ပင် သူ့ခွက်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။
နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ မော့ချလိုက်ကြသည်။ ပြီးတော့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်ကြ၏။ နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်တွေ မြူးကြွလာသည်။ စောစောက ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုတွေ ဘယ်ဆီများ ပျောက်ကွယ်ကုန်ပြီ မသိ။
နှစ်ယောက်လုံး၏ မျက်လုံးအစုံမှာ အချစ်ရည် အချစ်သွေးတို့ဖြင့် ပြည့်လျှမ်း စိုလက်လာ၏။ ဂျစ်တူးက မတင်ရီကို ပွေ့ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြင်းပြင်းရှရှ နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ မတင်ရီကလည်း ဂျစ်တူးကို ပြန်ဖက်ထား၏။ ဂျစ်တူးလက်တွေက ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်သို့ ရောက်လာပြန်သည်။ ခပ်ဖဖွ ွလေး ပွတ်ပေးနေစဉ် မတင်ရီ သတိဝင်လာပြီး ဂျစ်တူးလက်ကို ဆွဖဲ ယ်ကာ ---
တော် .. တော်အုံးကွ မောင်လေး .. မဆင်မခြင်လုပ်လွန်းရင် ပြသနာတွေ တက်ကုန်မယ် .. ဒီနေ့အဖို့ ဒီလောက်ဆို ကျေနပ်တော့နော် .. ပြီးတော့ အချိန်လဲ အတော်ကြာသွားပြီ .. မမ ထမင်းဟင်းတည် .. အဝတ်လျှော် ရေချိုးရအုံးမယ် .. သမီးလဲ သူ့အဒေါ်အိမ်က မကြာခင် ပြန်လာတော့မှာ လေးနာရီထိုးဖို့ ငါးမိနစ်ပဲ လိုတော့တယ်  မတင်ရီ စကားတွေက အကျိုးအကြောင်း ဆီလျော်နေသဖြင့် ဂျစ်တူး ရှေ့ဆက်မတိုးတော့။ ဒီလောက် အားရအောင် လိုးပြီးမှတော့ ကျေနပ်သင့်ပြီဟု တွေးမိ၏။ ကြာကြာဝါးမည့်သွား အရိုးကြည့်ရှောင် ဆိုသည့် စကားပုံလည်း ရှိထားသည် မဟုတ်လား။ သို့တိုင် ဂျစ်တးက မတင်ရီကို ဖက်ထားဆဲတော့ ရှိနေသေး၏။ တစ်အောင့်နေမှ မတင်ရီကို မတ်တပ်ရပ်စေပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်ထား၏။ ပြီးတော့ ပါးကိုဆွေဲ မာ့ကာ အထပ်ထပ် အခါခါ နမ်းသည်။ ပြီးတော့ -- နီထွေးဖူးအာနေသော နှုတ်ခမ်းအစုံကို အကြာကြီး စုပ်သည်။ မတင်ရီ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဂျစ်တူးခါးကို ပြန်ဖက်ထားသည်။
စောစောက ငိုက်ကနေသော လီးတန်ကြီးမှာ အရက်ရှိန်နှင့် ရမ္မက်အရှိန်ကြောင့် တဖန်နိုးကြွလာပြန်သည်။ တဖြည်းဖြည်း ထောင်မတ်လာပြန်သည်။ လီးတန်ကြီးက မတင်ရီပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထိုးကော်ပင့်ထောက်သလို ဖြစ်နေရာ မတင်ရီလည်း စိတ်တွေ နိုးကြွလာ၏။
တော် …. တော်ပါအုံး .. မောင်လေးရယ်နော် …  အက်ကွတဲုန်ယင်သော အသံဖြင့် မတင်ရီက ပြော၏။ သည်တော့မှ ဂျစ်တူးက ဖက်ထားသောလက်ကို
ရုတ်လိုက်ပြီး လူချင်းခွာလိုက်သည်။ မတင်ရီက ခုတင်ခြေရင်းရှိ ထမီနှင့် အင်္ကျ ီကို ကုန်းကောက်နေစဉ် ---
မမ .. ခဏ ခဏနော်  ဂျစ်တူးက ကုန်းနေသော မတင်ရီကျောပြင်ကို လက်နှင့်ဖိထားရင်း ပြော၏။ မတင်ရီကလည်း ဂျစ်တူးပြောသည့်အတိုင်း နေလိုက်သည်။ ထိုလျှပ်တပြက် အခိုက်အတွင်းမှာပင် ဂျစ်တူးက
ထောင်မတ်နေသော သူ့လီးကြီးကို အသေအချာကိုင်၍ ဖောင်းအားပြူးတစ်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ နှစ်သွင်းလိုက်သည်။
ဖွပ် … ဖွတ် … ဖွစ် … ဖွပ် … ဖပ် … ဖပ်  အိ … အိ … အင့် …. အင်း …. အင့် … အမေ့  အရှိန်နှင့် ဆောင်းသွင်းခြင်း ခံလိုက်ရသည့်အတွက် ကုန်းထားသော မတင်ရီခါးမှာ အနည်းငယ် ကော့မတ်သွား၏။ မကြာခင်မှာပင် ဂျစ်တူးက သူ့လီးတန်ကြီးကို ပြန်နှုတ်လိုက်သည်။
ဖွစ် … ဖွစ် … ဖွတ် .. ဗြစ် …. ဗြစ် … ဖွတ်  လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက် မတင်ရီ ရင်ဘတ်မှ ပင့်မပြီး ပြန်မတ်ပေးလိုက်သည်။
အဟဲ … ဟဲ .. အဲဒါ .. အဆစ်ပေါ့ .. မမရာ  ဆက်များ လိုးလေဦးမလားဟု တွေးပူနေရာမှ ဂျစ်တူးစကားကြောင့် အခုမှ ပြုံးနိုင်သွား၏။ ဂျစ်တူး၏ နောက်ပုံလေးကိုလည်း စိတ်ထဲက ချစ်မိသွားသည်။
ဟွန်း .. တော်တော်ကိုကဲ နောက်ကျမှ မလိုးနိုင်ရင် ဟောဒီလိုကို ဆောင့်ချိုးပစ်လိုက်မယ် သိလား  မတင်ရီက ဂျစ်တူးလီးတန်ကြီးကို ညာလက်နှင့် ဖမ်းဆုပ်၍ ဝက်အူရစ်သလို ညှပ်လိမ်လိုက်ပြီး ချိုးသည့်ပုံကို လုပ်ပြလိုက်၏။
စိန်လိုက်လေ .. စိန်လိုက်  ဂျစ်တူးကလည်း အညံ့မခံဘဲ မတင်ရီ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်ဆွေဲ ချမွကာ ပြောသည်။ မမ .. အဝတ်အစား ဝတ်ပါရစေကွာ  သည်တစ်ခါတော့ ဂျစ်တူး တကယ်လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ မတင်ရီက ထမီကို တစ်ချက် ဖြန့်ခါပြီး ဝတ်လိုက်၏။ ထို့နောက် အင်္ကျ ီဝတ်သည်။ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် အသေအချာ ပြုပြင်၏။ ဆံပင်ကိုလည်း အသေအချာ ပြန်ထုံးသည်။ ဟယ် … တော့ … ပူ … ပူစီမ … အဟစ် … ဟယ်  နာရီပေါင်းများစွာ လိုးကြခံကြပြီးကာမှ ပူစီမကို သတိရမိသော အဖြစ်ကို တွေးမိကာ တခစ်ခစ်နှင့် ရယ်မောမိပါတော့သည်။ ဒီကရှေ့ ပူစီမကို အငြိမ်းစားပေးတော့မယ်။ သူ့ထက် အဆပေါင်း သိန်းသန်းကုဋေကဋာ ကောင်းလွန်းလှသော ဂျစ်တူးကို တွေ့ထားပြီးဖြစ်၏။
ကဲ … မောင်လေး .. မမ ပြန်မယ်နော် .. ဣန္ဒြေရရ ပိပိရိရိနေ သိလား
ဟုတ်ကဲ့ပါ .. မမရ  ဂျစ်တူးက မတင်ရီ၏ ထွားကား အိစက်နေသော ဖင်ဆုံကြီးကို လက်ဝါးနှင့် ညှစ်ဆုတ် ပုတ်ရိုက်၍ ကျီစယ်ရင်းပြောသည်။ ထို့နောက် .. သူမလာခဲ့သည့် လမ်းအတိုင်း ဣန္ဒြေရရ ပြန်ထွက်သွားသည်။ ဂျစ်တူးသည် ပုဆိုးကောက်ပြီး အပြာစာအုပ်များကို စီထပ်သိမ်းဆည်းကာ တဘက်တစ်ထည် ပုခုံးပေါ်တင်လျှက် ရေချိုးရန် ထွက်လာခ့ေဲ တာ့သည်။ ညနေ (၆)နာရီခန့် အချိန်လောက်တွင် ဂျစ်တူး ဦးလေးတို့ တောက ပြန်လာကြ၏။ နေ့လည်က မတင်ရီနှင့် ကာမစစ်ပွဲအပြိုင် ဆင်နွှဲနေကြသည်ဖြစ်၍ ရေချိုးပြီး ခဏအကြာတွင် ဂျစ်တူး အိပ်ပျော်သွားသည်။ တစ်ရေးနိုးသောအခါ ဂျစ်တူးတစ်ကိုယ်လုံး အားအင်တွေ ပြည့်ဝပြီး လန်းဆန်းနေသည်။ ဂျစ်တူးတစ်ယောက် သူ့ဦးလေး၏ ဆေးအရက်ကို အတော်အထင်ကြီးသွားသည်။ ဒီဆေးအရက်မျိုး သောက်ပြီး မိန်းမချလို့ကတော့ တစ်ညလုံးတောင် ချနိုင်လိမ့်မည် ထင်သည်။
သားက .. ဒီနေ့မှ ထူးထူးဆန်းဆန်း အိပ်လို့ပါလား
ဟုတ်ကဲ့ … ဒေါ်ဒေါ် .. စာဖတ်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ် .. အဟင်း .. ဟင်း  ဂျစ်တူး အဒေါ်က ခါတိုင်းလိုပင် ရိုးရိုးတန်းတန်း မေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ကိုယ့်အကြောင်းနှင့်ကိုယ် မရိုးမသား ပြုလုပ်ထားသော ဂျစ်တူးတစ်ယောက် မလုံမလဲဖြစ်ကာ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နွေး ကနဲ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်သွား၏။
ဒေါ်ဒေါ် … ကျွန်တော် ထွန်းရီိတို့အိမ် ခဏသွားအုံးမယ်
အေးအေး .. မိုးတော့ မချုပ်နဲ့နော ်
ဟုတ်ကဲ့ပါ ..
ဂျစ်တူးတစ်ယောက် အစီအစဉ် မရှိပါဘဲ နေ့လည်က ပြစ်မှုကြီးကြောင့် စိတ်ထဲမလုံ၍ ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထွန်းရီနှင့် ဂျစ်တူးတို့က ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်း၊ စီးပွားရေး အခြေအနေကြောင့် မနှစ်ကမှ
ကျောင်းထွက်လိုက်သည်။ သူတို့အိမ်က ရွာအနောက်ပို်င်းမှာ ဖြစ်သည်။ ထွန်းရီတို့က အရက်ချက်ရောင်း၏။ စံချိန်မှီ အရည်အသွေးကောင်းသည့်အတွက် အနီးအပါးရွာတွေကပါ လာရောက်ဝယ်ယူကြသည်။ ဂျစ်တူးရောက်သွားတော့ စက်ဘီးကယ်ရီယာခုံပေါ်တွင် ဧရာမပလတ်စတစ်ပုံးကြီးတင်၍ ကြိုးနှင့်ချည်တုတ်နေသည်။ ထွန်းရီက သူ့အလုပ်နှင့်သူမို့ ဂျစ်တူးရောက်လာတာကို မသိ။
ဟေ့ကောင်ကြီး အဲဒါ ဘယ်သွားပို့ရမှာလဲ  ဂျစ်တူး အသံကြားမှ ထွန်းရီက --
ဟာ .. ခွေးကောင် .. အသံမပေး ဘာမပေးနဲ့ အနောက်ရွာ သွားပို့မလို့ကွ .. နေဝင်တော့မှာဆိုတော့ အဖော်ရအောင် လိုက်ခဲ့စမ်းပါကွာ ..
အေး .. အေး … လိုက်ခဲ့မယ် .. အဒေါ်တို့ စိတ်ပူနေမှာစိုးလို့ အိမ်ပြန်ပြောလိုက်ဦးမယ် .. တင်စရာ ရှိသေးလား .. ငါ ဘီးယူခဲ့မယ်  အေး .. ရှိသေးတယ်  ဂျစ်တူး အိမ်တစ်ခေါက်ပြန်၏။ သူ့ဦးလေးနှင့် အဒေါ်ကိုပြော၍ စက်ဘီးယူပြီး ပြန်ထွက်လာသည်။ ဂျစ်တူး ဦးလေးနှင့် ထွန်းရီ အဖေတို့က ညီအကိုအရင်းလို ချစ်ခင်ကြသည်။ ဂျစ်တူးဦးလေးကလည်း မကြာမကြာ အရက်ဦးရေဝယ်လေ့ရှိသည်။ တစ်ခါဝယ်လျှင် ပုလင်း၅ဝခန့်
ဖြစ်သည်။ ထိုအရက်ဦးရေနှင့် သောက်ဆေး စိမ်ဆေး အားဆေးများ ဖော်စပ်သည်။ ထို့အပြင် အရက်ချက်နည်းကိုလည်း စနစ်တကျသင်ကြားထားပြီး၊ တောထဲကတဲမှာ ချက်၏။ အရက်တော့မဟုတ်၊ သမုန်းတောရှောက်မိုး၊ ဥသျှစ် အစရှိသော ဆေးဘက်ဝင် အပင်အခေါက် အရွက်တွေကို ထန်းလျက်နှင့်စိမ်ပြီး အရက်ချက်နည်းအတိုင်း ချက်ယူခြင်း ဖြစ်သည်။ ဂျစ်တူးနှင့် ထွန်းရီတို့ စက်ဘီးကိုယ်စီဖြင့် အနောက်ရွာဘက် ထွက်လာခဲ့သည်။ သူတို့ရွာနှင့် အနောက်ရွာက (၂)မိုင်ကျော်ခန့် ဝေး၏။ နှစ်ရွာကြားတွင် သုံးရေအတွက် အသုံးပြုသည့် ဆည်ပေါက်တစ်ခု
ရှိသည်။ ကန်လောက်မက၊ ဆည်လောက်လည်း မကြီးသဖြင့် ဆည်ပေါက်ဟု ခေါ်ခြင်းဖြစ်၏။ တစ်နှစ်ပတ်လုံးရေ ရှိသော်လည်း ဆပ်ပြာကြမ်းပေါက်သော မြေမို့ သောက်မရ၊ နွားစာကျွေးရန်နှင့် ချိုးရေအဖြစ်သာ သုံးလို့ရသည်။ ဆည်ပေါက်နားအရောက်တွင် ရေစည်တိုက်လာသော မဝင်းခင်နှင့် တွေ့၏။ မဝင်းခင်က အသားညိုညို ၊ ခပ်တောင့်တောင့် လုံးကြီးပေါက်လှ အမျိုးအစားဖြစ်သည်။ အဝါညိုရောင်သမ်းပြီး စိုပြေချောမွတ်သော အသားအရေမျိုး ဖြစ်၏။ အသက်က (၂၈)နှစ်လောက် ရှိပြီမို့ ဂျစ်တူးထက် (၁၀)နှစ် ကျော်ကျော်လောက်ကြီးမည်။
နေ့လည်ကပင် သူ့လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်ဘဝကို မတင်ရီ စောက်ဖုတ်ကြီးလိုးပြီး ခဝါချ သိဒ္ဒိတင်ပြီးပြီမို့
စောက်ဖုတ်အကြောင်း ပူပူနွေး နွေးကြီး သိထားသော ဂျစ်တူးက စောက်ဖုတ်ပါသော
မိန်းမတွေကိုကြည့်လျှင် ထောင့်ငါးရာဗို့အားဖြင့် ကြည့်မိတော့၏။ ယခင်လို ရှက်ရွံ ့ခြင်း မရှိတော့။
ခေါ်တောကုလားလို မရိုင်းသည့်တိုင် မဓာတ်၏ သဘောသဘာဝကို ကြည့်ရင်းဖြင့်ပင် ဝေဖန်ပိုင်းခြား ဖြစ်သွားသည်။
ဟဲ့ … ထွန်းရီ နေဝင်ခါနီးမှ ဘယ်တုံး  မဝင်းခင်က ရေစည်ကို ကျောမှီရင်း ဒူးထောင်ပေါင်ကားထိုင်လျှက် နွားမောင်နေရာမှ လှမ်းမေး၏။ ဂျစ်တူးနှင့် မေးထူးခေါ်ပြောမျှသာ ဖြစ်၍ ထွန်းရီလောက် မရင်းနှီးသဖြင့် ထွန်းရီကိုသာ နာမည်တပ်၍ မေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
အနောက်ရွာ အရက်သွားပို့မလို့ မမ  ဟင်း .. နင်တို့ဟာ အခုချိန်ကြီးကျမှ  မဝင်းခင်က မကြာခင် မှောင်ရီပျိုးတော့မည်ကို ရည်ရွယ်၍ ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထမီကို ခပ်တိုတို ဝတ်ထားသဖြင့် ဒူးခေါင်းစပ် အောက်ပိုင်းရှိ တင်းရင်းညိုဝင်းနေသော ခြေသလုံးသားတွေကို ဂျစ်တူးက ကြည့်ဖြစ်အောင် ကြည့်လိုက်သည်။
ထွန်းရီရေ ည လာဖြစ်အောင် လာနော် .. လက်ဖက်သုတ်ထားမယ်
အင်းပါ  မဝင်းခင်က ထွန်းရီကို ဦးတည်၍ ပြောသည်။ ပြီးတော့ သူ့မျက်ဝန်းထဲတွင် ထွန်းရီနှင့် သူမတို့
ချိန်ဆက်ရှိထားသော အထာသင်္ကေတတွေပါ၏။ ထို မရိုးသားသော အထာသင်္ကေတများကို ကြည့်၍
မဝင်းခင်နှင့် ထွန်းရီတို့ ညိနေပုံရကြောင်း ဂျစ်တူးက ရိပ်မိလိုက်သည်။
နှစ်ယောက်သား စကားတပြောပြောနှင့် စက်ဘီးကို ဂရုစိုက်နင်းလာကြရင်း ဂျစ်တူးက ပြောလက်စ စကားကို ဖောက်၍ --
ဟေ့ကောင် … မဝင်းခင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က မိုက်တယ်နော် … ဆော်ချင်စရာကြီး .. ပြီးတော့ မင်းကိုကြည့်တဲ့ အကြည့်က မရိုးသားဘူးဗျ .. မင်းကို အသဲအသန် ကြိုက်နေတဲ့ ပုံကြီး .. ငါ့ကိုတောင် စကားထဲ ထည့်မပြောဘူး .. ပြီးတော့ သူ့ယောကျ်ားကလဲ ရွှေတောဘက် တက်သွားတယ်ဆို .. ဟား .. မင်းအတွက် အကွက်ပဲဟေ့ .. လက်ဖက်သုတ်လဲ အုပ်ရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးလဲ လုပ်ရင်းပေါ့ကွာ .. ဟား .. ဟား  ဂျစ်တူး၏ မြှောက်ပင့်သံပါသော အပြောကြောင့် ထွန်းရီသဘောတွေ ကျသွားသည်။ သူ့ကိုယ်သူလည်း အထင်ကြီးသွား၏။ ထွန်းရီဆိုတဲ့ကောင်က မြှောက်ပေးလျှင် ဂွေးပေါ်အောက် ကတတ်သည့် လူမျိုး။ မဝင်းခင်နှင့် သူနှင့် ဖြစ်ကြပုံကို ကြွားချင်လာသည်။ ထွန်းရီ အသက်က ဂျစ်တူးထက် တစ်နှစ်
ကျော်ကျော်ကြီးသဖြင့် အမွှေးအတောင်စုံသည့် လူပျိုဖြစ်နေပြီ မဟုတ်လား။
ဟေ့ကောင် .. ဘယ့်နှယ်လဲ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ညိုချောကြီးဗျ ..  ဂျစ်တူးက ထပ်ဆွသည်။ နဂိုကမှ ကြွားချင်လှသော ထွန်းရီက ..
မင်းပြောတာကမှ နောက်ကျနေသေးတယ် .. မဝင်းခင်နဲ့ ငါနဲ့ ချိန်းချိန်းတွေ့တာ အခါ ၂ဝမကတော့ဘူး .. ဟဲ .. ဟဲ
ဟား .. တယ်ဟုတ်ပါလား .. လုပ် .. လုပ်စမ်းပါအုံး .. ဇာတ်လမ်းလေး ပြောပြပါအုံး
ဟ … မင်းနဲ့မှ သိပ်မတွေ့ရပကွဲ .. ဘယ်လိုလုပ် ပြောရမှာလဲ  ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်၏။ ကျောင်းပိတ်ကတည်းက ဂျစ်တူးတစ်ယောက် အိမ်တွင်းအောင်းပြီး အပြာစာအုပ်တွေချည်း လှိမ့်ဖတ်နေသည် ဖြစ်ရာ အခုမှ ထွန်းရီနှင့် တွေ့ကြုံခြင်း ဖြစ်သည်။
အေး … အေး .. လုပ်ပါ … လုပ်ပါ … အခု တွေ့ပြီပဲ ဆရာရယ် … ဆရာ့ဇာတ်လမ်းလေး ပြောပြပါအုံး  ဂျစ်တူး တကယ် သိချင်ပါသည်။ သူ့မှာတော့ ဒီနေ့ကျမှသာ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးဖူးခြင်း ဖြစ်၏။ အခု ထွန်းရီက သူနှင့် မဝင်းခင်တို့ ချိန်းချိန်းတွေ့ကာ အခါ၂၀ မကတော့ဘူးဆိုတော့ ဒီအချက်မှာ သူ့ထက် အဆပေါင်းများစွာ သာသွား၏။ အိမ်ချင်းကလည်း ကပ်လျှက် မလုံမခြုံ စည်းရိုးသာ ခြားထားသဖြင့် ထွန်းရီပြောတာ လုံးဝ ဖြစ်နို်င်သည်။ ပြီးတော့ -- မဝင်းခင် ယောကျ်ားက အရက်သမား။ ထွန်းရီက ဘာစကားမှ မပြောဘဲ စက်ဘီးကိုသာ သဲကြီးမဲကြီး နင်းနေသဖြင့် --
ဟေ့ကောင် .. ပြောလေကွာ .. အချင်းချင်း စျေးကိုင် မနေနဲ့  ဂျစ်တူးက အမြင်ကပ်လာသဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ် ပြောလိုက်သည်။
အေးပါဟ .. ချီးမှပဲ .. ရှေ့လဲကြည့်အုံး သူများရွာပေါက် ရောက်နေပြီ .. အပြန်ကျမှ အေးအေးဆေးဆေး ပြောကြမယ်
အိုကေ .. အိုကေ
နှစ်ယောက်သား အရက်ပုံးတွေ အပ်ပြီး၊ စက်ဘီးကို ခပ်သုတ်သုတ် နင်းလာကြရာ ရွာအနီးသို့
ပြန်ရောက်လာ၏။ ရွာအဝင်ပေါက်နှင့် မနီးမဝေးရှိ ကုက္ကိုပင်ကြီး အောက်တွင် ခေတ္တနားလိုက်ကြသည်။
ဟေ့ကောင် ပြောတော့  ဂျစ်တူးက ကွပ်ပြစ်ပေါ် ထိုင်မိလျှင်ပဲ လောဆော်တော့၏။
အင်း .. အခါ ၂ဝဆိုတော့ ဘယ်ကစပြောရပါ့
ပထမဆုံး စဖြစ်ပုံကို ပြောပြကွာ
အေး .. အေး .. သူနဲ့ငါနဲ့ သူ့အမေ ဒေါ်လှကြည် သေလို့ သဂြိုလ်တဲ့နေ့ကစပြီး ဖြစ်တာပကွဲာ .. (၀ါ) စလိုးကြတာပေါ့ကွာ .. ဟား .. ဟား
မအေလိုးနှယ်ဗျာ (၀ါ)တွေ ဘာတွေနဲ့ လျှာရှည်လိုက်တာ  ဂျစ်တူးက တကယ်ပင် စိတ်တိုလာ၍ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ဆဲထည့်လိုက်သည်။ အေး … အေး … ဒီလို … ဒီလို
ပြီးပါပြီ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~"},


{"title":"ခဲအိုရယ္ အကဲမပိုနဲ႕","imagelink":"https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizk1hHUeK6G3dUcbN8BnW5d3mcpQXHM129mc_pZFPx9hwuSrS-myvgUn_CWFM-2urbFVKh8kk4etPnGg4Om1ldXQ46Lzlh74ePwP3nYb5qtoBi-C5Ton5mEv1z_sUeb1kcjzIw4lP-JwA/w128-h128-p-k-no-nu/13726816_1762083330696123_2744848666380534816_n.jpg","content":"မေမိုးတစ်ယောက် မောပန်းနွမ်းလျခြင်း၊ ဝမ်းနည်းကြေကွဲခြင်း၊ မကျေနပ်ခြင်းများစွာတို့ဖြင့် ဝတ်စားထားသော အဝတ်များကိုပင်မလဲနိုင်တော့ပဲ အိပ်ယာပေါ် သို့လှဲချလိုက်ပါတယ်။မျက်ရည်တစ်ချို့က ပါးပြင်ပေါ်ကို အလိုလိုစီးဆင်းကျလာတာမို့ သုတ်တောင်မသုတ်တော့ပဲ ဝမ်းနည်းစွာနဲ့ ခေါင်းအုံးပေါ်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်ကာ ငိုချလိုက်ပါတော့တယ်။အကြောင်းကတော့…..
ဒီနေ့ သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသော အစ်မဖြစ်သူ မေစိုးတစ်ရောက် သူ့ချစ်သူနဲ့လက်ထပ်သွားလို့ဖြစ်ပါတယ်။ အချိန်တန်အရွယ်ရောက်လို့ အိမ်ထောင်ပြုတာမှန်ပေမယ့် သူ့ထက်ငါးနှစ်လောက်ကြီးပြီး အရာရာကို လိမ္မာရေး ခြားရှိအောင် မိဘလိုသွန်သင်ခဲ့တဲ့ အစ်မတစ်ယောက်ကိုတော့ မေမိုးဒီနေ့ကစလို့ ဆုံးရှုံးလိုက်ရပါပြီ။
ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အခုမေမိုး ဆယ်တန်းရောက်တဲ့အထိ ညီအစ်မနှစ်ယောက်တခန်းထဲ အတူ တူအိပ်နေလာခဲ့ကြတာ။ဒီညကစလို့ သူတို့ညီအစ်မအိပ်တဲ့အခန်းလေးကိုပါပေးလိုက်ရတာမို့ မေမိုးတစ်ယောက် ခြေရင်းဖက်ကအခန်းကိုပြောင်းပေးလိုက်ရပြီး တစ်ယောက်တည်းအထီးကျန်စွာ ဖြတ်သန်းရတော့မှာကြောင့် အားငယ်စိတ်တွေဖြစ်နေပါတယ်။
မမကတော့ သူ့ချစ်သူရင်ခွင်မှာ ပျော်နေရချိန်တွေမှာ မေမိုးကတော့ တစ်ယောက်တည်း ဖြတ်သန်းရ တော့မှာပါ။ဒါကြောင့်လည်း မေမိုးရင်ခွင်ထဲကနေ မမကိုဆွဲထုတ်သွားတဲ့ မမချစ်သူ ကိုသက်ကို မေမိုး စိတ်ထဲက အလိုလိုမုန်းတီးနေမိပါတယ်။အစ်မနဲ့ ပတ်သက်လို့ အစ်ကိုတော်ရမှာဖြစ်ပေမယ့် မေမိုးတစ်ယောက် အမုန်းတရားတွေကြောင့် အစ်ကိုတစ်ယောက်လို ဘယ်လိုမှလက်ခံလို့မရဖြစ်နေပါတယ်။
မမတို့က ဘယ်လောက်တောင်ပိရိကြသလဲဆိုရင် မေမိုးတစ်စွန်းတစ်စလောက်တောင်မရိပ်မိလိုက်ပါ ဘူး။တက္ကသိုလ်မှာကတညး်က ချစ်သူတွေဖြစ်လာကြပြီး ဘွဲ့ရတော့မှ လူကြီးစုံရာနဲ့လာရောက်တောင်းရမ်း ကာ ကမန်းကတန်း လက်ထပ်လိုက်ကြတာဖြစ်ပါတယ်။မမတို့ လက်ထပ်တော့မယ်ဆိုတာသိလိုက်ရတဲ့အချိန် မေမိုးတစ်ယောက် မမရင်ခွင်ထဲမျက်နှာအပ်ကာ ငိုကြွေးခဲ့ရပါတယ်။မမကိုတော့ အားနာပါတယ်။သူ့ချစ်သူနဲ့ ပေါင်းရမှာမို့ ပျော်နေတဲ့အချိန် မေမိုးကြောင့် သူတို့အပျော်တွေ အပြည့်အဝမပျော်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။
အားရအောင်ငိုပြီးတဲ့နောက် မေမိုးအဝတ်အစားလဲကာ အခန်းပြင်ထွက်လာတော့ သူတို့လင်မယား ခန်းမကနေပြန်လာကြပါတယ်။အပေါင်းအသင်းတွေ တရုန်းရုန်း စကြ နောက်ကြနဲ့မမတစ်ယောက် ခေါင်းလေးတောင်မဖော်နိုင်လောက်အောင် ရှက်နေတုန်း သူကတော့အောင်ပွဲခံတဲ့မျက်နှာနဲ့  အားလုံးကို နှုတ်ဆက် ပြီးနောက် သူတို့မင်္ဂလာအခန်းထဲကို မမခါးလေးကိုဖက်ကာဝင်သွားကြတာကို မေမိုးတစ်ယောက် ဆွေးမြည့်စွာ ကြည့်လိုက်ကာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ချလို့ အခန်းထဲဝင်လိုက်ပါတယ်။
နောက်တော့ ကိုယ့်ဖာသာအားတင်းကာ စာကျက်မယ်လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ရင်း စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ကောက်ကိုင်လိုက်ကာ စာကျက်နေလိုက်ပါတယ်။စိတ်ထဲကသာ တိုးတိုးလေးကျက်နေတာ စာထဲလဲစိတ်က သိပ်တော့မရောက်ပါဘူး။စိတ်မကောင်းစရာ အကြောင်းတွေကိုပဲပြန်တွေးမိနေတော့ မကြာမကြာ စာအုပ်ကို ကိုင်ထားရင်း ငိုင်နေမိတာကများတယ်။ဒီအချိန်မှာ
တစ်ဖက်ခန်းက တခစ်ခစ်အသံတွေကြားလိုက်ရတော့ စာအုပ်လေးကိုရင်ဘတ်ပေါ်ကိုတင်လိုက်ရင်း မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်နဲ့ ခေါင်းလေးမသိမသာ စောင်းလိုက်ကာ တစ်ဖက်ခန်းကအသံကို နားစွင့်နေလိုက်မိပါတယ်။
‘ဟိတ်..ကို..မလုပ်ပါနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ ဘုန်းတွေနိမ့်တော့မှာပဲ’
ဘာလဲဟ ဘုန်းတွေနိမ့်တော့မှာပဲဆိုတာ ဟိုလူကဘာတွေများ မမကိုလုပ်နေလို့လဲ၊စူးစမ်းချင်စိတ်တွေ နဲ့ အခန်းနံရံ ဖိုင်ဘာပြားကိုနားကပ်ကာ နားထောင်နေမိလိုက်တယ်။
‘အို..ကိုကလည်း အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ..ဟင့်..ဟင့်..ရှီး..’ အသံကတော့ တော်တော်လေးကိုတိုးပေမယ့် မေမိုးကတော့ သေချာနားထောင်နေတာမို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကို ကြားနေရပါတယ်။ဘာတွေဘယ်လိုလုပ်လို့ မမတစ်ယောက်ဒီလိုအသံတွေထွက်နေရတာလဲ။ဒိုင်းခနဲ ရင်ခုန်သံနဲ့အတူ ဘာတွေဖြစ်နေကြလဲဆိုတာကိုလည်း သိလို မြင်လိုနေပါပြီ။အပျိုဖော်ဝင်စအရွယ် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နဲ့ ကာမကိစ္စတွေကိုစူးစမ်းလေ့လာတတ်တဲ့ အရွယ်ဆိုတော့လည်း ဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ သိပ်ကိုသိချင်နေပါတယ်။
မေမိုးတစ်ယောက်သိချင်စိတ်တွေများလာလို့ ဘယ်လိုကြည့်ရမလဲဆိုတာ ဘေးဘီကိုလေ့လာလိုက် တော့ အခန်းနံရံအပေါ်ဆုံးမှာ ခြင်ဇကာရိုက်ထားပေမယ့် အလုံတော့မဟုတ်ဘူး။ဘီတင်ပြားလေးတွေနဲ့သာ ရိုက်ထားတာမို့ အဲဒီကနေဆိုတွေ့ရလောက်တယ်။ဒါပေမယ့် နည်းနညး်မြင့်နေတော့ ခဏတော့စဥး်စားလိုက် တယ်။အော် ဒါများလွယ်လွယ်လေးပဲ။ကုလားထိုင်ကို စာကြည့်စားပွဲပေါ်ကိုတင်လိုက်ပြီး အဲဒီအပေါ်ကိုတက် ကြည့်လိုက်ရင်တွေ့ရပြီပေါ့။
ဒါကြောင့်မေမိုးလည်း အချိန်မဆိုင်းပဲ ခုတင်ပေါ်ကနေအသာလေးဆင်းလာကာ ကုလားထိုင်ကို စားပွဲပေါ်ကို အသာလေးအသံမထွက်အောင်တင်လိုက်ပါတယ်။တစ်ဖက်ခန်းကအတွဲက မသိနိုင်ပေမယ့် မဟုတ်တာလုပ်နေတဲ့ မေမိုးကတော့ တစ်သက်လုံးတစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးတဲ့ ရင်ခုန်သံတွေနဲ့ တော်တော်လေးကိုသတိ ထားကာ လုပ်နေရပါတယ်။တစ်ဖက်ခန်းမှာ မီးလင်းနေတော့ ငါ့မျက်နှာကြီးများ တွေ့သွားမလားလို့တောင် မဆီမဆိုင်တွေးပူနေသေးတယ်။ဒါကြောင့် ကိုယ့်အခန်းကမီးခလုတ်ကို အရင်ပိတ်လိုက်ပါတယ်။
နောက်တော့ ခုတင်ပေါ်ကိုပြန်တက် ခုတင်ပေါ်ကနေ စားပွဲပေါ်ကို အသံမမြည်အောင်တက်လိုက်ရင်း နံရံကို အသာလေးထိန်းကိုင်ကာ ကုလားထိုင်ပေါ်ကိုတက်လိုက်ပါတယ်။ဒူးတွေတောင်တဆတ်ဆတ်တုန်လာ ပါတယ်။အခုနေများ ဟိုဖက်ခန်းကသိသွားရင် မနက်ရောက်လို့ မျက်နှာဘယ်လိုထားရမှန်းတောင်မသိပါဘူး။
အသာလေးအားတင်းပြီးကြည့်လိုက်တော့ မေမိုးတစ်ယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသားလေးဖြစ်သွားပါ တယ်။အခန်းထဲမှာတွေ့လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကတော့….
မေမိုးအစ်မ မေစိုးတစ်ယောက်ခုတင်ပေါ်မှာ အဝတ်အစားမဲ့လို့ပက်လက်လေးလန်နေပါတယ်။ သူ့ယောင်္ကျားကတော့ မမစိုးပေါင်ကြားထဲခေါင်းဝင်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ဘာတွေလုပ်နေတယ်ဆိုတာ ရေးတေးတေးတော့သဘောပေါက်စပြုလာပါတယ်။
အို
မမစိုးကိုကြည့်လိုက်တော့ ပေါင်လေးနှစ်လုံးကိုကားပေးထားရင်း လက်နှစ်ဖက်ကသူ့ယောင်္ကျားခေါင်း ကိုစုံကိုင်ထားကာ ပါးစပ်လေးဟလို့ အသက်ကိုတောင်မနညး်လုကာရှူနေတာကိုလည်းတွေ့ရပါတယ်။တစ်ချက် တစ်ချက်ခါးလေးကိုလည်း ကော့ကာ ကော့ကာပေးနေတာမို့သူလည်း ခံစားမှုတွေအထွတ်အထိပ်ရောက်နေ တယ်ဆိုတာလည်း ခန့်မှန်းမိပါတယ်။
အစပိုင်းတော့ ချောင်းပြီးအသာလေးပြန်ဆင်းတော့မလို့ပါပဲ။ဒါပေမယ့်မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းက ဘယ်လိုမှမခွာနိုင်အောင်ဖြစ်နေတာမို့ မေမိုးတစ်ယောက်ဘာတွေဖြစ်လာမလဲဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ ဆက် ကြည့်နေပါတယ်။ရင်တွေကလည်းတဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေကာ အာခေါင်တွေပါခြောက်လာပါတယ်။ဒူးတွေပါတဆတ် ဆတ်တုန်လာတာမို့ ပြုတ်မကျသွားအောင် မနည်းကိုထိန်းထားရပါတယ်။
ကြည့်နေရင်းပဲ မမစိုးတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်ကနေခါးလေးကြွတက်လာကာ သူ့လင်တော်မောင် ခေါင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်ထားလိုက်ရင်း ခါးလေးကအိပ်ယာပေါ်ကိုပြန်ပြုတ်ကျသွားတာကို တွေ့လိုက်ရ ပါတယ်။နောက်တော့ သူ့ယောင်္ကျား ကိုသက်ရဲ့ခေါင်းကို အတင်းဆွဲကာ ကိုသက်နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ နမ်းရှိုက်နေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။
နောက်တော့ ကိုသက်လည်းလုံခြည်ကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ငေါက်ခနဲထွက်လာတဲ့ ကိုသက်ရဲ့လီး ကြီးကိုတွေ့လိုက်ရတော့ မေမိုးရင်ထဲရှိန်းခနဲဖြစ်သွားပါတယ်။မေမိုးလည်း ဆက်ကြည့်နေတုန်း ကိုသက်က မမစိုးပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့လီးကြီးနဲ့ မမစိုးအဝလေးကိုတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းလေးသွင်းလိုက်ပါတယ်
‘အ…ကို…ဖြည်းဖြည်း’  လို့ပြောလိုက်ကာ မမစိုးတစ်ယောက် ပါးစပ်လေးဟပြီးခေါင်းလေးပါမော့သွား ပါတယ်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကိုုသက်ဟာကြီးက မမစိုးအပေါက်ထဲကိုဝင်သွားတော့ မမစိုးတစ်ယောက် ကိုသက် ရင်ဘတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့တွန်းထားတာကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။မေမိုးတစ်ယောက် ကြည့်နေရင်းနဲ့ မမစိုးနေ ရာမှာ ငါသာဆိုရင် ဒီလောက်ကြီးတဲ့ဟာကြီးနဲ့ဆို ငါ့ဟာလေးတော့ကွဲသွားမှာပဲ ဆန့်မှာမဟုတ်ဘူးဆိုကာ လက်ကဘောင်းဘီပေါ်ကို အလိုလိုရောက်သွားပါတယ်။
အို… ငါ့ဟာလေးလည်း စိုရွှဲနေပါလား။သေးတွေများထွက်ကျကုန်ပြီလားမသိဘူး။
မေမိုးလည်း ကိုယ့်ဖာသာကိုစိတ်ထဲကနေရေရွတ်လိုက်ပြီး နည်းနည်းလေးပွတ်လိုက်မိတော့ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးတဲ့ အရသာထူးတစ်ခုကိုစတင်ခံစားမိလိုက်ရပါတယ်။စိတ်ထဲမှာလည်း မမစိုးနေရာကိုဝင်ကာ ကိုယ်တိုင်အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်တွေ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။
တစ်ဖက်ခန်းက ကိုသက်တို့ကလညး်တော်တော်လေးကို အရှိန်ရနေပါပြီ။မမစိုးအထဲကို ကိုသက်ဟာကြီး တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားပြီး ကိုသက်ခါးလေးလည်းတဖြည်းဖြည်းလှုပ်ရှားလာပါတယ်။မမစိုးက လည်း ကိုသက်ခါးကိုဖက်ထားရင်း အောက်ကနေတစ်ချက်တစ်ချက်ပြန်ကော့ပေးနေတာကိုလည်း တွေ့နေရပါ တယ်။ကိုသက်တစ်ယောက်လည်း အောက်ပိုင်းကလှုပ်ရှားနေသလို အပေါ်ကလည်း မမစိုးနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ပေးလိုက် မမစိုးနို့တွေကို စို့ပေးလိုက်နဲ့ အလုပ်တွေကိုရှုပ်နေပါတယ်။
မေမိုးလည်း ဘောင်းဘီပေါ်ကလက်ကတဖြည်းဖြည်းနဲ့မြန်လာပါတယ်။လက်ကိုမရပ်ခြင်လောက် အောင် ရှိနး်ခနဲ ရှိန်းခနဲ အရသာတွေ့နေပါတယ်။ကိုသက်တို့လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်လာပြီး နောက်ဆုံးတော့ ကိုသက်တစ်ယောက် တွန့်ခနဲဖြစ်သွားကာ မမစိုးကိုယ်ပေါ်ကိုမှောက်ကျသွားတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။
မေမိုးလည်း သတိကိုမနည်းထားပြီးခုံပေါ်ကနေ ခုတင်ပေါ်ပြန်ရောက်အောင် ကြိုးစားပြီးဆင်းလိုက်ရပါ တယ်။ခုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ပက်လက်လေးလှန်ကာ ခရီးဝေးကိုပြေးသွားခဲ့ရသလို အလွန်မောပန်းနွမ်းနယ် နေပါတယ်။ရင်အစုံကလည်းနိမ့်ခြည် မြင့်ခြည်နဲ့ စောစောကမြင်ကွင်းကို မျက်စေ့ထဲကနေဖျောက်လို့မရပါဘူး။
မမစိုးနေရာမှာ ငါသာဆိုရင်ဆိုတဲ့ အသိတွေနဲ့စိတ်ကူးလိုက်ရင်း မမစိုးနို့ကို ကိုသက်စို့ပေးနေတာကို မျက်စိထဲမြင်ယောင်ရင်း ငါ့ကိုသာစို့ပေးရင်တော့ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး လို့တွေးကာ လက်ကအလိုလိုနို့အုံ ပေါ်ကိုရောက်သွားပါတယ်။နို့သီးခေါင်းလေးက ထောင်နေတာကြောင့် အသာပွတ်ပေးနေတုန်း အရသာတွေ့လာ ပါတယ်။နောက်တော့ လက်တစ်ဖက်က စောက်ပတ်လေးပေါ်ကို ရောက်သွားကာ စောစောကလိုပွတ်ပေးနေ ရင်း စိတ်ကူးထဲမှာ ကိုသက်လီးကြီးနဲ့မမစိုးစောက်ပတ်ထဲကို ဝင်နေတာကိုပြန်ခံစားမိရင်း အကွဲကြောင်းလေး ထဲကို လက်ခလယ်လေးနဲ့ မရဲတရဲ အသာလေးထိုးသွင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။
စောစောကထွက်ထားတဲ့ အရည်တွေကြောင့်ရော စိတ်ကူးနဲ့ဖီးတက်နေတဲ့အရှိန်ကြောင့်ရော စောက်ပတ်လေးတစ်ခုလုံးစိုရွှဲနေတာကြောင့် နည်းနည်းလေးအထဲကိုဝင်သွားပါတယ်။
အိုး..အရမ်းကောင်းတာပဲ ဒီလိုအရသာမျိုးတစ်ခါမှမခံစားရသေးဖူး ကောင်းလိုက်တာ
ကိုယ့်လက်ကို ကိုသက်လီးကြီးလို့ သဘောထားလိုက်ကာ နည်းနည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေး လိုက်တော့ စောစောကအရသာထက်တောင်ပိုကောင်းနေတာကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။
အင်း လက်နဲ့တောင်ဒီလောက်ကောင်းနေရင် လီးအစစ်နဲ့သာဆိုရင် ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူးနော်
စိတ်ကူးနေရင်းက ကိုသက်လီးကြီးကိုသာ မျက်စေ့ထဲမြင်လာတာကြောင့် အသွင်းအထုတ်လုပ်နေတဲ့ လက်တွေက တဖြည်းဖြည်းမြန်လာပါတယ်။
အား…ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုသက်ရယ် ကိုကိုသက်လီးကြီးနဲ့ မေမိုးကိုလာလိုးပေးလိုက်ပါတော့ကွယ် လို့တောင် ပါးစပ်ကတိုးတိုးလေးရေရွတ်လိုက်မိပါတယ်။
နောက်တော့ အထဲကနေ ဖျဉ်းခနဲဖြစ်သွားပြီး ခြေထောက်တွေပါတွန့်လိမ်ကောက်ကွေးသွားကာ အကြောထဲအထိ အီဆိမ့်သွားတဲ့အရသာကို မေမိုးတစ်ယောက်ခံစားလိုက်ရပါတယ်။
နောက်တော့ အခြေအနေတွေကို ပြန်ဆင်ခြင်လိုက်မိတော့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ရှက်သွားကာ လျှာလေးကိုထုတ်လိုက်ကာ ကြည်နူးကျေနပ်မှုတွေနဲ့ အနားကတစ်ရှူးဘူးထဲကတစ်ရှူးစနဲ့ လက်ကိုသုတ်လိုက် ရင်း စောင်လေးကိုခြုံကာ အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်။
မနက်မိုးလင်းတော့ ကိုကိုသက်တို့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာကြောက်နေသလိုပါပဲ။တကယ်တော့ ဟိုက သူတို့အတွဲက ဘာမှတောင်မသိပါဘူး။ကိုယ့်ဖာသာ ကိုယ့်လိပ်ပြာကိုယ်မလုံဖြစ်နေတာပါ။မနက်စာကော်ဖီ သောက်တော့ ခပ်မြန်မြန်ပဲစားလိုက်ရင်း ကမန်းကတန်းပြန်ထလာလို့ မေမေကတောင်
‘ဟဲ့ မေမိုး အစားနည်းလှချေလား နေရောကောင်းရဲ့’
‘ကောင်းပါတယ်အမေ စာကျက်စရာလေးရှိသေးလို့ပါ’
‘အေးအေး ဒါဆိုရင်လည်းပြီးရောလေ’
မေမိုးလည်း စိတ်မပါ့တပါနဲ့ အခန်းထဲဝင်ကာ ခုတင်ပေါ်ကိုလှဲလိုက်ရင်း ခေါင်းပေါ်လက်တင်ကာစဉ်းစားနေ လိုက်မိတယ်။စိတ်ထဲမှာလည်း စာကျက်ချင်တဲ့စိတ်ကမရှိတော့ အလိုလိုနဲ့ ညတုန်းကအကြောင်းတွေကိုပဲ ပြန်စဉ်းစားမိတယ်။ဒီညလည်းသူတို့ လုပ်ကြအုံးမှာပဲ။ခုံပေါ်ကနေတက်ချောင်းရတာအဆင်မပြေလှဘူး။
နောက်တော့မှ အကြံရသွားပြီး သူတို့ဗီရိုနားလောက်ကို ဒီဖက်ခန်းကနေ အချွန်လေးတစ်ခုနဲ့ စိတ်ရှည် လက်ရှည်ထိုင်ကာ ဖောက်နေပါတယ်။နောက်တော့ စက္ကူအညိုရောင်လေးကိုလုံးပြီးပြန်ပိတ်ထားလိုက်တယ်။ ကဲမပိုင်လား။ဟိုဖက်ခန်းက ဗီရိုနားကိုလာရင် တံခါးဖွင့်လိုက်ရင် အပေါက်နေရာလေးက ဗီရိုတံခါးနဲ့ အလိုလို ကွယ်ထားပြီးသားလေ။တစ်ယောက်တည်း ကျေနပ်စွာအောင်ပွဲခံလိုက်ရင်း စိတ်လက်ပေါ့ပါးသွားတာကြောင့် စာကို စိတ်ပါလက်ပါကျက်လိုက်နိုင်ပါတယ်။ညမြန်မြန်ရောက်ပါစေလို့သာ ဆုတောင်းနေလိုက်မိတယ်။
မေမိုး ညစာစားပြီးတော့ အခန်းထဲဝင်ကာ စာအုပ်ကိုင်လို့ စာပြန်ကျက်နေပါတယ်။စာသာကျက်နေတာ ဟိုဖက်ခန်းကအသံတွေကို နားစွင့်နေရတာအမော။ဒီနေ့မှ ဘာဖြစ်တယ်မသိ သူတို့ကအပြင်သွားတာ ကြာလိုက်တာ။ညကိုးနာရီကျော်ကျော်လောက်မှာတော့ သူတို့လင်မယား အပြင်ကနေပြန်လာပါတယ်။ရေမိုးချိုး ကာ အခန်းထဲကိုဝင်သွားတော့ မေမိုးလည်း လက်ထဲကစာအုပ်ကို စားပွဲပေါ်ကိုပစ်တင်လိုက်ရင်း ကပ်ထားတဲ့ စက္ကူစလေးကိုအသာလေးခွာကာ တစ်ဖက်ခန်းကို ချောင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။
မေမိုးဆုတောင်းပြည့်ပါတယ်။မေမိုးကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူတို့လင်မယား ခုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း တစ်ဦးကိုတစ်ဦး နမ်းနေကြပါတယ်။နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရစုပ်ယူနေတာမို့ ချောင်းနေတဲ့ မေမိုးတောင် ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကို လျှာလေးနဲ့ယက်မိနေပါတယ်။ကိုသက်လက်တွေက မမစိုးကိုယ်ပေါ်က အဝတ် တွေကို ချွတ်ပေးလိုက်နေတုန်း မမစိုးကလည်း အားကျမခံ ကိုသက်အဝတ်တွေကိုပါပြန်ချွတ်ပေးနေပါတယ်။
ခဏချင်းမှာပဲ မမစိုးအဝတ်အစားတွေကင်းမဲ့သွားတာမို့ ကိုသက်က မမစိုးကိုယ်လုံးလေးကို ခုတင်ပေါ်ကို တွန်းလှဲလိုက်ရင်း မမစိုးလည်တိုင်လေးကိုနမ်းရှိုက်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။လက်ကလညး် မမစိုး နို့တွေကိုကိုင်ကာ နယ်နေတာမို့ မေမိုးလည်း ကိုယ့်ဖာသာကိုနို့လေးတွေပေါ်လက်ရောက်သွားကာ ညှစ်နေမိပါတယ်။နောက်တော့ ကိုသက်က မမစိုးနို့တစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။လက်က တော့အောက်ကိုဆင်းကာ ပေါင်တန်တွေကိုပွတ်သပ်ပေးနေတော့ မမစိုးလည်းပေါင်လေးတဖြည်းဖြည်းကား လာပါတယ်။
နောက်တော့ ကိုသက်ခေါင်းကြီးက တရွေ့ရွေ့နဲ့အောက်ကိုဆင်းလာကာ မမစိုးပေါင်ကြားထဲရောက် သွားပြီး မမစိုးစောက်ပတ်ကို သူ့လျှာပြားကြီးနဲ့ ပင့်ကာ ယက်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။မမစိုး တစ်ယောက်လည်း ခေါင်းလေးမော့တက်သွားကာ ကိုသက်ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်းတင်းလေးကိုင်ထားပါတယ်။လျှာနဲ့ အယက်ခံနေတဲ့ မမစိုးတော့မသိဘူး။မေမိုးတောင်မှ အထဲကနေဆစ်ခနဲဖြစ်လာပါတယ်။ကိုသက်ရယ် သမီးကို လည်းမမစိုးလိုယက်ပေးပါလားကွယ် လို့တောင်စိတ်ထဲကနေရေရွတ်လိုက်ပြီး လက်ဝါးလေးနဲ့ ကိုယ့်စောက်ပတ် လေးကို အုပ်ကာ ပွတ်နေမိပါတယ်။ကိုသက်တစ်ယောက် မမစိုးစောက်ပတ်ကိုယက်ပေးနေတာ တဖြည်းဖြညး် မြန်လာလေ မမစိုးလည်းအပေါ်မှာ ခေါင်းကိုဘယ်ညာယမး်နေကာ ခါးလေးကိုကော့ကာပေးနေပါတယ်။
မေမိုးလည်း ကြည့်နေရင်း ဖီးတွေအရမ်းတက်လာတာမို့ ဘောင်းဘီကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်းလေးကိုစသွင်းလိုက်ပါတယ်။တစ်ဖက်က အချစ်နလန်ထနေတာကိုမျက်စိနဲ့ သေချာတွေ့နေရရင်း ကိုယ့်ဖာသာလက်နဲ့ လုပ်နေရလို့မေမိုးလည်း တော်တော်လေးကို အရသာထူးနေပါတယ်။
နောက်တော့ မမစိုးတစ်ယောက် ကော့ပြန်လန်ကာ ငြိမ်သက်သွားပါတော့တယ်။အဲဒီအချိန်မှာ မေမိုး လည်း တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်လာကာ တစ်ချက်နှစ်ချက်တွန့်သွားပြီး အရသာကောငး်လေးကို ခံစားလိုက်ရပါ တယ်။တစ်ကိုယ်လုံးလည်း မောပန်းနွမ်းနယ်ကာ ခြေလက်တွေတောင်မသယ်ချင်လောက်အောင်ဖြစ်သွားပါ တယ်။
ကိုသက်က မမစိုးပေါင်ကြားထဲကနေထလာပြီး မမစိုးနားကိုကပ်ကာ တိုးတိုးလေးကပ်ပြောလိုက်ရင်း ခုတင်ပေါ်ကိုပက်လက်လှန်အိပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။မမစိုးလည်း အိပ်နေရာကနေပြန်ထလိုက်ပြီး ဆံပင်တွေကို လုံးခြည်လိုက်ကာ ခေါင်းစည်းနဲ့စည်းလိုက်ပြီး ကိုသက်လုံခြည်ကို ဆွဲကာချွတ်လိုက်ပါတယ်။ပါးပျဉ်းထောင်နေ တဲ့မြွေတစ်ကောင်လို ကိုသက်လီးကြီးဟာငေါက်ခနဲ ပေါင်ကြားထဲကနေထောင်ထွက်လာပါတယ်။ရင်ဖိုလိုက်ရ တာကိုကိုသက်ရယ်။အဲဒါကြီးနဲ့ မေမိုးကိုလုပ်ပေးပါလားကွယ်။
မမစိုးလည်း ကိုသက်ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကိုသက်လီးကြီးကိုဆုတ်ကိုင် လိုက်ကာ အပေါ်အောက်ဆွဲပေးနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။နောက်တော့ မမစိုးခေါင်းလေးငုံ့လိုက်ကာ ပါးစပ်လေး ဟပြီး ကိုသက်လီးကြီးကိုငုံပေးလိုက်ပါတယ်။ကိုသက်လည်း ပါးစပ်လေးဟသွားပြီး ခေါင်းလေးပါထောင်လာပါ တယ်။မမစိုးဆံပင်းတွေကိုလည်း လက်နဲ့သာသာလေးဖွပေးနေပါတယ်။
အိုး.မမစိုးရယ် မေမိုးလည်းမမစိုးလို စုပ်ချင်လိုက်တာ
မေမိုးလည်း ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် လက်ခလယ်လေးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းကာ ကိုကိုသက်လီးအမှတ်နဲ့ တစ်ဖက်ခန်းကနေချောင်းနေရင်း စုပ်ယူလိုက်မိပါတယ်။နောက်တော့ ကိုသက်လည်းမမစိုးကို ရပ်ခိုင်းလိုက်ကာ ပက်လက်လေးဖြစ်အောင်ပြန်လုပ်လိုက်ပါတယ်။မမစိုးပေါင်ကြားထဲ ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့လီးကြီးကို အရင်းကနေလက်ကကိုင်ကာ မမစိုးစောက်ပတ်ဝလေးကိုတေ့လိုက်ပြီး မသွင်းသေးပဲ အဝနားမှာကလိပေးနေပါ တယ်။မမစိုးလည်း အားမလိုအားမရဖြစ်လာကာ ကိုကိုသက်ခါးလေးကိုလှမ်းဖက်လိုက်ကာ အောက်ကလည်း အပေါက်တည့်အောင်နေရာရွေ့ပေးနေပါတယ်။
အဲဒါကိုကြည့်နေရင်း မေမိုးလည်း ကိုယ့်လက်ခလယ်လေးကို စိုရွှဲနေတဲ့စောက်ပတ်ဝလေးထဲကို အသာလေးထည့်လိုက်မိပါတယ်။လက်ခလယ်ပေမယ့် အပျိုစောက်ပလေးထဲကို စေးစေးကျပ်ကျပ်လေးဝင်သွား တာမို့ မေမိုးတစ်ယောက် ပါးစပ်လေးပါဟသွားရပါတယ်။နောက်တော့ အသာလေးပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်း လိုက်လုပ်နေမိပါတယ်။တစ်ဖက်ခန်းက ကိုကိုသက်ကလည်း မမစိုးစောက်ပတ်ထဲရောက်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို မှန်မှန်လေးအသွင်းအထုတ်လုပ်နေတာကြောင့် မမစိုးလည်း ကိုကိုသက်ခါးကို ခြေနှစ်ချောင်းချိတ်ထားကာ မျက်လုံးလေးမှိတ်လို့ ပါးစပ်လေးဟကာ ဖီလင်အပြည့်ခံစားနေတာကို ကြည့်နေရင်း မေမိုးလညး် မမစိုးကို မနာလိုတွေဖြစ်နေပါတယ်။
ချက်ခြင်းပဲ အခန်းထဲကိုပြေးဝင်သွားကာ မမစိုးနေရာမှာ ဝင်အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်တွေပေါ်ပေါက်လာပါ တယ်။အထဲကို သွင်းနေတဲ့လက်ကလည်း တဖြည်းဖြည်းမြန်လာပါတယ်။စိတ်ထဲကလည်း ကိုကိုသက်ကို တောင့်တကာ ကိုကိုသက်လိုးပေးနေတယ်လို့ သဘောထားလိုက်ကာ လက်ကိုတွင်တွင်ကြီး သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။
အား..ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုသက်ရယ် မေမိုးကိုလာပြီးသာလိုးပေးလိုက်ပါတော့
မေမိုး ပါးစပ်ကနေတောင်တီးတိုးလေးရေရွတ်မိပါတယ်။နောက်တော့ အထဲကနေဖျဉ်းခနဲ ဖျဉ်းခနဲ ဖြစ်သွားကာ တစ်ကိုယ်လုံးရှိသမျှအကြောတွေပါ ဆိမ့်ကျသွားလောက်အောင်ကို ကောင်းသွားပါတယ်။တစ်ဖက် ခန်းကမမစိုးတို့လည်း တစ်ချီပြီးသွားလို့ အဝတ်တွေတောင်ပြန်ဝတ်နေပါပြီ။မေမိုးလည်း ယနေ့အဖို့ လုံလောက် သွားပြီမို့ အသာလေး ခုတင်ပေါ်ပြန်လှဲနေရင်း စဉ်းစားအကြံထုတ်နေမိပါတယ်။
အင်း မမစိုးလိုနေ့တိုင်းသာ အလိုးခံရရင်သိပ်ကောင်းမှာပဲ။ကိုကိုသက်ကို တိုးတိုးလေးဖွင့်ပြောရမှာလား အို..ဘယ်ဖြစ်မတုန်း သူငါ့ကိုအထင်သေးသွားမှာပေါ့။မမစိုးသိရင် ငါ့ကိုသတ်မှာပဲ။ဒါမှမဟုတ် ရည်းစားထားပြီး အလိုးခံရင်ကော။အို..မဖြစ်သေးပါဘူး။ရည်းစားထားတာအိမ်ကသိသွားရင် မိုးမီးလောင်အုံးမယ်။နောက်ပြီး ငါရတဲ့ရည်းစားကရော ကိုကိုသက်လောက်လီးကြီးပါ့မလား။အင်း..ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။အို..မစဉ်းစားတော့ ပါဘူးလေ။စာကိုပဲကျက်လိုက်တော့မယ်။မေမိုးတစ်ယောက် ဆန္ဒနဲ့ဦးဏှောက်လွန်ဆွဲကာ ဒွိဟစိတ်တွေနဲ့ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။
နောက်နေ့တွေလည်း ကိုကိုသက်ကို အရောဝင်ဖို့ကြိုးစားမိပါတယ်။ဒါပေမယ့် သူကကိုယ့်ကို ကလေးလို့ထင်နေလားမသိဘူး။လုံးဝကိုဂရုမစိုက်တဲ့ပုံစံမျိုးလုပ်ပြနေတယ်။ဟွန်းမုန်းစရာကြီး။စောင့်ကြည့်လိုက် ပါ။မေမိုးဘယ်လိုအစွမ်းအစရှိလဲဆိုတာကို။အိမ်မှာကတော့ လူကြီးတွေနဲ့ဆိုတော့ လုပ်သာလုပ်နေရတာ သေဘေးကိုလည်းကြည့်နေရသေးတယ်။
ဒီလိုနဲ့ မေမိုး မမစိုးတို့အခန်းကို နေ့တိုင်းချောင်းကြည့်နေရင်း ကိုယ့်ဖာသာအာသာဖြေနေတာများတော့ စာဖက်ကိုအာရုံမရနိုင်ပဲ လပါတ်စာမေးပွဲမှာ အဆင့်တွေကျလာပါတယ်။ဒါကိုလူကြီးတွေသိတော့ အားလုံးတိုင်ပင်ကြပြီး မမစိုးက
‘ဟဲ့..မေမိုး..လာစမ်းဒါကဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ’
‘ဟို…ဟို..မေမိုးလည်းမသိတော့ဘူးမမရာ’
‘ဒီလိုဆိုမဖြစ်သေးပါဘူး။ပေါ့လို့မရဘူး။’
‘မေမိုးလည်းကျက်နေတာပဲမမစိုးရာ’
‘မရဘူး။ဆယ်တန်းဟဲ့ အောင်ရုံတင်မရဘူး။ဂုဏ်ထူးလေးဘာလေးပါမှဖြစ်မှာပေ့ါ’
‘မေမိုးအခုကျူရှင်တက်နေတယ်လေမမရဲ့’
‘မလိုချင်ဘူး။ဒီနေ့ကနေစပြီး ညဉ်းကိုညဖက်ဂိုက်လုပ်ပေးဖို့တော့လိုပြီ’
‘မခေါ်ပါနဲ့ ပိုက်ဆံပိုကုန်တာပေါ့’
‘ဒါဆိုဒီလိုလုပ်..ကိုသက်ကစောစောပြန်ရောက်တာပဲ မေမိုးကိုစာပြပေးလိုက် စိုးကအလုပ်ကပြန်တာ နောက်ကျတော့ မဖြစ်ဘူး။’
မေမိုးရင်ထဲ ကုလားဘုရားလှည့်သလို ဆူညံသွားပါတယ်။စိိတ်ထဲမှာလည်းကျိတ်ပျော်နေမိတယ်.။
‘ဖြစ်ပါ့မလား စိုးရဲ့’
‘အောင်မလေး..ကိုကိုသက်ရယ် အင်ဂျင်နီယာကြီးက ဆယ်တန်းစာလောက်တော့ အပျော့ပေါ့’
‘အေးလေ ဒါဆိုလည်းသင်ပေးရတာပေါ့’ လို့စိတ်မပါ့တပါနဲ့ပြောလိုက်ပါတယ်။
မေမိုးလည်း ထခုန်မိမတတ်ဝမ်းသာသွားပါတယ်။ ဒါမှ ကိုကိုသက်နဲ့ အချိန်ပြည့်ထိတွေ့လို့ရမှာလေ။
ဒီလိုနဲ့ မေမိုးတစ်ယောက် ကျောင်းကနေပြန်လာပြီးတဲ့အချိန်တိုင်း ကိုကိုသက်ကဂိုက်လုပ်ပေးနေတာကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးသင်ယူနေပါတယ်။စာသင်နေရင်းနဲ့ ကိုကိုသက်ကိုခိုးကြည့်ရတာလည်း အရသာပဲ။ညဖက် အိပ်ယာထဲမှာ ကိုကိုသက်ကိုမှန်းပြီး ပိပိလေးကိုပွတ်ရင်း အရသာခံရတာမို့ မေမိုးလည်း စိတ်ရောကိုယ်ပါ လန်း ဆန်းလာပါတယ်။
နောက်တော့ မေမိုးလည်းတစ်ဆင့်တက်ပြီး ကိုကိုသက်နဲ့စာသင်နေတဲ့အချိန်တွေဆိုရင် အကျႌကိုပါးပါး လေးနဲ့ လည်ဟိုက်တာလေးတွေပဲရွေးကာ ဝတ်ထားပါတယ်။နောက်တော့ လက်ကနေဘောပင်ကိုဆော့ရင်း အောက်ကို တမင်လွှတ်ချလိုက်ကာ ကိုကိုသက်ရှေ့မှာ ကုန်းကောက်ပြလိုက်ပါတယ်။
အစပိုင်းတော့ ကိုကိုသက်တစ်ယောက် မျက်နှာလွှဲနေပေမယ့် နောက်တော့ သူလည်း ဘာသားနဲ့ထု ထားတာမို့လို့လဲ ကြည့်တော့တာပေါ့။ကိုကိုသက်တစ်ယောက် ကြည့်နေရင်း တံတွေးတွေမျိုချနေလိုက်တာ မေမိုးပြန်ကြည့်လိုက်တိုင်း ကိုကိုသက်မလုံမလဲဖြစ်သွားတဲ့မျက်နှာလေးကိုတွေ့ရလေ မေမိုးတစ်ယောက်ရင်ထဲ မှာတိတ်တိတ်လေးကျိတ်ကာ ကျေနပ်နေမိပါတယ်။
တစ်ခါတစ်ခါ ကိုကိုသက်စာအုပ်ကိုင်ကာ လမ်းလျှောက်ရင်းစာရှင်းပြနေရင်း မေမိုးလည်ပင်းပေါက်က နေရင်နှစ်မွှာကို ချောင်းကြည့် ကြည့်သွားတာကိုလည်း မေမိုးက ဗီဒိုမှန်ကနေတဆင့်တွေ့နေရပါတယ်။
တစ်လလောက်ကြာတော့ မမစိုးတစ်ယောက် ဖောင်ကြီးဝန်ထမ်းတက္ကသိုလ်ကို သင်တန်းတက်ဖို့စာ ရင်းထွက်လာပါတယ်။ကိုကိုသက်ကိုကြည့်ရတာ မှိုင်နေသလိုပဲ။စာသင်တာလည်းစိတ်မပါသလိုပဲ။ဒါများ ကိုကို သက်ရယ် မမစိုးမရှိလည်း မေမိုးကိုလာလိုးလို့ရတာပဲဟာကို။မမစိုးသွားမယ့်ညကတော့ သူတို့လင်မယား ညလုံးပေါက်နီးပါးဆွဲနေကြပါတယ်။မမစိုးလည်း မေမိုးကိုသေချာဂရုတစိုက်သင်ပေးဖို့ကို အထပ်ထပ်မှာရင်း သင်တန်းကို သွားပါတော့တယ်။
ညဖက်စာသင်ချိန်ရောက်တော့ အပါးဆုံး အဟိုက်ဆုံးဆိုတဲ့ အကျႌလေးကိုရွေးဝတ်လိုက်ရင်း မှန်တင်ခုံ ရှေ့မှာသေချာ အလှပြင်လိုက်ကာ သနပ်ခါးပါးပါးလေးလူးကာ ရေမွှေးလေးနညး်နညး်ကိုဆွတ်လိုက်ရင်း စာသင် ခုံမှာ သေချာစိတ်ပါလက်ပါထိုင်ကာ ကိုကိုသက်အလာကိုစောင့်နေရင်း အကြံဉာဏ်တွေထုတ်နေမိပါတယ်။
ညစာ စားပြီးတော့ ကိုကိုသက်ရောက်လာပါတယ်။စာသင်နေရင်း မေမိုးကိုခိုးကြည့်နေတာတွေကို မေမိုးတွေ့နေလိုက်ပါတယ်။သူကိုယ်တိုင်လည်း စာသင်နေရတာစိတ်မပါသလို မေမိုးလည်းစာထဲကိုစိတ်မ ရောက်ပါဘူး။မေမိုးမှာတော့ တိတ်တခိုးအချစ်ရဲ့ဖမ်းစားမှုတွေကြောင့် ပိုလို့သာခံစားနေရပေမယ့် သူကတော့ အိန္ဒြေကြီးတစ်ခွဲသားနဲ့ နေနိုင်လိုက်တာ ကိုကိုသက်ရယ်။နောက်ဆုံးတော့ မေမိုးလည်း အချစ်စိတ်ရဲ့စေစားမှုကို တောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ စာသင်လို့ပြီးတော့ ကိုကိုသက်နားကိုသွားကာ ကိုကိုသက်လက်မောင်းအိုးကြီးကို မေမိုး နို့လေးနှစ်လုံးကိုပြားကပ်နေအောင်ဖိထားလိုက်ရင်း
‘ကိုကိုသက်’
‘ဘာလဲမေမိုး’
‘ကိုကိုသက်ဆီကမေမိုးမုန့်ဖိုးတောင်းမလို့’
‘ဟင် ဘာလုပ်မလို့လဲ’ ပြောပြောဆိုဆို ကိုကိုသက် ဖက်ထားတဲ့မေမိုးလက်ကို ပြန်ဆွဲဖို့ကြိုးစားပါတယ်။ မေမိုးကအတင်းဖိကာ ဖက်ထားတာကြောင့် သူလည်းဘယ်လိုမှ မလှုပ်သာပါဘူး။
‘ဟိုလေ ကိုကိုသက် ဒီဇင်ဘာကျောင်းပိတ်ရင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကျိုက်ထီးရိုးသွားမလို့ အဲဒါ’
‘ဒါဆိုလည်းရတယ်လေ အဝေးကြီးလိုသေးတာပဲ’
‘ဟင့်အင်း  ပေးမှာလား မပေးဘူးလား ဒါပဲပြော’ လို့ဆိုကာ လက်မောင်းလေးကိုဖိကပ်ထားတဲ့ကိုယ်လုံး ကို လှုပ်ယမ်းပေးလိုက်တော့ ကိုကိုသက်တစ်ယောက် တံတွေးတွေ တဂွပ်ဂွပ်မျိုချနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။
‘အေး..အေး  ပေးမယ်ကွာ ဖယ်တော့ ကိုကိုသက်ပင်ပန်းလှပြီ လွှတ်တော့နော်’ လို့ပြောကာ အတင်းဆွဲ ဖယ်လိုက်ရင်း သူ့အခန်းထဲကိုဝင်သွားပါတယ်။မေမိုးတစ်ယောက်ကတော့ ကျေနပ်ဝမ်းသာခြင်းတွေနဲ့ တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ပါတယ်။နောက်တော့ ပေါ့ပါးသွက်လက်စွာ စာအုပ်တွေကိုသိမ်းလိုက်ပြီး သွားတိုက် အပေါ့အပါးသွားကာ အခန်းထဲကိုဝင်လိုက်ပါတယ်။
အခန်းထဲရောက်တော့ ဝတ်ထားတဲ့အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်လိုက်ကာ ညဝတ်အကျႌလေးကို ကောက်စွပ်လိုက်ပြီး အောက်ကတော့ ဘောင်းဘီတိုလေးကိုဝတ်လိုက်ကာ ခုတင်ပေါ်ကိုတက်လိုက်ရင်း ပက်လက်လေးအိပ်လိုက်ပါတယ်။ ကိုကိုသက်တစ်ယောက်ဘာများလုပ်နေမလဲဆိုတာ သိချင်လို့ ဆို့ထားတဲ့ စက္ကူစလေးကို ဖယ်လိုက်ကာ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုသက်တစ်ယောက် သူ့လက်ပတော့ကိုဖွင့်ကာ အပြာကားကြည့်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။
ညားထားတာ တစ်လလောက်ပဲရှိသေးတော့ သူလည်းမမစိုးကိုဘယ်ခွဲချင်ပါ့မလဲ။အို ကိုကိုသက်ရယ် မမစိုးမရှိလဲ မေမိုးတစ်ယောက်လုံးရှိပါတယ်။မေမိုး ကိုကိုသက်ဆန္ဒတွေကိုဖြည့်ပေးမှာပေါ့။
အပြာကားကြည့်နေရင်း ကိုကိုသက်တစ်ယာက် လုံခြည်စကိုဖြေချလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ထားကာ အပေါ်အောက်လှုပ်ရှားနေရင်း ဂွင်းတိုက်နေတာကိုလည်းတွေ့ရပါတယ်။တစ်အောင့် လောက်ကြာတော့ ကိုကိုသက်မျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့သွားကာ ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်အရည်တွေ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပန်းထွက် ကုန်ပါတော့တယ်။မေမိုးလည်း အသာလေးပြန်လှဲနေလိုက်ကာ စတင်အိပ်စက်လိုက်ပါတယ်။အိပ်မက်ထဲမှာ တော့ မေမိုးနဲ့ကိုကိုသက်တို့ ချစ်ပွဲကြီးဆင်နွှဲနေကြမယ်ဆိုတာကတော့ အထူးပြောစရာမလိုတော့ပါဘူး။
နောက်နေ့ကျောင်းလွှတ်ချိန်ရောက်တော့ မေမိုးကျောင်းဝကိုလျှောက်လာရင်း ကြည့်လိုက်တော့ ကိုယ့်မျက်လုံးကိုတောင်မယုံနိုင်ပါဘူး။ကိုကိုသက်တစ်ယောက် မေမိုးကိုလာကြိုနေတယ်လေ။ခါတိုင်းတစ်ခါမှ လာမကြိုဘူးတော့အရမ်းကိုအံ့သြမိတာပေါ့။ပြုံးစစနဲ့ ကိုကိုသက်မျက်နှာကို တွေ့လိုက်ရတော့ မေမိုးရင်ထဲ ရှက်သလိုလို ပျော်သလိုလိုပါပဲ။ကားပေါ်ရောက်တော့
‘ဒီနေ့ ထူးထူးဆန်းဆန်းပါလား။’
‘ဟုတ်တယ်မေမိုးရဲ့ ဒီနေ့ကိုကိုသက် အလုပ်ကအပြန်စောတယ်လေ’
‘ကောင်းပါတယ် နို့မို့ဆို ဘတ်စကားနဲ့ပြန်ရမှာ ဒီအချိန်ကားကကြပ်တယ်လေ။’
‘နောက်ဆို အလုပ်အပြန်စောရင် ကိုကိုသက်ဝင်ခေါ်မယ်လေ’
‘ဟုတ်’
နှစ်ယောက်သား စကားမဆက်မိကြပါဘူး။ခံစားချက်တွေကိုယ်စီနဲ့ဆိုတော့ နှစ်ယောက်လုံးက ကိုယ့်လိပ်ပြာ ကိုယ်မလုံဖြစ်နေကြတော့ ပြောစရာစကားလုံးတွေကသိပ်မရှိဘူးလေ။ဒီလိုနဲ့ပဲ အိမ်ပြန်ရောက် လာကြပါတယ်။
စာသင်ချိန်ရောက်တော့လည်း ထုံးစံအတိုင်း မေမိုးကိုကြည့်နေတဲ့ ကိုကိုသက်မျက်လုံးရွဲကြီးတွေကို မေမိုးရင်မဆိုင်နိုင်တော့လို့ မေမိုးခေါင်းလေးငုံ့ထားရပါတယ်။သူသိပ်ဆိုးတာပဲကွာ မပွင့်တပွင့်နဲ့ သူများနေရတာ ခက်လိုက်တာ။စာသင်လို့ပြီးတော့ မေမိုးစာအုပ်တစ်ထပ်နဲ့ထလိုက်တာ စားပွဲခုံခြေထောက်ကို ခလုတ်တိုက်မိလို့ ခန္ဓာကိုယ်ကယိုင်သွားပါတယ်။ကိုကိုသက်က လှမ်းဖမ်းလိုက်တာမို့ မေမိုးကိုယ်လုံးလေး ကိုကိုသက်ရင်ခွင်ထဲကို အလိုက်သင့်လေးမှီကျသွားပါတယ်။စာအုပ်တွေကတော့ ကြမ်းပေါ်မှာပွလို့ပေါ့။
စိတ်ကူးနဲ့သာ မေမိုးတစ်ယောက်ရူးနေတာပါ။တကယ်တမ်း နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ကိုကိုသက်ရင်ခွင်ထဲလဲ ရောက်ရော မေမိုးခြေတွေလက်တွေသာမက အသံတွေတောင်တုန်နေပါတယ်။ကမန်းကတန်းလှမ်းဆွဲလိုက်လို့ ကိုကိုသက်လက်တစ်ဖက်က မေမိုးရင်အစုံပေါ်ကိုရောက်နေပါတယ်။သူကလညး် ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင် နေပါတယ်။ဒါကိုပဲ မေမိုးတစ်ယောက် ရင်တွေတလှပ်လှပ်ခုန်နေရပါတယ်။ဝတ်ထားတဲ့ ဘရာစီယာကလညး် ပါးတာကြောင့် တကယ့်အသားအတိုင်းဖြစ်နေပါတယ်။မေမိုးလည်း အသာလေးရုန်းလိုက်တော့မှ သူလည်း သတိပြန်ဝင်လာကာ
‘ဟို..ဆောရီးနောမေမိုး ကိုကိုသက်တမင်လုပ်တာမဟုတ်ပါဘူး’
မေမိုးလည်းထူပူနေတော့ ဘာစကားမှာပြန်မပြောနိုင်ပဲ ကိုကိုသက်ရင်ခွင်ထဲက ရုန်းထွက်လိုက်ကာ စာအုပ်တွေကို ကပြာကယာ ကောက်လိုက်ရင်း အခန်းထဲဝင်ပြေးလာခဲ့ပါတယ်။ကိုကိုသက်တစ်ယောက်သာ အပြင်မှာ ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ကျန်ခဲ့ပါတယ်။
အခန်းထဲရောက်တော့ ခုန်နေတဲ့ရင်ခုန်သံဟာ တော်တော်နဲ့ကိုမရပ်သေးပါဘူး။ဒီလောက်ကောင်းနေတဲ့ အခိုက်အတန့်လေးကို ခဏလေးပဲခံစားလိုက်ရတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုမကျေမနပ်ဖြစ်နေမိပါတယ်။တော်တော်ကြာ ကြာလေးနေလိုက်မိရင်ကောင်းသား။အခုတော့ ကိုကိုသက်လက်လေးနဲ့ကိုင်မိတဲ့ ရင်သားလေးတွေကို နှမြော တသစွာ ကိုင်ကြည့်နေမိပါတယ်။အို ရှက်လိုက်တာ။သူရောဘယ်လိုခံစားနေရမလဲ။သူလညး်ရင်တွေခုန်နေ တယ်ဆိုတာမေမိုးလည်း သိပါတယ်။သူ့ရင်ခွင်ထဲခေါင်းကရောက်နေတာကိုး။
မေမိုးလည်း ညဝတ်အကျႌိကိုလဲလိုက်ရင်း ခုတင်ပေါ်ကိုတက်ကာ ခေါင်းအုံးလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါ အောင်ဖက်ထားလိုက်ရင်း စောစောကအဖြစ်အပျက်လေးကို တနုံ့နုံ့ခံစားနေမိပါတယ်။ကိုကိုသက်အခန်းတံခါး ပိတ်သံကြားလိုက်တော့ မနေ့ကလိုမျိုးတွေ့ရမလားဆိုပြီး အပေါက်ကနေပြန်ချောင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။
အခန်းထဲရောက်ရောက်ခြင်း ကိုကိုသက်တစ်ယောက် ခုံပေါ်ကအရက်ပုလင်းထဲကအရက်တစ်ခွက်ကို ငှဲ့လိုက်ရင်း တစ်ရှိန်ထိုးသောက်ချလိုက်တာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။သွားပါပြီ ဒီညတော့မတွေ့ရတော့ပါဘူး။ မကျေမနပ်နဲ့ ပါးစပ်ကနေစူပွစူပွပြောလိုက်ရင်း အိပ်ပျော်ဖို့ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။
တစ်အောင့်မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားပြီး အသားကိုလာထိနေလို့ ရုတ်တရက်မျက်လုံးကိုအသာလေးဖွင့် ကြည့်လိုက်မိတော့ မေမိုးလန့်မအော်မိအောင်ကြိုးစားလိုက်ရပါတယ်။….
ကိုကိုသက်တစ်ယောက် မေမိုးခုတင်ပေါ်မှာတင်ပါးလွှဲထိုင်နေရင်း မေမိုးနို့လေးတွေကို အကျႌပေါ်က နေအသာလေးဆုပ်ကိုင်နေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ကိုကိုသက် စောစောပိုင်းကအဖြစ်တွေကြောင့် သူလည်းမခံစား နိုင်တော့လို့ အရက်တွေသောက်ကာရဲဆေးတင်ပြီး မေမိုးအခန်းထဲကိုဝင်လာတာဖြစ်ပါတယ်။
မေမိုးလည်း ရုန်းဖယ်လိုက်ရနိုးနိုး ဆက်ဟန်ဆောင်ရနိုးနိုးနဲ့ စိတ်နှစ်ခုလွန်ဆွဲနေပါတယ်။ငါအခုနေ ရုန်းလိုက်ရင် သူပြန်ထွက်သွားမှာပေါ့။ဆက်ပြီးအိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်နေရင်လဲ သူကဘာဆက်လုပ်မလဲဆိုတာ ကိုလည်းသိချင်နေသေးတယ်။ရင်သားတစ်ဝိုက်မှာလည်း ရွစိရွစိဖြစ်နေပါတယ်။ဘာမှအခုအခံမဝတ်ထားတော့ သူလညး် စိတ်တိုင်းကျ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေပါတယ်။မေမိုးလည်း ပါးစပ်ကအသံမထွက်မိအောင် အားတင်း ထားလိုက်ကာ ဆက်ပြီးမျက်စိမှိတ်နေလိုက်မိပါတယ်။
မေမိုးတစ်ယောက် တိတ်တခိုးလေးစာစွဲလမ်းလို့နေပေမယ့်လည်း အခုလိုကြီးအခန်းထဲကို အသာလေး ဝင်လာကာ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ကိုယ်တွယ်ပွတ်သပ်နေတဲ့ ကိုကိုသက်ကို ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်ရတော့ နည်းနည်း တော့ကြောက်သွားတာအမှန်ပါပဲ။အခုမှပဲသေချာတွေးမိတယ်။မေမိုးအော်လိုက်လို့ လူကြီးတွေနိုးသွားရင် ကိုကိုသက်ရောမေမိုးပါ ပြဿနာတွေအကြီးအကျယ်တက်သွားနိုင်တယ်။နောက် လူကြားမကောင်း သူကြားမ ကောင်းဖြစ်မှာလည်း အသေအချာပါပဲ။အိုး..ပြောရင်းဆိုရင်း မေမိုးနို့သီးခေါင်းလေးကိုသူစမ်းမိသွားပါတယ်။ မေမိုးနို့သီးခေါင်းလေးကလည်း နည်းနည်းလေးကြွတက်လာတာကြောင့် ကိုကိုသက်က လက်မနဲ့လက်ညှိုး ကြားညှပ်ကာ ဖိခြေပေးနေပါတယ်။မေမိုးတစ်ယောက် အသံမထွက်မိအောင်ကို မနညး်ကိုထိန်းချုပ်ထားလိုက် ရပါတယ်။
မေမိုးငြိမ်နေတာကို သူသိသွားလားမသိဘူး။မေမိုးမျက်နှာပေါ်ကို သူ့မျက်နှာကြီးအုပ်မိုးလာတာကို ကိုကိုသက် နှာခေါင်းကလေပူတွေကြောင့် မေမိုးသိလိုက်ပါတယ်။အရက်နံ့ကလည်းထောင်းခနဲ ရလိုက်တာမို့ မေမိုးလည်းအသာလေး အသက်အောင့်ထားလိုက်ပါတယ်။ကိုကိုသက်ကမေမိုးနဖူးလေးကိုတစ်ချက်နမ်းလိုက် ပါတယ်။နောက်တော့ မေမိုးဆံပင်လေးတွေကိုလက်နဲ့သပ်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ဆံပင်တွေကိုသပ်တင်ပေး လိုက်ပြီး မေမိုးလည်တိုင်လေးကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ငုံလိုက်မိချိန်မတော့ မေမိုးဘယ်လိုမှ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေ လို့မရတော့ပါဘူး။
‘အင်း..ဟင်း..ဟင်း..ဟင်း..’
မေမိုးအသံကြောင့် ကိုကိုသက်ပြန်ခွာသွားပါတယ်။မေမိုးလည်း မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိိုကိုသက်က မေမိုးကို သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ်ကို လက်ညှိုးလေးတင်ပြကာ တိတ်တိတ်နေဆိုတဲ့ သဘောမျိုးလုပ်ပြ ပါတယ်။နောက်တော့ မေမိုးနှုတ်ခမ်းပါးလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူကြီးနဲ့ ဆွဲစုပ်ယူကာ နမ်းလိုက်မိချိန်မတော့ မေမိုး လည်းတင်းထားသမျှ အကုန်လုံးအရည်ပျော်ကျသွားကာ မျက်လုံးလေးတွေပါစင်းကျသွားပါတော့တယ်။
မေမိုးလည်း နဂိုကမှ တိတ်တိတ်လေးကျိတ်ခါ ချစ်နေရသူမို့ အခုလိုကိုယ်တွေ့ခံစားလိုက်မိချိန်မတော့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ကိုကိုသက်အနမ်းတွေကိုပြန်တုန့်ပြန်လိုက်မိပါတယ်။
ကိုကိုသက်လည်း မေမိုးနှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းနေရင်း သူ့လျှာကြမ်းကြီးကို မေမိုးပါးစပ်ထဲအတင်းထိုး ထည့်ကာ မေမိုးပါးစပ်ထဲမှာ မြွေတစ်ကောင်လိုလျှောက်ကစားနေပါတယ်။မေမိုးလည်း သူ့လျှာကြီးကို ကိုယ့်လျှာ လေးနဲ့ထိမိတဲ့အခါ တစ်ကိုယ်လုံး သိမ့်ခနဲဖြစ်သွားတာမို့ အလိုက်သင့်လျှာလေးပြန်ထုတ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ ကိုကိုသက်က မေမိုးလျှာလေးကိုနှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနဲ့ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။လက်တစ်ဖက်ကမေမိုး အကျႌကြယ်သီး တွေကိုတစ်ခုခြင်းဖြူတ်နေပါတယ်။
ကြယ်သီးတွေပြုတ်သွားလို့ လွတ်ထွက်လာတဲ့ မေမိုးရဲ့ဖိုဆိုလို့ ယင်ဖိုတောင်မသန်းရသေးတဲ့ ကိုယ်တိုင်တောင် ရေချိုးတုန်းဆပ်ပြာတိုက်တဲ့အချိန်ပဲကိုင်မိတဲ့ နို့အုံလုံးလုံးလေးကို သူ့လက်ကြမ်းကြီးနဲ့ ဆုပ်ကာ ဖွဖွလေးညှစ်ပေးနေပါတယ်။မေမိုးလည်း အရသာတွေက တလိပ်လိပ်နဲ့ ရင်ခေါင်းထဲကတက်လာတာ မို့ ကျောပြင်လေးပါ အိပ်ယာပေါ်ကနေကြွတက်လာပါတယ်။လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်နယ်နေရင်းက နို့သီးခေါင်းလေး ကိုလက်မနဲ့ ဖိကာပွတ်ပေးနေတာကြောင့် မေမိုးလည်း စိတ်တွေထကြွလာကာနို့သီးလေးတွေပါ ထောင်တက်လာပါတယ်။ မေမိုးနို့လေးတွေကို ကိုကိုသက်ကို စို့ပေးစေချင်တာကြောင့် လည်တိုင်နားမှာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ ကိုကိုသက်ခေါင်းကို အောက်ကိုအသာလေးတွန်းပို့ပေးလိုက်ပါတယ်။
ကိုကိုသက်ကတော့ အထူးကျွမ်းကျင်နေတာကြောင့် မေမိုးဘာလိုနေလဲဆိုတာကိုနားလည်လိုက်ပြီး ကော့ထောင်နေတဲ့ မေမိုးနို့သီးလေးကို ပါးစပ်ထဲကိုထည့်ကာ လျှာလေးနဲ့ဝိုက်ကာ ကစားပေးရင်း တစ်ချက်တစ် ချက် စို့ပေးနေပါတယ်။လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျန်တဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကို ခြေပေးလိုက် နို့အုံလေးကို ဆုပ်ပေး လိုက်နဲ့မို့ မေမိုးလညး် ကိုကိုသက်ခေါင်းကြီးကိုသာ ရင်ဘတ်နဲ့ကပ်ကာ ဖက်ထားနေမိပါတယ်။
အင့်..အား..ရှီး…
မေမိုးပါးစပ်က ညည်းသံလေးတွေပါထွက်လာတာကြောင့် ကိုကိုသက်လည်း မေမိုးနို့လေးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီပြောင်းကာ စို့ပေးနေပါတယ်။လက်ကလည်းအောက်ကိုတဖြည်းဖြည်းဆင်းလာကာ မေမိုးဗိုက်သား လေးကိုပွတ်ပေးနေပါတယ်။နောက်တော့ အောက်ကိုရွေ့လာပြီး မေမိုးပေါင်တန်လေးတွေကို ဒူးခေါင်းကနေစပြီး အပေါ်ကို လက်ထိပ်ဖျားလေးနဲ့ တရွရွတက်လာကာ နေမရထိုင်မရဖြစ်အောင်ကလိပေးနေပါတယ်။မေမိုးလည်း ပေါင်တန်လေးကို မသိမသာလေးကားပေးလိုက်ပါတယ်။
ကိုကိုသက်က မေမိုးစောက်ပတ်နေရာလေးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ လက်ဝါးလေးနဲ့အသာအုပ်ကာ ကိုင်လိုက်မိချိန်မတော့
အ..အ..
ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုသက်ရယ် ကိုယ့်လက်နဲ့ကိုယ်ပွတ်တာထက် တခြားစီပဲ မေမိုးလည်းခါးလေးပါ ကော့တက်သွားပါတယ်။ကိုကိုသက်က အကွဲကြောင်းနေရာလေးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ အစုန်အဆန်ပွတ်ပေး နေပြီးတော့ မေမိုးဘောင်းဘီလေးကိုချွတ်ဖို့ပြင်လိုက်တော့ မေမိုးလည်း ဒီထက်ပိုတဲ့အရသာကို ခံစားချင်လှပြီမို့ မရှက်အားတော့ပဲ အလိုက်သင့်လေး ခါးလေးပါကြွပေးလိုက်ပါတယ်။
ဘောင်းဘီလေးကျွတ်သွားလို့ ထင်ထင်ရှားရှားပေါ်လာတဲ့ မေမိုးစောက်ပတ်လေးကို ကိုကိုသက်က သေချာကြည့်နေတာမို့ မေမိုးလည်း ရှက်လွန်းလို့ လက်ဝါးလေးနဲ့အုပ်ထားမိပါတယ်။နောက်တော့ ကိုကိုသက် ခေါင်းလေးက အောက်ကိုငုံ့ဆင်းလာကာ မေမိုးပေါင်တွင်းသားလေးကို လျှာစောင်းလေးနဲ့ ဒူးနားကနေအပေါ်ကို တောက်လျှောက်ဆွဲတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။
‘အိုး..ဟင့် ဟင့်..’
နောက်တော့ ပေါင်ကြားနေရာလေးကို စုပ်ပေးလိုက် မေမိုးလက်ဝါးနဲ့ကွယ်ထားလို့ လွတ်တဲ့နေရာလေး ကိုလျှာထိပ်လေးနဲ့ထိုးလိုက် ကလိပေးနေတာမို့ မေမိုးလည်း ဆက်အုပ်ထားဖို့အင်အားမရှိတော့ပဲ လက်ဝါးလေး ကိုဖယ်ပေးလိုက်ကာ ရှေ့ဆက်ခံစားရမယ့် အရသာကိုငံ့လင့်နေမိပါတယ်။
လွတ်လပ်သွားတဲ့ စောက်ပတ်လေးကို ကိုကိုသက်က သူ့လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ အပြားလိုက်အောက်ကနေ အပေါ်ကို ယက်တင်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
‘အိုး..ဟို့..ဟို့..ရှီး..’
ပေါင်တန်လေးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားတဲ့ ကိုကိုသက်လက်ကို မေမိုးတင်းတင်းလေးဆုပ်ကာ ကိုင်ထား လိုက်မိပါတယ်။ရင်ထဲမှာလညး် ဗလောင်ဆူနေပါတယ်။ပေါင်တန်လေးကိုလည်း ကားသထက်ကားပေးနေလိုက် ပါတယ်။
စောက်ပတ်လေးကို လျှာနဲ့ယက်ပေးနေရင်း ကိုကိုသက်က သူ့လျှာလေးကို မေမိုးစောက်ခေါင်းလေးထဲ ကိုထည့်လိုက်ကာ အထဲကိုထည့်ကာ အထဲမှာကစားပေးလိုက် စောက်စေ့လေးကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ထိုးပေးလိုက် နဲ့ လုပ်ပေးနေတာမို့ မေမိုးတစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံးကအကြောတွေ တဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ထကြွလာပါတယ်။ ကိုကိုသက်ခေါင်းကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်နဲ့ကွာသွားမှာစိုးလို့ လက်နဲ့အတင်းဖိကပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ကိုကို သက်က တစ်ခါတစ်ခါ စောက်စေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနဲ့ညှပ်ကာ စုပ်ပေးလိုက်ချိန်မတော့
‘ရှီး…လား…လား..လား…’
အထဲက ကလီစာတွေပါ ပြုတ်ပါသွားမလားတောင်ထင်ရတယ် ကိုကိုသက်ရယ်။
နောက်တော့ ကိုကိုသက်က အရည်တွေစိုနေတဲ့ မေမိုးစောက်ခေါင်းလေးထဲကို သူ့လက်ခလယ်လေး နဲ့အဝနားမှာ ကလိပေးလိုက်ရင်း လက်တစ်ဆစ်လောက် အထဲကိုသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။မေမိုးတစ်ယောက် ခေါင်းလေးပါထောင်ထလာပါတယ်။နောက်တော့ စောက်စေ့လေးကိုပဲ အသားပေးကာယက်ပေးနေရင်း လက် ခလယ်ကို တဖြည်းဖြည်းအထဲကိုသွင်းလိုက်ပါတယ်။နောက်တော့ အထဲကအတွင်းသား နူးနူးညံ့ညံ့လေးတွေကို လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ကာဆွဲပေးနေပါတယ်။
‘အား..လား..လား..ဟင့်ဟင့်’
မေမိုးလည်း ဘယ်လိုမှမခံစားနိုင်တော့ပါဘူး။ရှိသမျှအားနဲ့ အထဲကိုဝင်လာတဲ့ လက်ခလယ်ကို ညှစ်ပေး ထားလိုက်ပါတယ်။ကိုကိုသက်ကတော့ အားနေတဲ့လက်တစ်ချောင်းကို မေမိုးနို့သီးခေါင်းလေးဆီပို့ကာ လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ညှပ်ကာ ခြေပေးနေပါတယ်။နို့သီးခေါင်းကိုလည်းကလိခံရ ၊ စောက်စေ့လေးကိုလည်းလျှာနဲ့ အယက်ခံရ ၊ စောက်ခေါင်းထဲကိုလညး် လက်ချောင်းလေးနဲ့ကလိခံရတာတင်မက ကိုကိုသက်လက်သန်းလေး ကတစ်ချက်တစ်ချက် စအိုဝလေးကိုပါ လာလာပွတ်ဆွဲနေတာကြောင့် မေမိုးလည်း ခဏချင်းမှာပဲ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လာကာ စောက်ခေါင်းထဲကအရည်တွေတပျစ်ပျစ်နဲ့ ကျဆင်းလာပါတော့တယ်။ကိုကိုသက်ခေါင်းကဆံ ပင်တွေကိုလည်း အတင်းဆောင့်ဆွဲထားကာ အရသာထူးတွေကိုတစ်ဝကြီးခံစားလိုက်ရပါတယ်။
နောက်တော့ ကိုကိုသက်က မေမိုးပေါင်ကြားထဲကနေထလာပြီး လုံခြည်ကိုဖြေချလိုက်တော့ မေမိုးစိတ် ကူးထဲကနေ စွဲလမ်းနေတဲ့ ကိုကိုသက်လီးကြီးဟာ ငေါက်ခနဲထွက်လာပါတော့တယ်။ကိုကိုသက်က မေမိုးနှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူပေးလိုက်ရင်း မေမိုးမျက်နှာနားကို သူ့လီးကြီးကိုတိုးလာပါတယ်။နောက်တော့ မေမိုးနှုတ်ခမ်းနားမှာ တရမ်းရမ်းနဲ့လုပ်ပြနေပါတယ်။စိတ်ကူးနဲ့သာ စုပ်ပေးချင်နေတာ တကယ်တမ်းတော့မေမိုး ကိုကိုသက်လီးကြီးကို ကိုင်ကြည့်ဖို့တောင် မဝံ့ရဲပါဘူး။
ဒါပေမယ့် ကိုကိုသက်ဘာလိုနေတယ်ဆိုတာကို မေမိုးလည်းအလိုလိုသိလာပြီမို့ မေမိုးပါးစပ်လေးကို အဆင်သင့် ဟပေးထာလိုက်ပါတယ်။ကိုကိုသက်ကလည်း မေမိုးဟပေးထားတဲ့ပါးစပ်လေးထဲကို သူ့လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းလေးထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ညှီစို့စို့အနံ့နဲ့ ငန်ကျိကျိအရသာလေးတွေကိုစတင်ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ကိုကိုသက်ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ သူလည်းတော်တော်လေးအရသာတွေ့နေပုံရတာကြောင့် မေမိုးလညး် လျှာလေးကိုနည်းနညး်လှုပ်ပေးကာ ကစားပေးလိုက်ပါတယ်။
‘ရှီး..ကျွတ်..ကျွတ်..ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်’ လို့ပြောကာ မေမိုးဆံနွယ်တွေကို ဖွပေးလိုက်ရင်း ကိုကိုသက်ခါးလေးကိုပါ ကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။မေမိုးလည်း နှုတ်ခမ်းလေးကို တင်းတင်းလေးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ရင်း လျှာလေးကိုအပြားလိုက်လေးလုပ်ပေးလိုက်တော့ ကိုကိုသက်က ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လေး ဖြစ်သွားအောင်လုပ်ပေးနေပါတယ်။တော်တော်လေးကြာတော့ ကိုကိုသက်က မေမိုးပါးစပ်ထဲကနေ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း အောက်ကိုပြန်ဆင်းသွားကာ မေမိုးသွားရည်တွေနဲ့စိုရွှဲနေတဲ့ သူ့ဟာကို မေမိုးစောက်ပတ်ဝ လေးကိုတေ့လိုက်ကာ အဝနားမှာ စုန်ခြည်ဆန်ခြည်ပွတ်ပေးနေပါတယ်။
‘ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်..ကိုကိုသက်..သမီးမနေတတ်တော့ဘူး’
မေမိုး ညည်းသံလေးကိုကြားတော့ ကိုကိုသက်လည်း သူ့လီးကို မေမိုးစောက်ပတ်လေးထဲကို ဖိကာ အထဲကိုနညး်နညး်သွင်းလိုက်တော့ တစ်လက်မလောက်ဝင်သွားပါတယ်။အပျိုစင်စောက်ပတ်လေးမို့ ကိုကိုသက် လီးကတစ်လက်မလောက်သာဝင်နေပေမယ့် မေမိုးတစ်ယောက် အသည်းခိုက်လောက်အောင်နာကျင်နေတာမို့
‘အား..အား..နာလိုက်တာ သေပါပြီ မရဘူးထင်တယ်’ လို့ပြောကာ ကိုကိုသက်ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက် နဲ့ပြန်တွန်းထားပါတယ်။ကိုကိုသက်ကလည်း ကျွမ်းကျင်နေသူပီပီ ဆက်မသွင်းသေးပဲ မေမိုးနှုတ်ခမ်းလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးစုပ်ယူပေးလိုက်ကာ လက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကိုနာနာလေးခြေပေးလိုက်ပါတယ်။
စောစောက နာကျင်နေတာတွေ ဘယ်ရောက်မှန်းမသိအောင် အရသာကကောင်းနေတာကြောင့် မေမိုးလည်း ကိုကိုသက်အနမ်းတွေကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုကိုသက်က ဖြည်းဖြညး်ချင်း တရစ်ရစ်နဲ့ အထဲကိုသွင်းနေပါတယ်။
မေမိုးလည်း နာပေမယ့် နောက်ထပ်ခံစားရမယ့် အရသာထူးကို အဆုံးစွန်အထိခံစားလိုတဲ့စိတ်ကြောင့် အံကြိတ်ကာခံနေပါတယ်။အထဲကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက် ရောက်သွားတော့ အတွင်းပိုင်းက လမ်းကြောင်းတစ်လျှောက် တစ်စုံတစ်ခုက ဆီးကာနေတာကြောင့် ရှေ့ဆက်မတိုးနိုင်ပဲဖြစ်နေပါတယ်။မေမိုး လည်းနာလွန်းလို့ ရှုံ့မဲ့နေပါတယ်။နဂိုထဲက စောက်ခေါင်းလေးက ကျဉ်းနေတဲ့အပြင် အပျိုမြေးလေးကပါ ခံနေ တာကြောင့် မေမိုး စောက်ခေါင်းထဲ တင်းကျပ်ပြည့်လျှံနေပါတယ်။
ကိုကိုသက်ကတော့ ဆက်မသွင်းသေးပဲ မေမိုးနားသီးလေးကိုစုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။နောက်အသာလေး ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး အဖျားလေးတင်ပဲ အသာလေးညှောင့်ပေးနေပါတယ်။မေမိုးလည်း နာကျင်နေတာတွေ သက်သာလာကာ စောက်ခေါင်းထဲက ကိုကိုသက်လီးကြီးကို အဆုံးအထိဝင်စေချင်နေတာကြောင့် ကိုကိုသက် ခါးလေးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ နည်းနညး်ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း အရည်ကြည်တွေထွက် လာတာမို့ နညး်နည်းတော့ အဝင်အထွက်လေးသွက်လာပါတယ်။
မေမိုး ဘာလိုချင်နေတယ်ဆိုတာကို ကိုကိုသက်တစ်ယောက် သဘောပေါက်လိုက်ပြီး မေမိုးနားရွက်နား ကိုတိုးတိုးလေးကပ်ကာ
‘မေမိုး..နည်းနည်းတော့အောင့်ခံနော် တော်ကြာကောင်းလာတော့မှာပါ’ လို့ပြောလိုက်တော့ မေမိုးလည်း အဆုံးထိခံချင်နေပြီမို့ ခေါင်းလေးပဲညိတ်ပြလိုက်ပါတယ်။ကိုကိုသက်က မေမိုးနှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံနဲ့စုပ်ယူပေးလိုက်ရင်း လက်ကမေမိုးခါးလေးကို ထိန်းကာ အားနည်းနည်းစိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီး ကိုအထဲကိုဖိကာ သွင်းပေးလိုက်တော့ အချစ်လမ်းကြောင်းမှာ တံတိုင်းတစ်ခုလို ဆီးကာနေတဲ့ မေမိုးအပျိုမြေး လေးကိုပါ မညှာမတာထိုးခွဲသွားတဲ့အပြင် စောက်ခေါင်းလေးကကျဉ်းတာမို့ နှုတ်ခမ်းသားလေးပါ ဖတ်ခနဲ ကွဲသွားကာ ဆီးစပ်နှစ်ခုထိလုနီးနီး အတားအဆီးမရှိဝင်ရောက်သွားပါတယ်။
မေမိုး တစ်ယောက် အသည်းပေါက်မတတ် နာကျင်လွန်းတဲ့ ဝေဒနာကိုခံစားလိုက်ရတာမို့ အသားကုန် အော်ဟစ်လိုက်ချင်ပေမယ့် ကိုကိုသက်ကနှုတ်ခမ်းကို လုံးဝလွှတ်မပေးတာကြောင့် မေမိုးအော်သံဟာ ကိုကို သက်ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရပါတယ်။မေမိုး လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ယာခင်းစကို တင်းတင်းကြီးဆုပ် ကိုင်ထားလိုက် ကိုကိုသက်ကျောပြင်ကြီးကို ကုတ်ခြစ်လိုက်နဲ့ ဝေဒနာကိုခံစားနေရပါတယ်။
ကိုကိုသက်က ဖြည်းဖြည်းလေးပြန်ထုတ်လိုက်တော့ လီးတန်မှာသွေးစလေးတွေ ကပ်ပါလာပါတယ်။ ဒါကိုမေမိုးမြင်လိုက်တော့
‘ဟဲ့တော် သွေးတွေ သွေးတွေ. ကွဲပြဲကုန်ပြီလားမသိဘူး သမီးကြောက်တယ်’
‘မကြောက်ပါနဲ့ မေမိုးရယ် ရှေ့ဆက်ကောင်းဖို့ပဲရှိတော့တာ အပျိုမြေးလေးပေါက်သွားတာပါ’ လို့ပြန်ပြော ကာ နညး်နညး်ချင်းသွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့လုပ်ပေးနေပါတယ်။လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မေမိုးနို့အုံလေးကို ညှစ်ပေးလိုက် ပါးစပ်နဲ့ကုန်းကာစို့လိုက် လုပ်ပေးနေပါတယ်။
မေမိုးလည်း ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်နေရာမှ ကိုကိုသက်ရဲ့ ကျွမ်းကျင်စွာ ကိုင်တွယ်မှုတွေကြောင့် အထဲကနာကျင်မှုတွေပျောက်ကာ တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာတဲ့ အရသာကိုစတင်ခံစားလိုက်ရပါတော့တယ်။ ဒါကြောင့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလည်း ကားသထက်ကားပေးလာပါတယ်။အပေါ်ကနေ ကိုကိုသက်တစ်ချက်သွင်း လိုက်တိုင်း ခါးလေးကိုလညး် တစ်ချက်တစ်ချက် ပြန်ကော့ပေးလာပါတယ်။ကိုကိုသက်က ခဏရပ်လိုက်ရင်း
‘မေမိုးလေး..’
‘ရှင်’ မောဟိုက်နေတဲ့လေသံနဲ့ မေမိုးပြန်ထူးလိုက်ပါတယ်။
‘ချစ်တယ်ကွာ’ လို့ပြောလိုက်ရင်း မေမိုးပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။
‘မေမိုးလည်း ချစ်ပါတယ် ကိုကိုသက်ရယ်’လို့ပြောကာ ပြန်နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း တပ်မက်စွာနမ်းနေလိုက်ကြပါတယ်။
‘မေမိုး နာနေသေးလား’
‘နာတာပေါ့ကိုကိုသက်ရယ် အထဲကအောင့်တောင့်တောင့်နဲ့ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့’
‘အခုရော ကောင်းလား’
‘အင်း’
‘ဒါဆို ကိုကိုသက်နညး်နညး် မြန်မြန်လေးလုပ်ကြည့်မယ်နော်’
‘လုပ်ကြည့်လေ ကိုကိုသက် မေမိုးခံနိုင်မယ်ထင်တာပဲ’
ကိုကိုသက်လည်း မေမိုးစောက်ပတ်လေးထဲကို လီးတန်ကိုပြန်သွင်းလိုက်ကာ ခါးလေးကိုမှန်မှန်လေး ညွှတ်ပေးကာ ညှောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။မေမိုးတစ်ယောက်လည်း နာကျင်တာရော ကောင်းတာရော အရသာ နှစ်ခုလုံးကို တစ်ပြိုင်နက်ခံစားနေတာမို့ ပါးစပ်လေးဟကာ ခေါင်းလေးပါ ဘယ်ညာယမ်းနေပါတယ်။
နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်းအရသာတွေ့လာတာမို့ ကိုကိုသက်ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့လာဖက် ထားပါတယ်။ကိုကိုုသက်လည်း ဆောင့်ချက်တွေက ပိုမြန်လာပါတယ်။အခန်းထဲမှာတော့ ဆီးစပ်နှစ်ခုရိုက်သံ တစ်ဖတ်ဖတ် မြည်နေပါတယ်။
‘အ…အ…အ…အ…ရတယ်ကိုကိုသက် မေမိုးခံနိုင်လာပြီ’
‘ကောင်းလားမေမိုး’
‘အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုကိုသက်မရပ်လိုက်နဲ့နော်’
‘ဒါဆိုရင် မောင် လို့ခေါ်’
‘မောင်..အရမ်းချစ်တာပဲ’ လို့ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ကိုကိုသက်ရင်ခွင်ထဲခေါင်းလေးပုသွားပါတယ်။
ကိုကိုသက်လည်း မေမိုးပေါင်တန်လေးနှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ်ကိုထမ်းတင်လိုက်ပြီး အားထည့်ကာ ဆောင့်ပေး လိုက်ပါတယ်။
‘အား..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာမောင်..ဆက်လုပ်ပေး’
ကိုကိုသက် စိတ်ရှိလက်ရှိနဲ့ မေမိုးအဖုတ်လေးကွဲထွက်မတတ် အဆက်မပြတ်ညှောင့်ပေးနေတာမို့ မေမိုးလည်း အားကျမခံ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ ကိုကိုသက်လီးကို ညှစ်ပေးနေပါတယ်။မေမိုး အထဲကနေ ညှစ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလို့ ဆောင့်ချက်တွေတောင် တစ်ခါတစ်ခါရပ်သွားရပါတယ်။နောက်တော့ နှစ်ယောက် သား ကာမပန်းတိုင်ကို တက်ညီလက်ညီ လှော်နေကြရင်း ကိုကိုသက်က မေမိုးစောက်ခေါင်းထဲ သုက်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်နေတုန်း မေမိုးလည်း တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ တုန်တက်သွားကာ အကြောထဲသာမက ရိုးတွင်းချဉ်ဆီပါဆိမ့်သွားလောက်အောင် ကာမအရသာထူးကြီးကို ခံစားလိုက်ရတာမို့ ကိုယ်ပေါ်ကို ပြုတ်ကျလာ တဲ့ ကိုကိုသက် ကိုဆီးကာဖက်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။
ကိုကိုသက်က မေမိုးနှုတ်ခမ်းလေးကို မြတ်နိုးစွာနမ်းရှိုက်နေတော့ မေမိုးလညး် အားရကျေနပ်မှုတွေနဲ့ ကိုကိုသက်ကိုပြန်နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။နောက်တော့ ကိုကိုသက်က ဘေးဖက်ကိုလှိမ့်ဆင်းလိုက်ရင်း အမောဖြေနေပါတယ်။မေမိုး စောက်ပတ်ထဲက ကိုကိုသက်လီးတန်ကြီးလည်း ပြွတ်ခနဲကျွတ်ထွက်သွားတာမို့ အထဲကသုက်ရည်တွေရော သွေးစသွေးနလေးတွေပါဆင်းလာတာကိုကြည့်ရင်း နှမြောသလိုလို ဝမ်းနည်းသလို လိုဖြစ်လာတာကြောင့် မေမိုးတစ်ယောက် ကိုကိုသက်ရင်ခွင်ပေါ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး ရှိုက်ငိုမိလိုက်ပါတယ်။
ကိုကိုသက်က မေမိုးကိုယ်လုံးလေးကို အလိုက်သင့်လေးဖက်ထားလိုက်ရင်း ဆံပင်လေးတွေကိုသပ် တင်ပေးလိုက်ကာ ချော့နေပါတယ်။
‘မေမိုး…ဘာလို့ငိုတာလဲကွယ်’
‘မသိဘူးမောင် အလိုလိုဝမ်းနည်းလာတယ်’
‘တိတ်တော့နော် မောင်တို့နှစ်ယောက် ဖြစ်လာသမျှရင်ဆိုင်ကြမယ်နော်’
‘မမစိုးပြန်လာရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ’
‘မမစိုးပြန်လာလဲ မေမိုးကိုချစ်မှာပေါ့ မေမိုးကိုအရမ်းချစ်သွားပြီ’
‘မေမိုးကိုပစ်မထားရဘူးနော်’
‘စိတ်ချပါမေမိုးရယ်’
‘သူ့မိန်းမကိုပဲလိုးမနေနဲ့နော်’
‘မောင့်ကိုယုံပါမေမိုးရယ်။မောင်လည်းမေမိုးကိုအရမ်းစွဲနေပြီကွာ’ လို့ပြောက မေမိုးပါးလေးကိုနမ်းလိုက် ပါတယ်။နောက်တော့ ကိုကိုသက်က စားပွဲပေါ်ကတစ်ရှူးနဲ့မေမိုး စောက်ပတ်ကိုသုတ်ပေးကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ် ပေးနေပါတယ်။မေမိုးလည်း ပေါင်လေးကားပေးလိုက်ကာ ကိုကိုသက်လုပ်နေသမျှကို မျက်လုံးအဝိုင်းသားလေး နဲ့ကြည့်နေပါတယ်။
ကိုကိုသက်က အိပ်ယာပေါ်ပြန်လှဲလိုက်ရင်း မေမိုးကိုယ်လုံးလေးကိုပါဖက်ကာ သူ့ဘေးကိုလှဲချလိုက်ပါ တယ်။နောက်တော့ မေမိုးနဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်ရင်း နားနေပါတယ်။မေမိုးလညး် အဓိပါယ်မဲ့စွာ ကိုကိုသက်ရင် ဘတ်ကိုပွတ်သပ်နေပါတယ်။ခဏနေတော့ကိုကိုသက်က
‘ကဲ ကလေးရေ နောက်တစ်ခါလောက်ထပ်လုပ်လိုက်ကြအောင်’
‘ဟင့်အင်းကြောက်တယ်..စောစောကအရမ်းနာတာပဲ’
‘အခုမနာအောင်လုပ်ပေးမယ်လေ’
‘မောင့်ကိုချစ်လို့သာ မေမိုးအောင့်ခံနေတာ တကယ်နာလို့ပါ’ ပြောမယ့်သာပြောရတာပါ မေမိုးလညး် နောက်ထပ်ဒီအရသာကိုခံစားလိုတာ ငြင်းဆန်ဖို့အင်အားမရှိပါဘူး။
‘အစမို့ပါကွာနောက်တော့ ကောင်းလာမှာနော်’ လို့ပြောရင်းမေမိုး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူပေးလိုက်ပါ တယ်။မေမိုးလည်း မငြင်းဆန်နိုင်တော့ပဲ ကိုကိုသက်ခေါ်ဆောင်ရာ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် အရသာထူးကိုခံစား ဖို့အသင့်ဖြစ်နေပါတယ်။ဒါကြောင့် ကိုကိုသက်ကလည်း ဖက်ထားတဲ့လက်တစ်ဖက်က မေမိုးနို့လေးတွေကိုု ဖြစ်ညှစ်ပေးလိုက်တော့ ကာမအရသာတွေတရှိန်းရှိန်းနဲ့ တက်လာပါတော့တယ်။
မေမိုးနှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းနေရာက ကိုကိုသက်ကလွှတ်ပေးလိုက်ရင်း နား နားကိုကပ်ကာ
‘ကိုင်ကြည့်လေ’ လို့ ပြောပြောဆိုဆို မေမိုးလက်ကိုသူ့လက်နဲ့ကိုင်ကာ လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ မေမိုးလည်း မရဲတရဲလေးကိုင်ကြည့်ပါတယ်။အရုပ်အသစ်ရထားတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို မေမိုးကိုကိုသက် လီးကြီးကို နေရာအနှံ့ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ကိုကိုသက်က
‘မေမိုး’
‘ရှင်’
‘မောင့်ကိုစုပ်ပေးပါလား’
‘မလုပ်တတ်ဘူး’
‘ပါးစပ်လေးနဲ့ငုံလိုက်လေ’ လို့ပြောလိုက်တော့ မေမိုးလညး် ကိုကိုသက်လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ငုံပေးလိုက်ပါတယ်။
‘အင်း..ကျွတ်..ကျွတ်…ကျွတ်..ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်’
ကိုကိုသက်ဆီက အသံလေးကြားလိုက်တော့ မေမိုးလည်း အားရှိသလိုဖြစ်သွားကာ လျှာလေးနဲ့ပါ ထိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ကိုကိုသက်ကလညး် မေမိုးနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်နဲ့ခြေပေးနေပါတယ်။နောက်ပြီး ကိုကိုသက်လက်က မေမိုးပေါင်ကြားထဲရောက်လာကာ မေမိုးစောက်ပတ်လေးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုကိုသက်က တစောင်းလေးဖြစ်နေတဲ့မေမိုး ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ဖက်ဆွဲလိုက်ကာ မေမိုးပေါင် ကြားထဲ သူ့ခေါင်းဝင်လာရင်း မေမိုးစောက်ပတ်ကိုသူ့လျှာနဲ့ယက်ပေးနေပါတယ်။
မေမိုးလည်း အယက်ခံရတာကောင်းလို့ ပါးစပ်ထဲရောက်နေတဲ့ ကိုကိုသက်လီးကြီးကိုပဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ စုပ်ပေးနေမိပါတယ။်ထို့အတူ ကိုကိုသက်ကလညး် မေမိုးစောက်ပတ်လေးကို အဆက်မပြတ်ယက်ပေးနေပါ တယ်။တအောင့်နေတော့ မေမိုးလည်း ကိုကိုသက်ခေါငး်ကို ပေါင်ကြားထဲအတင်းညှပ်ထားလိုက်ရင်း တစ်ကိုယ် လုံးတွန့်လိမ်လာကာ တစ်ချီပြီးသွားပါတယ်။
ကိုကိုသက်က မေမိုးကိုဆက်မစုပ်ခိုင်းတော့ပဲ ပက်လက်လေးပြန်လှန်လိုက်ပါတယ်။မေမိုးပေါင်ကြားထဲ ကိုဝင်ကာ ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့လီးကြီးကိုမေမိုးစောက်ပတ်ဝကိုတေ့လိုက်ပါတယ်။ဒီတကြိမ်တော့ မေမိုး ကိုယ်တိုင် ကိုကိုသက်လီးကြီးကိုကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝကို တေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ကိုကိုသက်က ဖြည်းဖြည်း ချင်းစသွငး်လိုက်ပါတော့တယ်။
ဒီတစ်ခါတော့ မေမိုးလညး် သိပ်မနာတော့တာကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ကာ ကျိတ်ခံနေပါတယ်။ ကိုကိုသက်က မှန်မှန်လေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေပါတယ်။
‘အား..လား…လား..မောင်ရယ်’
‘ကောင်းလားမေမိုး’
‘ကောင်းတယ်မောင်..အရမ်းကိုထိတယ်’
ကိုကိုသက်လညး် ဆောင့်ချက်လေးတွေ တဖြည်းဖြည်းနဲ့မြန်လာပါတယ်။မေမိုးကိုဆောင့်ပေးနေရင်း လက်က နို့တွေကိုလည်း ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက် နို့ကိုကုန်းစို့လိုက်နဲ့လုပ်ပေးနေပါတယ်။မေမိုးလညး် ကောင်းလွန်းလို့ ကိုကိုသက်ခေါင်းကို ရင်ဘတ်မှာဖိကပ်ပေးထားလိုက်ပါတယ်။ကိုကိုသက်က နို့အုံတစ်ခုလုံးကို ပြုတ်ထွက်မတတ်စို့ပေးလေ အရသာကအရမ်းကိုကောင်းလေဖြစ်နေတာမို့
‘အ..အ..အ…အ..မောင် အရမ်းချစ်တယ်’ လို့ပြောကာ ကိုကိုသက်ခေါင်းကို အပေါ်ကိုဆွဲလိုက်ရင်း ကိုကိုသက်နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ကာနမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ကိုကိုသက်လညး် အောက်ပိုင်းကဆောင့်ချက်တွေက တစ်စတစ်စ အရှိန်ရလာပါတယ်။
စောစောကလုပ်တာနဲ့ ပိုကောင်းလာတာမို့ မေမိုးလည်း ကိုကိုသက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း အချက်တိုင်းကို ပြန်ပြန် ကော့ပေးနေမိပါတယ်။
‘အား..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာမောင် မရပ်နဲ့ ဒီအတိုင်းဆက်လုပ်ပေး နို့တွေကိုလည်း နယ်ပေး’
ကိုကိုသက် အားထည့်ကာဆောင့်ပေးလိုက်တော့ မေမိုးလည်း ဘယ်နှစ်ခါပြီးသွားမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။တစ်ခါပြီးတိုင်း ကိုကိုသက်ပါးလေးကို တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းပေးနေလိုက်ပါတယ်။အထဲကိုဝင်လာ တဲ့ကိုကိုသက် လီးကြီးကိုလည်း မေမိုးရှိသမျှအားနဲ့ ညှစ်ပေးနေတာကြောင့် ကိုကိုသက်လညး် ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ တွန့်တက်သွားကာ မေမိုးစောက်ခေါငး်ထဲ ပူခနဲဖြစ်သွားပြီး မေမိုးကိုယ် ပေါ်ကို ကိုကိုသက်ကိုယ်လုံးကြီး ပြုတ်ကျလာပါတော့တယ်။မေမိုးလညး် ကိုကိုသက်ကိုတင်းကျပ်စွာ ဖက်ထား လိုက်မိပါတော့တယ်ရှင်……….။
ပြီးပါပြီ"}]}