ApyarBooks
{"books":[{"title":"ကြားကားဆွဲတဲ့ ကားသမားအသဲ","imagelink":"https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhoDIldwO6YZr_1rJC9VbfDEXUNjdkklcG3uckIV-3dmPbqnD4ja2h_deBSsXvXVpAlXc0ZknVfEgtiR-aG6lrjg5oOj-Nmaf6-MDvUINoUXPKgYKEq341GEj_U2JuSQJTWe_PNOoBDRI/w128-h128-p-k-no-nu/51447302d953b9971de832473aac7347.jpg","content":"ဓါတ်ဆီ နှစ်ဂါလံ . . . အင်ဂျင်ဝိုင် တစ်လုံး
ကိုဇော်ကြီး မနေ့ကဆီဖိုး ပေးပြီးပြီလား
ဟာ အိုးစွပ် ခွက်စွပ် မနေ့က မကျန်ပါဘူး
ဟဲ့ ရီနွယ် . . ဇော်ကြီးကျန်တာ မဟုတ်ဘူး . . . ကိုတင်သန်း
မသိဘူးလေ အမေတို့ဟာက
ငါ့ . . . ယောင်ပြီး ပြောလိုက်မိတာ ဇော်ကြီးရေ့
ဓါတ်ဆီမှောင်ခို အရောင်းဆိုင်မှ ဒေါ်ဝိုင်းသမီး ရီနွယ်မှာ အတော်တောင့်တင်းသော မိန်းမလှလေးဖြစ်သည်။ သမိုင်းမှာ ဓါတ်ဆီ အရောင်းဆိုင်တွေ ရှိသော်လည်း ကားသမားငယ်ငယ် အထူးသဖြင့် ရီနွယ့် အလှကို အပမ်းဖြေ ကြည့်လိုက်သူတို့က သည်ရောက်မှ ဝယ်ကြထည့်ကြသည်။ ရီနွယ့်အမေကလည်း ဒါကို သဘောပေါက်ထားသည်။ ဓါတ်ဆီဂါလံခွက်ကို မနိုင်မနင်း ယူလာတတ်သော ရီနွယ့်လက်ကလေးကို အုပ်ကိုင်ဖမ်းယူလိုက်ရသည်ကိုပင် သူတို့ဓါတ်ဆီဖိုးလေး တဝက်ကျိုးသွားအောင်ကို တန်သည်ထင်ကြ၏။ ပိုက်ဆံပေးပြီး ရီနွယ့် လက်ကလေးကို ကိုင်ရပြီး ဆီ အလကားရလိုက်သလို သဘောထားကြသည်။
ဇော်ကြီး ပေါ်တက်ကတ် အဌားကားလေး မောင်းစားသည်မှာ (၂)နှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်။ ဦးလေး မြသူက ဇော်ကြီးအား ကျောင်းတစ်ဖက်နှင့် ကားမောင်းစေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်း မအောင်ခင် ကတည်းက ဇော်ကြီး နေ့ (၆) နာရီ မှ ည (၁၀ ) နာရီ အထိမောင်း၏။ လိုင်စင်လုံးဝမရှိ၊ တက္ကသိုလ် ရောက်မှ လိုင်စင်ရပြီး အတန်းမတက်မီ သုံးလေးခေါက်လောက် ဆွဲပြီး ညနေ အတန်းပြီးချိန်မှ ညဆယ်နာရီခန့်အထိ မောင်းသည်။ ကိုဇော်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဆို
အလကား ကောလဟာလတွေ
အံမာနော် ရီနွယ့် သူငယ်ချင်းတွေက ပြောပါတယ်နော် ကျောင်းထဲကို တစ်ခါတစ်လေ ရောက်တတ်တာပဲ
ဘာဖြစ်လို့ ဝန်မခံချင်ရတာလဲဟု ရီနွယ် တွေးမရ။ စကားကလည်း နည်းသလား မမေးနဲ့။
ဟိုတင်သန်းတို့နဲ့ကတော့ ကွာပါ့၊ ဓါတ်ဆီ လာဝယ်တာနဲ့ မတူဘူး။ ရီနွယ့်ကို ကြည်တဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျွတ်ထွက်မတတ်ပဲ . . စကားမရှိ စကားရှာပြီး . . သိပ်ရစ်တဲ့လူ . . ။ အမေက အဲဒီလူ လာပြီဆိုရင် ရီနွယ့်ကို သတိပေးကြည့်တတ်တယ် . . ရီနွယ် သိတာပေါ့ ဟင်း . . ဟင်း . . . အသက် ( ၁၈ ) နှစ်ပဲ
ရှိပြီဟာကို။
အဲ ရီနွယ်ကျတော့ ဇော်ကြီးကို စကားမရှိ စကားရှာပြီး . . ရစ်တာ . . ဇော်ကြီးက ကျောက်ရုပ်ပင်။ အင်းပေါ့လေ တက္ကသိုလ်က ပြီးရင် အရာရှိဖြစ်မယ့်လူ ဆိုတော့ ရီနွယ်တို့ကို သိပ်မရောဘူးပေါ့ ဟုတ်လား
ဒါပေါ့ . . ဒါပေါ့
ဟင်း ကြည့်ပါလား ဘယ်လောက် စိတ်ပျက်ချင်စရာ ကောင်းလိုက်တဲ့ လူကြီးလဲလို့ . . စိတ်ပိန်တယ်။ အမေဝိုင်း မနက်ဖြန် ခုလို ညနေပိုင်း အတွက် နှစ်ဂါလံ ချန်ပေးဦးနော် .. ည ဆွဲစရာမရှိပဲ ဖြစ်နေဦးမယ် ဘယ်ကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် အမေ့ကိုပဲ ပြောတတ်တယ်လေ၊ အဖက်မတန် သလိုလိုနဲ့ သိပ်ခံပြင်းဖို့ ကောင်းတာဘဲ။
ဟို ဝယ်သူလာရင်တော့ ရောင်းမှာပဲ . . ကျန်ကျန် မကျန်ကျန် ရီနွယ် ရစ်လိုက်တဲ့ စကားကို
ဂရုမစိုက်ဘူး၊ ဘာမှလဲ ပြန်မပြောဘူး။ ဓါတ်ဆီထည့်ပြီး မောင်းထွက်သွားတယ်။
ရီနွယ် စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ဂါလံခွက်ကြီးကို ဆောင့်ချပစ်လိုက်မိတယ်။ ဂွမ်း ကနဲ အသံကြားတော့ အမေက ဆတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်ရင်း မာန်သည်။ ဂါလံခွက်တစ်လုံး တစ်ရာကျော်တယ် သိရဲ့လား xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
လုပ်စမ်းပါ မင်းကလည်း စော်လေးက သန့်ပါတယ်ကွ . . ကုန်စိမ်းလာချရင်း ကုန်းတာဟ ဝါသနာ
ကြေးစား မဟုတ်ဘူး ဂစ်တာကြီးက ဟဲဗီးကြီးကွ
အသားညိုညို မွန်ရည် သန့်ပြန့်ဟန်ရှိသော်လည်း အဝတ်အစား ခပ်နွမ်းနွမ်းနှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ကိုတင်သန်းတို့ ပင့်လာကြသည်။ ကားခေါင်းအတွင်း၌ မဂ္ဂဇင်း ဖတ်နေသော ဇော်ကြီးက မိန်းကလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချမိသည်။ ကားသမားလောကမှာ ဒါမျိုးတွေကလည်း တွေ့တတ်လွန်းသည်။ ဇော်ကြီးသည် အတွေ့အကြုံကတော့ များသည်။ အဝေပြေးကားပိုင်ရှင် ကိုသိန်းအောင်
ချက်ပလက်ကြီးနှင့်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ ပြည်၊ ရွှေတောင်အထိ ခေါက်စားမောင်းဖူး၏။ သည်လိုင်းကျတော့ ရိုးရိုးသားသား ရောင်းဝယ်စားနေကြသော မိန်းမငယ်လေးများကြား၌ စုံးပြူးလေးတွေ ပါတတ်၏။ ကြေးစားလဲမဟုတ် ခရီးသွားဟန်လွဲ အပျော်သဘော လှုပ်ရှားကြသော ပျံလွှားမလေးတွေရှိ၏။ အဲ တစ်သားကျ နှစ်သားကျ ပျံလွှားမကြီးတွေလည်းရှိ၏။ စံပယ်ယာ စံလှနှင့်ကတော့ အကြောတည့်သည်။ အလေနတော ပါးစပ်က ထွက်တတ်သော စံလှနှင့် အယုတ္တအနတ္တ မိုးမွနှ်အောင် ပြောတတ်သော ဒေါ်ဒေါင်းဆိုသည့် အညာကုန်သည် မုဆိုးမ အသက် (၃၅) နှစ်ခန့် မိန်းမနှင့်သာ ဆုံမိလျှင် ကားတစ်စင်းလုံး တဝါးဝါး ဆူညံလာသည်။
ယခု သည်ဟာမလေးကား ဒေါ်ဒေါင်းတို့ကဲ့သို့သော အမျိုးအစား မဟုတ်သည်ကတော့ အတိအကျ။ ရိုးသားသော မျက်လုံးညိုညိုလေးများက ဝမ်းနည်းရိပ်သမ်းနေသယောင် မှေးရီနေသည်။ ပိပိရိရိ စေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာက စကားတစ်ခွန်းကို ဆိုခဲစေ မြဲစေ ဆိုသည့် နှုတ်ခမ်းမျိုး။
နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ
မိချောပါ . . .
ကိုတူးတို့ ခေါ်လာတာလား
ညကားရှိတယ် ကြို့ပင်ကောက်အထိ ရောက်မယ်ဆိုလို့ လိုက်လာခဲ့တာပါ . . ကားရှိတယ်မို့လားဟင်
ရော် . . ကိုတူးတော့ ရောဂါရှာလာပြီ
မိချောက ကမေ႓ာဇလွယ်အိတ်ဟောင်းလေးကို ထိပ်မှစုစည်းကာ တင်းတင်းကြီး ကိုင်ထားသည်။ မျက်လုံးလေးများက တစ်စုံတစ်ရာကို သဘောပေါက်သလို ခြောက်ခြားစ ပြုလာသည်။
မင်းက ဘယ်အထိသွားမှာလဲ
ကြို့ပင်ကောက် မရောက်ပါဘူး နင်းကြမ်းကြီးဖြစ်ဖြစ် ကဝေစုဖြစ်ဖြစ် အိုးသည်ကုန်းဖြစ်ဖြစ် ဘယ်မှာဆင်းဆင်း ရပါတယ် အဖေါ်တွေက ဘယ်ရောက်ကုန်လို့လဲ
ကျွန်မက ဒါပထမဆုံး လိုက်လာတာ . . . မရွေးတစ်တင်းနဲ့ ဇီးချိုနှစ်တောင်းပဲ ယူလာတာ ရောင်းကောင်းလို့ ရောက်တာနဲ့ ကုန်ရော၊ သူတို့က နောက်နှစ်ရက်လောက် ဆက်နေဦးမှာ ကုန်ချင်းက မတူဘူး၊ ဒါကြောင့် ရောင်းကောင်းတုန်း ပြန်ယူချင်လို့ပါ
မိချော လုံးစေ့ ပတ်စေ့ ရှင်းပြတော့ ထွန်းဇော် စိတ်မကောင်း၊ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုလည်း အလျင်အမြန် ချလိုက်မိသည်။
မိချော . . . ကားပေါ်တက်
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အစ်မရေ . . ရှေ့မှာ ဟောင်းလောင်းကြီးခင်ဗျ . . တိုးထား
ကြပ်နေပြီ စံလှရဲ့
ဒါမျိုးက ကြပ်မှကောင်းတာ အစ်မရဲ့ . . ရှေ့တိုး
ဆောင့်တယ်ဟဲ့
ဆောင့်မယ်လေ . . . ဥက္ကံကျော်ရင် ပိုဆောင့်ဦးမယ် အမေဂျမ်း ဝင်သလားအောက်မေ့ရတယ် . .
ယုံမလား မသိဘူး
စံပယ်ယာ စံလှ ရိုးသားစွာ ပြောနေသော်လည်း ရန်ကုန်ပြန် ကုန်သည်များချည်း ရွေးတင်လာသော ခရီးသည်များက ငိုက်မြည်းရင်းမှ ပြုံးကြသည်။
အစ်မရေ . . ပေါင်လေးဖြဲလိုက်ပြီး ခွလိုက်ပါလား အဆင်ပြေသွားတာပေါ့
ကားပေါက် အတက်အဆင်းဘေးမှ တောင်းလွတ်ကြီးကို ပိုက်ကာ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း ထိုင်နေသော အသက် (၂၀) ခန့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးကို လက်ညှိုးထိုးပြီး လှမ်းပြောလိုက်တယ်
မခွတတ်ဘူးဟဲ့
ဟာ . . ဒါတော့ အစ်မ သက်သက်လိမ်တာပါဗျာ စမ်းပြီးခွကြည့်လိုက်စမ်းပါ . . နောက်ဆို ခွတတ်သွားရော
ကိုယ့် . . မအေ . .
ဟင်း . . ဟင်း . . မဆဲနဲ့နော် . . စံလှဆိုတဲ့ကောင်က မကျေနပ်ရင် . . ကန်ချခဲ့မှာ
အံမာ . . . လုပ်ရဲလုပ်ကြည့်ပါလား
လုပ်ရဲလို့ပေါ့ဗျာ . . ဟင်း . . . ဟင်း . . . လုပ်ချင်တာပေါ့
စံလှအကြောင်း သိနေကြသော ဒေါ်ဒေါင်းတို့ အုပ်စုက စံလှကို မျက်စပစ်ပြီး မြှောက်ပေးနေကြ၏။ ခရီးသည် မိန်းကလေးက မျက်နှာကြီးနီပြီး ဒေါကန်နေ၏။ ထောက်ကြံ့ကို ကျော်ပြီး မှော်ဘီ မဝင်ခင် မိုးချုပ်စပြုလာသည်။ တပ်ကြီးကုန်းအလွန် မှော်ဘီ အဝင်၌ လမ်းမီးတိုင်များ လင်းနေချေပြီ။ မိချောကိစ္စကို ကူညီရင်း မောင်းနေကျ ကိုသိန်းအောင်၏ ချက်ပလက် ဘတ်(စ်)ကားကို ပြည်ခေါက်ကြေးစား ထွန်းဇော် မောင်းလာခြင်းဖြစ်ပြီး ရွှေမြယာကုန်း အလွန်၌ တိုက်ကြီးဘက်မှ ဝင်လာသော အီဇူးဇူးကားကြီးများ မီးရောင်ကြောင့် သတိထားမောင်းနေရသည်။ မိုးညို . . သရက်ချောင်း လမ်းခွဲအရောက် ... ဒိုင်း . . ဖေါင်း . . ဖလပ် . . ဖလပ် . . ဖလပ်
ဘီးပေါက်သွားသည်။ လိုင်နာကျွတ်က တရွတ်တိုက်ကြီး . . ဖလပ် . . ဖလပ် နှင့်ပါလာသည်။
ကျွတ်ပြီကွာ စပယ်ယာဝှီး မပါဘူး
စံပယ်ယာ စံလှစကားက ထွန်းဇော်နားထင်ကို တူနှင့် ထုလိုက်သည်နှင့် တူလှသည်။
ဟိုင်းဝေးမောင်းတာ စပယ်ယာဘီး မယူလာဘူးလား စံလှရ
မေ့တာ အာစရိရဲ့ .. ဂိုဒေါင်ရှေ့မှာ ထုတ်ပြီးသား
သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်မှ လျှပ်စစ်မီးရောင် ပြာလဲ့လဲ့ကို ထိန်ထိန်ညီးအောင် လှမ်းတွေ့နေရသော်လည်း ထွန်းဇော်တို့ ကားရပ်ထားသော နေရာက ခြုံနွယ် လယ်ကွင်းနှင့် မဲမဲမှောင်နေသည်။ နောက်ကားကို မျှော်သူက မျှော်သည်။
ကိုးကိုးတစ် အလာကို စောင့်ရတော့မှာပဲ
မနက် လေးနာရီခန့် ထွက်လာမည့် ကိုသိန်းအောင် မောင်းလာသော ကားကိုသာ စောင့်ဖို့ရှိတော့၏။ စံလှက လွယ်အိတ်ကို စလွယ်သိုင်းလွယ်လိုက်၏။
ငွေပါတဲ့သူတွေ လုံလုံခြုံခြုံ ထားဗျို့ ရန်သူမျိုးငါးပါးတော့ တာဝန်မယူနိုင်ဘူးနော် မှောင်ကြီးမဲထဲ၌ ခြောက်ခြားစွာ ငြိမ်သက်သွား၏။
ကားပေါ်မှာ အိပ်ချင်တဲ့သူ ဝင်အိပ် . . နှင်းမစိုဘူးပေါ့ဗျာ ကျုပ်တို့ကတော့ ကားစောင့်ရမှာမို့ ကားခေါင်းပေါ် တက်အိပ်မှာ
ထွန်းဇော် ဖင်ထိုင်ခုံအောက်မှ စောင်ပါးလေးထုတ်ယူပြီး ကားအောက်ဆင်းရန် ပြင်လိုက်သည်။
အစ်ကို . .
အားငယ်တုန်လှုပ်နေရှာသော မိချောအသံက တိုးညှင်းလွန်းလှသည်။ ထွန်းဇော် လှည့်ကြည့်သည်။
မိချော ပိုက်ဆံအိတ် ယူထားပေးပါနော်
စပယ်ယာ စံလှ စကားကို ခရီးမသွားဘူးသော မိချောက အဟုတ်ထင်ကာ အကြီးအကျယ်ကြောက်နေ၏။ အလကား စံလှ နောက်တာပါ မိချောရဲ့ ဒီလမ်းက လုံခြုံပါတယ် . . ဒို့သာ မသိတာ ဒီအမှောင်တွေထဲမှာ တပ်မတော်က အမြဲကင်းလှည့်နေတာပါ၊ နဲနဲ ညနက်သွားတော့ တွေလိမ့်မယ်လေ ရဲဘော်တွေ ဟာ . . သူများကို မလိမ်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ် ယူထားပေးပါနော် . . မိချော တကယ်ကြောက်တာ ထွန်းဇော် ထပ်ရှင်းပြမနေတော့၊ မိချော လွယ်အိတ်လေးကို ဖင်ထိုင်ခုံ သေတ္တာထဲ ထည့်ပြီး သော့ခတ်ပေးလိုက်၏။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အမှောင် . . .
အမှောင်သည် အေးစက် ပိန်းပိတ်လာသည်။
ဝှီး . . . ကျလိုက်တဲ့နှင်းတွေကွာ
စံလှက စောင်ကို တင်းတင်းခြုံရင်း ငြီးသည်။ ပါးစပ်က ဆေးပေါ့လိပ်ကိုလည်း တွင်တွင်ဖွာသေးသည်။
စံလှ အိပ်ပြီလား . . ဟဲ့
ဒေါ်ဒေါင်းအသံ ကားထဲမှ ထွက်လာလေသည်။
ဘယ်လိုလုပ် အိပ်လို့ရမှာလဲဗျာ၊ နှင်းတွေက တအားကျနေတာ
မအိပ်သေးရင် လာလေ ဟဲ့ လက်ဖက်စားမယ် အေးဗျ ကျွန်တော်လည်း ခုမှဆာလာတာ
ပြူတင်းပေါက် တံခါးကို နင်းပြီး ဆင်းရန်ပြင်သည်။ ကားအတွင်း၌ မှောင်နေသည်။
မီးထွန်းဖို့ မပါကြဘူးလားဗျာ
ဟဲ့ . . နင့်ကား ပျက်မယ်လို့မှ ကြိုမသိတာ
အော ကြိုသိရင်လည်း ကျုပ်ကလည်း ထွက်တောင်မလာဘူး
ထွန်းဇော် စစ်အင်္ကျီကော်လံကို ဆွဲထောင်ထားရင်း ရန်ကုန်ဘက်မှ ပေါ်လာအံ့သော ကားများကို မျှော်နေမိသည်။
စံလှနှင့် ဒေါ်ဒေါင်းတီးတိုးစကားတွေ ပြောနေ၏။ ဒေါ်ဒေါင်းအုပ်စု၌ ဒေါ်ဒေါင်း၊ မခင်၊ မသိန်း၊ မပွင့်နှင့် ထွန်းဇော် မသိသော မျက်နှာစိမ်း မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ပါသည်။ ပြည်၊ ရွှေတောင် သွားကြမည့် ခရီးသည် ( ၄ ) ယောက်ကလည်း အမျိုးသမီးချည်း ဖြစ်၏။ မိချောနှင့်ဆိုလျှင် စုစုပေါင်း ခရီးသည် ( ၈ ) ယောက်ပါသည်။ သေတ္တာခွံ ဆီပီပါခွံနှင့် ဂုန်နီအိတ်များကြောင့် ကားက အတန်ငယ် ကြပ်သယောင် ဖြစ်နေရ၏။
ညီညာစွာ တန်းစီနေသော သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်ဆီမှ လျှပ်စစ်မီးရောင်သည်ပင် ထွန်းဇော်တို့အတွက် အားရှိစရာဖြစ်နေရ၏။ ဆောင်းညသည် အေးစက်စွာ တိတ်ဆိတ်နေ၏။
အစ်ကို . . အစ်ကို ခဏ . . ခဏ
မှေးစင်းသယောင် မျက်ခွံများကို မနဲဖွင့်ရ၏။ မိချောအသံဟုလည်း စိတ်ကသိလိုက်သည်။
အစ်ကို စပယ်ယာ မကောင်းဘူး ဟင် . . . ဘာဖြစ်လို့လဲ မိချောရဲ့
မိချော ဆက်မပြော၊ လက်နှစ်ဖက်ကို ချိုးဖဲ့လုပ်ရင်း ခေါင်းကို ငုံ့နေသည်။ ကြယ်ရောင် ဖျော့ဖျော့က မိချော လှုပ်ရှားမှုလေးများကို မြင်နေရလေသည်။
စံလှ . . . မိချောကို . . . ဘာ
အို . . မိချောကို ဘာမှမလုပ်ပါဘူး . . . ဟို ဒေါ်ဒေါင်းဆိုတဲ့ မိန်းမနဲ့ မိချောပြောမှာ
အော် ဟော် သူက ဒီလိုပဲ မိချောရဲ့ ကုန်သည်တွေနဲ့ ရင်းနှီးနေတော့ အတူတူ အိပ်တတ်တယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး . . . အဟင်း
အာ . . . ဖြစ်နေတာ အစ်ကိုကလဲ မသိပဲနဲ့
ဖြစ်နေတာ . . . ဟုတ်လား
အင်း . . ဆို သွားချောင်းကြည့်ပါလား ဟင် မကြည့်ရဲဘူး ဟင်းဟင်းဟင်း
ကတ္တရာလမ်းသည် နွေးနေသည်။ မာကျောသော ကတ္တရာလမ်း နွေးနွေးပေါ်၌ ထွန်းဇော် ထိုင်ချလိုက်ရာ မိချောသည်လည်း သူနှင့် မနီးမဝေး၌ အသာအယာ ထိုင်လိုက်ရှာသည်။ ထွန်းဇော်၏အကြည့်က မိချောထံ
ရောက်သည်။ အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင် မိချော၏ ကိုယ်ခန်ဓာ . . . ကျန်းမာတောင့်တင်းသည်။ ရိုးသားပုံ အမူအယာလေးများက ထွန်းဇော်ကို ကရုဏာသက်စေသည်။
မိချော ရင်တွေခုန်နေတာ အဆက်အစပ်မရှိ တိုးတိုးပြောသည်။
ဘာဖြစ်လို့ . .
ဟိုမှာ ဖြစ်နေကြတာကြီးကို တွေ့ပြီလား မပွင့်တပွင့်လေး ပြောလိုက်သော မိချော၏ အသံလေး တုန်လှိုက် လှိုက်ခတ်နေသည်မှာ ထင်ရှားလှသည်။ မြောင်းလာပေးတာလားဟု ထွန်းဇော် တွေး၏။ အထာပေးနေတာ ဟုတ်ရင်ကောဟု တွေးကာ စိတ်က မရဲ။ နက်မှောင်သော ကတ္တရာလမ်းက
နှင်းထုအတွင်း တိုးထွက်သွားရာသို့သာ ရင်ပူ အာခြောက်နေမိသည်။
အစ်ကို ကားလာရင်နှိုးနော် မိချော အိပ်မလို့ စောင်ပါးလေးကို ခင်းပြီး ပြော၏။
မြေငွေ့မှုတ်မယ် မိချောရဲ့
ဒါဖြင့် အစ်ကို့ ပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်မယ် ကဲ
ခေါင်းလေးက စွေ့ကနဲ ပေါင်ပေါ် ရောက်လာသည်။ သစ်ငုတ်တိုကြီး လှိုင်းပုတ်ခံရသည့်နှယ် တုံကနဲ တုံ၏။ မိချော ဆံပင်ကြားမှ အုန်းဆီနှင့် စံပယ်ရနံ့လေးကို ရှုရှိုက်မိသည်။
ချမ်းလာပြီနော်
အင်း ချမ်းလာပြီ
ထွန်းဇော် လည်ချောင်းမှ တစ်ဆို့ဆို့ ထွက်သည့်အသံက လှိုင်းမညီ၊ တုန်ခါနေသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက မြင့်လာသည်။ နှလုံးခုန်သံကို မိချောကြားနေရသည်။ တကယ်တမ်း အသည်းနှလုံးကို ကိုင်လှုပ်ခြင်း ခံနေရသလို ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေရသည်က မိချောသာဖြစ်သည်။ မိချော မိန်းမသားတစ်ဦး ဖြစ်နေရခြင်းကိုပင် ကိုယ်ဖါသာ မကျေနပ်။
ထွန်းဇော်ကို စတွေ့လိုက်စဉ်ကတည်းက မချော ရှိန်းကနဲ နှလုံးသွေး ဆောင့်တိုးခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ ရိုးသားခန့်ညားဟန် ယောက်ျားပီသသော ထွန်းဇော်၏ ဥပဓိရုပ်ကိုက မချောကို ခြောက်ခြားစေခဲ့သည်။ စံလှနှင့် ဒေါ်ဒေါင်းတို့ တရွတှ်ရွတှ် တြွပတ်ြွပတ် အလုပ်ဖြစ်နေသံများကို နီးကပ်စွာ ကြားနေရကတည်းက မိချော မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာရသည်။ မိချော အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် လူးလွန့်ရင်း လက်ကို ထွန်းဇော် ပေါင်ကြားထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။
အောက်ခံဘောင်းဘီ ပါဟန်မရှိသော ထွန်းဇော် လီးတန်ကြီးကို လက်ခုံကြီးနှင့် ဖိမိလိုက်သည်။ ထွန်းဇော် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားကာ လေထိုးလိုက်သော တာယာကျွတ်နှယ် ဖေါင်းဖေါင်းတက်လာသည်။ မိချော အသက်ရှုသံ သိသိသာသာ ကျယ်လာ၏။ လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ထန်းလျက်ချောင်း လှိမ့်သလို လှိမ့်ပေးနေမိသည်။ အညာမှာ ထန်းလျက်ချောင်း လှိမ့်နေကျ မိချော လက်ကလေးများက ကျွမ်းကျင်၏။ ထောင်းကနဲကန်တက်လာသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အထာပေါက်နေကြသည်။ ရင်တွေ
ပူလောင်မောဟိုက်လာကြသည်။ ဟန်ဆောင်မှု အရေခွံသည် တဖြေးဖြေး လျောကျ ပြေဆင်းလာနေသည်။ ထွန်းဇော်၏ လက်များက မိချော ပုခုံး လုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကို လုံးပွတ် ဖိညှစ်မိ၏။ မိချော ဟင်း ကနဲ သက်ပြင်းချပြီး ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ ခေါင်းက ပူနွေးသော ကတ္တရာလမ်းပေါ်
ရွှေ့ပြောင်းချလိုက်သည်။ မှုံရီသော ကြယ်ရောင်ကလေးများအောက် ထွန်းဇော်၏ မျက်နှာကို မိချော အမောတကော ရှာဖွေကြည့်မိသည်။ အထင်သေးသော မျက်ဝန်းများကို မိချော ရွံသည်။ မမြင်နိုင်သော အမှောင်ရိပ်ထဲမှ အစ်ကို့မျက်နှာ၌ အချစ်ရောင်ခြည်များသာ သန်းနေပါစေဟု စိုးထိတ်ဗျာပါဒနှင့် ကြိတ်၍ ဆုတောင်းရသည်။
မိချော . . . ရယ်
ပြိုဆင်းလာသော ကာမတောင်ကျရေအလျင်၌ သူ၏သိက်ခာကမ်းပါးကြီး တစ်စ တစ်စ တိုက်စားပြိုကျလာသော အသံကြီးက မိချောရင်ကို နွေးထွေးသွားစေသည်။ မရဲတရဲ တုန့်ဆိုင်းဆိုင်း အစ်ကို့လက်များကို မိချော ရဲရဲတင်းတင်းလေး ဆွဲယူပြီး နို့နှစ်လုံးပေါ်သို့ ဖိအုပ် ကိုင်တွယ်စေလိုက်သည်။ အစ်ကို့ အသက်ရှုသံကြီးက ညနေက ကားတာယာအတွင်းမှ လက်ကျန်လေများ စိမ့်ထွက်နေသလို ကျယ်လောင်လာသည်။ မိချော အစ်ကို့ပေါင်ကြားသို့ ကမန်းကတမ်း လက်ထိုးသွင်းလိုက်ရာ မာတင်း မတ်ထောင်နေသော ချစ်စရာ တစ်တုံးတစ်ခဲ အစ်ကို့ပစ္စည်းကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်လေ၏။ အစ်ကို့ဖင်ကြီး မြောက်ကြွမြောက်ကြွနှင့် တဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်ကို မိချောခံစားထိတွေ့နေရသည်။ မိချောနို့တွေပေါ်တင်ပေးထားသော အကို့လက်တွေက တဖြည်းဖြည်းနှင့်ရဲတင်းလာပြီး နို့လေးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လာ၏။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် နှစ်ဦးသား နားလည်မှုရလာကြသည်။
ကားနဲ့ ဝေးဝေး သွားရအောင်နော် ..
အင်း . . .
မိချော စောင်ခေါက်ကလေးကို ကောက်ယူပြီး ကတ္တရာလမ်း အလယ်ကြောမှ ရန်ကုန်ဖက်သို့ ပေသုံးဆယ်ကျော်လောက် လျှောက်ခဲ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။ အစ်ကို့ရင်ခွင်၌ ပျော့ခွေမှီလိုက်မိသည်နှင့်
ဦးစွာ ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်မှာ မိမိ ပေါင်ကြားသို့ အစ်ကို့လက်က ခပ်တင်းတင်း ပင့်အုပ် ပွတ်သပ်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
ထမီခံနေသော်လည်း ယောက်ျားတစ်ဦးက မိမိ၏ အတွင်းပစ္စည်းကို ယခုကဲ့သို့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အနှိုက်မခံဘူးသေးသော မိချောမှာ ဖြင်းကနဲ ကြက်သီးကလေးများထကာ အေးသောညပင် ဖြစ်လင့်ကစား ချွေးစေးကလေးများပင် ထွက်လာရသည်။
ယား . . . တယ်
အစ်ကို့ရင်ဘတ်ကို ဖွဖွထုရင်း မပွင့်တပွင့် ပြော၏။ အစ်ကိုက ယုယမြတ်နိုးစွာ မိချော၏ ပါးမို့မို့လေးကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်ပေးလိုက်ပြီး နှစ်သိမ့်၏။ ကာမမီးတောက်သည် တရှိန်ရှိန် တောက်လောင်လာသည်။
တဆတ်ဆတ် တုန်လာသော ကိုယ်လုံးလေးက ပျော့ခွေကျလာသည်။ အစ်ကိုက လျော့ပုံချပေးရင်း မိချောပေါ်သို့ မှောက်ချ၏။ နွေးထွေးအိစက်သော နို့မာမာကလေးများက အစ်ကို၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီးကြိုတော်လှန်လေသည်။ စို့ထွက်လာသော နှစ်ဦးစလုံးဆီမှ ကာမအရည်အန့ံများက သင်ပျံ့လာနေကြသည်။ အစ်ကို့ပစ္စည်း မာတင်းတင်းကြီးက မိချော ပေါင်ရင်းကြားကို ထောက်မိနေရာ အနေရခက်လှသည်။
ထို့ကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး အရဲစွန့်လျက် အစ်ကို့ဟာကြီးကို နေရာရွှေ့ကာ တေ့ပေးလိုက်သည်။ ထမီနှင့် လုံချည်သာ ကြားခံရှိမနေပါက စွပ်ကနဲ ဝင်သွားမည်မှာ ဧကန်ပင်ဖြစ်၏။ မိချော ထမီစလေးကို အစ်ကို မသိအောင် ဖြေချလိုက်သည်။ တင်းရင်းနေသော တင်ပါးကော့ကော့လေး အေးကနဲ နှင်းငွေ့နှင့် ထိတွေ့ခြင်းကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အစ်ကို့ ပုဆိုးစသည်လည်း အောက်သို့ ပြေလျော့ကျသွားမှန်း မိချော သိလိုက်သည်။ ဤအသိနောက်ဝယ် မိမိ၏ အပျိုစင်ဘဝလေးကို ဝါးမြိုပစ်တော့မည့် အစ်ကို့ဟာကြီးက မိချော၏ တင်းတင်းခုံးခုံး နေရာလေးကို ြွပတ် ကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတော့လေသည်။ သွေးသားသန်မာ အသန်စွမ်းဆုံးသော အရွယ်တွေမို့ နှစ်ဦးသား ဖိန့်ဖိန့်တုန်ခါ ဖျပ်ဖျပ်လူးသွား၏။ အင်္ဂါနှစ်ခုက နျစ်အတန်ကြာ ကွဲကွာနေသော မိတ်ဆွေများနှယ် ငြိမ်သက်စွာ ဖိကပ်ပူးနေကြသည်။ ဇိ ကနဲ ဇိ ကနဲ လီးထိပ်မှ ယိုစိမ့်လာသော အရည်နွေးနွေးလေးများက မိချော စောက်ဖုတ်ကို စွတ်စိုစေသည်။
အစ်ကို့ဟာက အရည်တွေ ထွက်တယ်
အင်း . . . အရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ
သွား . . ဟင်း ညစ်ပတ်ကြီး
နှစ်ယောက်သား တဟင်းဟင်း ဖက်ထားခဲ့ကြဆဲ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် မိချော၏ အပေါ်အင်္ကျီလေးနှင် ဘရာစီယာကို အစ်ကိုက ခက်ခဲချွတ်ချော်စွာ ဆွဲချွတ်လေတော့သည်။
အင်္ကျီ ပြဲသွားပြီ . . အရမ်းပဲ
အစ်ကို့ထံမှ တုန့်ပြန်သံ ထွက်မလာ၊ အသက်ရှုသံကြီးကသာ ပြင်းသည်ထက် ပြင်းထန်လာလေသည်။ မိချော မနေသာတော့ပဲ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကို ချွတ်ပေးရ၏။ ညဆိုသော အလင်းမဲ့ဝန်းကျင်၌ မိချောတစ်ယောက် သတ္တိတွေ အရမ်းကြီးကို ကောင်းနေတာ့သည်။ ရန်ကုန်-ပြည်လမ်းမကြီးပေါ်၌ ဝတ်လစ်စလစ် မိချောတစ်ယောက်ကို ခုလို ပုံစံနှင့်သာ တွေ့လိုက်ကြပါက ကမ႓ာကျော်သွားမည်လား မသိ။
မြန်မြန် လုပ်ကွာ . . ချမ်းတယ်
ချမ်းတယ် ဆိုသော မုသာဝါဒစကားကို မိချော ဘာကြောင့် ပြောမိသည်ကိုပင် မိချောကိုယ်တိုင် မသိပေ။ ဆောင်းဥတုကို မိချောသတိမရ။ သိမ့်ကနဲ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်သွားခြင်းကိုသာ ခံစားရသည်က အမှန်ပင်ဖြစ်၏။
ပေါင် နည်းနည်းကား . . အင်း
အစ်ကို့ အသံက အမောတကောနိုင်လှသည်။ လွတ်ကျသွားမှာစိုးသော ဝက်သားတုံးကြီးကို အငမ်းမရ မနားတမ်း ကိုက်ဖဲ့စားသောက်နေသူ၏ အသက်ရှုသံနှင့် တူလှသည်။ မိချော အစ်ကို့ခါးကို ဖက်ထားသည်။ အရပ်ချင်းကမညီ။ အစ်ကိုက ဒေါင်မြင့်နေသဖြင့် အစ်ကိုလီးကြီးက ငိုက်လျှိုးပြီး စိုက်ဝင်နေရသော စောက်ခေါင်းနှင့် ချော်နေပြန်သည်။ မိချော ခြေဖျားလေး ထောက်ခါ ထောက်ခါ အဝနှင့်တေ့ . . တေ့ပေးသော်လည်း မဝင် ကြာတော့ ညောင်းလာသည်။
အိပ် . . ပေးမယ်ကွယ်
အစ်ကို့ခါးကို မလွတ်တမ်းဖက်ရင်းက မိချော ထမီပုံပေါ် ကျောချပြီး လှဲအိပ်လိုက်သည်။ နို့နှစ်လုံးနှင့် အစ်ကို့လီးက ထိခတ် ပွတ်သပ်မိ၍ ရင်မှာ ပူထူပြီး ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ရသည်။ လီးကြီး၏ လုံးပတ်နှင့် အရှည်အနေအထားကိုလည်း ထိတ်လန့်စွာ အနီးကပ် မြင်လိုက်ရ၏။ ကျစ်ကျစ်မာမာ အသားစိုင် ပူပူနွေးနွေး အစ်ကို့လီးကို ကိုင်လျက် ခပ်နာနာလေး ဖိပွတ်ပေးလိုက်လေ၏။
ြွပတ် . . ြွပတ် . . ဖွတ် . . ပလွတ် . . ြွပတ်
လီးထိပ်မှ သံစုံထွက်လာသည်။ မိချော သိမ့်ကနဲ ကြည်နူးဆွတ်ပျံ့သော ဝေဒနာတစ်မျိုးကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်မှ ထွက်လာသော အသံသည် တမျိုးပင် ခံစားရသော အသံတစ်မျိုးလေလားမသိပါ။
အ . . နာတယ် . . မိချောရဲ့ . . အရမ်း မဖြဲနဲ့ အစ်ကိုက နာနာကျင်ကျင် ပြောမှ မိချော ရပ်လိုက်သည်။ ထို့အတူ အစ်ကို့ဖင်ကြီးအောက်ဆီသို့ ရွေလျှားသွားသည်။ နွေးထွေးသော ဂွေးဥကြီးများက မိချော ခန်ဓာကိုယ်ကို ပွတ်တိုက်သွားလေသည်။ မိချော လက်နှစ်ဖက်ကို အားပြုပြီး တစ်ဆစ်ချိုး ချိုးထား၏။ အစ်ကိုက သူ့လီးကို အသေအချာကိုင်ပြီး အပေါက်ကို စမ်းတဝါးဝါး တေ့နေပြန်၏။ မိချော သိပ်စိတ်မရှည်ချင်တော့ပေ။
ကျွတ် . . ဒီမှာ . . ဒီမှာ . . ကဲ တွေ့ပြီလား
စောက်ပတ်ဝနှင့် လီးထိပ်က ပုလင်းဝနှင့် အစို့လို ဖိကပ်မိသွားသည်။ သည်မှာ မိချော မျက်တောင်လေး မှေးစင်းသွားသည်အထိ အီစိမ့် ချိုမြိန်သော အထိအတွေ့။
ဘွတ် . . .ဘွတ်
အား . . . ဝင်သွားပြီ . . အီး . . ရှီး ကျွတ် ကျွတ်
လီးထိပ်က ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် ကျွံဝင်သွားသည်။ မိချော၏ ဖင်ကြီး နောက်သို့ တွန့်ကနဲ ရွှေ့သွားသည်။ အစ်ကို့ခြေထောက်နှစ်ဖက်က မိချောတင်ပါးနှစ်လုံးကို ဖနောင့်နှင့် ဖိကပ် ဆွဲထားလိုက်ရာ ဖင်ကြီးမှာ ရွှေ့မရတော့ပေ။
ဘွတ် . . .ဘွတ် . . ဘွတ် ြွပတ်
အို . . အ . . အိုး . . အ . . အ . . ဟာ့ . . အား . . ကျွတ်
ဘွတ်ကနဲ လီးထိပ်ဝင်သွားသည်နှင့် အရည်စိုစပြုနေသော မိချော၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ ဘွပ် ကနဲ အန်ထွက်လာပြီး ြွပတ် ကနဲ ဟူသော အသံနှင်အတူ နွေးအိသော အရည်ချွဲချွဲများ လျှံထွက်ခြင်းကို သိရှိခံစားလိုက်ရလေသည်။
အသစ်ချပ်ချွတ် ပါကင်မဖွင့်ရသေးသော မိချော၏ စောက်ပတ်ကလေးမှာ တင်းကနဲ ကြပ်စည်းခံရသလိုပင် ဖြစ်သွားရ၏။ အတွင်းပိုင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ အလိုးခံရခြင်း အရသာ၏ ကောင်းမွန်ခြင်း ကြည်နူးခြင်းကို လီးထိပ်ကြီးမှ လက်ခံရရှိလိုက်လေသည်။
ဘွတ် . . .ဘွတ် . . စွတ် . . ြွပတ်
ထွန်းဇော် နှစ်ချက်ဆင့်၍ ခပ်ဖိဖိလေး ဆောင့်ပေးလိုက်၏။ လီးထိပ်မှ နင့်ကနဲနေအောင် တစ်စုံတစ်ခုနှင့် ဆောင့်မိ၏။
အ . . အစ်ကို . .
မိချော အသက်ရှုရပ်သွားသည်။ မျက်လုံးထဲ ပြာကနဲ ဝင်းကနဲ ဖြစ်သွား၏။ ကြားဖူးနားဝဖြင့် စဉ်းစားမိသည်။
အပျိုမှေး . . ပေါက်သွားတာ
ဟုတ်လား . . မဟုတ်လား မသိ၊ နှစ်ဦးသား အတည်ပြုသလို ဆက်လိုးကြသည်။ ထွန်းဇော် ယောကျ်ားလေးစိတ်ထဲ၌ ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မဖိုက်ရသေးသော စောက်ဖုတ်လေးကို လှပသော ဘီယာဘူးအသစ်ကလေး ဖောက်လိုက်ရသလို ကျေနပ်သွား၏။
မိချောကလည်း ဒါကိုတော့ လေ့လာဘူးသည်။ အပေါက်သစ်ကိုမှ ချစ်တတ်ကြသော
ယောက်ျားလေးတွေ၏ ညာဉ်ကို သိထား၏။ ထို့ကြောင့်လည်း ဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ အပျိုမှေးပေါက်သွားပြီဟု သံယောင် ထည့်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအသံကြားမှ ထွန်းဇော် အားထည့်ပြီး ကြုံးတော့သည်။
ဘွတ် . . .ဘွတ် . . ဖွတ် . . ဖတ်
အင့် . . အင့် . . အင့် . . အ . . အား . . ဟ . . လားလား
မိရွှေချောတစ်ယောက် ကိုယ့်အတတ်နှင့် ကိုယ်စူးပြီ၊ နင့်နေအောင် ခံရသည့် ပေါင်နှစ်ဖက်က ကားပြီး အပေါ်သို့ ဖြဲထောင်ထားရာ ဆီးခုံက မောက်တင်းလျက် ခပ်မို့မို့လေး ကော့တင်ပေးသလိုဖြစ်၏။ ကုတင်မဟုတ်၊ ကြမ်းမဟုတ်။ ကတ္တရာလမ်း မာမာမှာ ထင်တိုင်းဆောင့်နိုင်၏။( မြေကြီး၌ ဖိုက်ရသော အရသာနှင့် တောင်ဆုပ်ခန့် ထူသော ဖဲမွေ့ယာပေါ်၌ ဖိုက်ရသော အရသာမှာ အပျော့ အမာ ခံအား ဆောင့်အား ကွာလွန်းလှသည်။ အောက်ခံက မာနေလျှင် တင်ပါးအသားဆိုင်တို့၏ ရုန်းကန်ပြန်ကြွပေးမှု အရသာကို ပိုပြီး ထိထိမိမိ ခံစားသိရှိနိုင်၏ ... စကားချပ် ။ )
ယခု မိချော နင့်နေအောင် အလိုးခံရသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျင်တက်သွားအောင်ထိသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းက အားပါ၏။ ကြီးမားလှသော ဖင်သားကြီးများသာ မရှိပါက အရိုးတွေ အမှုန့် ဖြစ်ကုန်မလားဟု မဆိုနိုင်ချေ။
အစ်ကို က အဆုံးထိ ဆောင့်တာပဲ . . တခါထဲ . . အင့်
နာ လို့လားဟင်
နာတာပေါ့ အသက်အောင့်ထားရတာ . . အသက်ရှုဖို့တောင် အချိန်မရတော့ဘူး . . အားကြီး ကြမ်းတာပဲ
ငိုသံလိုလို ဒေါသသံလိုလို ပြောလိုက်သော မိချောစကားကြောင့် ထွန်းဇော် အကြမ်းဆုံးသော ဆောင့်အားမှ ကပ်ညောင့်လိုးနည်းသို့ ပြောင်းလိုက်လေသည်။
ဘွတ် . . .ဘွတ် . . စွတ် . . ဘွတ် . . စွတ်
အင့် . . အင့် . . အဲ့ . . အဲဒါက တော်သေးတယ် တခါတည်းများ အသက်ရှုလို့ကို မရဘူး
ြွပတ် . . ဘွတ် . . .ဘွတ် . .
ဟ . . အ . . အိုး . . အိုး . .အဆုံးချည်းဝင်တာပဲကွယ်
လီးမွှေးကြမ်းကြမ်းကြီးများက မိချောရဲ့ စောက်မွှေးအုံလေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ဖိကြိတ်ပြီး ညောင့်နေသည်။
ဗြိ ကနဲ ဗြိ ကနဲ အမွှေးချင်း ဖိကြိတ်သံက တစ်ခါတစ်လေ ခပ်ကျယ်ကျယ်လေး ထွက်ထွက်လာတတ်လေ၏။
အ . . အစ်ကို အရမ်းအဆောင့်သန်တယ် . . ကျွတ် . . ကျွတ် . .
ဆောင့်တာ မိချော မကြိုက်ဘူးလားဟင်
ဆီးခုံနာတယ် ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး၊ အရသာမှ မရှိတာ စွတ်ညောင့်နေတာပဲ မုန်းတယ်
ပါးစပ်ကလေး ရဲရဲဖြင့် နှစ်ကိုယ်ကြား တိုးတိုးလေး ပြောနေသော မိချောအသံက လေသံလေးမျှသာဖြစ်၏။
အစ်ကိုလီးကြီးကို အားရရဲ့လားဟင်
ဟာ အစ်ကိုကလည်း . . . သွား မသိဘူး
ခံလို့ ကောင်းရဲ့လားလို့မေးတာပါ
ဟိ ဟိ တော်ကွာ မမေးနဲ့ ရှက်တယ်
အ . . အင့် . . ဟင့် . . အင့် . . အင့် . . အား ကျွတ် ကျွတ်
စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေစဉ် နို့အစို့ခံရသော အရသာမှာ မိန်းခလေးတစ်ဦးအတွက် အမြင့်ဆုံး ခံစားမှုပင် ဖြစ်သတည်း။
ရှီး . . အား . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . အီး . . အား . . အစ်ကို . . ဖယ် . . ဖယ်တော့ . .
ဟာ ဘာလို့ဖယ်ရမှာလဲ . . ြွပတ် . . ြွပတ်
အာ . . ဒီမှာ ထွက် . . ထွက်ကုန်တော့မယ် ဖယ်ပါဆို
ထွက် . . ထွက် . . ြွပတ် . . ြွပတ်
ဟင့်အင်း . . အား ဒုက်ခပါပဲ . . ရှီး . . ြွပတ် . . ြွပတ် . . ဘွတ်
အား . . အား . . အား . . မိချောအသံ အနည်းငယ် ကျယ်သွားသည်။ ဘတ်စ်ကားဆီမှ လူသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရသည်။
သိပ်မအော်နဲ့လေ လူတွေကြားကုန်လိမ့်မယ်
အို ကြား ကြား မတတ်နိုင်ဘူး . . အား အား
ကောင်မလေး စွတ်အော်နေပြန်သည်။ ဖြင်း ကနဲ ရှိန်းတက်သွားရသော ခံစားမှုနှင့်အတူ လီးထိပ်မှ အားရပြည့်ဝသော ခံစားမှု သုတ်ရည်များ ဇိကနဲ ဇိကနဲ မိချောလေး၏ စောက်ခေါင်းအဆုံး၌ စိမ်ထားရင်း ပန်းထည့်ပစ်လိုက်တော့သည်။ မိချော၏ စောက်ပတ်လေးထဲ နွေးကနဲ နွေးကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး နှစ်ယောက်သား အသားချင်း ဖိကပ်ပူထားရင်း ရွစိ ရွစိဖြင့် အရှိန်မသေသေးသလို ကပ်ဆောင့်ရင်း ညောင့်ရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားလိုက်ကြရလေသည်။
လူသူကင်းမဲ့သော ဟိုင်းဝေးလမ်းမကြီးပေါ်မှ အပျိုစင်မလေး၏ သွေးကွက်လေးကိုတော့ဖြင့် မည်သူမျှ ရေးကြီးခွင်ကျယ် သတိထားမိကြလိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ၊
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
မိချောကို . . . ကို မေ့လိုက်ပါ နော်
ပိုက်ဆံအိတ်လေးလာယူရင်း ကားပေါ်က အဆင်း၌ မိချော ကပ်ပြောသည်။ ထွန်းဇော် လှိုက်ကျင်သော ခံစားမှုကို ခံစားရသည်။
မိချောတို့ ရွာကို ပြောပြခဲ့ဦးလေ . .
အို . . အပိုတွေ
မိချော မျက်နှာထား တင်းတင်းလေးဖြင့် တစ်ချက်ဟောက်ပြီး ဆင်းသွားသည်။ ကားလမ်းဘေးရှိ ဖုံထနေသော လှည်းလမ်းမအထိ နောက်မှကြည့်ပြီး တန်းပြေးသွားသည်။
မောင်း . . ဆရာရေ့ မောင်း
မမောင်းသေးဘူးလားကွာ
အမ် . . ရောဂါကျွမ်းနေပြီ
ဇော်ကြီး မောင်းကွာ
. . . . .
ကျွန်တော် မောင်းလို့မရတော့ဘူး ကိုစံလှ
ငိုသံပါကြီးနှင့် ပြောလိုက်သော ထွန်းဇော်ကို စံလှ သက်ပြင်းချရင်း ကြည့်သည်။
ခက်ပြီ ကဲဖယ် ငါပဲ မောင်းမယ်
စပယ်ယာစံလှ ဒရိုင်ဘာ ထိုင်ခုံ၌ ဝင်ထိုင်ပြီး မောင်း၏။ ရေးရေးပျပျ မိချော၏ သဏ္ဍန်လေးကို ထွန်းဇော် လွမ်းဆွတ်ကြေကွဲစွာ နောက်ဆုံးငေးနေမိခဲ့သည်။ ကားသည် အိုးသည်ကုန်းကို ကျော်လပြီး ဖြစ်သည်။ ခရီးသည် တစ်ယောက်မျှ မကျန်တော့။
ငါ ငယ်ငယ်က အခု သွင်ရုံမှာ ရုပ်ရှင်စပြီး ကြည့်ဘူးတယ်၊ နောက် နှစ်နှစ်လောက်အထိ သွင်ရုံမှာပဲ ကြည့်တယ်၊ သွင်ရုံကိုပဲ ကြိုက်တယ်၊ နောက် လည်လာတော့ ပပဝင်းရုံ ကြည့်တယ်၊ သွင်ရုံကို မသွားတော့ဘူး၊ နောက် သမ္မတ မှာပဲ ကြည့်တယ်၊ ဘယ်ရုံမှ မသွားဘူး။ အခု ရန်ကုန်တစ်မြို့လုံးကို ငါကြည့်တယ်၊ ရုံ မရွေးတော့ဘူး၊ ဘယ်ရုံဖြစ်ဖြစ် ကြည့်တယ်၊ မိန်းမလဲ ဒီလိုပါပဲ ဇော်ကြီး၊
သာတာမတွေ့သေးတော့ . . ဟင်း ဟင်း
ကားကို မောင်းရင်းက စံလှ လူလည်ကျနေ၏။ ထွန်းဇော် အံကို ကြိတ်ထားသည်။ မချစ်ဘူးသော အသည်း၌ . . အပြစ်အနာအဆာကင်းသော အသည်းသန့်သန့်လေးပေါ်၌ အမာရွတ် ထင်စေသော အချစ်ငရဲမီးကို သွန်းလောင်းချပေးသွားသော အဆိပ်ပန်းမလေး မရွှေချော . .
ပြန်လည်ဆုံစည်းခဲ့သည်ရှိသော် . . . . . ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx ဟေ့ကောင် ထွန်းဇော် ငါ ဒီမှာကွ
လခွေးမှပဲ မင်း ကလပ်စ်ကလည်း မပြီးသေးဘဲနဲ့
မျက်မှန်ထူထူနှင့် အင်းတီ ခေါ် တရုပ်က ထွန်းဇော်ဘေး ဝင်ထိုင်သည်။ အင်းတီနှင့် အတူ အတန်းတူ ကျောင်းသားတစ်ဦးဖြစ်သော စာဂျပိုးလေး ခင်မောင်ထွန်းလည်း ပါလာသည်။
မင်းတို့က ဘာလို့ ငါ့ကို ရှာနေရတာတုန်း ဆိုစမ်းပါဦး
ကား . . ကား ကိစ္စ ပြောချင်လို့ ..
ငှားမလို့လား
ငှားမလို့ပေါ့ကွ .. ဝယ်နိုင်မှတော့ မင်းဆီ လာမလား
အင်း ပြောလေ ဘယ်သွားမှာလဲ
ဘယ်မှ မသွားဘူး အိမ်ပြန်မှာ
ကြိုပို့ လုပ်ရမှာလား
ဒါပေါ့ .. တို့လေးယောက်တည်း
လေးယောက်က မင်းရယ် . . ခင်မောင်ထွေးရယ် . .
ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ စတယ်လာကောကွ
စတယ်လာက ဂွမ်းလေးလို ဖြူနုသည်။ ကျောက်သားလေးနယ် မွတ်ညက်သည်။ သလင်းကျောက်လေးနှယ်
ကြည်လဲ့နေသည်။ အဝေးမှ ကြည့်ရုံမျှဖြင့် ထင်းကနဲ ပေါ်လွင်နေသည်။ သို့သော် ၂၀ ရာစုကို ကျော်လွန်ပြီး ၂၅ ရာစု ဆီသို့ ခြေလှမ်းကျွံထွက်နေအောင် ရှေ့မှပြေးနေသူလေးပင်တည်း။
ကိုင်း မနက်ဖြန်ကစပြီး ကြိုပို့နော်
အချစ် ကြိုပို့ကျောင်းကားလို့ ရေးထားရမှာပေါ့နော်
မင့်မအေ . . အချစ်ကြိုပို့လား
ခင်မောင်ထွေးက ရုတ်တရက် ရယ်လိုက်ပြီးမှ သူ့အစ်မပါကြောင်း သတိရသွားပြီး ထွန်းဇော်ကို မကျေမနပ် ကြည့်ကာ ထွက်သွားလေတော့သည်။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ကားပေါ်က ကိုဇော်ကြီး ရည်းစားလားဟင်
ဟာ ဟိတ် ကြားသွားပါဦးမယ် ဓါတ်ဆီ ပေးစမ်းပါ
ချောလိုက်တာနော် ကိုဇော်ကြီး မိတ်ဆက်ပေးပါလား
အရေးမပါတာ ရီနွယ်ရာ လုပ် . . လုပ်စမ်းပါ အာပလာတွေပါ၊ ငါ့ကားငှားစီးတာပဲကြည့်လေ ဟင်းဟင်း
ရီနွယ် ဂါလံခွက်ကြီးကိုင်ပြီး စတယ်လာကို ငေးနေမိ၏။
ခလုတ်တိုက်ပြီး ဂန့်နေဦးမယ် အောက်ကြည့်
စတယ်လာနှင့်စာလျှင် ရီနွယ့်၏ အလှကမှ အကြည့်ခံနေသေး၏။ စတယ်လာ့ အလှက သစ်လွင်တောက်ပသော အလှဟုတော့ ဆိုနိုင်ပေသည်။
ငြိမ်းငြိမ်းဆိုသော ခင်မောင်ထွေးအစ်မက အနည်းငယ် ရင့်ကျက်သယောင်ရှိသည်။ ပြာလွင်သော မျက်လုံးလေးများက ထာဝစဉ် ရှက်ရွံ့စွာ ငုတ်လျှိုးနေတတ်သည်။ ထွန်းဇော် သတိထားမိသည်။ အင်း နှင်းဆီနဲ့ ခရေလို အလှမျိုး . . . ။
အင်းတီနှင့် ခင်မောင်ထွေး ဂျီကျနေသဖြင့် ဓါတ်ဆီပင် ဝယ်မထည့်ခဲ့ရပဲ ရီနွယ်တို့ဆိုင် ရောက်မှ ဝယ်ထည့်ရသည်။ အမေဝိုင်းက စူးစမ်းသော မျက်လုံးများနှင့် ထွန်းဇော်ကို ကြည့်သည်။
သည်အကြည့်ကိုလည်း ထွန်းဇော် နားလည်နေသည်။ ထို့ကြောင့် အရှက်ပြေ ဟက်ကနဲ ရယ်ရင်း . . ။
ကျောင်းကား ဖြစ်နေပြန်ပြီ အမေဝိုင်းရေ အမေဝိုင်းက မဲ့ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။
ဟေ့ကောင် လုပ်ဟ မြန်မြန်
လာပါပြီကွ မင်းတို့ကလည်း ခုမှ ခုနှစ်နာရီခွဲသေးတာ
ခင်မောင်ထွေး ပေါ်တာကတ် ဦးခေါင်းမှ လှမ်း၍အော်၏။ ထွန်းဇော် ရီနွယ့်လက်ထဲမှ ဂါလံခွက်ကို ယူပြီး ဆီထည့်သည်။
အင်ဂျင်ဝိုင် မရောတော့ဘူးလား ကိုဇော်
ရှိသေးတယ်ဟ တစ်ပုလင်း ဒီမှာ
ဒရိုင်ဘာနောက်ခုံမှ အင်ဂျင်ဝိုင်ပုလင်းကို ဓါတ်ဆီတိုင်ကီထဲ ရောပေးလိုက်သည်။
ဓါတ်ဆီနဲ့ ရောထည့်ရလားဟင် အံ့သြဟန်ဖြင့် စတယ်လာက မေးသည်။
ဟမ်းဘီး၊ ဒိုင်ဟာ့စုနဲ့ ပေါ်တာကတ်က အင်ဂျင်ဝိုင်နဲ့ ဓါတ်ဆီ ရောကျွေးရတာချည်းပဲလေ
အော် ခုမှ သိတာ
စတယ်လာနှင့် စကားပြောဖြစ်သွားသည်။ ရီနွယ်က ဘာမှန်းမသိ ထွန်းဇော်လက်ထဲမှ ဂါလံခွက်ကို ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ယူပြီး ဆောင့် . . ဆောင့်နှင့် ထွက်သွားလေ၏။
အဟီး ကိုဇော်ကြီး သူက ဒီဆိုင်ကလား
ခင်မောင်ထွေးက စပ်ဖြဲဖြဲ မျက်နှာပေးဖြင့် မေးလိုက်သည်။
အင်း ဓါတ်ဆီရောင်းတဲ့ အမေဝိုင်းသမီးလေ
မှည့်တယ်နော် ဟဲဟဲဟဲ
အင်းတီက ကားနောက်ခန်းမှ လှမ်းအော်သည်။
ဟိတ်ကောင် နှာဘူး စွတ်ပြောမနေနဲ့ ကိုဇော်ကြီး ပစ္စည်းဖြစ်နေရင် မျက်နှာပူစရာကြီး ဟာကွာ . .
ညနေကို မာလာဘက် ခဏသွားကြမယ်နော်
ရတယ်လေ ကလပ်စ်ပြီးမှ မဟုတ်လား
အင်းပေါ့ .. ငြိမ်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ ချိန်းထားလို့
အင်းတီကို သာမန်လေသံနှင့် ပြောနေသော်လည်း စတယ်လာက တစ်စုံတစ်ရာ နောက်ပြောင်ရန် ပါးစပ်ပြင်နေသည်။
ဗျို့ ကားဆရာ ညနေ ချိန်းထားတာရှိတယ်နော် မမေ့နဲ့
ဘာလဲ ဘာပြောတာလဲ
ကားစက်သံနှင့် မရှင်းသော ဇော်ကြီးက လှည့်မေး၏။ စတယ်လာ ခွက်ထိုးခွက်လန်လေး ရယ်နေသည်။
အင်း . . ဒါ . . ဒါ ရယ်စရာလား ဟဲ့
အင်းတီက မျက်နှာထိ မျက်နှာထားအပြောကြောင့် စတယ်လာ့မျက်နှာ ဘရိတ်ဆောင့်နင်းခြင်း ခံလိုက်ရသော တိုယိုတာကားနှယ် ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး အရယ်ရပ်သွား၏။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဒီည စတိတ်ရှိုးလက်မှတ် ရလာတယ်ဟေ့
ဟယ် ပြစမ်း
အို ဘယ်မလဲ .. သုံးစောင်တည်း
စတယ်လာက စိတ်ပျက်သလို ညည်း၏။
စတယ်လာတို့ သွားကြပါ ငြိမ်းက အိပ်ရေးပျက်သိပ်မခံနိုင်ဘူး
ငြိမ်းငြိမ်းက လက်မှတ်သုံးစောင်ကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောသည်။ ဟယ် . . အယ် . . မဟုတ်တာ ဒါဆို အဟီး . . ငါတို့ပဲ သွားရမှာပေါ့ စတယ်လာ့စကားကြောင့် ခင်မောင်ထွေး ခမျာမှာ ပျာပျာသလဲ ဖြစ်သွားရ၏။
ထိုစဉ် ပါဝါမျက်မှန်လေးဖြင့် သွယ်လျဖြူနွဲ့သော ကျောင်းသူတစ်ဦး ကင်တင်းထဲသို့ ဝင်လာရင်း
ငြိမ်းငြိမ်းကို ပြုံးပြ၏။
ဟော ဖြူရောက်လာပြီ လာ ထိုင်
ဖြူဆိုသော ပါဝါမျက်မှန်နှင့် မိန်းကလေးက တွေ့နေကျ အင်းတီနှင့် ခင်မောင်ထွေးကို ပြုံးပြရင်း
အကြည့်က ထွန်းဇောဆီ ရောက်သွားသည်။ ထွန်းဇော်က သောက်လက်စ ထောပတ်တစ်ဇွန်းကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းရင်း ခပ်ရေးရေး ပြုံးပြဖြစ်သည်။ သူက ကိုထွန်းဇော်တဲ့ .. တို့အဖွဲ့ထဲကပဲ ဟုတ်လား ဒါဆို အီကို အဖွဲ့ကြီးစုမိတာပေါ့
စတယ်လာတစ်ယောက် ငြိမ်းငြိမ်းနှင့် ဖြူတို့ကြား၌ ထွန်းဇော် မျက်နှာငယ်စွာ ကျန်ရစ်သည်ကို လှည့်၍မျှပင် မကြည့်တော့ချေ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဟင် စတယ်လာ မကြည့်ဘူးလား
ဖြူကပါ ငြိမ်းငြိမ်းတို့နှင့်အတူလိုက်မည်ဖြစ်လာသဖြင့် အစီအစဉ်က ပြောင်းသွားပြီး
စတယ်လာ၊ငြိမ်းငြိမ်းနှင့် ဖြူတို့ သုံးယောက်သား စတိတ်ရှိုးကြည့်ဖြစ်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ .. ထွန်းဇော်က ကားပေါ်မှာပဲ ထိုင်စောင့်ပြီးတယောက်ထဲ ပျင်းပျင်းနှင့်ကျန်ခဲ့စဉ် စတယ်လာက ပြန်ရောက်လာသည်။
ငြိမ်း ပျောက်သွားလို့ ကိုဇော့်ကားဆီ လာကြည့်တာ
အပေါ့အပါး သွားတာနေမှာပါ ကားဆီ ပြန်မလာပါဘူး
စတယ်လာက ဘလောက်စ်အင်္ကျီ လည်ဟိုက်လေးထဲမှ ဝင်းဝါနေသော ရင်ညွန့်လေး ပြူထွက်လာသည်အထိ ကုန်းလိုက်ရင်း ဟန်လုပ်ပြီး ရယ်သည်။
ဟင်း . . ဟင်း ယုံပါတယ်နော် ဒီက ငြိမ်းကို လာရှာတာပါ ၊ စတယ်လာ ကိုဇော့်ကို စစ်ဆေးနေတာ မဟုတ်ရပါဘူးနော် ..
ကားရှေ့ခန်းလေးသည် ကြပ်တီးကြပ်တောင်း နိုင်လှသည်။ မှောင်ရိပ်ကျသော ကားခေါင်းအတွင်းသို့ စတယ်လာ ရဲတင်းစွာ စွေ့ကနဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကားလေး ငြိမ့်ကနဲ တုန်သွား၏။
ကို . . ဇော် လေသံအုပ်အုပ်ဖြင့် ခေါ်သည်။
ဘာလဲ . . . စတယ်လာ
ကျောင်းမှာ စတယ်လာကို လိုက်နေတဲ့ ဘဲလေ အခုလိုက်လာတယ်၊ စတယ်လာက အုံနာရှိတယ်လို့
ပြောထားတာ မယုံဘူး ဟိုမှာ လာကြည့်နေပြီ ဒီဘက်တိုးနော် ခဏ ထွန်းဇော် ရင်ခုန်ချိန်မရလိုက် . . . . .
အိပ်ပျော်နေစဉ် မိုးကြိုးပစ် ခံလိုက်ရသည့်အလား ကယောင်ကတမ်းဖြင့် အတင်းဖိကပ်လာသော စတယ်လာ နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးကို ယောင်ယမ်းပြီး စုပ်လိုက်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းနီနံ့ သင်းသင်းချိုမြသွားသည်။
ကားဘေး မနီးမဝေးမှ အကဲခတ်ဟန် ဆံရှည်ကိုယ်တော်လေး နှစ်ယောက်ကို ထွန်းဇော် တွေ့နေရသည်။
အင်း . . အွန်း . . ြွပတ် . . ြွပတ် . . စွပ် . . အွန်း . . ြွပတ် စတယ်လာက ထွန်းဇော် နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ယူသည်။ ထွန်းဇော် ထောင်းကနဲ ဒိုင်းကနဲ လေ .. ဘာတွေဖြစ်ကုန်သည်မသိ တော့။ ..
ဟန်ဆောင်အနမ်းဟုဆိုသော စတယ်လာ့ အနမ်းက အသက်ပါလာသည်။ တဒင်္ဂ မဟုတ်တော့ချေ၊
အွန်း . . ဟင်း . . အွန်း . . အင်း . . ြွပတ် . . စွပ် . .
နွေးအိနူးညံ့သော ရင်သားနှစ်မွှာက ထွန်းဇော်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို တင်းတင်းကြီး ဖိကပ်မိသည်။ လှိမ့်လူးသည်။ ဤအထိအတွေ့ကြောင့် တာဝါကရိန်းမောင်းတံကြီးက တဖြေးဖြေး ထောင်ထလာသည်။ သူ့ကို ဟန်ဆောင်နေတာပါလို့ ရှင်းပြလို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ အိုး . . . စတယ်လာ .. မင်းလက် နွေးနွေးလေးက ယုယုယယ ကိုင်ဆွပေးနေတာကော ဟန်ဆောင်တာပဲလားကွယ် . . . . ။
ထွန်းဇော် ချောင်ပိတ်မိနေသော လက်ဝှေ့သမားလို ရုတ်တရက် ဘာပြန်လုပ်ရမှန်း မသိအောင် ဖြစ်နေရသည်။ လမ်းပေါ်မှ ကိုယ်တော်က သောက်လက်စ စီးကရက်ကို မြေကြီးပေါ်ချပြီး ဟပ်ဖ်ရှုးဖိနပ်ဖြင့် ဖိချေနင်းသတ်ပြီး ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။
သွား . . သွားကြပြီ စတယ်လာ
စတယ်လာ့ ကိုယ်သင်းနံ့မွှေးမွှေးလေးက နှာခေါင်းထက်မှာ ထင်ကျန်ရစ်နေဆဲပါလေ . . . ။ ဟင်း . . စတယ်လာက ရှည်လျားလှသော သက်ပြင်းလေးကို ခိုးရှိုက်ရင်း မောသွားတာပဲ ဟု တိုးတိုးလေး ပြော၏။ ခန်ဓာကိုယ်ချင်းက ပးကပ်ထားဆဲရှိသည်။ စတယ်လာ့ နားရွက်ကလေးတစ်ဖက်က ထွန်းဇော်ရင်ဘတ်၌ ကပ်ဖိထားရာ ကျယ်လောင်သော ထွန်းဇော်၏ နှလုံးခုန်သံပြင်းပြင်းကို
ကြားနေရသည်။
ဒိတ် . . ဒိတ် . . ဒိတ် . . ဒိတ်
ကိုဇော့် ရင်တွေ အရမ်းခုန်နေတယ်
ဟုတ်တယ် အားကြီး ယုံပါဘူးနော်
တကယ်ပါ ဒီလို မွှေးအီတဲ့ အနမ်းမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဘူးသေးဘူး၊ ပြီးတော့ ခုလို အကိုင်လည်း မခံဘူးသေးဘူး
အယ် . . ယုတ်မာတာ ကြည့်
စတယ်လာ လက်သီးဆုပ်ကလေးများဖြင့် ထွန်းဇော် ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ထုရင်း ရှက်ရွံ့စွာ ပြောသည်။ စတယ်လာ့ ရင်၌ ကြည်နူးနွေးထွေးနေ၏။ ထွန်းဇော်လက်က စတယ်လာ့ ပေါင်လုံးလုံးလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ရင်း ပေါင်ရင်းသို့ ရွေ့လျားလာနေသည်။ တရုပ်မလေး စတယ်လာက သည်လက် ဘယ်ကို ဦးတည်နေသည်ဆိုသည်ကို သိသည်။ မတားမြစ်ရက် . . ထွန်းဇော် လက်ခုံပေါ်မှ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို ခပ်သာသာလေး အုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း မှေးလိုက်သွားမိသည်။
ဟ . . အား . . အဲလို မလုပ်နဲ့ကွယ်
ကားလေး သိမ့်ကနဲ ငြိမ့်ကနဲ ခါရမ်းသွား၏။ ဒရိုင်ဘာခန်း နောက်ကြည့်မှန်တွင် ချိပ်ဆွဲထားသော စံပယ်ပန်း အတွဲလေးက ရမ်းခါသွားသည်။
ရှီး . . အ . . အ . . ယ . . ယ . . ယားတယ် . . ဆို
ထွန်းဇော် နူးညံ့သော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို အပီအပြင် ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ လက်ဖဝါး၌ ၎င်းင်းလက်ချောင်းများဆီမှ လည်းကောင်း အလွန်နူးညံ့သော ဝါဂွမ်းအထိအတွေ့ကဲ့သို့ မွတ်မွတ်စင်စင် အထိအတွေ့ကဲ့သို့ ထွန်းဇော် ခံစားရသည်။ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါ တုန်ရီနေသော ရင်အစုံက ဆူလှိုက်သော ခံစားမှုကို အပြင်းအထန် ခံစားလိုက်ရသည်။ ဟေ့အေးကွယ် . . သူများ မနေတတ်တော့ဘူး
မသိမသာလေး ရှိုက်လှိုက်သော အသံအက်အက်ကလေးက ထွန်းဇော်ကို နှိုးဆွပေးသလို ဖြစ်နေသည်။ စတယ်လာ၏ ဝင်းဝင်ပပ မျက်နှာလေးက ထွန်းဇော် ရင်ခွင်တွင်းသို့ အတင်းအကြပ် ပူးကပ်တိုးဝင်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်း ရှုလိုက်ခြင်းကို စတယ်လာသိသည်။ ပေါင်နှစ်ခြမ်းက ဟပြဲသွားပြီး တင်းမာနေသော ထွန်းဇော်ပစ္စည်းကို အသာအယာ ကိုင်ပေးမိသည်။ စကားတစ်ခွန်းတစ်လေမျှ မဆိုမိကြပဲ ဘာလုပ်ကြမည်ကို အထိအတွေ့ အပွတ်အသပ် အကားအပြဲလေးများက အပြန်အလှန် စကားတွေ ပြောနေကြပေသည်။ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ် ကားခေါင်းထဲမှာပင် ထွန်းဇော် ပုဆိုးကို ဆွဲတင်ရင်း ဖေါင်းကား အိစိုနေသော စောက်ဖုတ်လေး အဝ၌ တေ့လိုက်သည်။
ဟို့ . . အို
စတယ်လာ နှုတ်ခမ်းလေး စုချွန်ပြီး မျက်ဖြူလေး လန်သွားသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက် မဟတဟလေး ဖြဲထားသည့်တိုင်အောင် ကွမ်းသီးခေါင်း လီးထိပ်ကြီးက ပြူတစ်နေ၏။
ဘွတ် . . ဖွတ် . . စွပ်
အို . . အား . . အမလေး ခပ်အုပ်အုပ် ဆက်တိုက်ထွက်လာသော အသံညှင်းညှင်း . . .
မဖြစ်ဘူး ထင်တယ် . . . အ . . . အရမ်းကြပ်နေတယ်
ဘွတ် . . ဘွတ် . .ဖွတ်
ဟေ့ . . အေ့ . . အ . . အား စတယ်လာ အဆိပ်ရှိသော ေြွမကိုမှ ကစားမိခဲ့လေပြီကော ။ ..
အား . . မရဘူး . . အု . . အားဟား . . မရ . . မရဘူး
ဘွတ် . . ဘွတ် . . ဖွတ် . . စွတ် . . ြွပတ် . .
ဘွာ ခတ်၍ မရသော ကစားနည်းတစ်မျိုးကို စတယ်လာ စိတ်လိုလက်ရ ကစားမိခဲ့ချေပြီ။ စိတ်ကြမ်း သန်မာလှသော ထွန်းဇော်ထံမှ မြင်းသိုးကြီး နှာမှုတ်သံလို ပြင်းပြသော အသံကို ကြားနေရသည်။ ဆီးစပ်မှ နာကျင်သော ဝေဒနာနှင့် မာတင်းသန်မာလှသော လိင်တန်ကြီး အလိုးအညှောင့် ဝေဒနာတို့ ရောြွပန်းကာ စတယ်လာ ထွန်းဇော်ရင်ဘတ်ကို အတင်း တွန်းကန်ထား၏။ သားအိမ်ကို ထိုးဖောက်၍ အစာအိမ်အတွင်းသို့ပင် ရောက်သွားလေသလား ထင်ရလောက်အောင်ပင် လိင်တန်ကြီးက ကြီးမား ထွားကြိုင်းလွန်းနေပြန်သည်။ ဒူးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားသော ထွန်းဇော်၏ လက်ကြီးများက သန်မာ တင်းကြပ်လွန်းနေပြီး ဒူးဆစ်ကလေးများ ဖွေးဖွေးလွလှွှ သွေးဆုတ်နေရလေသည်။
ထွန်းဇော်အတွက် စန်းပွင့်နေသည်ဟုပင် ဆိုရလေမည်လား စုတ်ဝင်ကိန်းကပဲ ယခုလထဲ
များနေသည်လားမသိ . . လှပသော စော်လေးများနှင့် မမျှော်လင့်ပဲ ဖြုတ် . . ဖြုတ်နေရသဖြင့် ထွန်းဇော် အကိုင်အတွယ်တွေ ညင်သာကျွမ်းကျင်လွန်းနေသည်။ အပွတ်အသပ် အနူးအနပ်တွေကလည်း ပြောင်မြောက်လွန်းနေပေရာ ထွန်းဇော်နှင့် ထိလိုက်သော စော်မှန်သမျှ ပင့်ကူအိမ်၌ငြိမိရသော ယင်ကောင်နှယ် ခွာမရ ရုန်းမရတော့ချေ၊ စော်လေးများကလည်း ထွန်းဇော်၏ ကျန်းမာသန်စွမ်းသော ကိုယ်ခန်ဓာကိုယ်ကို ကြည့်ရင်း မသိစိတ်များက ဆာလောင်နိုးထနေတတ်ကြပေရာ ယခုကဲ့သို့ မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်လာကြသောအခါ . . . . .
အ . . အား . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . တအားကြပ်တယ် ကိုဇော်ရ . .
အရမ်းကြပ်လား စတယ်လာ ဟင် ပြစမ်း
အထဲမှာ ထောက် . . ထောက်နေသလိုကြီး . . . ရှီး . . အ
ခဏလေး စတယ်လာ . . . ခဏလေး
ထွန်းဇော် ကားဒက်(ရှ်)ဘုတ်ထဲမှ လက်သန်းအစွယ်ခန့် ဓါတ်ခဲလေးများနှင့် အသုံးပြုသော လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အသေးစားလေးကို ထုတ်ယူကာ စတယ်လာ၏ စောက်ပတ်နှင့် သူ၏ လီးကြီး တိုးလိုးတစ်လစ် ဖြစ်နေခြင်းကို အနီးကပ် ထိုးကြည့်လေတော့၏။ စတယ်လာက ဖင်ကို ဓါတ်မီးဖြင့် ထိုးကြည့်ခြင်းကို ခံရသည့်အတွက် ရှက်သွားကာ လက်ဖြင့် အုပ်လိုက်လေသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်မိသော်လည်း လက်ကြားထဲမှ တဆင့် စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်နေသော လီးကြီးကမူ သွေးကြောကြီးများ ထောင်ထနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။
လက်ဖယ်စမ်းပါ စတယ်လာရဲ့
အာ . . ဟင့် . . ဘာလုပ်မလို့လဲ . . လို့
ကြည့်မလို့လေကွာ
ဟေ့အေး မကြည့်နဲ့ကွာ . . ကျွတ် . . မီးပိတ်လိုက်စမ်းပါ
စတယ်လာ၏ ကျန်လက်တစ်ဖက်က ဓါတ်မီးလေးကို လိုက်လုနေပြန်သည်။ စတိတ်ရှိုးစင်မြင့်ဆီမှ ဆူညံနေသော ပရိသတ်အသံများက ထိုးဖေါက်လွင့်ပျံနေလေသည်။ ပိကျိ . . ပိကျိ ဟူသော ပူဖောင်းသည် အသံက ပွဲခင်းအပြင်သို့ လွင့်စင်ထွက်လာသည်။ ပဒုမ္မာကွင်းနောက်ဖက်
ဗံဒါပင်လေးများအောက် စီတန်းရပ်ထားသော ကားများထဲမှ ပေါ်တာကတ် အနီရောင်ကားလေး ရှေ့ခန်းမှ တစ်ခါတစ်ရံ မီးလင်းလက်သွားသည်ကို တွေ့နေရပါသည်။
လက်ဝါးလေးဖြင့် အုပ်ထားသော စတယ်လာ့ လက်ကြားထဲမှ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ တနင့်တပိုး လိုးဝင်နေသော လိင်တန်ကြီး ဒဏ်ကြောင့် တရုပ်မလေး၏စောက်ဖုတ်မှာ သွေးရောင်လွမှ်းကာ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံး ရဲရဲနီနေရှာ၏။ နီကျင်သော စောက်မွှေးလေးများက လိမ်ကွေးကာ ဘုတ်စုလေး အုံလိုက်ပေါက်နေရာ ထွန်းဇော်၏ လက်တစ်ဖက်က စောက်မွှေးလေးများကို ဖွဖွ ရွရွ ပွတ်သပ်ဆွဲယူလိုက်မိလေရာ စတယ်လာ၏ လက်ကလေးများမှာ တဆတ်ဆတ်လေး တုန်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်ထားရာမှ မသိမသာလေး ဘေးဖယ်သွားရပြန်လေ၏။
မီးမထိုးနဲ့ဆို . . အို့ . .
ဘယ်လိုမှန်းလဲ မသိဘူး ဒါက လမ်းဘေး ကားခေါင်းထဲမှာ . . စောက်ပတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဖြဲကြည့်နေရမည့်နေရာမဟုတ် . . စိတ်ဆိုးမိသည်။ ရှက်သည် ဒေါသလည်း ဖြစ်မိ၏။ သည်အထဲ တစ်တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ခံစားနေရသော လီးဒါဏ်က တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးကြောများထဲသို့ အဆိပ်ရည်များ ထိုးသွင်းနေသလား ထင်မှတ်မှားရလောက်အောင် တဖျင်းဖျင်း ခံစားရသည်။ နားရွက်တွေ ပူထူလာသည်။ နားထင်တွေ တင်းပြီး တဒိတ်ဒိတ် သွေးတိုးသံကိုပင် နားက ပြန်ကြားနေရသည်။
ဘွတ် . . ြွပတ် . . စွပ် . . ဒုတ်
ဟာ့ . . အ
စတယ်လာ၏ လက်ကလေးကို ရုတ်တရက် ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်။ သွေးရောင်လွမှ်းနေသော
တရုပ်မလေး၏ အစိလေးက တင်းထောင်ကာ . . . ထိတ်ကနဲ . . . ထိတ်ကနဲ လီးကြီး၏ တင်းကြပ်သော
ဒါဏ်ကို တင်းခံနေသည်။ လီးထိပ်မှ အရေပြားအချို့က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းပြင်၌ တွန့်ပြီး ကျန်ရစ်နေသည်။ ထိုအရေပြား တွန့်တွန့်ကြီးများကြားမှ ဖေါင်းကားနေသော သွေးကြောကြီးမျာက စောက်ပတ်ထဲသို့ မဝင် . . အပြင်၌ တစ်ဆို့နေခြင်းဖြစ်သည်။
ထွန်းဇော် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို အပေါ်တက်ခွထိုင်လိုက်ပြီး လက်ညိုးနှင့် လက်မ နှစ်ချောင်းခွ၍ ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ တခဏလေးအဖြဲ၌ အဆီနှင့် အသားဝင်းဝင်း နီရဲအာပြဲသွားသော စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကို အရင်းကပ်သည်အထိ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်ရာ ဇွတ် ကနဲ လီးရှေ့ပိုင်း ဝင်သွားပြီးနောက် ြွဗတ် ကနဲ လီးအရေခွံ အပြုံလိုက်ပါ ဝင်သွားလေရာ စွတ် ဟူသော အသံနှင့်အတူ စောက်ပတ်ထဲမှ အရေများ လျှံထွက်လာလေ၏။
အရင်းသို့ ရောက်သည်နှင့် လီးထိပ်က သားအိမ်၏ မာမာလုံးလုံး(ဘာမှန်းတော့မသိပါ)နှင့် တွေ့ကာ ဒုတ် ကနဲ ကျင်တက်သွားရလေသည်။ စတယ်လာ ဟာ. . . အ ဟာ လန့်အော်ရင်း ထွန်းဇော် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ယောင်ပြီးတွန်းလိုက်သည်။ သို့သော် . .
ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် ဘွတ် ကနဲ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျိ ကနဲ ကားလေးက သိမ့်ခါသွားလေရာ ဘွတ် . . ကျိ . . ဆိုသော အသံသည် မရပ်မနား ဒလစပ် ပေါ်လာနေလေတော့သည်။
ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ်
အင် . . အင် . . အင် . . သေ . . သေ . . သေရောပေါ့ . . .
စတယ်လာက စကားကို ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားရှာသည်။ ထွန်းဇော် လက်ထဲမှ လက်နှိပ်ဓါတ်မီးအသေးစားလေးကို စောက်ဖုတ်အဝသို့ အသေအချာထိုးပြီး ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည်။ လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အလင်းရောင်အောက်၌ စောက်ပတ်ကြီးထဲကို စောက်ရည် အရွှဲသားနှင့် လိုးဝင်နေသော ထွန်းဇော်၏ လီးကြီးမှာ
ပြောင်လက်စိုရွှြနေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ကျွတ်ထွက်လာသော လီးဒစ်ကြီးကြားထဲ၌ ဖြူဖွေးသော အမြုပ်များ စီနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ တရုပ်မလေး စောက်ဖုတ်ကြီးအောက်ဖက် ကြက်လျှာစွန်းဒေါင့်လေးထဲ၌မူ ပြစ်ချွဲသော အမြုပ်များ စုပုံစီးကျနေ၏။
ဘွတ် . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဖွတ် . . ကျိ . . ဖွတ် . . ဘွတ် . .
အီး . . အ . . အ . . ဟင်း ဟင်းဟင်း . . တော် . . တော်ပြီ . .
ဘွတ် . . သွပ် . . ဘွတ် ဖွတ် . . ဘွတ်
တော် . . တော် . . တော် . . ပြီ . . ဆိုမှ . . အ . . . အရမ်းပဲ . . အ . . .
စတယ်လာ့အသံက ငိုသံနှင့် ရော၍ ဒေါသနိမိတ် လက်ခဏာလေးပါလာစဉ် ထွန်းဇော်၏ လီးထိပ်မှ ပူနွေးပြစ်ချွဲသော သုတ်ရေများကို တရုပ်မလေး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ တဖြင်းဖြင်း
ပန်းထည့်ပစ်လိုက်လေတော့သည်။ စတယ်လာ့ကိုယ်လုံးလေးလည်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ အကြောဆွဲသလို တုန်ခါသွားပြီးမှ ပြင်းပြသော အသက်ရှုသံနှင့် အတူ . . . . . .
ငြိမ်သက်သွားရှာလေတော့သတည်း။
ပြီးပါပြီ။"},
{"title":"ချစ်ဖူးခဲ့ပါသော်လည်း","imagelink":"https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMQe1kiFY6BSYrFP-JkbtJh7_WJhrart5u0-798jiuFrQnA0x-3s5T8aBKq24C54yhXEvfr7cNLJ4ZyNowI2uvBe-kmTMjpcmqUqOT8mVJbItJRYhEDKgB4XVqfe912A15a3SdrOcfgwg/w128-h128-p-k-no-nu/fedec18f90f2602cc74eea104b4a35a0.jpg","content":"ငွေ လ မင်း.. ငွေ လ မင်း.. ငွေ လ မင်း..
လက်ခုပ်သံများ၊ အော်ဟစ် အားပေးသံများနှင့် လက်ခေါက်မှုတ်သံ တရွှီရွှီတို့က လရောင် ဆမ်းသော ညချမ်း၏ အေးမြမှု အောက်တွင် ပွက်လော ညံသွားသည်။ မိမိတို့ မေဂျာ၏ မောင်မယ် သစ်လွင် ကြိုဆိုပွဲဟု ပြောရမည့် သည်ပွဲလေး။ အမှန်တော့ မွန်း အပါအဝင် ယခု ရှိနေသူအားလုံးက တတိယနှစ် ကျောင်းသူကျောင်းသား များသာဖြစ်သည်။ သစ်လွင်ကြိုပွဲ ကျင်းပမည် ဆိုတော့ မေဂျာ ဌာနမှုးက တတိယနှစ် အတန်းကို တာဝန်ပေးသည်။ ဤသို့ဖြင့် လွန်ခဲ့သော ရက် အနည်းငယ်ကတည်းက မွန်းတို့အဖွဲ့ သည်ပွဲအတွက် အလုပ်များခဲ့သည်။ မနက်ခင်းက ပထမနှစ် မောင်ငယ် ညီမငယ်များနှင့် ကျောင်းခန်းမတွင် မိတ်ဆုံစားပွဲ ကျင်းပသည်။ တစ်မနက်လုံး စီနီယာ အကိုအမများအဖြစ် လူတတ်ကြီး လုပ်ကာဟန်ရေး ထုတ်ခဲ့ကြပြီး အရှိန်က မသေ။ သည်တော့ တစ်ယောက်တစ်ပေါက် စုပေါင်းကာ အကြံပြုကြရင်း ပွဲစီစဉ်သူ အဖွဲ့၏ နောက်ဆက်တွဲ အဖြစ် ယခုကဲ့သို့ ညခင်း ပါတီလေး လုပ်ဖြစ်ခြင်း ဖြစ်၏။
လူငယ်တို့၏ ပါတီပွဲ ထုံးစံအတိုင်း ပါဆယ်ဂိမ်း ကစားကြသည်။ သီချင်းသံ ဖွင့်ပြီး ပါဆယ်ထုပ်ကို လက်ဆင့်ကမ်းကြ၏။ တေးသံတိတ်သွားချိန် ပါဆယ်ထုပ်ကလေး လက်ဝယ် ရှိသူက မဲနှိုက်ရသည်။ မဲလိပ်အတွင်းမှ ညွှန်ကြားချက် အတိုင်း အများရှေ့တွင် သရုပ်ဆောင် ပြရမည်။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မဲကျရာ လုပ်ပြကြရင်း ငါးကြိမ်မြောက် ပါဆယ်ထုပ် ကလေးက မင်းထိုက် လက်ထဲ ရောက်သွား၏။ အလှည့်ကျ သရုပ်ဆောင်ရမည့် မင်းထိုက်၊ ပါဆယ်ထုပ်လေး ဘေးချပြီး မဲလိပ်ထည့်ထားသည့် စင်မြင့် ဘက်ဆီ လျှောက်သွား လိုက်သည်။ မင်းထိုက် နှိုက်လိုက်သည့် မဲလိပ်တွင် ယနေ့ညအဘို့ သင့်အာရုံကို ဖမ်းစား ထားသောသူအား လက်စွပ် ဝတ်ပေးပါ ဟု ရေးထား၏။ ဒိုင်လူကြီး လုပ်သူက ငွေလက်စွပ်လေးနှင့် ဝတ်ပေးရမည့် ပုံစံညွှန်ပြထားသော စာရွက် ကမ်းပေး၏။ စာရွက်ကို ကြည့်ပြီး မင်းထိုက် ရယ်မိသည်။ ဒိုင်လူကြီးထံမှ မိုက်ကရိုဖုန်းကို လှမ်းယူ၏။ ကစားပွဲအတွင်းမှ အဖွဲ့သားများကို မျက်လုံး ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။ ယနေ့ညအဘို့ သင့်အာရုံကို ဖမ်းစား ထားသောသူ တဲ့လား။
ကစားပွဲတွင် ၀ိုင်းထိုင်နေကြသည့်အထဲမှ မိန်းကလေးများ သူ့ကို ကြည့်နေကြသည်။ မိမိအာရုံကို ဖမ်းစားနိုင်မည့်သူ တစ်ယောက်မျှ မရှိ။ အခန်းထောင့်တွင် ကောင်မလေး သုံးယောက် ဝင်မကစားဘဲ ထိုင်နေ၏။ ထိုထဲမှ တစ်ယောက်သောသူက ငွေလမင်း။ ပထမနှစ်မှှသည် ယခု တတိယနှစ် အထိ သုံးနှစ်ဆက်တိုက် Roll one ရသူ စာကြမ်းပိုး ကောင်မလေး။ ပါ၀ါထူ ကိုင်းနက် မျက်မှန်လေးနှင့် သည်ကောင်မလေးကို သူ သတိထားမိတာ ဟိုးတုန်းကတည်းကပင်။ တွဲနေကျ သူငယ်ချင်းမ နှစ်ယောက်အပြင် ဘယ်သူနှင့်မှ သိပ်ရင်းရင်းနှီးနှီး မရှိ။ စကားလည်း နည်းသည်။ အတန်း မမှန်သော သူများ စာအုပ်ငှားလျှင်တော့ မည်သူ့မဆို ပြုံးပြုံးလေးနှင့် ကူညီတတ်၏။ စာရှင်းပြတာလည်း စိတ်ရှည်သည်။ ကိုယ်ပိုင်ကားမောင်းပြီး ကျောင်းတက်သော်လည်း ထမင်းချိုင့်နှင့်၊ ရေဗူးနှင့်၊ အိမ်မှ ယူလာသော စားစရာ မုန့်နှင့်။
သူတို့အဖွဲ့က သူမကို တက္ကသိုလ်ကျောင်းက ငွေလမင်းဟု အမည် ပေးထားသည်။ အခြား ကြောင့်တော့ မဟုတ်။ မူလတန်းကျောင်း တက်ခဲ့သည့် ပုံစံအတိုင်းနှင့် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူ လူဖြစ် ရှုံးနေရသော သူမကို သနားသောအားဖြင့် ပညတ်သွားရာ ဓာတ်သဘော ပါစေလိုခြင်းငှာ ဤသို့ သမုတ် ပေးထားကြခြင်းပင်တည်း။ ခုလည်း ကြည့်၊ အများသူငါ ပျော်ပျော်ပါးပါး ကစား နေကြသည့်အချိန်၊ သူမက ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ် လုပ်နေသည်။ သူမကို စ လည်း စ ချင်သည်။ အသည်းယား အမြင်ကတ်လည်း ဖြစ်မိသည်။ သည်တော့ မိမိ အာရုံကို ဖမ်းစားထားသူအဖြစ် သတ်မှတ်ပေးပြီး ပွဲထုတ်လိုက်မည်ဟု တွေးလိုက်၏။
ဘလောက်စ် အကျီ လက်စက လေးနှင့် စကပ်ရှည် ပျော့ပျော့လေးကို ဝတ်ထားသည့် သူမ ပုံစံက ရှင်းရှင်းလေးနှင့် ကြည့်လို့တော့ ကောင်းနေသည်။ ရုတ်တရက် အားဖြင့် ထင်ထင်ပေါ်ပေါ် လှနေခြင်းမျိုး မဟုတ်သော်လည်း တစိမ့်စိမ့်ကြည့်လျှင် ရင်အေးစေသည့် မိန်းကလေး ဆိုတာတော့ သူ ကောက်ချက် ချမိ၏။ အထူးသဖြင့် နက်မှောင် ထူထဲသော ဆံပင်ရှည်များ။ ပေါင်လည် သာသာ လောက်အထိအောင် ရှည်လျားပြီး နက်မှောင် ဖြောင့်စင်းနေသည့် ဆံပင်များက သူမကို အလှတွင် အယဉ် ဆင့်ပေးထားသည်။ လည်ချောင်း တစ်ချက်ရှင်းပြီး သူမ နံမည်ကို ခပ်ကျယ်ကျယ် အော်ခေါ်လိုက်၏။ ဘော်ဒါအများက လက်ခုပ်သြဘာနှင့် ၀ိုင်း ပို့ကြသည်။ သဘောကောင်းပြီး အနေအေးသော ငွေလမင်းကို သူနှင့် ကျိတ်တွဲ စ နေကြတာ ကြာပြီ။ ကောင်မလေး လန်းလန်းတွေ ၀ိုင်းဝိုင်းလည်နေသော သူ့အဘို့က ငွေလမင်းကို ရှိတယ်တောင် မထင်။ မာကျူရီ မီးရောင်များ လင်းထိန်နေသည့် ခေတ်ကြီးတွင် ၁၅ရက်မှ တစ်ခါ သာ နိုင်သော လမင်း၏ အလင်းက ပြောပလောက်အောင် မက်စရာကောင်းသည့် အရာမှ မဟုတ်ပေပဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သည်ညအဘို့တော့ သူမကို အိပ်မက်လှလှမက်အောင် ပြုစားပေးလိုက်မည်ဟု တွေးပြီး သူမ နံမည်ကို အော်ခေါ်လိုက်၏။
စင်မြင့်ကလေးဆီမှ မိမိ နံမည်ကို အော်လိုက်သံကြောင့် သူငယ်ချင်းများနှင့် အတူ ထိုင်နေသည့် မွန်း၊ ရုတ်တရက် ကြောင် သွားသည်။ တကယ်တမ်း မွန်း နံမည်က ငွေလမင်း ဖြစ်သော်လည်း ရင်းနှီးသူ အားလုံးက မွန်း လို့ပဲ ခေါ်ကြသည်။ နောက်တစ်ခု မွန်း ကိုယ်တိုင်က အပေါင်းအသင်း နည်းသူမို့ ခုလို တကူးတက ဖိတ်ခေါ်မှုက မွန်း ဘဝတွင် ပထမဆုံး။ အထူးသဖြင့် မေဂျာ ကင်း ဟု အများက အလိုလို သတ်မှတ်ထားသည့် သူ့နှုတ်မှ မွန်း နံမည်ကို ခေါ်လိုက်ခြင်းက သုံးနှစ်တာ ကာလပတ်လုံးအဘို့ ဒါ ပထမဆုံး။ မွန်း မင်သက်မိနေစဉ် လက်ခုပ်သံနှင့် အော်ဟစ် ဆူညံနေသည့် အသံများ ခေတ္တ တိတ်သွား၏။ အတူထိုင်နေသည့် ခင်ငြိမ်းချမ်း နှင့် သက်သက်မာက မွန်းကို လက် တို့သည်။
ဟဲ့ သွားလေ..
အင်..
အင် မနေနဲ့ မွန်း.. သွားလိုက်.. လူတွေ ကြည့်နေတယ်.. ထ မြန်မြန်..
ဟင်.. အင်း အင်း..
ကစားဝိုင်းထဲတွင် မပါသော်လည်း ခေါ်လိုက်သူက မိမိ အမည်မို့ မွန်း အသာပဲ ထ သွားလိုက်သည်။ မွန်းက ခပ်အေးအေး နေတတ်သော်လည်း အများနှင့် လိုက်လျောညီထွေ မရှိသည့် စရိုက်မျိုးတော့ မဟုတ်ပါ။ မင်းထိုက်က စင်ပေါ် တက်လာသည့် မွန်းကို ပြုံး ပြီး ကြည့်နေသည်။ မွန်းလည်း ပြန်ပြုံးပြလိုက်သည်။ အတန်းထဲတွင် စာအတော်ဆုံး ကျောင်းသူနှင့် မိန်းကလေးများ ပါးစပ်ဖျားတွင် ရေပန်းအစားဆုံး ကျောင်းသား။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး မရင်းနှီးသော်လည်း မသိကြတာမှ မဟုတ်ဘဲလေ။ မင်းထိုက်က လက်ထဲမှ စာရွက်လေး မွန်းကို ကမ်းပေးသည်။ ယူဖတ်ကြည့်ပြီး မွန်း မျက်လုံး ပြူးသွား၏။ မင်းထိုက်ကို ပြန်ကြည့်သည်။ မင်းထိုက်က တိုးတိုး ပြောသည်။
Can you help me, moon?.. ကူညီမယ် မဟုတ်လား..
ဖြစ်ပါ့မလား မသိဘူး.. မွန်း တစ်ခါမှ ဒါမျိုး မကစားဖူးဘူး..
ကိုယ် သိပါတယ်.. ဒါမယ့် မင်းလုပ်နိုင်မှာပါ.. ကူညီစေချင်တယ်..
စာရွက်လေးကို ပြန်ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ သွားကြားထိုးတံ တစ်ချောင်းစီကို ကို ပါးစပ်တွင်ကိုက်ပါ.. မိန်းကလေး ကိုက်ထားသော သွားကြားထိုးတံတွင် လက်စွပ်ကို ချိတ်ထားပါ.. သင်ကိုက်ထားသော သွားကြားထိုးတံဖြင့် ထိုလက်စွပ်ကို ချိတ်ယူပါ.. နှစ်ယောက်လုံး လက်ပိုက်ထားပါ.. ဟု၍ ရေးထားသည်။ မွန်း သက်ပြင်းဖွဖွလေး ချလိုက်၏။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စမ်းကြည့်လိုက်မည်။ ၀ိုင်းထိုင်နေကြသည်ကလည်း မိမိနှင့် သူစိမ်းများမှ မဟုတ်ဘဲ။ သုံးနှစ်လုံးလုံး အတူတက်ခဲ့ကြသည့် အတန်းဖော် သူငယ်ချင်းများမို့ မတော်တဆ မှားသွားလည်း မွန်းအတွက် သိပ် ပြဿနာမရှိပါ။ သွားကြားထိုးတံလေးကို ကိုက်ပြီး လက်စွပ်လေးကို ချိတ်လိုက်သည်။ တောက်ကနဲ ပြုတ်ကျသွားတော့၏။ အားလုံး ၀ိုင်းရယ်ကြသည်။ မွန်းလည်း ရယ်မိသည်။ သည်အထိ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက သာမာန်ထက် မပိုသေး။ မင်းထိုက်က ကျသွားသည့် လက်စွပ်ကို ကုန်းရှာသည်။ မတွေ့တော့ပါ။ သူငယ်ချင်းများက တစ်ယောက်တစ်ပေါက် ၀ိုင်းအော်ကြ၏။ မွန်း စိတ်ထဲတွင် မိမိအမှားကို အားနာစိတ် ပေါ်လာမိသည်။
ပန်းရောင် သန်းလာသည့် မွန်း မျက်နှာလေးက ညမီးရောင်အောက်တွင် ယုန်လေး တစ်ကောင်လို ချစ်စရာ ကောင်းနေသည်ဟု မင်းထိုက် ခံစားမိသွားသည်။ သူမကြောင့် ကျပျောက် သွားသည့် လက်စွပ်လေးအတွက် အားနာ နေပုံရသည်။ မွန်းတို့ ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲဟင်.. မေးပုံလေးက ချစ်စရာထက် သနားစရာလေး။ မွန်းမျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး မင်းထိုက် ရယ်ချင်သွားသည်။ လက်တွင် စွပ်ထားသည့် လက်စွပ်ကို ချွတ်လိုက်၏။ ဒါနဲ့ ဆက်လုပ်မယ်.. OK?..။ မွန်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ သွားကြားထိုးတံက အလယ် ဖောင်းဖောင်းနှင့် အဖျား ချွန်ချွန်ကလေးမို့ ချိတ်ရတာ မလွယ်။ ဒါကို သတိမထားမိသဖြင့် ပထမတစ်ကွင်း ကျပျောက် သွားခြင်းဖြစ်၏။ သည်တစ်ကြိမ်တော့ သေသေချာချာ ဂရုစိုက်ရမည်။ ကစားစရာ မဟုတ်သည့် သူများပစ္စည်း မဟုတ်ပါလား။
သွားကြားထိုးတံလေးကို ပါးစပ်ထဲ တစ်ဝက်လောက်ထိ ဝင်အောင် ကိုက်သည်။ လက်စွပ်လေး ချိတ်ပြီး သွားကြားထိုးတံလေးကို ကော့ကော့လေး ဖြစ်အောင် ထောင်လိုက်၏။ မိမိက ပေးရမည့်သူ ဆိုတော့ ပိုခက်သလိုပင်။ မိမိ ပါးစပ်ထဲရှိတုတ်ချောင်းလေးမှ လက်စွပ်ကို ယောကျင်္ားလေး တစ်ယောက် ပါးစပ်တွင် ကိုက်ထားသည့် တုတ်ချောင်းလေးဆီ လက်ဆင့် ကမ်းရခြင်းက ထင်သလောက် မလွယ်။ မင်းထိုက်နှင့် မွန်း နှုတ်ခမ်းချင်း ထိလုနီးပါး ဖြစ်သွားသည်။ နှစ်ဦးသား ရှုထုတ်လိုက်သည့် ပင့်သက်နွေးများ မျက်နှာ နှစ်ခုပေါ် ဖြတ်တိုက်ကုန်သည်။ တထိတ်ထိတ် တိုးနေသည့် နှလုံးသွေးများ စီးချင်း ထိုးကုန်ကြသည်။ မွန်းအတွက် ယောကျင်္ားတစ်ယောက်၏ နှုတ်ခမ်းမှ ရနံ့သည် မင်းထိုက်က ပထမဆုံး။ တုန်မှန်းခုန်မှန်း မသိသည့် ရင်အစုံနှင့် နောက်ဆုံးတော့ မွန်း ထံမှလက်စွပ်လေး မင်းထိုက်ဆီ အောင်အောင်မြင်မြင်ပဲ ရောက်သွားသည်။ နှဖူးတွင် စို့နေသော ချွေးလေးများကို လက်ခုံဖြင့် သုတ်လိုက်သည်။ သက်ပြင်းလေး အသာချရင်း တော်ပါသေးရဲ့.. နောက်တစ်ကွင်း ထပ်မပျောက်လို့.. ဟု ပြောပြီး မင်းထိုက်ကို ပြုံးပြလိုက်သည်။ မွန်းကို စိုက်ကြည့်နေသည့် သူ့မျက်ဝန်းများကြောင့် တဒင်္ဂ မင်သက်မိသွား၏။ အမည်မသိ စွမ်းအားတစ်မျိုး ပျော်ဝင်နေသည့် သူ့အကြည့်များမှ ခပ်မြန်မြန် ရုန်းထွက်ရန် ကြိုးစားသည့်အနေနှင့် စင်ပေါ်မှ လှည့်အထွက်။
နေဦးလေ မွန်း..
အင်..
ကိုယ့် ကို ပြီးဆုံးအောင် ကူညီဦးလေ..
ရှင်.. ဘယ် ဘယ်လို..
ကိုယ့် ပါဖောမန့်စ်က သည်လက်စွပ် မင်းကို ပြန်ဝတ်ပေးရမှာ.. အိုကေ..?..
ရှင်.. ဟို.. ဒါ ဒါက.. ဟိုလေ ကစားစရာ လက်စွပ်က ပျောက်သွားပြီဆိုတော့..
အင်းပါ.. ဟုတ်ပါတယ်.. ဒါပေမယ့် ကိုယ်တို့ ဒါနဲ့ပဲ ပထမတစ်ဆင့် ပြီးခဲ့ပြီမဟုတ်လား.. အဆုံးထိ ကူညီစေချင်တယ်..
မွန်း ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိ ဖြစ်သွားချိန် စင်အောက် ကစားဝိုင်းဆီမှ သံပြိုင် အော်ဟစ်သံနှင့် လက်ခုပ်သံများ တစ်ချက်ချင်း စည်းချက်ညီညီ ထွက်လာသည်။ လက်.. စွပ်.. ဝတ်.. လက်.. စွပ်.. ဝတ်.. မွန်းလည်း အားနာနာနှင့်ပဲ ကမ်းလင့်နေသည့် သူလက်ရှိရာ မိမိ ဘယ်လက်လေး ပေးလိုက်မိတော့သည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒါ ကစားပွဲ သက်သက်ပဲလေ။ သူ့ပစ္စည်း ဖြစ်နေတော့လည်း ခဏနေ ပြန်ပေးလိုက်ရုံပေါ့။ လက်စွပ်လေးက လက်ငါးချောင်းလုံး တစ်ချောင်းနှင့်မျှ မတော်။ အတော်လေး ချောင်နေသည်မို့ မင်းထိုက် ခပ်တိုးတိုးရယ်သည်။
လက်ကလေးတွေက တကယ့်ပိစိလေးတွေပဲ.. ဟု ပြုံးစစ မျက်နှာနှင့် ပြောသည်။ ပြီးတော့ သူငယ်ချင်းများဘက်လှည့်ပြီး အော်လိုက်၏။
ဘော်ဒါတို့.. ငါ့ရဲ့ ငွေလမင်းက လက်စွပ် ချောင်နေတယ်ကွ.. မင်းတို့ သဘောတူရင် ဒါလေးကို သူ့ဆွဲကြိုးမှာပဲ ချိတ်ပေးလိုက်မယ်ကွာ.. ဘိုလဲ..
၀ိုးးး ဟိုးးးဟိုးး.. တကယ် ရိုမန်တစ်ပါလား.. သဘူ တော တယ်ဟေ့..
သောသော ညံသွားသည့် အသံများကြားတွင် မွန်း နားထဲ ပဲ့တင် ထပ်ခဲ့သည်က ငါ့ရဲ့ ငွေလမင်း ဆိုသော စကားလေး။ ငါ့ရဲ့ ငွေလမင်း တဲ့လား။ လက်ခုပ်သံများကြားတွင် မွန်း ရှက်သွေး ဖြာနေမိသည်။ မင်းထိုက် လက်ချောင်းတို့က မွန်း လည်တိုင်ဆီ ရောက်လာ၏။ ဝတ်ထားသည့် ပလက်တီနမ် ဆွဲကြိုး မျှင်မျှင်လေးမှ ချိတ်ကို ကျွမ်းကျင်စွာ ဖြုတ်သည်။ မွန်း တစ်ယောက် ရင်တွေ ခုန်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာပဲ မွန်း လည်ပင်းမှ ဆွဲကြိုးလေးတွင် သူ့ လက်စွပ်လေး ချိတ်မိလျှက်သား ဖြစ်သွားသည်။ သူ့မျက်နှာကို မရဲတရဲ မော့ကြည့်မိသည့် အခိုက်၊ မိမိကို စိုက်ကြည့်နေသည့် မျက်ဝန်းစူးစူးများကို ရင်ဆိုင် လိုက်ရပြန်သည်။ လည်တိုင်မှ ဆွဲကြိုးလေးတွင် ချိတ်ထားသည့် လက်စွပ်လေးကို ကိုင်ကြည့်မိ၏။ ထိုနေ့၏ နောက်၊ များမကြာမီ ရက်များတွင် မွန်း တစ်ယောက်၊ မိမိ၏ အသစ်စက်စက် နှလုံးသားလေးကို သူ လိုရာ အသုံးချဘို့ ပေးအပ်ခဲ့မိပါတော့သည်။
နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ရအောင် မွန်းရာ.. ချစ်သူဖြစ်တာပဲ တစ်လပြည့်တော့မယ်.. တစ်ခါမှကို အေးအေးဆေးဆေး မတွေ့ရသေးဘူး..
အယ်.. နေ့တိုင်း တွေ့နေရတာကို မောင်ကလည်း..
အာ.. မရဘူး.. ဒီနေ့ အတန်း ဖျက်ကွာ.. တနေရာမှာ အေးဆေး စကားပြောမယ်..
အွန်.. တနေကုန်ကြီးလား..
ဟုတ်တယ်.. ဘာလဲ.. မလုပ်ပါနဲ့ မောင်ရယ် ပြောဦးမလို့လား..
စူပွပွ ဖြစ်သွားသည့် ချစ်သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း မွန်း ပြုံးမိသည်။ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်ပါတယ်လေ။ ချစ်သူတွေ ဆိုသည့် နောက်တော့လည်း အေးအေးဆေးဆေး တွေ့ချင် ရှာမှာပေါ့။ သည်လိုနှင့်ပဲ သူ ခေါ်ဆောင်ရာနောက်သို့ မွန်း လိုက်ပါလာမိသည်။ ပန်းခြံတစ်ခုသို့ ရောက်ခဲ့ကြ၏။ သုံးထပ် သစ်သားမျှော်စင်ကြီးတစ်ခုပေါ် တက်ခဲ့ကြသည်။ အပေါ်ဆုံး အဆင့် ရောက်တော့ ထောင့်ကလေး တစ်ခုတွင် ထိုင်ဖြစ်ကြသည်။ ချစ်သူတို့ဘာဝ အနမ်း ချိုချိုတို့ ဖလှယ်ဖြစ်သည်။ မင်းထိုက် အနမ်းတို့က ကြမ်းတမ်းလွန်းသည်။ မွန်း နှုတ်ခမ်းလေး ထူပူလာ၏။ အပေါ်အောက် နှုတ်ခမ်းနှစ်မြွှာကို တစ်လှည့်စီ စုပ်နမ်းသည်။ ပါးစပ်အတွင်း ထိုးသွင်းလာသည့် လျှာကို မွန်း မတုန့်ပြန်တတ်။ ကိုယ့်လျှာကို စုပ်ထားပေးဟု မင်းထိုက် ပြောလိုက်သည်။ ချစ်သူ ဆန္ဒရှိရာအတိုင်း အလိုက်သင့် ဖြည့်ဆည်း ပေးလိုက်၏။ မင်းထိုက် လက်တို့က မွန်း ရင်စိုင်ကို ဆုပ်နယ် ချေမွလာသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် အားစိုက် ညှစ်လိုက်သဖြင့် မွန်း ကိုယ်လေး တွန့်သွား၏။ နာလို့ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ဘို့ ပြောချင်သော်လည်း မိမိ နှုတ်ခမ်းများက သူ့စိတ်ကြိုက် ၀ါးမြို ခံနေရသဖြင့် မစွမ်းသာ။ ချစ်သူလူဆိုးလေး အချစ်ကြမ်းသမျှ အောင့်အီး သည်းခံရင်း မွန်း စိတ်အိုက် လာမိသည်။
ရင်သားများကို အားပါးတရ ညှစ်နယ်နေသည့်လက်က အကျီအောက် ရောက်လာသည်။ အို… မွန်း သဲ့သဲ့ ညည်းမိ၏။ မျက်စိများ ပြာဝေလာသည်။ သူ.. ဘာလုပ်မလို့.. အတွေး မဆုံးခင် မင်းထိုက် လက်တွေက ဘရာချိတ်ကလေးကို ကျွမ်းကျင်စွာ ဖြုတ်ချလိုက်သည်။ အေးစက်စက် လက်များ မွန်း နို့အုံပေါ် ရောက်လာတော့၏။ ရုတ်တရက်မို့ မွန်း မရုန်းနိုင်ခဲ့။ ငြင်းရန် စိတ်ကူးမိသော်လည်း ဒါ ငါ့ ချစ်သူပဲလေ ဆိုသည့်စိတ်က မွန်းကို အနိုင်ယူသွားသည်။ မင်းထိုက် တစ်ယောက် မွန်း နို့အုံ နှစ်ဘက်ကို အားပါးတရ ညှစ်ချေနေသည်။ လုံးကျစ် တင်းရင်းနေသည့် နို့လေး နှစ်ဘက်မှာ မင်းထိုက်၏ လက်ဝါးကြမ်းကြမ်းကြီး အောက်တွင် အလှည့်ကျ ထူပူ လူးလှိမ့် နေရသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် နို့သီးခေါင်းလေးများကို ညှစ်ချေသည်။ ခပ်ဆဆ ဆွဲပြီး လိမ်ဆွဲသလို ဆော့သည်။ နှုတ်ခမ်းမှ အနမ်းများကလည်း ကြမ်းသည်ထက် ကြမ်းလာ၏။ ခဏကြာတော့ အနမ်းများ ရပ်ပြီး အကျီကို အတင်း ဆွဲမသည်။ အို.. မောင်.. မောင်ရယ်..။ လိပ်တင်လိုက်သည့် အကျီနှင့် အောက်လျှောချထားသည့် ဘရာကြားတွင် ရင်စိုင်မို့မို့နှစ်ခု ပူးကပ်လျှက် ထွက်လာ၏။ မင်းထိုက် အသက်ရှုသံများက ခါတိုင်းနှင့် တခြားစီ။ စိတ်ရိုင်း ဝင်နေသည့် သူတစ်ဦးအလား နို့အုံများကို အတင်း ကုန်း နမ်းတော့၏။
မောင်ရယ်.. ဖြည်း.. ဖြည်းဖြည်း.. မွန်း နာလို့ပါ.. နော်..
အွမ်း.. ငြိမ်ငြိမ်နေ ကွာ..
နွားမူးဆူးတိုး ဆန်လွန်းနေသည့် ချစ်သူ၏ အပြုအမူများကြောင့် မွန်း ငိုချင်လာမိသည်။ အထိအတွေ့များက ကြမ်းတမ်းလွန်းသဖြင့် မိမိဘက်မှာ သာယာမှု မခံစားရသည့်အပြင် စိတ်ညစ်လာသည်။ မင်းထိုက်က မွန်း နို့အုံကို ကိုက်ခဲထားသည်။ နို့သီးခေါင်းများကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စို့၏။ နို့နှစ်ဘက်လုံး နီရဲ ထူပူလာသည်အထိ စိတ်ကြိုက် စို့သည်။ လက်များကမူ ထမီခါးဆီ ရောက်လို့လာပြီ။ အသံတုန်တုန်လေးဖြင့် ကြိုးစား ပြောမိသည်။
မောင်ရယ်.. ဒါတော့ နေပါဦး.. မွန်း.. မွန်း အဆင်သင့် မဖြစ်သေးလို့ပါ.. နော်..
အာ ကွာ.. နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ဘို့လေးတောင် ခုလောက် ရှားပါးနေတာ.. နေဘူး.. မရဘူးကွာ မွန်း.. မောင် တအား ထန်နေပြီ..
အို..
လိုးချင်တယ်.. တအားလိုးချင်တယ် ကွာ..
အိုးးး.. မောင်ကလည်း.. မွန်း.. အိုး.. မောင်ရယ်.. နေပါဦး.. ခဏ..
ဘာလဲ ကွာ.. မွန်း.. လုပ်ပါ.. နော်..
နေ့ခင်းကြီး မောင်ရယ်.. ပြီး ပြီးတော့ ခုနေ တစ်ယောက်ယောက် တက်လာရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲလို့..
အာ့မို့ ငြိမ်ငြိမ်နေခိုင်းတာလေ ကွာ.. ခဏလေးပါဆို..
ပြောရင်းဖြင့် လက်များက ထမီကို ဆွဲမယူနေပြီ။ မွန်း အော်ငိုပစ်ချင်စိတ် ပေါက်လာ၏။ မိမိက လိင်ကိစ္စကို ဘာမှ နားမလည်။ ချစ်သူရယ်လို့ ဖြစ်လာလျှင် သည်ကိစ္စက အနှေးနှင့် အမြန် ပါလာမည်ဟု လက်ခံထားပါသော်လည်း မိမိအတွက် ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံမှာ ခုလိုနေရာနှင့် ခုလို ပုံစံကြီးတော့ မဖြစ်သင့်ဘူး မဟုတ်ပါလား။ တဇွတ်ထိုး ဆန်လွန်းနေသည့် ချစ်သူကိုလည်း မလွန်ဆန်နိုင်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အော်ဟစ်အကူညီ တောင်းရအောင်ကလည်း မိမိ ချစ်သူ အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး။ နောက်တစ်ခု မွန်း သူ့ကို ချစ်ခဲ့မိတာ အပျော်သက်သက် မဟုတ်။ တနေ့ လက်ထပ်မည့် ဘဝအဖော်အဖြစ် ရည်ရွယ်ပြီး လက်တွဲခဲ့သူ။ အင်းလေ.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူက ငါ့ချစ်သူ.. ငါ လက်ထပ်မယ့်သူ.. ငါ့ကို ပိုင်မယ့်သူပဲ..။
မွန်းဘက်က စိတ်လျှော့ပြီး ငြိမ်သက်ပေးလိုက်မိတော့သည်။ မင်းထိုက်က မွန်းကို မျှော်စင်ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆွဲလှဲလိုက်၏။ ငြင်းဆန်ရန် စိတ်ကူး ရှိတော့ပုံမရသည့် ချစ်သူလေး။ နို့နှစ်ဘက်က ဟင်းလင်း ပွင့်နေပြီ။ ထမီ ကို ခါးထိရောက်အောင် လိပ်တင်လိုက်၏။ ဖြူဝင်းသွယ်လျသော ပေါင်တံ နှစ်ချောင်းတွင် ကြက်သီးများ အဖုဖု ထ နေသည်။ မျက်စေ့ စုံမှိတ်ပြီး အံကျိတ်ထားသည့် ချစ်သူကို ကြည့်ပြီး ရမ္မက်ဇောများ ထန်သည်ထက် ထန်လာ၏။ မင်းထိုက် စိတ်က ဆန်းသည်။ လူ့မြင်ကွင်း တွင် ကသုတ်ကရက် လိင်ဆက်ဆံရတာကို သဘောကျသည်။ ပင်တီလေးကို မရမက ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး မွန်း ပေါင်နှစ်ဘက်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်။ သည်လို သနားစရာ မျက်နှာပေးလေးက မင်းထိုက်စိတ်ကို ထိပ်တက်အောင် တွန်းပို့နေသည်။ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ခပ်သွက်သွက် ဖြုတ်လိုက်၏။ သည်နေ့အဘို့ မွန်းထံမှ ကာမပန်းကို အရခူးမည်ဟု ကြံရွယ်ထားသဖြင့် ဂျင်းပန်အောက်တွင် အတွင်းခံ ဝတ်မလာခဲ့။ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထ နေသည့် လိင်တံကြီး က ဘောင်းဘီ ဇစ်ကြားမှ မာန်အပြည့်ဖြင့် ထွက်လာသည်။
အပီအပြင် နေရာ ယူပြီး ပိပိလေးဆီ လိင်တံကို တေ့လိုက်သည်။ မွန်းဘက်က လုံးဝ အဆင်သင့် ဖြစ်သေးပုံမရ။ ပိပိလေးတွင် တုတ်ခိုင်သော လိင်တံကြီး အဆင်ပြေပြေ ဝင်နိုင်လောက်အောင် ချောဆီ ထွက်မနေ။ လက်နှစ်ချောင်းနှင့် ဖြဲဟလိုက်တော့ အတွင်းသားလေးက နီရဲပြီး လှလွန်းသည်။ တွင်းပေါက်ဝလေးကလည်း ကျဉ်းကျဉ်းလေး။ မနည်းလှသော အတွေ့အကြုံများအရ ဘာမှ မဝင်ဘူးသေးသည့် ရတနာဂူဝလေးမှန်း သိလိုက်သည်။ သည်တိုင်းဆို လွယ်မည်မထင်။ မိမိကလည်း ဆာလောင်မွတ်သိပ်လှပြီမို့ တွင်းကလေး ဆီမှလိုအပ်သော စိုစွတ်မှုရရန် မိမိဘာသာ ကြံစည်ရတော့မည်။ ခေါင်းတစ်ချက်ငုံ့ပြီး တွင်းဝတည့်တည့်ကို ထွီကနဲ တံတွေး တစ်ချက်ထွေးလိုက်၏။ နှုတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ထားသည့် မွန်း၊ လွန့်ကနဲ ရုန်းသည်။ မိမိ ပစ္စည်းကို တံတွေးနှင့် ထွေးခံလိုက်ရမှန်း သိလိုက်၏။ စိတ်ထဲတွင် ဝမ်းနည်း သွားသလိုလို ခံစားလိုက်မိသည်။ ထွေးလိုက်သည့် တံတွေးများက တွင်းကလေး အောက်ဘက်သို့ စီးကျပြီး စအိုဝ ရှုံ့ရှုံ့လေးဆီ ရောက်လာသည်။ မင်းထိုက် အချိန် သိပ်မဆွဲ။ စီးကျနေသည့် တံတွေးပေါက်ကို လီးထိပ်ဖြင့် ဆီး ခံလိုက်၏။ စအိုဝ တည့်တည့် ထောက်မိ သွားသည်။ လီးတံကြီးကို အရင်းမှကိုင်ပြီး အက်ကွဲကြောင်းလေး အတိုင်း ဆွဲတင်လိုက်သည်။ လိုသော နေရာ တည့်တည့်အရောက် တစ်ချက် ဖိသွင်းလိုက်၏။ နာသွားသော မွန်း ရုန်းသည်။ မျှော်စင်နံရံနှင့် ကပ်နေသည်မို့ ထပ်ရုန်း၍ မရ။
မင်းထိုက် အလျှော့မပေးပဲ ဆက်သွင်းသည်။ မွန်း၏ နာနာကျင်ကျင် ညည်းညူသံက သူ့စိတ်ကို ပိုမို အားဖြည့်နေ၏။ မွန်း အရမ်း နာသည်။ သို့သော် အသံကျယ်ကျယ်လည်း မအော်ရဲ။ တစ်ယောက်ယောက် ကြားသွားပါလျှင် သူလည်း ဒုက္ခရောက်၊ ကိုယ်လည်း အရှက်ကွဲ မဟုတ်ပါလား။ အတင်း ဖိကပ်ထားသည့် ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို လွတ်လို လွတ်ငြား ဖနောင့်လေး အားပြုပြီး ရုန်းကြည့်သည်။ ထိုသို့ လှုပ်ရှားလိုက်ကာမှပင် မိမိဘက်မှ သူ့အတွက် အဖုတ်လေး ကော့ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတော့သည်။ အားထည့်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်သည့် တစ်ချက် အဖုတ်လေးထဲ လီးတံကြီး နင့်ကနဲ တဆုံး ဝင်သွားသည်။ မွန်း လည်း အသည်းခိုက်မတတ် နာကျင်သွားသည်။
အားး.. အ.. ဟင့်.. ။ ငိုသံပါလာသည့် မွန်း အသံလေးက အရမ်း ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်။ မင်းထိုက်ကို ရမ္မက် ဒီရေ တိုးသည်ထက် တိုးလားအောင် လှုံ့ဆော် နေသည့်အလား။ လူ့သူလေးပါး မလွတ်ရာနေရာမို့ သူလည်း ထင်သလောက် မကြမ်းရဲ။ မွန်းလည်း အသံ ရဲရဲ မထွက်နိုင်။ ဒါကပဲ သူ့အတွက် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ။ နောက်တစ်ကြိမ်တော့ ဟိုတယ် ခေါ်သွားပြီး အပီအပြင် ကျုံးပစ်မည်ဟု တွေးလိုက်၏။ မျက်စိ စုံမှိတ်ရင်း ညည်းညူ နေရှာသည့် ပန်းဆီရောင် မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်သွင်းသည်။ အောက်မှ ကြမ်းခင်း၏ မညီညာမှုနှင့် အပေါ်မှ ဆောင့်ချက်များက မွန်းအတွက် ခံရခက်လွန်းသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် နံရံနှင့်ခေါင်း ဆောင့်မိသေး၏။ အလောသုံးဆယ် ဖြစ်နေသော ချစ်သူ၏ အလို မြန်မြန် ပြည့်သွားပါစေတော့ဟူ၍ ဆုတောင်းရင်း မျက်ရည်ကျမိသည်။
ဆယ်ချက်လောက် မရပ်မနား ဆက်တိုက် ဆောင့်သွင်းပြီးနောက် ပို၍ အားပါလာသည့် ဆောင့်ချက် သုံးလေးချက်နှင့်အတူ မင်းထိုက် ငြိမ်ကျသွားသည်။ ပျော့သွားသော သူ့လီးတံကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ နီရဲ ရောင်ကိုင်းသွားဟန်ရှိသော အဖုတ်လေးခမျာ ပူလောင် စပ်ဖျဉ်းပြီး အထိ မခံနိုင်လောက်အောင် နာကျင် ကျန်ခဲ့၏။ သို့သော် မွန်း ခမျာ နာကျင်မှုကို အချိန်ကြာကြာ မဖြေသိမ့်နိုင်အား။ အနီးဝန်းကျင်မှ ကြားလာရသော လူသံများကြောင့် ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေသည့် အဝတ်စားများကို ခပ်မြန်မြန် ပြင်ဝတ်လိုက်ရသည်။ မျှော်စင်ကြီး တသိမ့်သိမ့်လှုပ်လာပြီး တက်လာသည့် ခြေသံများလည်း ကြားရသည်။ တော်ပါသေးရဲ့.. လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်မိနစ်လောက်ကသာ ခုလို လူတွေ တက်လာကြလျှင် မွန်း တော့ အရှက်ကွဲပြီ။ ခုလည်း ကလေးတစ်သိုက်က မွန်းတို့ ရှိရာ အထပ်သို့ ရောက်လာပြီးမှ ပြန်ပြေးဆင်းသွားသည်။ အပေါ်မှာ အတွဲ ရှိတယ်ဆိုသည့် တစ်ယောက်တစ်ပေါက် အသံများ ကြားလိုက်ရ၏။ မွန်း ရှက်လိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်း။ ဖြစ်နိုင်လျှင် အငွေ့အဖြစ် ပျံတက် သွားချင် ပါသော်လည်း ကျေမွ နေသည့် အဝတ်အစားများ၊ နီရဲထူပူနေသည့် မျက်နှာနှင့်ပင် ကလေးတစ်သိုက် ရှေ့မှ ဖြတ်ဆင်း ခဲ့ရသည်။
ငါတို့ နည်းနည်း နောက်ကျသွားတာ ကွ.. ဒီအကိုကြီး အမကြီးကို လိုးနေတာနေမယ်.. အမကြီး အကျီတွေ ပေနေတယ် တွေ့လား.. အဲ့ဒါ ကြမ်းပေါ် ပက်လက်လှန်ပြီး အလိုးခံထားလို့..
နောက်မှ ကျန်ခဲ့သည့် စကားသံက မွန်းနားထဲ သံရည်ပူ လောင်းသလို ဝင်လာသည်။ မွန်း ကားပေါ်တက်ပြီးတော့ မင်းထိုက်က အနားရှိ ကွမ်းယာဆိုင်လေးတွင် တစ်စုံတစ်ခု ဝင် ဝယ်သည်။ ကွမ်းယာသည်က လေးထောင့်ပုံးပုံစံ ဆိုင်ကလေးအတွင်းမှ ထွက်လာပြီး ကားပေါ် ထိုင်နေသည့် မွန်းကို ယောင်လည်လည်နှင့် လာကြည့်သည်။ မင်းထိုက် ကားပေါ် တက်သည်။ သူဝယ်လာသည့် ပစ္စည်းကို မွန်းလက်ထဲ ထည့်ပေး၏။ သောက်လိုက် မွန်း.. ဟု ပြောသည်။ ဆေးနှစ်လုံး ပါသည့် ကဒ်ကလေး။ ရိုးသားအေးဆေးသည့် စာကြမ်းပိုးမလေး မွန်း၊ သည်ဆေးက ဘာအတွက် ဆိုတာလောက်တော့ နားလည်ပါသည်။ ဘာမှ မေးမနေတော့ဘဲ ကား cool box ထဲမှ ရေအေးတစ်ဗူး ထုတ်ယူပြီး နှစ်လုံးလုံး သောက်ချလိုက်သည်။ ကွမ်းယာဆိုင်ကလူ၊ စပ်စပ်စုစု ကြည့်နေဆဲ။ မွန်း တစ်ယောက် မိမိ အဖြစ်က လမ်းဘေး ဆန်လွန်းလှပါလား ဆိုတာထက်ပိုပြီး ဘာမျှ မစဉ်းစားနိုင်ခဲ့ပါချေ။
ထိုနေ့၏ နောက် တစ်ပတ်အကြာ။ ချစ်ရသူက နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ဘို့ တောင်းဆိုပြန်သည်။ ဖြစ်ချင်တော့ ထိုရက်က မွန်း ရာသီ လာနေသည်။ ထိုကဲ့သို့ ရာသီစက်ဝန်း နေ့များတွင် မွန်း စိတ်တွေ မကြည်တတ်။ ရံဖန်ရံခါ ဝမ်းနည်းသည်။ တစ်ခါတစ်လေလည်း ဘာကိုမှန်းမသိ ဒေါသထွက်ချင် ထွက်နေတတ်သည်။ ပင်ကိုယ် စိတ်အားငယ်တတ်သူမို့ အများအားဖြင့်တော့ ဝမ်းနည်းပြီး အလိုလိုနေရင်း ငိုချင်နေတတ်တာက များသည်။ သွေးဆင်းများသော ရက်များတွင် ပိပိလေးမှလည်း နာကျင်မှု အနည်းငယ် ရှိနေတတ်၏။ မင်းထိုက် တောင်းဆိုလာတော့ မွန်း ပြောပြလိုက်သည်။ မိမိ အဖုတ်လေးကို မညှာမတာ လိုးခဲ့သော ချစ်သူမောင်က ရာသီသွေးကိုတော့ ရွံတတ်ပုံပင်။ သို့သော် သူ့ဘက်က စိတ်တော့ မလျှော့။
ကျောင်းအဆင်း ညနေခင်း ကျူရှင် တစ်ချိန် ဖျက်ပြီး အဝေးပြေးလမ်းမ တစ်နေရာသို့ မွန်းကို ခေါ်သွားပြန်သည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် မွန်းလည်း ခုလိုအချိန်မျိုး ချစ်သူ့ရင်ခွင်တွင် ခေါင်းလေးမှီကာ နေချင်မိသည်။ ထိုမျှော်လင့်ချက်ကလေးနှင့် သူခေါ်ရာနောက် ပါသွားမိပြန်၏။ လမ်းဘေးတစ်နေရာတွင် ကားရပ်သည်။ မွန်းဘက်က တံခါးကို လာဖွင့်ပေးပြီး ဆင်းစေ၏။ အချိန်က ညနေစောင်း။ ဆည်းဆာအလှကို အတူခံစားရင်း အနမ်းမိုး ခြွေမိကြပြန်၏။ သူ့ရင်ခွင်တွင် မွန်းကို နွဲ့မှီစေသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်နေရင်း မင်းထိုက် လက်တစ်ဘက်က မွန်း အကျီ ရှေ့ကျယ်သီးများကို ဖြုတ်တော့သည်။ မွန်းလည်း ငြင်းမနေတော့။ နို့များကို ခပ်တင်းတင်း ညှစ်သည်။ ခဏနေတော့ အနမ်းများ ရပ်တန့်ကာ နှုတ်ခမ်းများက နို့အုံဆီသို့။ မိမိနို့များကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် စို့နေသည့် သူ့ခေါင်းကို မွန်း ထိန်းကိုင် ထားပေးလိုက်သည်။ လုပ်ပါစေတော့။ သည်နေ့အဘို့ သည့်ထက်ပိုပြီး လုပ်လို့မှ မရဘဲလေ။
မွန်းဘက်ကတော့ ဘာခံစားမှုမှ ဖြစ်မလာ။ ရာသီစက်ဝန်းကြောင့် ဆီးစပ်နှင့် ဗိုက်နားမှ နာကျင် ကိုက်ခဲမှု အနည်းငယ် ရှိနေသည့်အပြင် ဒါလည်း လမ်းဘေးပါပဲလား ဆိုသည့်စိတ်က မွန်း အာရုံတို့ကို စုစည်း မရအောင် နှောင့်ယှက် နေသောကြောင့်ပင်။ ဖြတ်မောင်းသွားသည့် ကားတစ်ချို့ မလိုအပ်ဘဲ ဟွန်း တီးသွားကြသည်။ တချို့လည်း ဝေးလားဝါးလား အော်ဟစ် သွားကြသည်။ ရှိပါစေတော့ ဆိုတာထက် ပိုပြီး မွန်းတစ်ယောက် ဘာမှ မတွေးတတ်နိုင်မီ မင်းထိုက် စကား စ လာသည်။
မွန်း..
ဟင်..
လိုး ချင်လာပြီ..
အိုးးး..
တကယ် မွန်းရဲ့.. မယုံရင် ကိုင်ကြည့်ပါလား.. မောင့်လီးကြီး မာတောင်နေတယ်.. အွန့်.. ကိုင်ကြည့်..
မွန်းလက်ကို ဆွဲပြီး သူ့အတံကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ် ကိုင်စေ၏။ အတွင်းခံ ဝတ်မထားပြန်သည့် မင်းထိုက် အောက်ပိုင်းတွင် ပူနွေးမာတောင်နေသည့် ဒုတ်တံကြီးက မိုးမျှော်လုလု ထောင် တက်နေသည်။ မွန်း အတော်ပဲ စိတ်အိုက်သွားမိသည်။ ဟိုတစ်ပါတ်က အကြမ်း ခံထားရတာ မျက်စိထဲ ပြန်မြင်လာမိ၏။ ထိုနေ့က သောက်ခဲ့သည့် ဆေးကြောင့်ပဲလား၊ သည်တစ်လ ရာသီသွေးက ခါတိုင်းထက် အဆင်းများနေသည်။ နာကျင်မှုလည်း အရင်ထက်ပို၏။ အားကုန်နေသလိုလည်း ခံစားနေရသည်။ ခုနေများ အဲ့တုန်းကလို အကြမ်းပတမ်း အလုပ်ခံရလျှင် မွန်း သေ သွားနိုင်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် စိုးရိမ်မိသည်။
ရမှ မရတာ မောင်ရယ်.. မွန်း တကယ် ဆင်မပြေဘူးလေ ကွာ.. နော်..
ရအောင် လုပ်မှာပေါ့.. မွန်းကလည်း..
အင်.. ဘယ်လို လုပ်မှာလဲ ဟင်..
အဖုတ်ကို မလိုးဘူးလေ..
ဘယ်လို ဘယ်လို..
အဖုတ်ကို မလိုးဘူးလို့.. ဆံပင်ကို လိုးမယ်..
ဟင်..
ကြံကြံ ဖန်ဖန် စကားကြောင့် မွန်း အံ့သြမိသည်။ မွန်း ဆံပင်က တင်ပါး ကျော်ကျော် ပေါင်လည်လောက် ရှိသည်။ ဆံလုံးထွားပြီး ဖြောင့်စင်း နက်မှောင်နေ၏။ ခေါင်းလျှော်ပြီးစ ဖားလျား ချထားလျှင် ကိုယ်လုံးကလေး ပျောက်လုလု ဖြစ်သွားသည်အထိ ထူထဲသည်။ ပြောရလျှင် မွန်း တကိုယ်လုံးတွင် တန်ဘိုးအထားဆုံး အလှမှာ ဆံပင်ဖြစ်၏။ ခုတော့ ကြံကြံဖန်ဖန် ဆံပင်ကို လိုးမည် ဆိုသဖြင့် တကယ်ပဲ မျက်လုံးပြူးမိသည်။ မွန်းတစ်ယောက် အ့ံသြမဆုံးမီ မင်းထိုက် က ကျစ်ဆံမြီးကို ဖြည်ချနေပြီ။
ကားပေါ်ရှိ အိတ်ထဲမှ ဘီးလေး သွားယူပြီး ခေါင်းဖြီး ပေးသည်။ ပြီးတော့ မွန်း ဆံပင်များကို စု ကိုင်ပြီး နောက်တည့်တည့်တွင် မတ်တပ်ရပ်လိုက်၏။ ထိုင်နေသည့် မွန်း၏ နားထင်ရင်းနှင့် သူ့လီးကို တည့်လောက်အောင် ချိန်၍ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ခပ်ကွကွ ကားပြီး ရပ်သည်။ ဆံပင်များကို လိမ်ကျစ်ပြီး သူ့ လီးတံ ငေါက်တောက်ကြီးတွင် ပတ်သည်။ ထို့နောက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်၊ စိတ်ကြိုက် လုပ်တော့၏။ လက်များလည်း မရပ်နားသလို ခါးကို ကော့ကော့ပြီးလည်း ဆောင့်သေးသည်။ မာတောင့်တောင့် လီးတံ စိုစိုကြီးက မွန်း နားထင်စပ်ကို တစ်ချက်တစ်ချက် လာ ထိသည်။
တအူးအူး တအီးအီးနှင့် စိတ်လွတ်လက်လွတ် အော်ဟစ်ပြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း သူ့ လီးတံကြီးက မွန်း ဆံအုံအကြား တွန်းထိုး ဝင်လာနေသည်။ လီးတွင် ပတ်ထားသည့် ဆံပင်များကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေခြင်းမို့ တစ်ချက် ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ဆံရင်းကို ဆောင့်ဆွဲသလို ဖြစ်နေသည်။ ရာသီစက်ဝန်း၏ ဝေဒနာအပြင် ချစ်သူ၏ ထူးထူးဆန်းဆန်း အာသီသနောက်ကို မလိုက်နိုင်သည်မို့ သူ့လှုပ်ရှားမှုများက မွန်းကို စိတ်ကျဉ်းကျပ်စေပြန်၏။ မင်းထိုက် တစ်ယောက် ချစ်သူ၏ ဆံပင်ကို စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးရတာ အရသာ တွေ့နေ၏။ သည် အတွေ့ကြုံကို မိမိ လိုချင်နေတာ ကြာပြီ။ စားဖူးသမျှ မိန်းကလေးတိုင်းက ဆံတိုမလေးများသာမို့ အခွင့်မသာခဲ့။
ဘယ်နှစ်ချက်မှန်းမသိ ဆောင့်ချင်တိုင်း ဆောင့်ပြီး ခံစားချက်က ထိပ် တက်လာသည်။ ဆံပင်နှင့် ပတ်ထားသည့် လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်း အုပ်ကိုင်ပြီး အားကုန် ဆောင့်ပစ်သည်။ မွန်းထံမှ တအင့်အင့် အသံလေးများ ထွက်လာပြီ။ ဆံပင်ကို နောက်မှနေ၍ အတင်း ဆောင့်ဆွဲနေသလို ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်မည်။ မင်းထိုက် ပို အကြိုက်တွေ့သွားသည်။ အော်ပါ ကွ.. အော်လိုက်စမ်းပါ.. မင်း အာ့လို အော်ပေးမှ ငါ့တွက် အားပိုရှိတာ..။
ဆံစုထဲမှ ထိုးထွက်လာသည့် လီးထိပ်က နားထင်ရင်းကို သွားသွားထိသည်။ အရသာ ရှိလိုက်သည့် ဖြစ်ချင်း။ နောက်များဆိုလျှင်တော့ တနေကုန် အချိန်ပေးပြီး ဆံပင်တစ်ချီ၊ အဖုတ်တစ်ချီ စိတ်ကြိုက်လိုးပစ်မည်။ ဆံစမှသည့် ခြေဖျားထိ အဘိုးတန်သည့် ချစ်သူလေး။ ပူနွေး ချွဲကျိနေသည့် သုတ်ရည် များ မွန်း နထင်မှ လည်တိုင် တလျှောက် စီးကျ ကုန်သည်။ လူလည်း အတော် အားကုန်သွားပြီမို့ မွန်းကို နောက်မှ ဖက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်၏။ လည်ကုတ်ပေါ် စီးကျနေသည့် သုတ်ရည်များကို သူမ ဆံပင်နှင့်ပဲ ပြန်သုတ်ပေးလိုက်သည်။
မွန်း၏ ဆံပင်အရင်းနှင့် လည်တိုင်ကြားတွင် သုတ်ရည်များက အထွေးလိုက် ပျစ်ခဲနေသည်။ ရှန်ပူရနံ့ မွှေးမွှေးနှင့် ရောနေသည့် မိမိသုတ်ရည်၏ အနံ့များက မင်းထိုက်အတွက် ယစ်မူးစွဲလန်းစရာ ကောင်းလွန်းနေသည်။ ဒူးနှစ်ဘက်ပေါ် လက်လေး ပိုက်တင်လျက် ထိုင်ရင်း ဟိုးအဝေးမှ မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းဆီ ငေးကြည့်နေမိသည့် မွန်း မျက်ဝန်းများကတော့ ၀ိုင်းစက် ကြောင်စီကာ အရောင် မဲ့နေခဲ့ပါသည်။ ပုစွန်ဆီရောင် နေဝန်းကြီးလည်း ဆုံးဆုံးမြုပ် ပျောက်ကွယ်လုပြီမို့ ပြန်ခဲ့ကြသည်။
ထိုညနေအဘို့ အပြန်လမ်းတလျှောက်မှသည် နှစ်ဦးသား လမ်းခွဲချိန်အထိ မွန်း သူ့ကို ဘာစကားမှ မဆိုဖြစ်တော့။ အိမ်ရောက်တော့ ရေတစ်ခွက်ပင် မသောက်နိုင်အား။ ရေချိုးခန်းသို့ အပြေးအလွှား ဝင်ကာ ရှန်ပူတစ်ဗူးလုံး ကုန်လုနီးပါး ဖြစ်သွားသည်အထိ ခေါင်းကို အထပ်ထပ် လျှော်မိသည်။ တကယ်တမ်း မွန်း ဆံပင်က ဆိုင်တွင် လျှော်မှ အဆင်ပြေသည်။ သည်ဆံအုံကြီး ခြောက်ဘို့အရေး အနည်းဆုံးတော့ လူနှစ်ဦး ကူညီပေးမှ။ ဖြစ်ချင်တော့ ထိုညက မိခင် ဖြစ်သူလည်း တရားစခန်း ဝင်နေသဖြင့် အိမ်တွင် မရှိ။ အချိန်မတော် ခေါင်းလျှော်ပြီးမှ မိမိ ဆံပင် ခြောက်ဘို့အရေး ဖခင်ကိုလည်း အကူညီ မတောင်းဖြစ်။ ကိုယ့်ဒုက္ခနှင့် ကိုယ်မို့ မွန်းခမျာ ညစာ ထမင်းပင် မစားနိုင်ပါတော့ချေ။
နောက်ဆုံး အစိုဓာတ် မကုန်သေးသည့် ဆံပင်နှင့်ပဲ အိပ်ရာ ဝင်လိုက်ရသည်။ နောက်နေ့မနက် မိုးမလင်းမီပင် လူက ကိုယ်တွေ ခြစ်ခြစ်တောက်အောင် ပူနေပြီး အဖျားဝင်တော့သည်။ အနှစ်ချုပ်လိုက်တော့ ချစ်သူ၏ ထူးဆန်းသည့် ၀ါသနာကို ပါရမီ ဖြည့်ခဲ့ရသည့် မွန်း မှာ သုံးရက်ဆက်တိုက် ကျောင်းပျက်ရပါလေတော့သည်။
နေကောင်းပြီး ကျောင်းပြန်တက်နိုင်ချိန်တွင် မွန်း စိတ်က ချစ်သူနှင့်တွေ့ရမှာ လန့်သလိုပင် ဖြစ်နေမိသည်။ သို့သော် ကံအားလျှော်စွာပဲ မင်းထိုက် ထံမှ ခါတိုင်းနှင့် မတူသည့် အကြင်နာများ ရခဲ့၏။ မွန်း စိတ်အနှောင့်ယှက်ဖြစ်မည့် အပြုမူများ၊ တောင်းဆိုမှုများ ဘာဆိုဘာမျှ မလုပ်။ အတန်းဖျက်ပြီး သူနှင့် ချိန်းတွေ့ဘို့လည်း မပူဆာ။ သည်လိုကျပြန်တော့လည်း မွန်းဘက်က တစ်ခုခုလိုနေသယောင် ခံစားမိပြန်သည်။ လိင်ကိစ္စအတွက် စိတ်သက်သာရာ ရသည်က တစ်ပိုင်း၊ ချစ်သူ၏ အဆိုးအနွဲ့များ ဘယ်ရောက်နေပါလိမ့်ဟု တွေးမိသည်က တစ်ပိုင်း။ သည်ကြားထဲ မွန်း မသိစိတ်က တွေးထင့်နေသည့် ကိစ္စတစ်ခုက သတင်းသဲ့သဲ့အဖြစ် မွန်း နားထဲ ရောက်လာရသည်။
မင်းထိုက် ကောင်မလေးတစ်ယောက်နှင့် တွဲနေသည် ဟူသည့်သတင်း။ တကယ်တမ်း မိမိနှင့် ချစ်သူမဖြစ်မီကတည်းက မင်းထိုက် ဆိုသည်မှာ ပျိုတိုင်းကြိုက်သည့် နှင်းဆီခိုင်။ မိမိနှင့် မပတ်သက်ခင်က ကိစ္စများကို လစ်လျူရှုနိုင်သော်လည်း ခုလို အခြေနေမှာတော့ မိမိကို သစ္စာရှိစေချင်သည်။ နှစ်ဦးသား၏ ပတ်သက်မှုကလည်း သာမန် သမီးရည်းစားအဆင့် မကတော့ဘူး မဟုတ်ပါလား။
ကြားမိသည့် သတင်းအကြောင်း မေးတော့ မင်းထိုက် ရယ်သည်။ မဟုတ်ဘူးလို့လည်း မငြင်း။ မွန်း စိတ်ထဲ ကလိလိ ဖြစ်လာသည်။ မိမိ သိချင်သည့် အကြောင်းအရာကို ရေရေရာရာ မရှင်းပြဘဲ ဝေ့လည် လုပ်နေ၏။ သည်တစ်ကြိမ်တော့ မွန်း ကပဲ စ ပြီး အတန်းဖျက်၊ နှစ်ဦးတည်း စကားပြောဘိို့ တောင်းဆိုလိုက်မိသည်။ မင်းထိုက် ဦးဆောင်ရာ ကျောင်းနှင့် မနီးမဝေး အေးဆေး တိတ်ဆိတ်သည့် ဆိုင်လေးတစ်ခုသို့ ရောက်ဖြစ်သည်။ အမှန်တော့ သည်ဆိုင်လေးက ကျောင်းသူကျောင်းသား ချစ်သူစုံတွဲတို့ စံပျော်ရာဆို ပိုမှန်လိမ့်မည်။ အစားအသောက်ထက် နေရာထိုင်ခင်းကို ဦးစားပေး ဖွင့်ထားသော ဆိုင်။
ခြံဝန်းကျယ်ထဲတွင် သီးသန့် စားပွဲလေးများနှင့်။ စားပွဲတစ်လုံးစီကို ၀ါးထရံ ပုပုလေးများနှင့် ခြံခတ်သလို ကာရံပေးထားသည်။ သက်ကယ် ထီးအမိုးကြီးလည်း ပါ၏။ လုံးဝ အလုံခြုံကြီး မဟုတ်သော်လည်း အပြင်မှ ကြည့်လျှင် အထဲကလူ ဘာလုပ်နေမှန်း ရုတ်တရက် မသိနိိုင်သည့် အနေထား။ အစားအသောက် မှာယူပုံကလည်း မှာပြီးလျှင် ငွေတန်းရှင်း၊ မိမိ ထိုင်မည့်ဝိုင်းသို့ တစ်ခါတည်း ယူသွားရသည်။ ပြန်ထွက်လျှင်တော့ မိမိ ထိုင်သည့် အချိန်ပေါ် မူတည်ပြီး စားပွဲ ၀ိုင်းကြေး ကျသလောက် ရှင်းရ၏။
ကျောင်းတက်လာသည့် သုံးနှစ်သက်တမ်းတွင် သည်ဆိုင်သို့ မွန်း ခုမှ ရောက်ဖူးသည်။ ဆိုင်ထဲ ဝင်လာသည်နှင့် သည်အတွဲ ဘာလုပ်တော့မည်ကို သိနေသည့်အလား ပြုံးစိစိ ကြည့်ကြ၏။ တကယ်လည်း သည်ဆိုင်တွင် လာထိုင်သည့်အတွဲတိုင်း ရည်ရွယ်ချက် တခုခုတော့ ပါတတ်သည်လေ။ ခုလည်း မွန်းတို့ အတွဲ ကော်ဖီ တစ်ခွက်စီ မှာပြီး တဲနန်းတစ်ခုတွင် နေရာယူကြ၏။ ခွေးခြေပုလေးနှစ်ခုကို ပူးကပ်ပြီး လူနှစ်ယောက်လည်း ပူးကပ်ပြီး ထိုင်သည်။ မင်းထိုက် လက်တစ်ဘက်က မွန်း ပုခုံးကို ဖက်ထားသည်။ ကျန်လက်တစ်ဘက်ကလည်း ရင်ဘတ်ရှေ့မှ သိုင်းဖက်ထားသည်။
မွန်းလည်း ခေါင်းကလေးကို သူ့လည်တိုင်တွင် တိမ်းမှီ ထားလိုက်သည်။ ပါးပြင်ထက်ဆီ ကျလာသည့် ချစ်သူ၏ နွေးထွေးသော အနမ်းတို့ကြောင့် မွန်း ကြည်နူးမိသည်။ မင်းထိုက် လက်ဖျားလေးက မွန်း မေးစေ့ကို အသာဆွဲမသည်။ မျက်လုံးကလေး မှေးစင်းပေးလိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းများဆီသို့ စိုစွတ်သော အနမ်းများ တဖွဲဖွဲ ကျရောက်လာသည်။ ဆေးလိပ်နှင့် ပါးစပ် ပြတ်သည်မရှိသော မင်းထိုက် နှုတ်ခမ်းများက ခြောက်ကပ်ကပ်နှင့် ဆေးချိုးန့ံ စွဲနေသည်။ ရံဖန်ရံခါ ကွမ်းပါ စားတတ်သေးသဖြင့် သူ့ခံတွင်းတွင် ကွမ်းယာနံ့ လည်းမကင်း။ အမှန်တော့ ထိုအနံ့ကို မွန်း စိတ်ပျက်သည်။ သို့သော်လည်း မိမိ ချစ်သူမို့ သည်လောက်လေး ကိုတော့ဖြင့် စာမဖွဲ့လိုတော့ပါ။
နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံတို့ အနမ်းမိုး သည်းနေချိန် မင်းထိုက် လက်တစ်ဘက်က မွန်း အကျီအောက် လျှိုဝင်လာသည်။ ဘရာပျော့ပျော့လေး အောက်မှ ရွှေရင်မြွှာတို့ ကြက်သီးဖုလေးများနှင့် ကြမ်းရှရှ ဖြစ်နေ၏။ မင်းထိုက် လက်က ကျွမ်းကျင်လွန်းစွာပဲ ဘရာစီရာထဲမှ နို့အုံကို နှိုက်ထုတ်သည်။ ဘရာနှင့် ပင့်တင်ပေးထားသလို ဖြစ်နေသည်မို့ တင်းထွက်နေသည့် နို့အုံတွင် နို့သီးခေါင်းလေးက မော့မော့လေး ထောင်နေ၏။ နို့သီးလေးကို ညှစ်ချေသည်။ နို့အုံတစ်ခုလုံးကို အားရပါးရ ညှစ်သည်။ ကျန်နေသည့် တစ်ဘက်ကိုပါ နှိုက်ထုတ်လိုက်၏။
နို့နှစ်ဘက်လုံး ဘရာ အပြင်ကို ရောက်သွားပြီ။ အပေါ် အကျီမှ ကြယ်သီးများကို ခပ်သွက်သွက် ဖြုတ်၏။ ချစ်သူ အလို ကျပါစေတော့ရယ်လို့ မွန်း လိုလိုချင်ချင်ပဲ လိုက်လျောပေးလိုက်သည်။ မိမိ ကိုယ်တိုင်လည်း နူးညံ့သည့် အထိတွေ့ကြောင့် မကြုံဖူးသေးသော သွေးသား အားသီသတစ်ခု ပေါ်လာသည်။ ချစ်သူကို အလိုလိုက်ချင်စိတ်လား၊ မိမိ ကိုယ်တိုင်က တစ်ခုခုကို အလိုရှိလာတာလား မွန်း တကယ်ပဲ နားမလည်ပါ။
ဟင်းလင်း ပွင့်သွားသော အကျီ ရင်ဘတ်တွင် ဘရာဖြင့် ပင့်တင်ပေးထားသည့် နို့အုံနှစ်ခုက ပူးကပ်ပြီး ညှစ်ထုတ် ပေးထားသလို တင်းရစ် ဖောင်းကားနေသည်။ ပန်းနုရောင် နို့သီးခေါင်းလေးက လုံးဝန်းကျစ်လစ်ပြီး သေးသေး ပိစိလေး။ တဒင်္ဂ အတွင်းမှာပဲ မင်းထိုက်၏ လျှာနွေးနွေးကြီးက မွန်း နို့နှစ်ဘက်ပေါ် ကျလာသည်။ နို့အုံတစ်ခုလုံးကို ငုံခဲပြီး စိို့လိုက်၊ နို့သီးခေါင်းလေးကို အားရပါးရ စို့လိုက်နှင့် အစာငတ်နေသော ကလေးငယ်လို အငမ်းမရ စို့တော့၏။
မွန်း တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းမြ နွေးထွေးလာသည်။ ပေါင်လေးနှစ်ဘက်ကို စိ နေအောင် လိမ်ကျစ်ပြီး ထိုင်နေမိ၏။ နို့တစ်ချက် စို့ခံရတိုင်း အင်္ဂါလေး အတွင်းမှ တဆတ်ဆတ် လှုပ်နေသလို ခံစားမိနေသည်။ ထိုနေရာလေးကို ကိုင်တွယ် ထိတွေ့လိုစိတ် ပေါ်လာသည်။ ရင်ထဲမှ မောသလိုလိုလည်း ဖြစ်လာသည်။ ခါးလေး ဆန့်ဆန့် ထိုင်ပြီး အဖုတ်လေး၏ အတွင်းပိုင်း ကြွက်သားများကို ဆွဲညှစ်လိုက် ပြန်လျှော့လိုက်နှင့် ယားသက်သက် ဝေဒနာ သက်သာလို သက်သာငြား မိမိဘာသာ အားထုတ်ကြည့်သည်။ လူတစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကြက်သီးမွေးညင်းများ တဖျဉ်းဖျဉ်း ထ ကာ သတိလက်လွတ် ဖြစ်လာလိုက်သည်မှာ နှုတ်ဖျားမှ ညည်းသံ သဲ့သဲ့လေး ထုတ်လွှတ်မိသည် အထိပင်။
မောင့် ငွေလမင်းလေး..
….
နားနား ကပ်၍ လေသံလေးဖြင့် ခေါ်သည်။ ရင်တွေ လှိုက်ဖိုနေသည့် မွန်း၊ အသံထွက်၍ မထူးမိ။ သူ့ကို ချစ်ရည် လဲ့နေသော မျက်လုံးရွဲလေးများဖြင့် မော့ကြည့်မိသည်။ နှုတ်ဖျားမှ ဘာပြောရမှန်း မသိသော်လည်း မျက်ဝန်းမှတဆင့် တစ်စုံတစ်ရာကို တောင်းဆိုမိသည်။ မင်းထိုက်က မော့ကြည့်နေသည့် မွန်း ပါးပြင်လေးကို ဘက်ဝါးနှင့် အုပ် ကိုင်သည်။ လက်မလေးဖြင့် မွန်း နှုတ်ခမ်းနှစ်မြွာကို ဝေ့ကာဝိုက်ကာဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ဖိ ပွတ်ပြီး ဆော့ကစား၏။ တိုးသက် ညင်သာသော အသံဖြင့် ပြောသည်။
ချစ်တယ် မွန်းရယ်..
မွန်းလည်း ချစ်တယ် မောင်..
မောင့် ပါရမီ ဖြည့်ဘက်လေး..
…..
မွန်း ကြည်လင်စွာ ပြုံးမိသည်။ ဟုတ်ပါတယ် မောင်.. မွန်းက မောင့် ပါရမီ ဖြည့်ဘက်ပါ ဟု ရင်ထဲမှ ထပ်တလဲလဲ ရေရွတ်လျက်။ သည်တိုင်း ဆိုလျှင် မွန်း ကြားထားသည့် သတင်းက ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်ပါလိမ့်မည်။ ခုကိုပဲ ချစ်ရသူက မိမိကို ပါရမီ ဖြည့်ဘက်ဟု တင်စားသည် မဟုတ်ပါလား။ ထိုစကားစုလေးကို မွန်း အင်မတန်မှ မြတ်နိုးပါသည်။ မိမိကို ချစ်သော၊ တန်ဘိုးထားသော၊ မိမိကို ဦးဆောင် လမ်းပြနိုင်သော၊ မိမိဘက်မှလည်း တန်ဘိုးထား မြတ်နိုးစိတ်ဖြင့် ချစ်ရသောသူတစ်ဦး၏ ပါရမီဖြည့်ဘက်ကောင်း ဖြစ်လိုလှပါသည်။
မင်းထိုက် အနမ်းလေး တစ်ချက် မွန်း နှုတ်ခမ်းပေါ် ရောက်လာပြန်သည်။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းလေးကို လက်မနှင့် ပွတ်သပ် ဆော့ကစားပြန်သည်။ ခါတိုင်းနှင့်မတူသည့် နူးညံ့သော အထိအတွေ့များက မွန်းကို ကြည်နူးပီတိ ဖြစ်စေရုံသာမက သွေးသားထဲမှလည်း မောင့်အလိုကျ လိုက်လျော လိုသည်အထိ အဆင်သင့် ဖြစ်လာ တော့သည်။
မင်းထိုက် လက်တစ်ဘက်က ဝတ်ထားသည့် ပုဆိုးကို ဖြေချသည်။ ထုံးစံအတိုင်း အတွင်းခံမပါ။ မွန်း လက်တစ်ဘက်ကို ဖြည်းဖြည်း ဆွဲယူလိုက်ပြီး ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေသည့် လီးကြီးကို ကိုင်စေသည်။ အနည်းငယ် တုန်ရီနေသည့် မွန်း လက်ကလေးထဲ မာတောင်တောင် နွေးတေးတေး အချောင်းကြီး ရောက်လာ၏။ ဘာကြောင့်မှန်းတော့ မသိ၊ အချောင်းကြီးက တုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီးအပြင် စေးကပ်ကပ်နှင့် စိုစိစိ ဖြစ်နေသည်။ ဒါ ဟိုတစ်ရက်က ငါ့အဖုတ်လေးကို မညှာမတာ လိုးခဲ့တဲ့ လီးကြီးပါလား.. ခုကော.. ဒါ ဒါကြီးနဲ့ ငါ့ ကို.. အို…။ သည်နေ့အဘို့ မွန်း စိတ်တွေ ခါတိုင်းထက် ရဲတင်း နေသယောင်ပင်။ ချစ်သူ၏ နူးညံ့သည့် အချော့မြှူများကြောင့် ဖြစ်မည်ထင်သည်။ လက်ထဲမှ အတံကြီးကို ငုံ့တော့ မကြည့်ဖြစ်သေး။ မျက်နှာလေးကို သူ့လည်တိုင်ကြားတွင့် ထည့်မှီပြီး ပုန်းခိုနေမိသည်။
မောင်.. မရတော့ဘူး မွန်းရယ်.. လိုးချင် ပြီ ကွာ.. နားပေါက်ဝကို ကပ်ပြီးပြောသည့်စကားတွင် ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ပါနေသည်။ မောင်ရယ်.. မွန်း လည်း.. မွန်း လည်းလေ.. စိတ်က တွေးမိပေမယ့် ဘာ ပြောရမှန်း မွန်း တကယ် မသိ။ မင်းထိုက် မွန်းမျက်နှာလေးကို ဆွဲမော့သည်။ ပြီးတော့ ဆာလောင် လှိုင်းထ နေသော အသံတိုးတိုးဖြင့် ပြောသည်။
မောင့်ကို လီး စုပ်ပေးပါလား မွန်းရယ်.. ဟင်..
အင်..
ဒီ ပါးစပ်လေးနဲ့လေ.. မွန်းရဲ့ ဒီ နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ မောင့် လီးကို စုပ်ပေးပါလား လို့.. နော်..
ရှင်..ချစ်ဖူးခဲ့ပါသော်လည်း ( ၂ )
ဒီ ပါးစပ်လေးနဲ့လေ.. မွန်းရဲ့ ဒီ နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ မောင့် လီးကို စုပ်ပေးပါလား လို့.. နော်..
ရှင်..
ဒီ လို လေ ကွာ.. လာ.. ခေါင်း ငုံ့လိုက်..
……..
ငုံလိုက်လေ မွန်း.. ပါးစပ်ဟ.. မောင် ထည့်ပေးမယ်.. အွန့်.. အဲ့လို..
………..
အင်းးး.. အဲ့လိုကြီး ငုံထားရုံ ဟုတ်ဘူးလေ.. စုပ်လေ မွန်း.. လုပ်ပါ.. စုပ်ပေးပါကွာ..
……….
အင်းးးး… ဟုတ်တယ်.. စုပ်.. စုပ်ထား..
……….
လျှာဖျားလေး ထိုးထည့်ပေးကွာ.. ထိပ်က အကွဲလေးထဲကို..
……….
အူးးး… ကောင်းလိုက်တာ.. စုပ် မွန်းရယ်.. ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ် စမ်းပါ..
……….
အာာာ… လုပ်ပါ မွန်းရာ.. မောင် ပြီးချင်နေပြီ.. စုပ် ကွာ.. ပြင်းပြင်းလေး..
……….
တကယ်တမ်း အရွယ်ရောက်မိန်းကလေးတစ်ဦး ဖြစ်လင့်ကစား၊ လိင်ကိစ္စနှင့် ပါတ်သက်၍ မိန်းမ အဖုတ်ထဲ ယောကျင်္ား လီးထည့်ခြင်းကို လိုးသည် ဟူသလောက်သာ မွန်း သိထားပါသည်။ ပုံ ဆိုလိုလည်း ဖင်ပေါ် ခေါင်းပေါ် အင်္ဂလိပ် မော်ဒယ်များ၏ ပုံလောက်သာ ကြည့်ဖူးသည်။ မူဗွီ ဆိုလို့လည်း အချို့သော အင်္ဂလိပ် ရုပ်ရှင်များတွင် မင်းသားနှင့် မင်းသမီး ကိုယ်လုံးတီးနှင့် နမ်းကြ ပွတ်ကြသလောက်သာ ကြည့်ဖူးသည်။ လိင်ဆက်ဆံသည့် အခန်းများ ကြည့်မိဖူးသော်လည်း အောက်ပိုင်း လှုပ်ရှားမှုကို မျက်နှာ အမူအရာဖြင့်သာ အသားပေးဖော်ပြသည့် ဇာတ်ကားများမို့ မွန်း အနေနှင့် ယောကျင်္ားနှင့် မိန်းမ ပီပီပြင်ပြင် လိင်ဆက်ဆံမှုများကို မြင်လည်း မမြင်ဖူး၊ ယခု မင်းထိုက် ၀ါသနာလို ဆံပင်လိုးခြင်း လီးစုပ်ခြင်း ဆိုတာတွေ မွန်း တကယ် မသိ။ ခုတော့ ချစ်ရသူက မွန်း ဘက်လှည့်ပြီး ခွထိုင်ကာ သူ့ပေါင်ခွကြားတွင် မိမိခေါင်းကို ထိုးနှိမ့်၍ လီး စုပ်ခိုင်းနေသည်။
ပေါင်နှစ်ဘက်နှင့် ပုဆိုးကြားတွင် မှောင်မိုက် ပြာဝေနေသည့် မျက်လုံးများကို စုံမှိတ် ထားရသည်။ နှာခေါင်းထဲသို့ ညှီစို့စို့ အီလည်လည် အနံ့ဆိုးကြီးက အလိပ်လိုက် ဝင်လာနေသည်။ မိမိ ခေါင်းကို လက်နှင့် ဖိထားသည်မို့ ရုန်းလို့လည်း မရ။ ပါးစပ်နှင့် အပြည့် နေရာယူထားသည့် လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို ငုံထားရသည်။ လျှာနှင့် မထိအောင် ကြိုးစားမိသဖြင့် လျှာရင်းများ နာလာသည်။ မင်းထိုက်က မွန်း ခေါင်းကို ဖိထားပြီး ပါးစပ်ကို သူ့လီးနှင့် ကော့ကော့ထိုးသည်။ စောစောက နူးညံ့ ညင်သာမှုများ ကြက်ပျောက် ငှက်ပျောက် ပျောက်လေပြီ။
တစ်ချက်တစ်ချက် အာခေါင်ထဲထိ တိုးဝင်လာသည့် လီးတံကြီးက လျှာခင်ကိုပင် သွားထိသည်ဟု မွန်း ခံစားမိသည်။ မင်းထိုက် လှုပ်ရှားမှုများ ကြမ်းလာသလို မွန်းလည်း ပျို့ချင် အန်ချင်စိတ်များ ဖြစ်လာသည်။ ပါးစပ်ထဲတွင် ပြည့်အိုင်လာသည့် တံတွေးများကို ထွေးထုတ်ပစ်ချင်သော်လည်း မရ။ လျှာရင်းများ အလွန် ညောင်းလာသည်မို့ ပါးစပ်ထဲမှ တံတွေးအိုင်ကြီးကို တတ်နိုင်သလောက် ထွေးထုတ်ရင်း မရသည့်အဆုံး၊ စိတ်မသက်သာစွာပဲ မြိုချလိုက်ရသည်။ ဖိတ်တဝက် စင်တဝက်နှင့် မိမိ ဝမ်းထဲ ဝင်သွားသည်က တံတွေးတွေလား သူ့လီးမှ အရည်တွေလား မွန်း မသိ။
ခဏ ကြာတော့ မင်းထိုက် ဆန္ဒ ပြည့်သွားသည်။ မာတောင်နေသည့် အတံကြီးလည်း သူမဟုတ်သလို ပျော့ကျသွားသည်။ မွန်း အတွက်တော့ လျှာတွင် ကျန်ရစ်နေသည့် အရသာကြီးမှာ ညှီစို့စို့ နှင့် နာကျင် ခါးသက်လှပါသည်။ မွန်းကြပ် မှောင်မိုက်နေသည့် ပေါင်ခွကြားမှ ခေါင်း ပြန်ထူလိုက်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင် အလင်းကြောင့် မျက်စိများပင် ပြာသွားရ၏။ တစ်စက်မျှ မသောက်ရသေးသည့် ကော်ဖီလည်း ခွက်ထဲတွင် အရာမယွင်း၊ အေးစက်နေပြီ။ မွန်း ရင်ထဲတွင် မျှော်လင့်တကြီး ရစ်ခွေနေသည့် ချစ်သူထံမှ ချစ်ခြင်း၏ ခံစားချက်အချို့လည်း အေးစက် ထုံထိုင်း သွားခဲ့ပြီ။
ပေရေ ပွထ နေသည့် ပါးစပ်ကို ပလုတ် အထပ်ထပ်ကျင်း၊ တစ်ရှူးစကို ရေစွတ်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို အကြိမ်ကြိမ် ဖိ ပွတ်ပါသော်လည်း ရင်ထဲမှ မသတီမှုက လျှော့မသွား။ နောက်ဆုံး ဆိုင်အပြင် ရောက်ပြီး ခဏ၊ ကားပေါ် ပြန်မတက်မီ ထိုးအန် ပါတော့သည်။
ဒါ ဘာသဘောလဲ မောင်.. ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့ မွန်းကို ဒီနေရာ ခေါ်လာတာလဲ.. အရေးကြီးသည့် ကိစ္စ ဆွေးနွေးရန် ဟူသော အကြောင်းပြချက်ဖြင့် မြို့ထဲဘက်ရှိ တိုက်ခန်း တစ်ခုသို့ မွန်းကို မင်းထိုက် ခေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါက လီးစုပ်သည့် ကိစ္စ အပြီး နောက် သုံးလေးရက်။ သည်ကြားထဲတွင် နှစ်ဦးသား ဆက်ဆံရေး အတန်ငယ် အေးစက်ခဲ့သည်။ ချစ်သူချင်း ဖြစ်ပါလျှက် သူ့လီးစုပ်ပြီး အန်ထွက် ရကောင်းလားဟု မင်းထိုက်က စိတ်ခုသည်။ မွန်း ဘက်မှလည်း လိင်မှုရေးရာတွင် တစ်ဘက်သတ် အလိုကြီးသူဟု မင်းထိုက်ကို စိတ်ပျက် လာသည်။ ရေရှည် ဆက်ဆံရေးနှင့် ရှေ့ရေးအတွက်တော့ အသေအချာ ဆွေးနွေး သင့်ပြီဟု နှစ်ယောက်လုံး တွေးမိသည်။ ဤနေရာတွင် အတွေး တူသော်လည်း ပြဿနာကို အဖြေ ရှာပုံချင်းတော့ မတူ။ သည်လိုနှင့်ပဲ မတူညီသော သဘောထား နှစ်ခု လုံးဝ ကွဲလွဲရန် အကြောင်း ဖန်လာ လေတော့သည်။
သူ့သူငယ်ချင်းများ စု ပေါင်း ငှားနေသည်ဟု မွန်း သိထားသော တိုက်ခန်းသို့ သူနှင့်အတူ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ငါ့ကို ဘယ်လို ဘယ်ပုံ အထူးအဆန်း နည်းလမ်းများနှင့် လိင်ဆက်ဆံ လေဦးမလဲဟု မွန်း တွေးမိပါသည်။ သို့သော် မိမိဘက်မှလည်း မည်သို့မည်ပုံ ဆန္ဒ သဘောထား ရှိသည်ကို အကြေအလည် ဆွေးနွေးပြီးမှ သူ့အလိုကို လိုက်နိုင်မလိုက်နိုင် ဆုံးဖြတ်မည်။ တိုက်ခန်း ဆိုတော့ လွတ်လပ်သည်။ မိမိဘက်မှ ပေးနိုင်သလောက် လုံလောက်သော အချိန်လည်း ရှိမည်။ အရင်အခါများလို လူ့မြင်ကွင်း မကင်းရာမို့ သူ့အလို ပြည့်ပြီးရော အစောတလျှင် လိုက်လျော နေစရာ မလို ဟု မွန်း တွေးသည်။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ညှိနှိုင်းပါမှလည်း မိမိတို့ ရှေ့ခရီး သာယာမည်ဟု မွန်း ခံယူမိသည်။
သို့သော် ယုံကြည်ချက် ဖြည့်တင်းထားသော မွန်း၏ ခြေလှမ်းများ တိုက်ခန်းအတွင်းမှ မြင်ကွင်းကြောင့် တမဟုတ်ချင်း ရပ်တန့် သွားခဲ့ရသည်။ မွန်း မြင်လိုက်ရသူက မိမိနှင့် မရင်းနှီး သော်လည်း မစိမ်းလှသူ အတန်းတူ၊ အခန်းတူ မိန်းကလေး တစ်ဦး။ လက်ထဲတွင် သောက်လက်စ ဘီယာဗူးကိုင်လျက်နှင့် မွေးပွ တဘက်ကြီး ပတ်ထားပြီး ဘာအဝတ်စားမှ မပါ။
၀ိုးးးး… စောင့်နေတာ ကြာပြီ ကွာ.. မင်း အခန်းက အိုက်တယ် ဟယ်.. အဲကွန်းလည်း မရှိဘာမရှိနဲ့.. ကိုယ်တော့ ခုလိုပဲ နေလိုက်တော့တယ်..
ဟဟ.. ကောင်းတာပေါ့.. ရယ်ဒီ ပိုဇစ်ရှင်..
ဟိုင်း.. မွန်း.. ကိုယ့်ကို သိတယ်မဟုတ်လား.. ကိုယ်ကတော့ ယူ့ကို ကောင်းကောင်း သိတယ်..
မွန်းလည်း ယူ့ကို သိပါတယ်.. ဇင်မီ.. ဟုတ်တယ် နော်.. ယူ့နံမည် ဇင်မီ မှတ်လား..
Yes, nice to see you, Moon.. ယူနဲ့ ကိုယ် မကြာခင် သူငယ်ချင်း ဖြစ်တော့မှာပဲ..
မွန်းလည်း ဝမ်းသာပါတယ် ဇင်မီ.. သူငယ်ချင်းက ဖြစ်ပြီးသားပါ.. သုံးနှစ်လုံး တစ်ခန်းတည်း တက်လာတာ.. သူငယ်ချင်းပဲပေါ့..
ခစ်ခစ်.. ကိုယ် ဆိုလိုတဲ့ သူငယ်ချင်း ဆိုတာ ဘာကိုမှန်း မွန်း သိပုံမရသေးဘူး.. မရှင်းပြခဲ့ဘူးလား မင်း.. ယူ့လေဒီကို ယူ ဘာမှ ကြိုပြောမထားဘူးထင်တယ်..
အလိုလိုကမှ သည်နေရာ သည်ပုံစံနှင့် သည်လူနှစ်ဦးအပေါ် ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားရသည့် မွန်း စိတ်တွေ ဇင်မီပြောလိုက်သည့် စကားကြောင့် ပိုမို စိတ်အိုက်သွားသည်။ ပိုဆိုးတာက ဇင်မီ့ အပြုအမူ။ ဧည့်ခန်း တွင် နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာ ခုံရှည်ကြီး ချထားသည်။ ထိုခုံရှည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် တစ်ယောက်ထိုင် ပလတ်စတစ် နောက်မှီခုံနှစ်လုံး ချထား၏။ မွန်းက ထိုခုံ နှစ်လုံးအနက် တစ်လုံးတွင် ဝင်ထိုင်သည်။ မင်းထိုက်က ဆိုဖာ ခုံရှည်ကြီးတွင် ထိုင်လို်က်သည်။
ဇင်မီက မင်းထိုက် ဘေးတွင် သွားထိုင်လိုက်သည်။ မင်းထိုက် ပေါင်ကို လှမ်းကိုင် လိုက်ပြီး ကိုယ်တို့ စ ကြတော့မလား မင်း.. ကိုယ် သိပ် လိုချင်နေပြီ.. .ယူ့ လမင်းလေးကရော အဆင်သင့်ပဲလား.. ဟု မေးလိုက်၏။ သူမ ဘာကို ဆိုလိုမှန်း အမူအရာတို့က သက်သေ ပြနေသည်။ မွန်း ရင်ထဲတွင် ဆို့ကြပ် သွားခဲ့သည်။ မျက်လုံးများ ပြာဝေပြီး ဇင်မီ့စကားသံ ညုချွဲချွဲက နားထဲ ထော်လော်ကန့်လန့် ဝင်လာတော့သည်။
ဘာတွေလဲ မောင်.. မွန်း ဘာမှ နားမလည်တော့ဘူး..
ကဲ.. ဟန်နီ.. ကိုယ့် ငွေလမင်းကို မင်းပဲ ရှင်းပြပေးတော့ကွာ.. ကိုယ်က စကားတွေနဲ့ အားကုန်ခံလို့ မဖြစ်သေးဘူးလေ.. နော.. ကိုင်းးး ကိုယ်လည်း အိုက်တယ်.. ချွတ်မယ်..
ခစ်ခစ်.. မင်းကတော့လေ.. လုပ်တော့မယ်.. ခုလိုချိန်မှာတော့ ကိုယ့်ကို ဇင်မီလို့ပဲ ခေါ်စမ်းပါကွာ.. မွန်းကို အားနာစရာ..
……..
ဒီလို မွန်းရဲ့.. ယူ့ဒါလင်က ကိုယ့်ကို ရင်ဖွင့်တယ်.. Sex နဲ့ ပါတ်သက်ပြီး ယူ့ဆီကနေ သူ့စိတ်ကြိုက် သာယာမှု မရဘူးတဲ့.. ဒီတော့ ကိုယ်လည်း ယူ့ဒါလင်ကို ကိုယ်ချင်းစာလို့ ကူညီနိုင်သလောက် ကူညီပေးခဲ့တယ်လေ.. ကိုယ့် အပြုစုတွေကို သူက စွဲနေပြီ.. ဒီတော့ ယူ့ကိုလည်း ဒါတွေ သိစေချင်တယ်.. ကိုယ့်ဆီကနေ သင်ယူစေချင်တယ်.. သင်ယူရင်း သုံးယောက် အတူ ခံစားကြမယ်ပေါ့ကွာ.. ကိုယ် ပြောတာ ယူ သဘောပေါက်မလား မသိဘူး..
တို့က ဘာကို သဘောပေါက်ရမှာလဲ ဇင်မီ.. အခု ရှင်တို့နှစ်ယောက် ဘာတွေ ကြံစည်ပြီး.. ကျွတ်..
You see? မင်း ယုံပြီမဟုတ်လား ဟန်နီ.. ကိုယ့်ရဲ့ ငွေလမင်းက အဲ့လို ဖြစ်နေတယ် ကွာ..
သူ စိတ်ပါလာအောင် ကိုယ်တို့ အရင် စ ကြမယ် ကွာ.. ခစ်ခစ်.. ယူ့ မွန်းက အဝေးကြီး လိုသေးတယ်.. ကိုယ်က တအား လိုချင်နေပြီ မင်းရဲ့.. ကိုယ်တို့ စ နှင့်မယ်.. သူလည်း ဘယ်လို ဝင်နွှဲရမလဲ ဆိုတာ ကြည့်ရင်း သိလာမှာပေါ့.. လာစမ်းပါ.. ကိုယ့် တဘက်ကို ချွတ်စမ်းပါ မင်းရယ်..
ပြောရင်း မင်းထိုက် ပေါင်ပေါ် တက်လုနီးပါး တိုးကပ်ကာ ရင်ဘတ်ကော့ပေးလိုက်သည်။ ဇင်မီ့ ဒူးတစ်ဘက်က ဆိုဖာပေါ်မှာ။ ခြေတစ်ဘက်က အောက်ချလျက်။ မွန်း ရင်ထဲမှာ ငိုချင်သလိုလို ဒေါသ ဖြစ်သလိုလို။ အံ့သြလွန်းလို့ ဘာပြောရမှန်းပင် မသိတော့။ မျက်လုံး အပြူးသားနှင့် စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ဇင်မီက မွန်းဘက်လှည့်ပြီး မျက်စိတစ်ဘက် မှိတ်ပြသည်။ မင်းထိုက်က ဇင်မီ့ဘက် လှည့်ထိုင်နေသည်။ ဇင်မီ့ ကိုယ်ပေါ်မှ တဘက်ကို တကယ်ပဲ ဖျည်ချလိုက်သည်။ ချက်ချင်း ဆိုသလို ထွက်ပေါ်လာသည့် နို့အုံထွားထွားနှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင် စို့တော့၏။
အိုးးး.. ယူ သိပ် အလိုက်သိတယ် မင်း ရယ်.. စို့စမ်း.. နာနာလေး ကိုက်ပြီး စို့ ပေးစမ်းပါ.. ကိုယ် သိပ် ထန်နေပြီ.. ဇင်မီ့ အပြောနှင့် နှစ်ဦးသား၏ အပြုမူများကြောင့် မွန်း မျက်လုံးထဲမှ မီး ပွင့်သွားသည်။ တဘက်ကြီးက အောက်ထိ ကျမသွားသေးဘဲ ဇင်မီ့ ခါးတွင် ချိတ်နေသည်။ မင်းထိုက် လက်တွေ ဇင်မီ့ပေါင်ကြား ရောက်သွားသည်။ တဘက်ကြီးကိုလည်း စိတ်မရှည်သလို ဆောင့်ဆွဲ ဖယ်လိုက်၏။ ဇင်မီ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားပြီ။ သူမ က မွန်းထက် ကိုယ်လုံး ပိုထွားသည်။ ပုရိသတို့ကို ရမ္မက် ထန်စေသည့် ကိုယ်လုံးမျိုး။
မင်းထိုက်က ဇင်မီ့ နို့များကို ဘယ်ညာ တလှည့်စီ အငမ်းမရ စို့ သည်။ လက်ကလည်း အဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးကို တလှည့်၊ ဖင်ဖြူဖြူ ဖွေးဖွေးကြီးများကို တလှည့် ပွတ်နေသည်။ ဇင်မီ အသံ တိုးတိုး ညည်းရင်း မွန်းကို လှည့်ကြည့်နေသည်။ မိမိချစ်သူနှင့် မိန်းကလေးတစ်ဦး မိမိရှေ့တွင် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေသည့် မြင်ကွင်းက မွန်း ရင်ကို သာယာမှု ပေးဘို့ ဝေးစွ နာကျည်း မျက်ရည်ပင် လည်လာမိသည်။ တကယ်တမ်း လိင်မှုရေးရာတွင် မွန်း ဘက်က မလိုက်နိုင် ဟူသည့် သူ့ စွဲချက်က တရားမျှတ ပါရဲ့လား။ မွန်း ရဲ့ ပထမဆုံး အပျိုစင်ပန်းကို သူ ဘယ်လို ဘယ်ပုံ ခြွေခူးခဲ့သလဲ။ နောက်ထပ် နောက်ထပ်ရော သူ ခံစား ရယူခဲ့သည်က ချစ်သူနှစ်ဦး သာတူညီမျှ ဖြစ်စေသည့် သာယာမှု ဟုတ်ပါရဲ့လား။
မွန်း၏ အပျိုစင်ပန်းကလေးမှာ လမ်းဘေး လူမြင်ကွင်းတွင် ကြုံသလို ကြွေခဲ့ရသည်။ သူ တိုက်သည့် သောက်ဆေးကို မွန်း သောက်ခဲ့ပြီး ခါတိုင်းထက် ဝေဒနာ ပိုဆိုးသည့် ရာသီစက်ဝန်းကို မွန်း တစ်ယောက်တည်း ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည်။ သူ့ထံမှ မည်သည့်နှစ်သိမ့်မှုမျှ မရသည့်အပြင် သူ့ အာသီသထူးကြောင့် မွန်း ဖျားရပြန်သည်။ တကယ်ပဲ မွန်းဘက်က သူ့အလို ပြည့်အောင် မလိုက်နိုင်ဘူး ဆိုရအောင် သူကိုယ်တိုင်ကရော လိင်ကိစ္စနှင့် ပါတ်သက်ပြီး မွန်းအတွက် သက်တောင့် သက်သာ ဖြစ်အောင် ချော့မြှူ နှုးနှပ်မှုမျိုး ရှိပေးခဲ့လို့လား။ နောက်ဆုံး မွန်း ကိုယ်တိုင်က ချစ်ရမ္မက်ကို အလိုရှိ တောင့်တမိချိန် သူ မွန်း အတွက် ဘာများ ပေးခဲ့ ပါသနည်း။ တွေးရင်း ရင်နာရသည်က မွန်း ပင် ဖြစ်လင့်ကစား သူက တခြား မိန်းကလေး တစ်ယောက်ထံတွင် မွန်း၏ အားနည်းချက်များကို ရင်ဖွင့်သတဲ့လား..။ ခုလည်း တခြားမိန်းကလေး ခေါ်လာပြီး မွန်း ရှေ့မှာ..။ မောင်ရယ်.. လုပ်ရက် လိုက်တာ..။
နှိုက် စမ်းပါ ကွာ.. မင်းကလည်း မထိ တထိ ပွတ်နေတယ်.. ကိုယ် တအား ယားနေပြီ လို့..
မနှိုက်ပေးဘူးကွာ.. ဟန်နီ ခံချင်ရင် ကိုယ့်ကို လီးစုပ်ပေး.. စုပ်ပေးရင် ဟန်နီ့စိတ်ကြိုက် နာနာလေး ဆောင့်လိုးပေးမယ်.. ဘယ်လိုလဲ..
ယူ တကယ် အနိုင်ကျင့်တယ်.. လာ ထ..
ဟဟ.. ကိုယ် မင်းကို အာ့ဒါတွေ သဘောကျတာ.. ရှီးးး စုပ်.. စုပ်.. အွန်းး.. ကောင်းလိုက်တာကွာ..
မင်းထိုက်က ဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး လီးစုပ် ခံနေသည်။ လက်များက ဇင်မီ့ နို့နှစ်ဘက်ကို ဆောင့်ဆွဲ ထားလိုက်သည်မှာ နို့ကြီးနှစ်ဘက် ရှည်မြောမြော ထွက်လာပြီး ရဲတွတ်လာသည် အထိပင်။ ဇင်မီက မင်းထိုက်လီးကို စုပ်ပေးနေရင်း ကိုယ့်အဖုတ် ကိုယ်ပွတ်နေ၏။ မိမိရှေ့မှ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း မွန်း အသားတွေ ဆတ်ဆတ် တုန်လာသည်။ သွေးကြောများ ဆူပွက်ကာ ပေါက်ထွက်မတတ် ခံစားရသည်။ ကိုယ်တိုင် တခုခု လိုချင် လာတာလား၊ ရင်နာ လွန်းတာလား မွန်း မခွဲခြားတတ်ပါ။
သေချာတာတော့ အသက်ရှုရ ခက်လောက်အောင် မော ဆို့ လာခဲ့သည်။ ခေါင်းတွေ ပွင့်ထွက်မတတ် ထူပူ ကိုက်ခဲ လာသည်။ နားထဲမှ လေ တရွှီရွှီ ထွက်နေသလို လည်ချောင်း တလျှောက် မီးတောက် မြိုထားရသလို လောင်မြိုက် လာတော့သည်။ စိတ်ရှိတိုင်းသာဆိုပါလျှင် အာခေါင်ခြစ်ပြီး အော်ဟစ် ပစ်လိုက် ချင်သော်လည်း လက်သီးကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို တင်းတင်းစေ့၊ အံကျိတ် ထားခဲ့ပါသည်။
မင်း.. ယူ့ မွန်းကို ဝင်ပါ ခိုင်းရအောင်လေ..
အာ.. ဆက် စုပ် ကွာ ဟန်နီ.. ကိုယ့်ကို ဖီးလ် ပျက်အောင်လုပ်ရင် မင်း ဘာမှ မရ ဖြစ်သွားမှာနော်..
အယ်.. မင်းကလည်း.. ဟိုမှာ မွန်း တစ်ယောက်တည်း.. လာ မွန်း.. ကိုယ်တို့တူတူ ပျော်ရအောင်လေ.. မင်းကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် ပြုစုမယ်.. လာ..
သူလား ကိုယ့်ကို ပြုစုချင်မှာ.. ထားစမ်းပါ ဟန်နီရာ.. သောက်စကား များမနေနဲ့ စုပ် စမ်း..
အဲ့လို တကိုယ်ကောင်း မလုပ်နဲ့လေ မင်းရယ်.. ဒီနေ့က ယူတို့နှစ်ယောက် ရှေ့လျှောက် အပေးယူ မျှဘို့ ညှိကြမှာ မဟုတ်လား.. ဒီလိုလုပ် ကွာ.. ယူ့စိတ်ကြိုက် ကိုယ့်ကို နောက်ကနေ ဆောင့်.. ကိုယ်က ယူ့မွန်းကို ပြုစုပေးလိုက်မယ်.. လာ မွန်း လာ..
အာ.. ငါ လီးလိုပဲ.. လှည့် ကွာ.. ကုန်း.. ပြီးမှ စောက်ပတ်ကွဲပါပြီ မအော်နဲ့.. ထိုးခွဲ ပစ်မယ်..
သည် စကားလုံး တစ်တစ်ခွခွ များက မွန်း နားထဲ အတုံးလိုက် အတစ်လိုက် ဝင်လာ နေသော်လည်း သူတို့ နှစ်ဦးနှုတ်ဖျား အသီးသီးမှ လျှောလျှောလျူလျူပဲ ထွက်လာနေကြသည်။ စိတ်မရှည်တော့သည့် မင်းထိုက်က ဇင်မီ့ကိုယ်လုံးကို ဆွဲ လှည့်ကာ ဖင်လုံးထွားထွားကြီးကို ဆွဲထောင်လိုက်သည်။ ဇင်မီက ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ဆိုဖာပေါ် ပြားနေအောင် ဝပ်ပြီး ဖင်လေး နောက်ကော့ ပေးထားသည်။ ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုလည်း အလိုက်သင့် ကားပေးထား၏။ မင်းထိုက် လက်တစ်ဘက်က ဇင်မီ့ပေါင်ကို ဆွဲထားသည်။ ခွက်နေသည့် ခါးလေးကို လက်တစ်ဘက်နှင့် ထပ် ဖိလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ပေါင်ရင်း နှစ်ဘက်ကို ဆွဲ ဖြဲလိုက်၏။
ဇင်မီ့ကို စိတ်ကြိုက် နေရာချနေသည့် မင်းထိုက်၊ မွန်းကို ယောင်၍ပင် လှည့်မကြည့်။ နီရဲ ပြဲကားနေသည့် ဇင်မီ့ အဖုတ်ကြီးက ဆာလောင်မှုအပြည့်နှင့် ရှုံ့ချည်ပွချည် ဖြစ်နေသည်။ မင်းထိုက် အချိန်မဆွဲ၊ အတွင်းနှုတ်ခမ်း နှစ်ဘက်ကို လက်နှစ်ချောင်းနှင့် ဆွဲကားလိုက်သည်။ ပြီးနောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထ နေသည့် လီးကြီးနှင့် တစ်ချက်တည်း တဆုံးဆောင့် ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ဇင်မီ့ အော်သံ စူးစူးနင့်နင့် ထွက်လာ၏။
လိုးစမ်း ဒါလင်.. မင်း စိတ်ကြိုက် လိုး ပစ်စမ်း.. အင်းးး.. အ အ..
အီးး.. အင်းး.. လိုးမှာ.. ဒီလောက် လီးဆာနေတဲ့ စောက်ပတ်.. ကွဲ ထွက်အောင်ကို လိုးပစ်မှာ..
အိုး.. ကြိုက်တယ်.. ကောင်းတယ် ဒါလင်ရယ်.. အရမ်းပဲ.. မွန်းရယ် သိလား.. ယူ့ဒါလင် အလိုး ကောင်းလွန်းတယ် ကွယ်.. ရှီးးး အင်း..
အင့်.. ရော့..
အားး.. ဟားးး… သေပြီ.. သေပြီ ဒါလင်.. ကြိုက်တယ် ကွာ.. ဆောင့်စမ်း..
အင့်.. အင့်ကွာ.. အင့်.. သေစမ်း..
အိုးးး ရှီးး.. တကယ် ထိတယ်ကွာ.. မွန်း လာလေ.. ကိုယ် ယူ့ကို စောက်ပတ် ယက်ပေးမယ်.. လာ မွန်းလေး လာခဲ့..
ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း ဟန်နီ.. ကိုယ် ပြီးချင်နေပြီ..
အိုးး.. ဒါလင်.. မွန်းကို ခေါ်ရအောင်လေ ကွယ်.. အားး.. အ.. မွန်းးး.. လာ.. လာ လေ.. ရှီးးး..
အာ.. ကဲ.. အင့် ကွာ..
အိုးးးး… အီးး.. ရှီးးး..
ကျောက်ရုပ်ကြီး တစ်ခုလို ငုတ်တုတ် ထိုင်ကြည့်နေမိသည့် မွန်း၊ နှလုံးသားထဲမှ ဆုံးရှုံးမှုနှင့် သွေးသား သဘာဝ၏ လှုံ့ဆော်မှုနှစ်ခုလုံးကို အံကျိတ် ရင်ဆိုင် နေရသည်။ ဇင်မီကတော့ သူမကိုယ်တိုင် ဇိမ်ယူရင်း မွန်းကို လှည့်ကြည့်ကြည့်နှင့် အပါခေါ်နေရှာသေးသည်။ ချစ်သူ ဟူသည့် မင်းထိုက် ကတော့ မွန်းကို ရှိတယ်ပင်ထင်ရဲ့လား မသိ။ ဇင်မီ့ ခါးကို ဆွဲမြှောက် ကိုင်ပြီး ကြမ်းတမ်းစွာ ဆောင့်လိုးနေသည်။ ကြမ်းပေါ် ထောက်ထားသည့် ဇင်မီ့ ခြေထောက်တို့ပင် မြောက်တက် သွားသည်။ မင်းထိုက်က သူ ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း တုန် တက်သွားသည့် ဇင်မီ့ ဖင်လုံးကြီးများကို တဖျန်းဖျန်း ရိုက်သေးသည်။ ဇင်မီကလည်း ဒါကို သဘောကျပုံရသည်။ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အော်ညည်းရင်း.. မချိမဆန့်မျက်နှာနှင့် ကျေနပ် အားရနေသည့် အပြုံးဖြင့် ကောင်းကောင်း အလိုး ခံပေးနေသည်။
အခန်းတစ်ခုလုံး နှစ်ဦးသား၏ အော်သံ ညည်းသံများ၊ တဖတ်ဖတ် ဆောင့်သွင်းနေသံများ ဆူညံနေ၏။ မွန်း ကိုယ်ထဲတွင် နေရာ နှစ်ခုမှ ပြင်းပြစွာ ပူလောင်နေသည်။ နှလုံးသား တည်ရှိရာ လက်ဝဲဘက်ရင်အုံ အတွင်းပိုင်းနှင့် သွေးသားတို့ လောင်မြိုက်ရာ ကိုယ်အောက်ပိုင်း တစ်နေရာ။ သို့သော် သူတို့နှစ်ဦး ငြိမ်သက် သွားသည်အထိ မွန်း မလှုပ်မယှက် ထိုင်နေခဲ့ပါသည်။ ဦးဏှောက်၏ ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခုကို လိုက်နာရင်း တည်ငြိမ်စွာပဲ ထိုင်နေခဲ့ပါသည်။
တကယ်တမ်း ကိုယ့် ရည်ရွယ်ချက်က တစ်မျိုးပါ မွန်းရယ်..
……
ယူ့ကို နားလည် စေချင်တယ်.. ကိုယ့်ကို ရှင်းပြခွင့် ပေးပါလား..
မွန်း နားလည်ပါတယ် ဇင်မီ.. အဲ့နေ့ကတည်းက ဇင်မီ မွန်းတွက် ကြိုးစားပေးမှန်း မွန်း နားလည်နိုင်ပါတယ်..
ဒါဆိုရင်လည်း မွန်းရယ်..
မွန်း ဘက်က ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့လို့ပါ..
……..
သူနဲ့ ရှေ့ဆက်နိုင်ဘို့ မွန်းကိုယ်မွန်း မယုံကြည်လို့ပါ..
ကိုယ် အမှန်တိုင်း ပြောပါ့မယ်..
………
မင်းထိုက်ကို ကိုယ်တကယ် စိတ်ဝင်စားမိနေတာ ယူတို့ ချစ်သူ မဖြစ်ခင်ကတည်းကပါ မွန်း..
………
ကိုယ်နဲ့သူ ခုလိုမျိုး အကြိမ်ကြိမ် တွေ့ဖြစ်ကြဖူးတယ်..
………
သူ့အာသီသတွေ ကိုယ် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဖြည့်ဆီးပေးခဲ့တာ ယူနဲ့ သူ.. ချစ်သူတွေ မဖြစ်ခင်ကတည်းကပါ..
အော်..
အံ့သြသွားလား မွန်း..
မွန်း နားလည်နိုင်ပါတယ်..
ကိုယ် လိုချင်တာ သူ့ဘဝ တစ်ခုလုံး ဆိုပေမယ့်.. ကိုယ့်ဆီက သူ လိုချင်တာကျတော့ တစ်ခုတည်း ဖြစ်နေခဲ့တယ်လေ..
……….
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်.. သူ လိုအပ်လာတိုင်း ကိုယ် အကောင်းဆုံး လိုက်လျောခဲ့တယ် မွန်းရယ်.. သူ့ကို သိပ်ချစ်လို့ပါ..
ပြောရင်း ဇင်မီ့ အသံလေး တိမ်ဝင်သွားသည်။ ဇင်မီ့ လက်လေးနှစ်ဘက်ကို မွန်း ဆုပ် ကိုင်လိုက်၏။ အင်းယားကန်စပ် တစ်နေရာ၏ ညနေခင်းဆည်းဆာက အရောင်အသွေး စုံလင်စွာ လှပနေသည်။ မင်းထိုက်ကို လမ်းခွဲစကား ပြောပြီး နောက်တစ်နေ့၊ ဇင်မီ တွေ့ခွင့်တောင်းသဖြင့် မွန်း သည်နေရာသို့ လာခဲ့ခြင်းပင်။ ဇင်မီက မင်းထိုက်နှင့် မွန်း အတွက် စေ့စပ်ညှိနှိုင်း စကားဆိုသည်။ မွန်း ဘက်မှ မည်သို့မျှ မဖြစ်နိုင်ကြောင်း သေချာတော့မှ သူမ ရင်တွင်းမှ စကားများ သည်သို့ ထွက်ကျ လာခြင်းပင်။
ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် မွန်း လက်ကလေးပေါ် မျက်ရည် တစ်ပေါက် ကျလာ၏။ ငုံ့နေသည့် ဇင်မီ့ ခေါင်းလေးကို မွန်း အသာ မော့စေလိုက်သည်။ မွန်း မျက်ဝန်းများလည်း မျက်ရည် လည်နေမိသည်။ ဇင်မီ့ နှဖူးလေးကို မွန်း ဖွဖွ နမ်းလိုက်၏။ အရာရာ နားလည် ပေးနိုင်သော အမ တစ်ဦးက ညီမငယ်လေးကို နှစ်သိမ့်သည့် အနမ်း။ ဇင်မီ့ ကိုယ်လေး သိမ့်သိမ့် တုန်အောင် ငိုချလိုက်သည်။ မွန်း အသာပဲ ထွေးပွေ့ထားလိုက်၏။ ဇင်မီ အငို တိတ်အောင် မွန်း စောင့်ပေးပြီးမှ..
ခုလည်း ဇင်မီ မွန်းကို လာတွေ့တာ သူ မသိဘူး ဟုတ်..
ဟင့် အင်း..
တကယ်က မွန်းတို့ကြားမှာ ပြန်ပြီး ပြေလည်ဘို့ဆိုတာ နှစ်ယောက်လုံးဘက်က ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့တာပါ သူငယ်ချင်းရယ်..
……….
မွန်း သူ့ကို ဘဝ လက်တွဲဖော်ဖြစ် သဘောထားမိတယ်.. သူ့လိုအင်ကို မွန်း မဖြည့်ဆည်းနိုင်မှန်း ဇင်မီ ကိုယ်တွေ့ပဲ မဟုတ်လား..
……….
ဒါပေမယ့် ဇင်မီရယ်.. မွန်း နားလည် လက်ခံထားတဲ့ ဘဝ သာယာမှု ဆိုတာ လိင်ကိစ္စ လိုအင်ပြည့်ဘို့ တစ်ခုတည်းမှ မဟုတ်တာ..
……….
သူ့ဘက်က ဒါကို ဦးစား ပေးလွန်း နေတဲ့အချိန်မှာ မွန်းကလည်း သူ့သာယာမှု လစ်မစ် ပြည့်မီအောင် မဖြည့်ဆည်းနိုင်ဘူးလေ..
……….
အရှင်းဆုံး ပြောရရင် ဇင်မီ့လိုလည်း မွန်း ကြိုးစားပေးနိုင်မယ် မထင်ဘူး..
……….
မွန်းနဲ့ သူ အရှည်သဖြင့် လက်တွဲကြမယ် ဆိုရင် သူ့အတွက် sex ပါတနာ တစ်ယောက်က သပ်သပ် လိုကောင်း လိုနေဦးမှာ…
……….
ဒီတော့ မွန်းတို့ ရှေ့ရေး သာယာမှု တည်မြဲဘို့ဆိုတာ မွန်းဘက်က သူ့ကို ဘယ်လောက် သည်းခံ ပေးနိုင်မလဲ ဆိုတာပေါ် လုံးဝ မူတည်သွားပြီ မဟုတ်လား…
……….
ကိုယ်တိုင် မသေချာတဲ့ လမ်းတစ်ခုကို လျှောက်ဘို့ မွန်းမှာ စိတ်ကူး လုံးဝ မရှိဘူး ဇင်မီ.. မွန်းအတွက် စိတ်မကောင်း မဖြစ်နဲ့.. ဘာမှလည်း စဉ်းစား ပေးမနေနဲ့တော့.. နော်..
ကျေးဇူး တင်ပါတယ် မွန်း..
……….
ဇင်မီ့ ပါးပြင်ပေါ်မှ မျက်ရည်များကို မွန်း လက်ကလေးနဲ့ သုတ်ပေးလိုက်သည်။ မွန်း မျက်ဝန်းတွင် ရစ်သိုင်းနေသည့် မျက်ရည်များကတော့ ပါးပြင်ထက်ဆီ ကျမလာခဲ့ပါ။ ယောကျင်္ား တစ်ယောက်ကို ချစ်မိကြသည့် မိန်းမသား နှစ်ဦးအနက် မိမိက ကိုယ်ပိုင် ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ပြတ်ပြတ်သားသား ချနိုင်ခဲ့ပြီ မဟုတ်ပါလား။ ဇင်မီလည်း အငို တိတ်သွားခဲ့ပြီ။ နွမ်းလျသော အပြုံးလေးနှင့် မွန်းကို ကြည့်၏။ တကယ်တမ်း တွေးလျှင် မင်းထိုက်အပေါ် တကယ် သည်းခံ ဖြည့်ဆည်း ပေးမည့် ပါရမီ ဖြည့်ဘက် အစစ်က မွန်း မဟုတ်။ အားလုံး နေသားတကျ ဖြစ်သွားသည့် အခြေနေ တစ်ခုအတွက် မွန်း မျက်ရည် မကျလိုပါ။
နှစ်ဦးသား လက်ချင်းတွဲပြီး ကားရပ်ထားရာ နေရာသို့ လျှောက်လာကြသည်။ ဇင်မီ့ကို အိမ်ရှေ့အထိ လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပြီး လက်ပြနှုတ်ဆက်လျှက် မောင်းထွက်ခဲ့လိုက်၏။ ကားနောက်ကြည့်မှန်တွင် လက်ပြကျန်ရစ်ခဲ့သည့် ဇင်မီ့ ပုံရိပ်လေး။ ပါးပြင်မှ မျက်ရည်များ ခမ်းခြောက်ကာ နှုတ်ခမ်းလေး ပြုံးနေပါသည်။ မွန်းလည်း ပြုံးနေပါသည်။ မိမိ ချခဲ့သည့် ဆုံးဖြတ်ချက် အတွက်၊ သူငယ်ချင်းမလေး ဇင်မီ့အတွက်၊ ချစ်ဖူးခဲ့ရသူ မောင့် အတွက်၊ သူတို့ နှစ်ဦး၏ ရှေ့ဆက်မည့် ချစ်ခရီးအတွက် မွန်း ပြုံးနေပါသည်။ မျက်လုံးများရော နှုတ်ခမ်းများပါ၊ နောက်ဆုံး နှလုံးသားကပါ လှိုက်လှဲ ကြည်လင်စွာ ပြုံးနေခဲ့ပါသည်။
<<<<<ပြီးပါပြီ>>>>>"}]}
ကိုဇော်ကြီး မနေ့ကဆီဖိုး ပေးပြီးပြီလား
ဟာ အိုးစွပ် ခွက်စွပ် မနေ့က မကျန်ပါဘူး
ဟဲ့ ရီနွယ် . . ဇော်ကြီးကျန်တာ မဟုတ်ဘူး . . . ကိုတင်သန်း
မသိဘူးလေ အမေတို့ဟာက
ငါ့ . . . ယောင်ပြီး ပြောလိုက်မိတာ ဇော်ကြီးရေ့
ဓါတ်ဆီမှောင်ခို အရောင်းဆိုင်မှ ဒေါ်ဝိုင်းသမီး ရီနွယ်မှာ အတော်တောင့်တင်းသော မိန်းမလှလေးဖြစ်သည်။ သမိုင်းမှာ ဓါတ်ဆီ အရောင်းဆိုင်တွေ ရှိသော်လည်း ကားသမားငယ်ငယ် အထူးသဖြင့် ရီနွယ့် အလှကို အပမ်းဖြေ ကြည့်လိုက်သူတို့က သည်ရောက်မှ ဝယ်ကြထည့်ကြသည်။ ရီနွယ့်အမေကလည်း ဒါကို သဘောပေါက်ထားသည်။ ဓါတ်ဆီဂါလံခွက်ကို မနိုင်မနင်း ယူလာတတ်သော ရီနွယ့်လက်ကလေးကို အုပ်ကိုင်ဖမ်းယူလိုက်ရသည်ကိုပင် သူတို့ဓါတ်ဆီဖိုးလေး တဝက်ကျိုးသွားအောင်ကို တန်သည်ထင်ကြ၏။ ပိုက်ဆံပေးပြီး ရီနွယ့် လက်ကလေးကို ကိုင်ရပြီး ဆီ အလကားရလိုက်သလို သဘောထားကြသည်။
ဇော်ကြီး ပေါ်တက်ကတ် အဌားကားလေး မောင်းစားသည်မှာ (၂)နှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်။ ဦးလေး မြသူက ဇော်ကြီးအား ကျောင်းတစ်ဖက်နှင့် ကားမောင်းစေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်း မအောင်ခင် ကတည်းက ဇော်ကြီး နေ့ (၆) နာရီ မှ ည (၁၀ ) နာရီ အထိမောင်း၏။ လိုင်စင်လုံးဝမရှိ၊ တက္ကသိုလ် ရောက်မှ လိုင်စင်ရပြီး အတန်းမတက်မီ သုံးလေးခေါက်လောက် ဆွဲပြီး ညနေ အတန်းပြီးချိန်မှ ညဆယ်နာရီခန့်အထိ မောင်းသည်။ ကိုဇော်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဆို
အလကား ကောလဟာလတွေ
အံမာနော် ရီနွယ့် သူငယ်ချင်းတွေက ပြောပါတယ်နော် ကျောင်းထဲကို တစ်ခါတစ်လေ ရောက်တတ်တာပဲ
ဘာဖြစ်လို့ ဝန်မခံချင်ရတာလဲဟု ရီနွယ် တွေးမရ။ စကားကလည်း နည်းသလား မမေးနဲ့။
ဟိုတင်သန်းတို့နဲ့ကတော့ ကွာပါ့၊ ဓါတ်ဆီ လာဝယ်တာနဲ့ မတူဘူး။ ရီနွယ့်ကို ကြည်တဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျွတ်ထွက်မတတ်ပဲ . . စကားမရှိ စကားရှာပြီး . . သိပ်ရစ်တဲ့လူ . . ။ အမေက အဲဒီလူ လာပြီဆိုရင် ရီနွယ့်ကို သတိပေးကြည့်တတ်တယ် . . ရီနွယ် သိတာပေါ့ ဟင်း . . ဟင်း . . . အသက် ( ၁၈ ) နှစ်ပဲ
ရှိပြီဟာကို။
အဲ ရီနွယ်ကျတော့ ဇော်ကြီးကို စကားမရှိ စကားရှာပြီး . . ရစ်တာ . . ဇော်ကြီးက ကျောက်ရုပ်ပင်။ အင်းပေါ့လေ တက္ကသိုလ်က ပြီးရင် အရာရှိဖြစ်မယ့်လူ ဆိုတော့ ရီနွယ်တို့ကို သိပ်မရောဘူးပေါ့ ဟုတ်လား
ဒါပေါ့ . . ဒါပေါ့
ဟင်း ကြည့်ပါလား ဘယ်လောက် စိတ်ပျက်ချင်စရာ ကောင်းလိုက်တဲ့ လူကြီးလဲလို့ . . စိတ်ပိန်တယ်။ အမေဝိုင်း မနက်ဖြန် ခုလို ညနေပိုင်း အတွက် နှစ်ဂါလံ ချန်ပေးဦးနော် .. ည ဆွဲစရာမရှိပဲ ဖြစ်နေဦးမယ် ဘယ်ကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် အမေ့ကိုပဲ ပြောတတ်တယ်လေ၊ အဖက်မတန် သလိုလိုနဲ့ သိပ်ခံပြင်းဖို့ ကောင်းတာဘဲ။
ဟို ဝယ်သူလာရင်တော့ ရောင်းမှာပဲ . . ကျန်ကျန် မကျန်ကျန် ရီနွယ် ရစ်လိုက်တဲ့ စကားကို
ဂရုမစိုက်ဘူး၊ ဘာမှလဲ ပြန်မပြောဘူး။ ဓါတ်ဆီထည့်ပြီး မောင်းထွက်သွားတယ်။
ရီနွယ် စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ဂါလံခွက်ကြီးကို ဆောင့်ချပစ်လိုက်မိတယ်။ ဂွမ်း ကနဲ အသံကြားတော့ အမေက ဆတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်ရင်း မာန်သည်။ ဂါလံခွက်တစ်လုံး တစ်ရာကျော်တယ် သိရဲ့လား xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
လုပ်စမ်းပါ မင်းကလည်း စော်လေးက သန့်ပါတယ်ကွ . . ကုန်စိမ်းလာချရင်း ကုန်းတာဟ ဝါသနာ
ကြေးစား မဟုတ်ဘူး ဂစ်တာကြီးက ဟဲဗီးကြီးကွ
အသားညိုညို မွန်ရည် သန့်ပြန့်ဟန်ရှိသော်လည်း အဝတ်အစား ခပ်နွမ်းနွမ်းနှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ကိုတင်သန်းတို့ ပင့်လာကြသည်။ ကားခေါင်းအတွင်း၌ မဂ္ဂဇင်း ဖတ်နေသော ဇော်ကြီးက မိန်းကလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချမိသည်။ ကားသမားလောကမှာ ဒါမျိုးတွေကလည်း တွေ့တတ်လွန်းသည်။ ဇော်ကြီးသည် အတွေ့အကြုံကတော့ များသည်။ အဝေပြေးကားပိုင်ရှင် ကိုသိန်းအောင်
ချက်ပလက်ကြီးနှင့်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ ပြည်၊ ရွှေတောင်အထိ ခေါက်စားမောင်းဖူး၏။ သည်လိုင်းကျတော့ ရိုးရိုးသားသား ရောင်းဝယ်စားနေကြသော မိန်းမငယ်လေးများကြား၌ စုံးပြူးလေးတွေ ပါတတ်၏။ ကြေးစားလဲမဟုတ် ခရီးသွားဟန်လွဲ အပျော်သဘော လှုပ်ရှားကြသော ပျံလွှားမလေးတွေရှိ၏။ အဲ တစ်သားကျ နှစ်သားကျ ပျံလွှားမကြီးတွေလည်းရှိ၏။ စံပယ်ယာ စံလှနှင့်ကတော့ အကြောတည့်သည်။ အလေနတော ပါးစပ်က ထွက်တတ်သော စံလှနှင့် အယုတ္တအနတ္တ မိုးမွနှ်အောင် ပြောတတ်သော ဒေါ်ဒေါင်းဆိုသည့် အညာကုန်သည် မုဆိုးမ အသက် (၃၅) နှစ်ခန့် မိန်းမနှင့်သာ ဆုံမိလျှင် ကားတစ်စင်းလုံး တဝါးဝါး ဆူညံလာသည်။
ယခု သည်ဟာမလေးကား ဒေါ်ဒေါင်းတို့ကဲ့သို့သော အမျိုးအစား မဟုတ်သည်ကတော့ အတိအကျ။ ရိုးသားသော မျက်လုံးညိုညိုလေးများက ဝမ်းနည်းရိပ်သမ်းနေသယောင် မှေးရီနေသည်။ ပိပိရိရိ စေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာက စကားတစ်ခွန်းကို ဆိုခဲစေ မြဲစေ ဆိုသည့် နှုတ်ခမ်းမျိုး။
နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ
မိချောပါ . . .
ကိုတူးတို့ ခေါ်လာတာလား
ညကားရှိတယ် ကြို့ပင်ကောက်အထိ ရောက်မယ်ဆိုလို့ လိုက်လာခဲ့တာပါ . . ကားရှိတယ်မို့လားဟင်
ရော် . . ကိုတူးတော့ ရောဂါရှာလာပြီ
မိချောက ကမေ႓ာဇလွယ်အိတ်ဟောင်းလေးကို ထိပ်မှစုစည်းကာ တင်းတင်းကြီး ကိုင်ထားသည်။ မျက်လုံးလေးများက တစ်စုံတစ်ရာကို သဘောပေါက်သလို ခြောက်ခြားစ ပြုလာသည်။
မင်းက ဘယ်အထိသွားမှာလဲ
ကြို့ပင်ကောက် မရောက်ပါဘူး နင်းကြမ်းကြီးဖြစ်ဖြစ် ကဝေစုဖြစ်ဖြစ် အိုးသည်ကုန်းဖြစ်ဖြစ် ဘယ်မှာဆင်းဆင်း ရပါတယ် အဖေါ်တွေက ဘယ်ရောက်ကုန်လို့လဲ
ကျွန်မက ဒါပထမဆုံး လိုက်လာတာ . . . မရွေးတစ်တင်းနဲ့ ဇီးချိုနှစ်တောင်းပဲ ယူလာတာ ရောင်းကောင်းလို့ ရောက်တာနဲ့ ကုန်ရော၊ သူတို့က နောက်နှစ်ရက်လောက် ဆက်နေဦးမှာ ကုန်ချင်းက မတူဘူး၊ ဒါကြောင့် ရောင်းကောင်းတုန်း ပြန်ယူချင်လို့ပါ
မိချော လုံးစေ့ ပတ်စေ့ ရှင်းပြတော့ ထွန်းဇော် စိတ်မကောင်း၊ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုလည်း အလျင်အမြန် ချလိုက်မိသည်။
မိချော . . . ကားပေါ်တက်
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အစ်မရေ . . ရှေ့မှာ ဟောင်းလောင်းကြီးခင်ဗျ . . တိုးထား
ကြပ်နေပြီ စံလှရဲ့
ဒါမျိုးက ကြပ်မှကောင်းတာ အစ်မရဲ့ . . ရှေ့တိုး
ဆောင့်တယ်ဟဲ့
ဆောင့်မယ်လေ . . . ဥက္ကံကျော်ရင် ပိုဆောင့်ဦးမယ် အမေဂျမ်း ဝင်သလားအောက်မေ့ရတယ် . .
ယုံမလား မသိဘူး
စံပယ်ယာ စံလှ ရိုးသားစွာ ပြောနေသော်လည်း ရန်ကုန်ပြန် ကုန်သည်များချည်း ရွေးတင်လာသော ခရီးသည်များက ငိုက်မြည်းရင်းမှ ပြုံးကြသည်။
အစ်မရေ . . ပေါင်လေးဖြဲလိုက်ပြီး ခွလိုက်ပါလား အဆင်ပြေသွားတာပေါ့
ကားပေါက် အတက်အဆင်းဘေးမှ တောင်းလွတ်ကြီးကို ပိုက်ကာ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း ထိုင်နေသော အသက် (၂၀) ခန့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးကို လက်ညှိုးထိုးပြီး လှမ်းပြောလိုက်တယ်
မခွတတ်ဘူးဟဲ့
ဟာ . . ဒါတော့ အစ်မ သက်သက်လိမ်တာပါဗျာ စမ်းပြီးခွကြည့်လိုက်စမ်းပါ . . နောက်ဆို ခွတတ်သွားရော
ကိုယ့် . . မအေ . .
ဟင်း . . ဟင်း . . မဆဲနဲ့နော် . . စံလှဆိုတဲ့ကောင်က မကျေနပ်ရင် . . ကန်ချခဲ့မှာ
အံမာ . . . လုပ်ရဲလုပ်ကြည့်ပါလား
လုပ်ရဲလို့ပေါ့ဗျာ . . ဟင်း . . . ဟင်း . . . လုပ်ချင်တာပေါ့
စံလှအကြောင်း သိနေကြသော ဒေါ်ဒေါင်းတို့ အုပ်စုက စံလှကို မျက်စပစ်ပြီး မြှောက်ပေးနေကြ၏။ ခရီးသည် မိန်းကလေးက မျက်နှာကြီးနီပြီး ဒေါကန်နေ၏။ ထောက်ကြံ့ကို ကျော်ပြီး မှော်ဘီ မဝင်ခင် မိုးချုပ်စပြုလာသည်။ တပ်ကြီးကုန်းအလွန် မှော်ဘီ အဝင်၌ လမ်းမီးတိုင်များ လင်းနေချေပြီ။ မိချောကိစ္စကို ကူညီရင်း မောင်းနေကျ ကိုသိန်းအောင်၏ ချက်ပလက် ဘတ်(စ်)ကားကို ပြည်ခေါက်ကြေးစား ထွန်းဇော် မောင်းလာခြင်းဖြစ်ပြီး ရွှေမြယာကုန်း အလွန်၌ တိုက်ကြီးဘက်မှ ဝင်လာသော အီဇူးဇူးကားကြီးများ မီးရောင်ကြောင့် သတိထားမောင်းနေရသည်။ မိုးညို . . သရက်ချောင်း လမ်းခွဲအရောက် ... ဒိုင်း . . ဖေါင်း . . ဖလပ် . . ဖလပ် . . ဖလပ်
ဘီးပေါက်သွားသည်။ လိုင်နာကျွတ်က တရွတ်တိုက်ကြီး . . ဖလပ် . . ဖလပ် နှင့်ပါလာသည်။
ကျွတ်ပြီကွာ စပယ်ယာဝှီး မပါဘူး
စံပယ်ယာ စံလှစကားက ထွန်းဇော်နားထင်ကို တူနှင့် ထုလိုက်သည်နှင့် တူလှသည်။
ဟိုင်းဝေးမောင်းတာ စပယ်ယာဘီး မယူလာဘူးလား စံလှရ
မေ့တာ အာစရိရဲ့ .. ဂိုဒေါင်ရှေ့မှာ ထုတ်ပြီးသား
သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်မှ လျှပ်စစ်မီးရောင် ပြာလဲ့လဲ့ကို ထိန်ထိန်ညီးအောင် လှမ်းတွေ့နေရသော်လည်း ထွန်းဇော်တို့ ကားရပ်ထားသော နေရာက ခြုံနွယ် လယ်ကွင်းနှင့် မဲမဲမှောင်နေသည်။ နောက်ကားကို မျှော်သူက မျှော်သည်။
ကိုးကိုးတစ် အလာကို စောင့်ရတော့မှာပဲ
မနက် လေးနာရီခန့် ထွက်လာမည့် ကိုသိန်းအောင် မောင်းလာသော ကားကိုသာ စောင့်ဖို့ရှိတော့၏။ စံလှက လွယ်အိတ်ကို စလွယ်သိုင်းလွယ်လိုက်၏။
ငွေပါတဲ့သူတွေ လုံလုံခြုံခြုံ ထားဗျို့ ရန်သူမျိုးငါးပါးတော့ တာဝန်မယူနိုင်ဘူးနော် မှောင်ကြီးမဲထဲ၌ ခြောက်ခြားစွာ ငြိမ်သက်သွား၏။
ကားပေါ်မှာ အိပ်ချင်တဲ့သူ ဝင်အိပ် . . နှင်းမစိုဘူးပေါ့ဗျာ ကျုပ်တို့ကတော့ ကားစောင့်ရမှာမို့ ကားခေါင်းပေါ် တက်အိပ်မှာ
ထွန်းဇော် ဖင်ထိုင်ခုံအောက်မှ စောင်ပါးလေးထုတ်ယူပြီး ကားအောက်ဆင်းရန် ပြင်လိုက်သည်။
အစ်ကို . .
အားငယ်တုန်လှုပ်နေရှာသော မိချောအသံက တိုးညှင်းလွန်းလှသည်။ ထွန်းဇော် လှည့်ကြည့်သည်။
မိချော ပိုက်ဆံအိတ် ယူထားပေးပါနော်
စပယ်ယာ စံလှ စကားကို ခရီးမသွားဘူးသော မိချောက အဟုတ်ထင်ကာ အကြီးအကျယ်ကြောက်နေ၏။ အလကား စံလှ နောက်တာပါ မိချောရဲ့ ဒီလမ်းက လုံခြုံပါတယ် . . ဒို့သာ မသိတာ ဒီအမှောင်တွေထဲမှာ တပ်မတော်က အမြဲကင်းလှည့်နေတာပါ၊ နဲနဲ ညနက်သွားတော့ တွေလိမ့်မယ်လေ ရဲဘော်တွေ ဟာ . . သူများကို မလိမ်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ် ယူထားပေးပါနော် . . မိချော တကယ်ကြောက်တာ ထွန်းဇော် ထပ်ရှင်းပြမနေတော့၊ မိချော လွယ်အိတ်လေးကို ဖင်ထိုင်ခုံ သေတ္တာထဲ ထည့်ပြီး သော့ခတ်ပေးလိုက်၏။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အမှောင် . . .
အမှောင်သည် အေးစက် ပိန်းပိတ်လာသည်။
ဝှီး . . . ကျလိုက်တဲ့နှင်းတွေကွာ
စံလှက စောင်ကို တင်းတင်းခြုံရင်း ငြီးသည်။ ပါးစပ်က ဆေးပေါ့လိပ်ကိုလည်း တွင်တွင်ဖွာသေးသည်။
စံလှ အိပ်ပြီလား . . ဟဲ့
ဒေါ်ဒေါင်းအသံ ကားထဲမှ ထွက်လာလေသည်။
ဘယ်လိုလုပ် အိပ်လို့ရမှာလဲဗျာ၊ နှင်းတွေက တအားကျနေတာ
မအိပ်သေးရင် လာလေ ဟဲ့ လက်ဖက်စားမယ် အေးဗျ ကျွန်တော်လည်း ခုမှဆာလာတာ
ပြူတင်းပေါက် တံခါးကို နင်းပြီး ဆင်းရန်ပြင်သည်။ ကားအတွင်း၌ မှောင်နေသည်။
မီးထွန်းဖို့ မပါကြဘူးလားဗျာ
ဟဲ့ . . နင့်ကား ပျက်မယ်လို့မှ ကြိုမသိတာ
အော ကြိုသိရင်လည်း ကျုပ်ကလည်း ထွက်တောင်မလာဘူး
ထွန်းဇော် စစ်အင်္ကျီကော်လံကို ဆွဲထောင်ထားရင်း ရန်ကုန်ဘက်မှ ပေါ်လာအံ့သော ကားများကို မျှော်နေမိသည်။
စံလှနှင့် ဒေါ်ဒေါင်းတီးတိုးစကားတွေ ပြောနေ၏။ ဒေါ်ဒေါင်းအုပ်စု၌ ဒေါ်ဒေါင်း၊ မခင်၊ မသိန်း၊ မပွင့်နှင့် ထွန်းဇော် မသိသော မျက်နှာစိမ်း မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ပါသည်။ ပြည်၊ ရွှေတောင် သွားကြမည့် ခရီးသည် ( ၄ ) ယောက်ကလည်း အမျိုးသမီးချည်း ဖြစ်၏။ မိချောနှင့်ဆိုလျှင် စုစုပေါင်း ခရီးသည် ( ၈ ) ယောက်ပါသည်။ သေတ္တာခွံ ဆီပီပါခွံနှင့် ဂုန်နီအိတ်များကြောင့် ကားက အတန်ငယ် ကြပ်သယောင် ဖြစ်နေရ၏။
ညီညာစွာ တန်းစီနေသော သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်ဆီမှ လျှပ်စစ်မီးရောင်သည်ပင် ထွန်းဇော်တို့အတွက် အားရှိစရာဖြစ်နေရ၏။ ဆောင်းညသည် အေးစက်စွာ တိတ်ဆိတ်နေ၏။
အစ်ကို . . အစ်ကို ခဏ . . ခဏ
မှေးစင်းသယောင် မျက်ခွံများကို မနဲဖွင့်ရ၏။ မိချောအသံဟုလည်း စိတ်ကသိလိုက်သည်။
အစ်ကို စပယ်ယာ မကောင်းဘူး ဟင် . . . ဘာဖြစ်လို့လဲ မိချောရဲ့
မိချော ဆက်မပြော၊ လက်နှစ်ဖက်ကို ချိုးဖဲ့လုပ်ရင်း ခေါင်းကို ငုံ့နေသည်။ ကြယ်ရောင် ဖျော့ဖျော့က မိချော လှုပ်ရှားမှုလေးများကို မြင်နေရလေသည်။
စံလှ . . . မိချောကို . . . ဘာ
အို . . မိချောကို ဘာမှမလုပ်ပါဘူး . . . ဟို ဒေါ်ဒေါင်းဆိုတဲ့ မိန်းမနဲ့ မိချောပြောမှာ
အော် ဟော် သူက ဒီလိုပဲ မိချောရဲ့ ကုန်သည်တွေနဲ့ ရင်းနှီးနေတော့ အတူတူ အိပ်တတ်တယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး . . . အဟင်း
အာ . . . ဖြစ်နေတာ အစ်ကိုကလဲ မသိပဲနဲ့
ဖြစ်နေတာ . . . ဟုတ်လား
အင်း . . ဆို သွားချောင်းကြည့်ပါလား ဟင် မကြည့်ရဲဘူး ဟင်းဟင်းဟင်း
ကတ္တရာလမ်းသည် နွေးနေသည်။ မာကျောသော ကတ္တရာလမ်း နွေးနွေးပေါ်၌ ထွန်းဇော် ထိုင်ချလိုက်ရာ မိချောသည်လည်း သူနှင့် မနီးမဝေး၌ အသာအယာ ထိုင်လိုက်ရှာသည်။ ထွန်းဇော်၏အကြည့်က မိချောထံ
ရောက်သည်။ အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင် မိချော၏ ကိုယ်ခန်ဓာ . . . ကျန်းမာတောင့်တင်းသည်။ ရိုးသားပုံ အမူအယာလေးများက ထွန်းဇော်ကို ကရုဏာသက်စေသည်။
မိချော ရင်တွေခုန်နေတာ အဆက်အစပ်မရှိ တိုးတိုးပြောသည်။
ဘာဖြစ်လို့ . .
ဟိုမှာ ဖြစ်နေကြတာကြီးကို တွေ့ပြီလား မပွင့်တပွင့်လေး ပြောလိုက်သော မိချော၏ အသံလေး တုန်လှိုက် လှိုက်ခတ်နေသည်မှာ ထင်ရှားလှသည်။ မြောင်းလာပေးတာလားဟု ထွန်းဇော် တွေး၏။ အထာပေးနေတာ ဟုတ်ရင်ကောဟု တွေးကာ စိတ်က မရဲ။ နက်မှောင်သော ကတ္တရာလမ်းက
နှင်းထုအတွင်း တိုးထွက်သွားရာသို့သာ ရင်ပူ အာခြောက်နေမိသည်။
အစ်ကို ကားလာရင်နှိုးနော် မိချော အိပ်မလို့ စောင်ပါးလေးကို ခင်းပြီး ပြော၏။
မြေငွေ့မှုတ်မယ် မိချောရဲ့
ဒါဖြင့် အစ်ကို့ ပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်မယ် ကဲ
ခေါင်းလေးက စွေ့ကနဲ ပေါင်ပေါ် ရောက်လာသည်။ သစ်ငုတ်တိုကြီး လှိုင်းပုတ်ခံရသည့်နှယ် တုံကနဲ တုံ၏။ မိချော ဆံပင်ကြားမှ အုန်းဆီနှင့် စံပယ်ရနံ့လေးကို ရှုရှိုက်မိသည်။
ချမ်းလာပြီနော်
အင်း ချမ်းလာပြီ
ထွန်းဇော် လည်ချောင်းမှ တစ်ဆို့ဆို့ ထွက်သည့်အသံက လှိုင်းမညီ၊ တုန်ခါနေသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက မြင့်လာသည်။ နှလုံးခုန်သံကို မိချောကြားနေရသည်။ တကယ်တမ်း အသည်းနှလုံးကို ကိုင်လှုပ်ခြင်း ခံနေရသလို ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေရသည်က မိချောသာဖြစ်သည်။ မိချော မိန်းမသားတစ်ဦး ဖြစ်နေရခြင်းကိုပင် ကိုယ်ဖါသာ မကျေနပ်။
ထွန်းဇော်ကို စတွေ့လိုက်စဉ်ကတည်းက မချော ရှိန်းကနဲ နှလုံးသွေး ဆောင့်တိုးခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ ရိုးသားခန့်ညားဟန် ယောက်ျားပီသသော ထွန်းဇော်၏ ဥပဓိရုပ်ကိုက မချောကို ခြောက်ခြားစေခဲ့သည်။ စံလှနှင့် ဒေါ်ဒေါင်းတို့ တရွတှ်ရွတှ် တြွပတ်ြွပတ် အလုပ်ဖြစ်နေသံများကို နီးကပ်စွာ ကြားနေရကတည်းက မိချော မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာရသည်။ မိချော အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် လူးလွန့်ရင်း လက်ကို ထွန်းဇော် ပေါင်ကြားထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။
အောက်ခံဘောင်းဘီ ပါဟန်မရှိသော ထွန်းဇော် လီးတန်ကြီးကို လက်ခုံကြီးနှင့် ဖိမိလိုက်သည်။ ထွန်းဇော် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားကာ လေထိုးလိုက်သော တာယာကျွတ်နှယ် ဖေါင်းဖေါင်းတက်လာသည်။ မိချော အသက်ရှုသံ သိသိသာသာ ကျယ်လာ၏။ လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ထန်းလျက်ချောင်း လှိမ့်သလို လှိမ့်ပေးနေမိသည်။ အညာမှာ ထန်းလျက်ချောင်း လှိမ့်နေကျ မိချော လက်ကလေးများက ကျွမ်းကျင်၏။ ထောင်းကနဲကန်တက်လာသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အထာပေါက်နေကြသည်။ ရင်တွေ
ပူလောင်မောဟိုက်လာကြသည်။ ဟန်ဆောင်မှု အရေခွံသည် တဖြေးဖြေး လျောကျ ပြေဆင်းလာနေသည်။ ထွန်းဇော်၏ လက်များက မိချော ပုခုံး လုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကို လုံးပွတ် ဖိညှစ်မိ၏။ မိချော ဟင်း ကနဲ သက်ပြင်းချပြီး ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ ခေါင်းက ပူနွေးသော ကတ္တရာလမ်းပေါ်
ရွှေ့ပြောင်းချလိုက်သည်။ မှုံရီသော ကြယ်ရောင်ကလေးများအောက် ထွန်းဇော်၏ မျက်နှာကို မိချော အမောတကော ရှာဖွေကြည့်မိသည်။ အထင်သေးသော မျက်ဝန်းများကို မိချော ရွံသည်။ မမြင်နိုင်သော အမှောင်ရိပ်ထဲမှ အစ်ကို့မျက်နှာ၌ အချစ်ရောင်ခြည်များသာ သန်းနေပါစေဟု စိုးထိတ်ဗျာပါဒနှင့် ကြိတ်၍ ဆုတောင်းရသည်။
မိချော . . . ရယ်
ပြိုဆင်းလာသော ကာမတောင်ကျရေအလျင်၌ သူ၏သိက်ခာကမ်းပါးကြီး တစ်စ တစ်စ တိုက်စားပြိုကျလာသော အသံကြီးက မိချောရင်ကို နွေးထွေးသွားစေသည်။ မရဲတရဲ တုန့်ဆိုင်းဆိုင်း အစ်ကို့လက်များကို မိချော ရဲရဲတင်းတင်းလေး ဆွဲယူပြီး နို့နှစ်လုံးပေါ်သို့ ဖိအုပ် ကိုင်တွယ်စေလိုက်သည်။ အစ်ကို့ အသက်ရှုသံကြီးက ညနေက ကားတာယာအတွင်းမှ လက်ကျန်လေများ စိမ့်ထွက်နေသလို ကျယ်လောင်လာသည်။ မိချော အစ်ကို့ပေါင်ကြားသို့ ကမန်းကတမ်း လက်ထိုးသွင်းလိုက်ရာ မာတင်း မတ်ထောင်နေသော ချစ်စရာ တစ်တုံးတစ်ခဲ အစ်ကို့ပစ္စည်းကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်လေ၏။ အစ်ကို့ဖင်ကြီး မြောက်ကြွမြောက်ကြွနှင့် တဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်ကို မိချောခံစားထိတွေ့နေရသည်။ မိချောနို့တွေပေါ်တင်ပေးထားသော အကို့လက်တွေက တဖြည်းဖြည်းနှင့်ရဲတင်းလာပြီး နို့လေးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လာ၏။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် နှစ်ဦးသား နားလည်မှုရလာကြသည်။
ကားနဲ့ ဝေးဝေး သွားရအောင်နော် ..
အင်း . . .
မိချော စောင်ခေါက်ကလေးကို ကောက်ယူပြီး ကတ္တရာလမ်း အလယ်ကြောမှ ရန်ကုန်ဖက်သို့ ပေသုံးဆယ်ကျော်လောက် လျှောက်ခဲ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။ အစ်ကို့ရင်ခွင်၌ ပျော့ခွေမှီလိုက်မိသည်နှင့်
ဦးစွာ ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်မှာ မိမိ ပေါင်ကြားသို့ အစ်ကို့လက်က ခပ်တင်းတင်း ပင့်အုပ် ပွတ်သပ်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
ထမီခံနေသော်လည်း ယောက်ျားတစ်ဦးက မိမိ၏ အတွင်းပစ္စည်းကို ယခုကဲ့သို့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အနှိုက်မခံဘူးသေးသော မိချောမှာ ဖြင်းကနဲ ကြက်သီးကလေးများထကာ အေးသောညပင် ဖြစ်လင့်ကစား ချွေးစေးကလေးများပင် ထွက်လာရသည်။
ယား . . . တယ်
အစ်ကို့ရင်ဘတ်ကို ဖွဖွထုရင်း မပွင့်တပွင့် ပြော၏။ အစ်ကိုက ယုယမြတ်နိုးစွာ မိချော၏ ပါးမို့မို့လေးကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်ပေးလိုက်ပြီး နှစ်သိမ့်၏။ ကာမမီးတောက်သည် တရှိန်ရှိန် တောက်လောင်လာသည်။
တဆတ်ဆတ် တုန်လာသော ကိုယ်လုံးလေးက ပျော့ခွေကျလာသည်။ အစ်ကိုက လျော့ပုံချပေးရင်း မိချောပေါ်သို့ မှောက်ချ၏။ နွေးထွေးအိစက်သော နို့မာမာကလေးများက အစ်ကို၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီးကြိုတော်လှန်လေသည်။ စို့ထွက်လာသော နှစ်ဦးစလုံးဆီမှ ကာမအရည်အန့ံများက သင်ပျံ့လာနေကြသည်။ အစ်ကို့ပစ္စည်း မာတင်းတင်းကြီးက မိချော ပေါင်ရင်းကြားကို ထောက်မိနေရာ အနေရခက်လှသည်။
ထို့ကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး အရဲစွန့်လျက် အစ်ကို့ဟာကြီးကို နေရာရွှေ့ကာ တေ့ပေးလိုက်သည်။ ထမီနှင့် လုံချည်သာ ကြားခံရှိမနေပါက စွပ်ကနဲ ဝင်သွားမည်မှာ ဧကန်ပင်ဖြစ်၏။ မိချော ထမီစလေးကို အစ်ကို မသိအောင် ဖြေချလိုက်သည်။ တင်းရင်းနေသော တင်ပါးကော့ကော့လေး အေးကနဲ နှင်းငွေ့နှင့် ထိတွေ့ခြင်းကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အစ်ကို့ ပုဆိုးစသည်လည်း အောက်သို့ ပြေလျော့ကျသွားမှန်း မိချော သိလိုက်သည်။ ဤအသိနောက်ဝယ် မိမိ၏ အပျိုစင်ဘဝလေးကို ဝါးမြိုပစ်တော့မည့် အစ်ကို့ဟာကြီးက မိချော၏ တင်းတင်းခုံးခုံး နေရာလေးကို ြွပတ် ကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတော့လေသည်။ သွေးသားသန်မာ အသန်စွမ်းဆုံးသော အရွယ်တွေမို့ နှစ်ဦးသား ဖိန့်ဖိန့်တုန်ခါ ဖျပ်ဖျပ်လူးသွား၏။ အင်္ဂါနှစ်ခုက နျစ်အတန်ကြာ ကွဲကွာနေသော မိတ်ဆွေများနှယ် ငြိမ်သက်စွာ ဖိကပ်ပူးနေကြသည်။ ဇိ ကနဲ ဇိ ကနဲ လီးထိပ်မှ ယိုစိမ့်လာသော အရည်နွေးနွေးလေးများက မိချော စောက်ဖုတ်ကို စွတ်စိုစေသည်။
အစ်ကို့ဟာက အရည်တွေ ထွက်တယ်
အင်း . . . အရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ
သွား . . ဟင်း ညစ်ပတ်ကြီး
နှစ်ယောက်သား တဟင်းဟင်း ဖက်ထားခဲ့ကြဆဲ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် မိချော၏ အပေါ်အင်္ကျီလေးနှင် ဘရာစီယာကို အစ်ကိုက ခက်ခဲချွတ်ချော်စွာ ဆွဲချွတ်လေတော့သည်။
အင်္ကျီ ပြဲသွားပြီ . . အရမ်းပဲ
အစ်ကို့ထံမှ တုန့်ပြန်သံ ထွက်မလာ၊ အသက်ရှုသံကြီးကသာ ပြင်းသည်ထက် ပြင်းထန်လာလေသည်။ မိချော မနေသာတော့ပဲ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကို ချွတ်ပေးရ၏။ ညဆိုသော အလင်းမဲ့ဝန်းကျင်၌ မိချောတစ်ယောက် သတ္တိတွေ အရမ်းကြီးကို ကောင်းနေတာ့သည်။ ရန်ကုန်-ပြည်လမ်းမကြီးပေါ်၌ ဝတ်လစ်စလစ် မိချောတစ်ယောက်ကို ခုလို ပုံစံနှင့်သာ တွေ့လိုက်ကြပါက ကမ႓ာကျော်သွားမည်လား မသိ။
မြန်မြန် လုပ်ကွာ . . ချမ်းတယ်
ချမ်းတယ် ဆိုသော မုသာဝါဒစကားကို မိချော ဘာကြောင့် ပြောမိသည်ကိုပင် မိချောကိုယ်တိုင် မသိပေ။ ဆောင်းဥတုကို မိချောသတိမရ။ သိမ့်ကနဲ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်သွားခြင်းကိုသာ ခံစားရသည်က အမှန်ပင်ဖြစ်၏။
ပေါင် နည်းနည်းကား . . အင်း
အစ်ကို့ အသံက အမောတကောနိုင်လှသည်။ လွတ်ကျသွားမှာစိုးသော ဝက်သားတုံးကြီးကို အငမ်းမရ မနားတမ်း ကိုက်ဖဲ့စားသောက်နေသူ၏ အသက်ရှုသံနှင့် တူလှသည်။ မိချော အစ်ကို့ခါးကို ဖက်ထားသည်။ အရပ်ချင်းကမညီ။ အစ်ကိုက ဒေါင်မြင့်နေသဖြင့် အစ်ကိုလီးကြီးက ငိုက်လျှိုးပြီး စိုက်ဝင်နေရသော စောက်ခေါင်းနှင့် ချော်နေပြန်သည်။ မိချော ခြေဖျားလေး ထောက်ခါ ထောက်ခါ အဝနှင့်တေ့ . . တေ့ပေးသော်လည်း မဝင် ကြာတော့ ညောင်းလာသည်။
အိပ် . . ပေးမယ်ကွယ်
အစ်ကို့ခါးကို မလွတ်တမ်းဖက်ရင်းက မိချော ထမီပုံပေါ် ကျောချပြီး လှဲအိပ်လိုက်သည်။ နို့နှစ်လုံးနှင့် အစ်ကို့လီးက ထိခတ် ပွတ်သပ်မိ၍ ရင်မှာ ပူထူပြီး ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ရသည်။ လီးကြီး၏ လုံးပတ်နှင့် အရှည်အနေအထားကိုလည်း ထိတ်လန့်စွာ အနီးကပ် မြင်လိုက်ရ၏။ ကျစ်ကျစ်မာမာ အသားစိုင် ပူပူနွေးနွေး အစ်ကို့လီးကို ကိုင်လျက် ခပ်နာနာလေး ဖိပွတ်ပေးလိုက်လေ၏။
ြွပတ် . . ြွပတ် . . ဖွတ် . . ပလွတ် . . ြွပတ်
လီးထိပ်မှ သံစုံထွက်လာသည်။ မိချော သိမ့်ကနဲ ကြည်နူးဆွတ်ပျံ့သော ဝေဒနာတစ်မျိုးကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်မှ ထွက်လာသော အသံသည် တမျိုးပင် ခံစားရသော အသံတစ်မျိုးလေလားမသိပါ။
အ . . နာတယ် . . မိချောရဲ့ . . အရမ်း မဖြဲနဲ့ အစ်ကိုက နာနာကျင်ကျင် ပြောမှ မိချော ရပ်လိုက်သည်။ ထို့အတူ အစ်ကို့ဖင်ကြီးအောက်ဆီသို့ ရွေလျှားသွားသည်။ နွေးထွေးသော ဂွေးဥကြီးများက မိချော ခန်ဓာကိုယ်ကို ပွတ်တိုက်သွားလေသည်။ မိချော လက်နှစ်ဖက်ကို အားပြုပြီး တစ်ဆစ်ချိုး ချိုးထား၏။ အစ်ကိုက သူ့လီးကို အသေအချာကိုင်ပြီး အပေါက်ကို စမ်းတဝါးဝါး တေ့နေပြန်၏။ မိချော သိပ်စိတ်မရှည်ချင်တော့ပေ။
ကျွတ် . . ဒီမှာ . . ဒီမှာ . . ကဲ တွေ့ပြီလား
စောက်ပတ်ဝနှင့် လီးထိပ်က ပုလင်းဝနှင့် အစို့လို ဖိကပ်မိသွားသည်။ သည်မှာ မိချော မျက်တောင်လေး မှေးစင်းသွားသည်အထိ အီစိမ့် ချိုမြိန်သော အထိအတွေ့။
ဘွတ် . . .ဘွတ်
အား . . . ဝင်သွားပြီ . . အီး . . ရှီး ကျွတ် ကျွတ်
လီးထိပ်က ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် ကျွံဝင်သွားသည်။ မိချော၏ ဖင်ကြီး နောက်သို့ တွန့်ကနဲ ရွှေ့သွားသည်။ အစ်ကို့ခြေထောက်နှစ်ဖက်က မိချောတင်ပါးနှစ်လုံးကို ဖနောင့်နှင့် ဖိကပ် ဆွဲထားလိုက်ရာ ဖင်ကြီးမှာ ရွှေ့မရတော့ပေ။
ဘွတ် . . .ဘွတ် . . ဘွတ် ြွပတ်
အို . . အ . . အိုး . . အ . . အ . . ဟာ့ . . အား . . ကျွတ်
ဘွတ်ကနဲ လီးထိပ်ဝင်သွားသည်နှင့် အရည်စိုစပြုနေသော မိချော၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ ဘွပ် ကနဲ အန်ထွက်လာပြီး ြွပတ် ကနဲ ဟူသော အသံနှင်အတူ နွေးအိသော အရည်ချွဲချွဲများ လျှံထွက်ခြင်းကို သိရှိခံစားလိုက်ရလေသည်။
အသစ်ချပ်ချွတ် ပါကင်မဖွင့်ရသေးသော မိချော၏ စောက်ပတ်ကလေးမှာ တင်းကနဲ ကြပ်စည်းခံရသလိုပင် ဖြစ်သွားရ၏။ အတွင်းပိုင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ အလိုးခံရခြင်း အရသာ၏ ကောင်းမွန်ခြင်း ကြည်နူးခြင်းကို လီးထိပ်ကြီးမှ လက်ခံရရှိလိုက်လေသည်။
ဘွတ် . . .ဘွတ် . . စွတ် . . ြွပတ်
ထွန်းဇော် နှစ်ချက်ဆင့်၍ ခပ်ဖိဖိလေး ဆောင့်ပေးလိုက်၏။ လီးထိပ်မှ နင့်ကနဲနေအောင် တစ်စုံတစ်ခုနှင့် ဆောင့်မိ၏။
အ . . အစ်ကို . .
မိချော အသက်ရှုရပ်သွားသည်။ မျက်လုံးထဲ ပြာကနဲ ဝင်းကနဲ ဖြစ်သွား၏။ ကြားဖူးနားဝဖြင့် စဉ်းစားမိသည်။
အပျိုမှေး . . ပေါက်သွားတာ
ဟုတ်လား . . မဟုတ်လား မသိ၊ နှစ်ဦးသား အတည်ပြုသလို ဆက်လိုးကြသည်။ ထွန်းဇော် ယောကျ်ားလေးစိတ်ထဲ၌ ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မဖိုက်ရသေးသော စောက်ဖုတ်လေးကို လှပသော ဘီယာဘူးအသစ်ကလေး ဖောက်လိုက်ရသလို ကျေနပ်သွား၏။
မိချောကလည်း ဒါကိုတော့ လေ့လာဘူးသည်။ အပေါက်သစ်ကိုမှ ချစ်တတ်ကြသော
ယောက်ျားလေးတွေ၏ ညာဉ်ကို သိထား၏။ ထို့ကြောင့်လည်း ဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ အပျိုမှေးပေါက်သွားပြီဟု သံယောင် ထည့်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအသံကြားမှ ထွန်းဇော် အားထည့်ပြီး ကြုံးတော့သည်။
ဘွတ် . . .ဘွတ် . . ဖွတ် . . ဖတ်
အင့် . . အင့် . . အင့် . . အ . . အား . . ဟ . . လားလား
မိရွှေချောတစ်ယောက် ကိုယ့်အတတ်နှင့် ကိုယ်စူးပြီ၊ နင့်နေအောင် ခံရသည့် ပေါင်နှစ်ဖက်က ကားပြီး အပေါ်သို့ ဖြဲထောင်ထားရာ ဆီးခုံက မောက်တင်းလျက် ခပ်မို့မို့လေး ကော့တင်ပေးသလိုဖြစ်၏။ ကုတင်မဟုတ်၊ ကြမ်းမဟုတ်။ ကတ္တရာလမ်း မာမာမှာ ထင်တိုင်းဆောင့်နိုင်၏။( မြေကြီး၌ ဖိုက်ရသော အရသာနှင့် တောင်ဆုပ်ခန့် ထူသော ဖဲမွေ့ယာပေါ်၌ ဖိုက်ရသော အရသာမှာ အပျော့ အမာ ခံအား ဆောင့်အား ကွာလွန်းလှသည်။ အောက်ခံက မာနေလျှင် တင်ပါးအသားဆိုင်တို့၏ ရုန်းကန်ပြန်ကြွပေးမှု အရသာကို ပိုပြီး ထိထိမိမိ ခံစားသိရှိနိုင်၏ ... စကားချပ် ။ )
ယခု မိချော နင့်နေအောင် အလိုးခံရသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျင်တက်သွားအောင်ထိသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းက အားပါ၏။ ကြီးမားလှသော ဖင်သားကြီးများသာ မရှိပါက အရိုးတွေ အမှုန့် ဖြစ်ကုန်မလားဟု မဆိုနိုင်ချေ။
အစ်ကို က အဆုံးထိ ဆောင့်တာပဲ . . တခါထဲ . . အင့်
နာ လို့လားဟင်
နာတာပေါ့ အသက်အောင့်ထားရတာ . . အသက်ရှုဖို့တောင် အချိန်မရတော့ဘူး . . အားကြီး ကြမ်းတာပဲ
ငိုသံလိုလို ဒေါသသံလိုလို ပြောလိုက်သော မိချောစကားကြောင့် ထွန်းဇော် အကြမ်းဆုံးသော ဆောင့်အားမှ ကပ်ညောင့်လိုးနည်းသို့ ပြောင်းလိုက်လေသည်။
ဘွတ် . . .ဘွတ် . . စွတ် . . ဘွတ် . . စွတ်
အင့် . . အင့် . . အဲ့ . . အဲဒါက တော်သေးတယ် တခါတည်းများ အသက်ရှုလို့ကို မရဘူး
ြွပတ် . . ဘွတ် . . .ဘွတ် . .
ဟ . . အ . . အိုး . . အိုး . .အဆုံးချည်းဝင်တာပဲကွယ်
လီးမွှေးကြမ်းကြမ်းကြီးများက မိချောရဲ့ စောက်မွှေးအုံလေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ဖိကြိတ်ပြီး ညောင့်နေသည်။
ဗြိ ကနဲ ဗြိ ကနဲ အမွှေးချင်း ဖိကြိတ်သံက တစ်ခါတစ်လေ ခပ်ကျယ်ကျယ်လေး ထွက်ထွက်လာတတ်လေ၏။
အ . . အစ်ကို အရမ်းအဆောင့်သန်တယ် . . ကျွတ် . . ကျွတ် . .
ဆောင့်တာ မိချော မကြိုက်ဘူးလားဟင်
ဆီးခုံနာတယ် ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး၊ အရသာမှ မရှိတာ စွတ်ညောင့်နေတာပဲ မုန်းတယ်
ပါးစပ်ကလေး ရဲရဲဖြင့် နှစ်ကိုယ်ကြား တိုးတိုးလေး ပြောနေသော မိချောအသံက လေသံလေးမျှသာဖြစ်၏။
အစ်ကိုလီးကြီးကို အားရရဲ့လားဟင်
ဟာ အစ်ကိုကလည်း . . . သွား မသိဘူး
ခံလို့ ကောင်းရဲ့လားလို့မေးတာပါ
ဟိ ဟိ တော်ကွာ မမေးနဲ့ ရှက်တယ်
အ . . အင့် . . ဟင့် . . အင့် . . အင့် . . အား ကျွတ် ကျွတ်
စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေစဉ် နို့အစို့ခံရသော အရသာမှာ မိန်းခလေးတစ်ဦးအတွက် အမြင့်ဆုံး ခံစားမှုပင် ဖြစ်သတည်း။
ရှီး . . အား . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . အီး . . အား . . အစ်ကို . . ဖယ် . . ဖယ်တော့ . .
ဟာ ဘာလို့ဖယ်ရမှာလဲ . . ြွပတ် . . ြွပတ်
အာ . . ဒီမှာ ထွက် . . ထွက်ကုန်တော့မယ် ဖယ်ပါဆို
ထွက် . . ထွက် . . ြွပတ် . . ြွပတ်
ဟင့်အင်း . . အား ဒုက်ခပါပဲ . . ရှီး . . ြွပတ် . . ြွပတ် . . ဘွတ်
အား . . အား . . အား . . မိချောအသံ အနည်းငယ် ကျယ်သွားသည်။ ဘတ်စ်ကားဆီမှ လူသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရသည်။
သိပ်မအော်နဲ့လေ လူတွေကြားကုန်လိမ့်မယ်
အို ကြား ကြား မတတ်နိုင်ဘူး . . အား အား
ကောင်မလေး စွတ်အော်နေပြန်သည်။ ဖြင်း ကနဲ ရှိန်းတက်သွားရသော ခံစားမှုနှင့်အတူ လီးထိပ်မှ အားရပြည့်ဝသော ခံစားမှု သုတ်ရည်များ ဇိကနဲ ဇိကနဲ မိချောလေး၏ စောက်ခေါင်းအဆုံး၌ စိမ်ထားရင်း ပန်းထည့်ပစ်လိုက်တော့သည်။ မိချော၏ စောက်ပတ်လေးထဲ နွေးကနဲ နွေးကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး နှစ်ယောက်သား အသားချင်း ဖိကပ်ပူထားရင်း ရွစိ ရွစိဖြင့် အရှိန်မသေသေးသလို ကပ်ဆောင့်ရင်း ညောင့်ရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားလိုက်ကြရလေသည်။
လူသူကင်းမဲ့သော ဟိုင်းဝေးလမ်းမကြီးပေါ်မှ အပျိုစင်မလေး၏ သွေးကွက်လေးကိုတော့ဖြင့် မည်သူမျှ ရေးကြီးခွင်ကျယ် သတိထားမိကြလိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ၊
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
မိချောကို . . . ကို မေ့လိုက်ပါ နော်
ပိုက်ဆံအိတ်လေးလာယူရင်း ကားပေါ်က အဆင်း၌ မိချော ကပ်ပြောသည်။ ထွန်းဇော် လှိုက်ကျင်သော ခံစားမှုကို ခံစားရသည်။
မိချောတို့ ရွာကို ပြောပြခဲ့ဦးလေ . .
အို . . အပိုတွေ
မိချော မျက်နှာထား တင်းတင်းလေးဖြင့် တစ်ချက်ဟောက်ပြီး ဆင်းသွားသည်။ ကားလမ်းဘေးရှိ ဖုံထနေသော လှည်းလမ်းမအထိ နောက်မှကြည့်ပြီး တန်းပြေးသွားသည်။
မောင်း . . ဆရာရေ့ မောင်း
မမောင်းသေးဘူးလားကွာ
အမ် . . ရောဂါကျွမ်းနေပြီ
ဇော်ကြီး မောင်းကွာ
. . . . .
ကျွန်တော် မောင်းလို့မရတော့ဘူး ကိုစံလှ
ငိုသံပါကြီးနှင့် ပြောလိုက်သော ထွန်းဇော်ကို စံလှ သက်ပြင်းချရင်း ကြည့်သည်။
ခက်ပြီ ကဲဖယ် ငါပဲ မောင်းမယ်
စပယ်ယာစံလှ ဒရိုင်ဘာ ထိုင်ခုံ၌ ဝင်ထိုင်ပြီး မောင်း၏။ ရေးရေးပျပျ မိချော၏ သဏ္ဍန်လေးကို ထွန်းဇော် လွမ်းဆွတ်ကြေကွဲစွာ နောက်ဆုံးငေးနေမိခဲ့သည်။ ကားသည် အိုးသည်ကုန်းကို ကျော်လပြီး ဖြစ်သည်။ ခရီးသည် တစ်ယောက်မျှ မကျန်တော့။
ငါ ငယ်ငယ်က အခု သွင်ရုံမှာ ရုပ်ရှင်စပြီး ကြည့်ဘူးတယ်၊ နောက် နှစ်နှစ်လောက်အထိ သွင်ရုံမှာပဲ ကြည့်တယ်၊ သွင်ရုံကိုပဲ ကြိုက်တယ်၊ နောက် လည်လာတော့ ပပဝင်းရုံ ကြည့်တယ်၊ သွင်ရုံကို မသွားတော့ဘူး၊ နောက် သမ္မတ မှာပဲ ကြည့်တယ်၊ ဘယ်ရုံမှ မသွားဘူး။ အခု ရန်ကုန်တစ်မြို့လုံးကို ငါကြည့်တယ်၊ ရုံ မရွေးတော့ဘူး၊ ဘယ်ရုံဖြစ်ဖြစ် ကြည့်တယ်၊ မိန်းမလဲ ဒီလိုပါပဲ ဇော်ကြီး၊
သာတာမတွေ့သေးတော့ . . ဟင်း ဟင်း
ကားကို မောင်းရင်းက စံလှ လူလည်ကျနေ၏။ ထွန်းဇော် အံကို ကြိတ်ထားသည်။ မချစ်ဘူးသော အသည်း၌ . . အပြစ်အနာအဆာကင်းသော အသည်းသန့်သန့်လေးပေါ်၌ အမာရွတ် ထင်စေသော အချစ်ငရဲမီးကို သွန်းလောင်းချပေးသွားသော အဆိပ်ပန်းမလေး မရွှေချော . .
ပြန်လည်ဆုံစည်းခဲ့သည်ရှိသော် . . . . . ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx ဟေ့ကောင် ထွန်းဇော် ငါ ဒီမှာကွ
လခွေးမှပဲ မင်း ကလပ်စ်ကလည်း မပြီးသေးဘဲနဲ့
မျက်မှန်ထူထူနှင့် အင်းတီ ခေါ် တရုပ်က ထွန်းဇော်ဘေး ဝင်ထိုင်သည်။ အင်းတီနှင့် အတူ အတန်းတူ ကျောင်းသားတစ်ဦးဖြစ်သော စာဂျပိုးလေး ခင်မောင်ထွန်းလည်း ပါလာသည်။
မင်းတို့က ဘာလို့ ငါ့ကို ရှာနေရတာတုန်း ဆိုစမ်းပါဦး
ကား . . ကား ကိစ္စ ပြောချင်လို့ ..
ငှားမလို့လား
ငှားမလို့ပေါ့ကွ .. ဝယ်နိုင်မှတော့ မင်းဆီ လာမလား
အင်း ပြောလေ ဘယ်သွားမှာလဲ
ဘယ်မှ မသွားဘူး အိမ်ပြန်မှာ
ကြိုပို့ လုပ်ရမှာလား
ဒါပေါ့ .. တို့လေးယောက်တည်း
လေးယောက်က မင်းရယ် . . ခင်မောင်ထွေးရယ် . .
ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ စတယ်လာကောကွ
စတယ်လာက ဂွမ်းလေးလို ဖြူနုသည်။ ကျောက်သားလေးနယ် မွတ်ညက်သည်။ သလင်းကျောက်လေးနှယ်
ကြည်လဲ့နေသည်။ အဝေးမှ ကြည့်ရုံမျှဖြင့် ထင်းကနဲ ပေါ်လွင်နေသည်။ သို့သော် ၂၀ ရာစုကို ကျော်လွန်ပြီး ၂၅ ရာစု ဆီသို့ ခြေလှမ်းကျွံထွက်နေအောင် ရှေ့မှပြေးနေသူလေးပင်တည်း။
ကိုင်း မနက်ဖြန်ကစပြီး ကြိုပို့နော်
အချစ် ကြိုပို့ကျောင်းကားလို့ ရေးထားရမှာပေါ့နော်
မင့်မအေ . . အချစ်ကြိုပို့လား
ခင်မောင်ထွေးက ရုတ်တရက် ရယ်လိုက်ပြီးမှ သူ့အစ်မပါကြောင်း သတိရသွားပြီး ထွန်းဇော်ကို မကျေမနပ် ကြည့်ကာ ထွက်သွားလေတော့သည်။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ကားပေါ်က ကိုဇော်ကြီး ရည်းစားလားဟင်
ဟာ ဟိတ် ကြားသွားပါဦးမယ် ဓါတ်ဆီ ပေးစမ်းပါ
ချောလိုက်တာနော် ကိုဇော်ကြီး မိတ်ဆက်ပေးပါလား
အရေးမပါတာ ရီနွယ်ရာ လုပ် . . လုပ်စမ်းပါ အာပလာတွေပါ၊ ငါ့ကားငှားစီးတာပဲကြည့်လေ ဟင်းဟင်း
ရီနွယ် ဂါလံခွက်ကြီးကိုင်ပြီး စတယ်လာကို ငေးနေမိ၏။
ခလုတ်တိုက်ပြီး ဂန့်နေဦးမယ် အောက်ကြည့်
စတယ်လာနှင့်စာလျှင် ရီနွယ့်၏ အလှကမှ အကြည့်ခံနေသေး၏။ စတယ်လာ့ အလှက သစ်လွင်တောက်ပသော အလှဟုတော့ ဆိုနိုင်ပေသည်။
ငြိမ်းငြိမ်းဆိုသော ခင်မောင်ထွေးအစ်မက အနည်းငယ် ရင့်ကျက်သယောင်ရှိသည်။ ပြာလွင်သော မျက်လုံးလေးများက ထာဝစဉ် ရှက်ရွံ့စွာ ငုတ်လျှိုးနေတတ်သည်။ ထွန်းဇော် သတိထားမိသည်။ အင်း နှင်းဆီနဲ့ ခရေလို အလှမျိုး . . . ။
အင်းတီနှင့် ခင်မောင်ထွေး ဂျီကျနေသဖြင့် ဓါတ်ဆီပင် ဝယ်မထည့်ခဲ့ရပဲ ရီနွယ်တို့ဆိုင် ရောက်မှ ဝယ်ထည့်ရသည်။ အမေဝိုင်းက စူးစမ်းသော မျက်လုံးများနှင့် ထွန်းဇော်ကို ကြည့်သည်။
သည်အကြည့်ကိုလည်း ထွန်းဇော် နားလည်နေသည်။ ထို့ကြောင့် အရှက်ပြေ ဟက်ကနဲ ရယ်ရင်း . . ။
ကျောင်းကား ဖြစ်နေပြန်ပြီ အမေဝိုင်းရေ အမေဝိုင်းက မဲ့ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။
ဟေ့ကောင် လုပ်ဟ မြန်မြန်
လာပါပြီကွ မင်းတို့ကလည်း ခုမှ ခုနှစ်နာရီခွဲသေးတာ
ခင်မောင်ထွေး ပေါ်တာကတ် ဦးခေါင်းမှ လှမ်း၍အော်၏။ ထွန်းဇော် ရီနွယ့်လက်ထဲမှ ဂါလံခွက်ကို ယူပြီး ဆီထည့်သည်။
အင်ဂျင်ဝိုင် မရောတော့ဘူးလား ကိုဇော်
ရှိသေးတယ်ဟ တစ်ပုလင်း ဒီမှာ
ဒရိုင်ဘာနောက်ခုံမှ အင်ဂျင်ဝိုင်ပုလင်းကို ဓါတ်ဆီတိုင်ကီထဲ ရောပေးလိုက်သည်။
ဓါတ်ဆီနဲ့ ရောထည့်ရလားဟင် အံ့သြဟန်ဖြင့် စတယ်လာက မေးသည်။
ဟမ်းဘီး၊ ဒိုင်ဟာ့စုနဲ့ ပေါ်တာကတ်က အင်ဂျင်ဝိုင်နဲ့ ဓါတ်ဆီ ရောကျွေးရတာချည်းပဲလေ
အော် ခုမှ သိတာ
စတယ်လာနှင့် စကားပြောဖြစ်သွားသည်။ ရီနွယ်က ဘာမှန်းမသိ ထွန်းဇော်လက်ထဲမှ ဂါလံခွက်ကို ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ယူပြီး ဆောင့် . . ဆောင့်နှင့် ထွက်သွားလေ၏။
အဟီး ကိုဇော်ကြီး သူက ဒီဆိုင်ကလား
ခင်မောင်ထွေးက စပ်ဖြဲဖြဲ မျက်နှာပေးဖြင့် မေးလိုက်သည်။
အင်း ဓါတ်ဆီရောင်းတဲ့ အမေဝိုင်းသမီးလေ
မှည့်တယ်နော် ဟဲဟဲဟဲ
အင်းတီက ကားနောက်ခန်းမှ လှမ်းအော်သည်။
ဟိတ်ကောင် နှာဘူး စွတ်ပြောမနေနဲ့ ကိုဇော်ကြီး ပစ္စည်းဖြစ်နေရင် မျက်နှာပူစရာကြီး ဟာကွာ . .
ညနေကို မာလာဘက် ခဏသွားကြမယ်နော်
ရတယ်လေ ကလပ်စ်ပြီးမှ မဟုတ်လား
အင်းပေါ့ .. ငြိမ်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ ချိန်းထားလို့
အင်းတီကို သာမန်လေသံနှင့် ပြောနေသော်လည်း စတယ်လာက တစ်စုံတစ်ရာ နောက်ပြောင်ရန် ပါးစပ်ပြင်နေသည်။
ဗျို့ ကားဆရာ ညနေ ချိန်းထားတာရှိတယ်နော် မမေ့နဲ့
ဘာလဲ ဘာပြောတာလဲ
ကားစက်သံနှင့် မရှင်းသော ဇော်ကြီးက လှည့်မေး၏။ စတယ်လာ ခွက်ထိုးခွက်လန်လေး ရယ်နေသည်။
အင်း . . ဒါ . . ဒါ ရယ်စရာလား ဟဲ့
အင်းတီက မျက်နှာထိ မျက်နှာထားအပြောကြောင့် စတယ်လာ့မျက်နှာ ဘရိတ်ဆောင့်နင်းခြင်း ခံလိုက်ရသော တိုယိုတာကားနှယ် ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး အရယ်ရပ်သွား၏။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဒီည စတိတ်ရှိုးလက်မှတ် ရလာတယ်ဟေ့
ဟယ် ပြစမ်း
အို ဘယ်မလဲ .. သုံးစောင်တည်း
စတယ်လာက စိတ်ပျက်သလို ညည်း၏။
စတယ်လာတို့ သွားကြပါ ငြိမ်းက အိပ်ရေးပျက်သိပ်မခံနိုင်ဘူး
ငြိမ်းငြိမ်းက လက်မှတ်သုံးစောင်ကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောသည်။ ဟယ် . . အယ် . . မဟုတ်တာ ဒါဆို အဟီး . . ငါတို့ပဲ သွားရမှာပေါ့ စတယ်လာ့စကားကြောင့် ခင်မောင်ထွေး ခမျာမှာ ပျာပျာသလဲ ဖြစ်သွားရ၏။
ထိုစဉ် ပါဝါမျက်မှန်လေးဖြင့် သွယ်လျဖြူနွဲ့သော ကျောင်းသူတစ်ဦး ကင်တင်းထဲသို့ ဝင်လာရင်း
ငြိမ်းငြိမ်းကို ပြုံးပြ၏။
ဟော ဖြူရောက်လာပြီ လာ ထိုင်
ဖြူဆိုသော ပါဝါမျက်မှန်နှင့် မိန်းကလေးက တွေ့နေကျ အင်းတီနှင့် ခင်မောင်ထွေးကို ပြုံးပြရင်း
အကြည့်က ထွန်းဇောဆီ ရောက်သွားသည်။ ထွန်းဇော်က သောက်လက်စ ထောပတ်တစ်ဇွန်းကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းရင်း ခပ်ရေးရေး ပြုံးပြဖြစ်သည်။ သူက ကိုထွန်းဇော်တဲ့ .. တို့အဖွဲ့ထဲကပဲ ဟုတ်လား ဒါဆို အီကို အဖွဲ့ကြီးစုမိတာပေါ့
စတယ်လာတစ်ယောက် ငြိမ်းငြိမ်းနှင့် ဖြူတို့ကြား၌ ထွန်းဇော် မျက်နှာငယ်စွာ ကျန်ရစ်သည်ကို လှည့်၍မျှပင် မကြည့်တော့ချေ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဟင် စတယ်လာ မကြည့်ဘူးလား
ဖြူကပါ ငြိမ်းငြိမ်းတို့နှင့်အတူလိုက်မည်ဖြစ်လာသဖြင့် အစီအစဉ်က ပြောင်းသွားပြီး
စတယ်လာ၊ငြိမ်းငြိမ်းနှင့် ဖြူတို့ သုံးယောက်သား စတိတ်ရှိုးကြည့်ဖြစ်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ .. ထွန်းဇော်က ကားပေါ်မှာပဲ ထိုင်စောင့်ပြီးတယောက်ထဲ ပျင်းပျင်းနှင့်ကျန်ခဲ့စဉ် စတယ်လာက ပြန်ရောက်လာသည်။
ငြိမ်း ပျောက်သွားလို့ ကိုဇော့်ကားဆီ လာကြည့်တာ
အပေါ့အပါး သွားတာနေမှာပါ ကားဆီ ပြန်မလာပါဘူး
စတယ်လာက ဘလောက်စ်အင်္ကျီ လည်ဟိုက်လေးထဲမှ ဝင်းဝါနေသော ရင်ညွန့်လေး ပြူထွက်လာသည်အထိ ကုန်းလိုက်ရင်း ဟန်လုပ်ပြီး ရယ်သည်။
ဟင်း . . ဟင်း ယုံပါတယ်နော် ဒီက ငြိမ်းကို လာရှာတာပါ ၊ စတယ်လာ ကိုဇော့်ကို စစ်ဆေးနေတာ မဟုတ်ရပါဘူးနော် ..
ကားရှေ့ခန်းလေးသည် ကြပ်တီးကြပ်တောင်း နိုင်လှသည်။ မှောင်ရိပ်ကျသော ကားခေါင်းအတွင်းသို့ စတယ်လာ ရဲတင်းစွာ စွေ့ကနဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကားလေး ငြိမ့်ကနဲ တုန်သွား၏။
ကို . . ဇော် လေသံအုပ်အုပ်ဖြင့် ခေါ်သည်။
ဘာလဲ . . . စတယ်လာ
ကျောင်းမှာ စတယ်လာကို လိုက်နေတဲ့ ဘဲလေ အခုလိုက်လာတယ်၊ စတယ်လာက အုံနာရှိတယ်လို့
ပြောထားတာ မယုံဘူး ဟိုမှာ လာကြည့်နေပြီ ဒီဘက်တိုးနော် ခဏ ထွန်းဇော် ရင်ခုန်ချိန်မရလိုက် . . . . .
အိပ်ပျော်နေစဉ် မိုးကြိုးပစ် ခံလိုက်ရသည့်အလား ကယောင်ကတမ်းဖြင့် အတင်းဖိကပ်လာသော စတယ်လာ နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးကို ယောင်ယမ်းပြီး စုပ်လိုက်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းနီနံ့ သင်းသင်းချိုမြသွားသည်။
ကားဘေး မနီးမဝေးမှ အကဲခတ်ဟန် ဆံရှည်ကိုယ်တော်လေး နှစ်ယောက်ကို ထွန်းဇော် တွေ့နေရသည်။
အင်း . . အွန်း . . ြွပတ် . . ြွပတ် . . စွပ် . . အွန်း . . ြွပတ် စတယ်လာက ထွန်းဇော် နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ယူသည်။ ထွန်းဇော် ထောင်းကနဲ ဒိုင်းကနဲ လေ .. ဘာတွေဖြစ်ကုန်သည်မသိ တော့။ ..
ဟန်ဆောင်အနမ်းဟုဆိုသော စတယ်လာ့ အနမ်းက အသက်ပါလာသည်။ တဒင်္ဂ မဟုတ်တော့ချေ၊
အွန်း . . ဟင်း . . အွန်း . . အင်း . . ြွပတ် . . စွပ် . .
နွေးအိနူးညံ့သော ရင်သားနှစ်မွှာက ထွန်းဇော်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို တင်းတင်းကြီး ဖိကပ်မိသည်။ လှိမ့်လူးသည်။ ဤအထိအတွေ့ကြောင့် တာဝါကရိန်းမောင်းတံကြီးက တဖြေးဖြေး ထောင်ထလာသည်။ သူ့ကို ဟန်ဆောင်နေတာပါလို့ ရှင်းပြလို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ အိုး . . . စတယ်လာ .. မင်းလက် နွေးနွေးလေးက ယုယုယယ ကိုင်ဆွပေးနေတာကော ဟန်ဆောင်တာပဲလားကွယ် . . . . ။
ထွန်းဇော် ချောင်ပိတ်မိနေသော လက်ဝှေ့သမားလို ရုတ်တရက် ဘာပြန်လုပ်ရမှန်း မသိအောင် ဖြစ်နေရသည်။ လမ်းပေါ်မှ ကိုယ်တော်က သောက်လက်စ စီးကရက်ကို မြေကြီးပေါ်ချပြီး ဟပ်ဖ်ရှုးဖိနပ်ဖြင့် ဖိချေနင်းသတ်ပြီး ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။
သွား . . သွားကြပြီ စတယ်လာ
စတယ်လာ့ ကိုယ်သင်းနံ့မွှေးမွှေးလေးက နှာခေါင်းထက်မှာ ထင်ကျန်ရစ်နေဆဲပါလေ . . . ။ ဟင်း . . စတယ်လာက ရှည်လျားလှသော သက်ပြင်းလေးကို ခိုးရှိုက်ရင်း မောသွားတာပဲ ဟု တိုးတိုးလေး ပြော၏။ ခန်ဓာကိုယ်ချင်းက ပးကပ်ထားဆဲရှိသည်။ စတယ်လာ့ နားရွက်ကလေးတစ်ဖက်က ထွန်းဇော်ရင်ဘတ်၌ ကပ်ဖိထားရာ ကျယ်လောင်သော ထွန်းဇော်၏ နှလုံးခုန်သံပြင်းပြင်းကို
ကြားနေရသည်။
ဒိတ် . . ဒိတ် . . ဒိတ် . . ဒိတ်
ကိုဇော့် ရင်တွေ အရမ်းခုန်နေတယ်
ဟုတ်တယ် အားကြီး ယုံပါဘူးနော်
တကယ်ပါ ဒီလို မွှေးအီတဲ့ အနမ်းမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဘူးသေးဘူး၊ ပြီးတော့ ခုလို အကိုင်လည်း မခံဘူးသေးဘူး
အယ် . . ယုတ်မာတာ ကြည့်
စတယ်လာ လက်သီးဆုပ်ကလေးများဖြင့် ထွန်းဇော် ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ထုရင်း ရှက်ရွံ့စွာ ပြောသည်။ စတယ်လာ့ ရင်၌ ကြည်နူးနွေးထွေးနေ၏။ ထွန်းဇော်လက်က စတယ်လာ့ ပေါင်လုံးလုံးလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ရင်း ပေါင်ရင်းသို့ ရွေ့လျားလာနေသည်။ တရုပ်မလေး စတယ်လာက သည်လက် ဘယ်ကို ဦးတည်နေသည်ဆိုသည်ကို သိသည်။ မတားမြစ်ရက် . . ထွန်းဇော် လက်ခုံပေါ်မှ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို ခပ်သာသာလေး အုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း မှေးလိုက်သွားမိသည်။
ဟ . . အား . . အဲလို မလုပ်နဲ့ကွယ်
ကားလေး သိမ့်ကနဲ ငြိမ့်ကနဲ ခါရမ်းသွား၏။ ဒရိုင်ဘာခန်း နောက်ကြည့်မှန်တွင် ချိပ်ဆွဲထားသော စံပယ်ပန်း အတွဲလေးက ရမ်းခါသွားသည်။
ရှီး . . အ . . အ . . ယ . . ယ . . ယားတယ် . . ဆို
ထွန်းဇော် နူးညံ့သော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို အပီအပြင် ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ လက်ဖဝါး၌ ၎င်းင်းလက်ချောင်းများဆီမှ လည်းကောင်း အလွန်နူးညံ့သော ဝါဂွမ်းအထိအတွေ့ကဲ့သို့ မွတ်မွတ်စင်စင် အထိအတွေ့ကဲ့သို့ ထွန်းဇော် ခံစားရသည်။ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါ တုန်ရီနေသော ရင်အစုံက ဆူလှိုက်သော ခံစားမှုကို အပြင်းအထန် ခံစားလိုက်ရသည်။ ဟေ့အေးကွယ် . . သူများ မနေတတ်တော့ဘူး
မသိမသာလေး ရှိုက်လှိုက်သော အသံအက်အက်ကလေးက ထွန်းဇော်ကို နှိုးဆွပေးသလို ဖြစ်နေသည်။ စတယ်လာ၏ ဝင်းဝင်ပပ မျက်နှာလေးက ထွန်းဇော် ရင်ခွင်တွင်းသို့ အတင်းအကြပ် ပူးကပ်တိုးဝင်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်း ရှုလိုက်ခြင်းကို စတယ်လာသိသည်။ ပေါင်နှစ်ခြမ်းက ဟပြဲသွားပြီး တင်းမာနေသော ထွန်းဇော်ပစ္စည်းကို အသာအယာ ကိုင်ပေးမိသည်။ စကားတစ်ခွန်းတစ်လေမျှ မဆိုမိကြပဲ ဘာလုပ်ကြမည်ကို အထိအတွေ့ အပွတ်အသပ် အကားအပြဲလေးများက အပြန်အလှန် စကားတွေ ပြောနေကြပေသည်။ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ် ကားခေါင်းထဲမှာပင် ထွန်းဇော် ပုဆိုးကို ဆွဲတင်ရင်း ဖေါင်းကား အိစိုနေသော စောက်ဖုတ်လေး အဝ၌ တေ့လိုက်သည်။
ဟို့ . . အို
စတယ်လာ နှုတ်ခမ်းလေး စုချွန်ပြီး မျက်ဖြူလေး လန်သွားသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက် မဟတဟလေး ဖြဲထားသည့်တိုင်အောင် ကွမ်းသီးခေါင်း လီးထိပ်ကြီးက ပြူတစ်နေ၏။
ဘွတ် . . ဖွတ် . . စွပ်
အို . . အား . . အမလေး ခပ်အုပ်အုပ် ဆက်တိုက်ထွက်လာသော အသံညှင်းညှင်း . . .
မဖြစ်ဘူး ထင်တယ် . . . အ . . . အရမ်းကြပ်နေတယ်
ဘွတ် . . ဘွတ် . .ဖွတ်
ဟေ့ . . အေ့ . . အ . . အား စတယ်လာ အဆိပ်ရှိသော ေြွမကိုမှ ကစားမိခဲ့လေပြီကော ။ ..
အား . . မရဘူး . . အု . . အားဟား . . မရ . . မရဘူး
ဘွတ် . . ဘွတ် . . ဖွတ် . . စွတ် . . ြွပတ် . .
ဘွာ ခတ်၍ မရသော ကစားနည်းတစ်မျိုးကို စတယ်လာ စိတ်လိုလက်ရ ကစားမိခဲ့ချေပြီ။ စိတ်ကြမ်း သန်မာလှသော ထွန်းဇော်ထံမှ မြင်းသိုးကြီး နှာမှုတ်သံလို ပြင်းပြသော အသံကို ကြားနေရသည်။ ဆီးစပ်မှ နာကျင်သော ဝေဒနာနှင့် မာတင်းသန်မာလှသော လိင်တန်ကြီး အလိုးအညှောင့် ဝေဒနာတို့ ရောြွပန်းကာ စတယ်လာ ထွန်းဇော်ရင်ဘတ်ကို အတင်း တွန်းကန်ထား၏။ သားအိမ်ကို ထိုးဖောက်၍ အစာအိမ်အတွင်းသို့ပင် ရောက်သွားလေသလား ထင်ရလောက်အောင်ပင် လိင်တန်ကြီးက ကြီးမား ထွားကြိုင်းလွန်းနေပြန်သည်။ ဒူးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားသော ထွန်းဇော်၏ လက်ကြီးများက သန်မာ တင်းကြပ်လွန်းနေပြီး ဒူးဆစ်ကလေးများ ဖွေးဖွေးလွလှွှ သွေးဆုတ်နေရလေသည်။
ထွန်းဇော်အတွက် စန်းပွင့်နေသည်ဟုပင် ဆိုရလေမည်လား စုတ်ဝင်ကိန်းကပဲ ယခုလထဲ
များနေသည်လားမသိ . . လှပသော စော်လေးများနှင့် မမျှော်လင့်ပဲ ဖြုတ် . . ဖြုတ်နေရသဖြင့် ထွန်းဇော် အကိုင်အတွယ်တွေ ညင်သာကျွမ်းကျင်လွန်းနေသည်။ အပွတ်အသပ် အနူးအနပ်တွေကလည်း ပြောင်မြောက်လွန်းနေပေရာ ထွန်းဇော်နှင့် ထိလိုက်သော စော်မှန်သမျှ ပင့်ကူအိမ်၌ငြိမိရသော ယင်ကောင်နှယ် ခွာမရ ရုန်းမရတော့ချေ၊ စော်လေးများကလည်း ထွန်းဇော်၏ ကျန်းမာသန်စွမ်းသော ကိုယ်ခန်ဓာကိုယ်ကို ကြည့်ရင်း မသိစိတ်များက ဆာလောင်နိုးထနေတတ်ကြပေရာ ယခုကဲ့သို့ မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်လာကြသောအခါ . . . . .
အ . . အား . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . တအားကြပ်တယ် ကိုဇော်ရ . .
အရမ်းကြပ်လား စတယ်လာ ဟင် ပြစမ်း
အထဲမှာ ထောက် . . ထောက်နေသလိုကြီး . . . ရှီး . . အ
ခဏလေး စတယ်လာ . . . ခဏလေး
ထွန်းဇော် ကားဒက်(ရှ်)ဘုတ်ထဲမှ လက်သန်းအစွယ်ခန့် ဓါတ်ခဲလေးများနှင့် အသုံးပြုသော လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အသေးစားလေးကို ထုတ်ယူကာ စတယ်လာ၏ စောက်ပတ်နှင့် သူ၏ လီးကြီး တိုးလိုးတစ်လစ် ဖြစ်နေခြင်းကို အနီးကပ် ထိုးကြည့်လေတော့၏။ စတယ်လာက ဖင်ကို ဓါတ်မီးဖြင့် ထိုးကြည့်ခြင်းကို ခံရသည့်အတွက် ရှက်သွားကာ လက်ဖြင့် အုပ်လိုက်လေသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်မိသော်လည်း လက်ကြားထဲမှ တဆင့် စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်နေသော လီးကြီးကမူ သွေးကြောကြီးများ ထောင်ထနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။
လက်ဖယ်စမ်းပါ စတယ်လာရဲ့
အာ . . ဟင့် . . ဘာလုပ်မလို့လဲ . . လို့
ကြည့်မလို့လေကွာ
ဟေ့အေး မကြည့်နဲ့ကွာ . . ကျွတ် . . မီးပိတ်လိုက်စမ်းပါ
စတယ်လာ၏ ကျန်လက်တစ်ဖက်က ဓါတ်မီးလေးကို လိုက်လုနေပြန်သည်။ စတိတ်ရှိုးစင်မြင့်ဆီမှ ဆူညံနေသော ပရိသတ်အသံများက ထိုးဖေါက်လွင့်ပျံနေလေသည်။ ပိကျိ . . ပိကျိ ဟူသော ပူဖောင်းသည် အသံက ပွဲခင်းအပြင်သို့ လွင့်စင်ထွက်လာသည်။ ပဒုမ္မာကွင်းနောက်ဖက်
ဗံဒါပင်လေးများအောက် စီတန်းရပ်ထားသော ကားများထဲမှ ပေါ်တာကတ် အနီရောင်ကားလေး ရှေ့ခန်းမှ တစ်ခါတစ်ရံ မီးလင်းလက်သွားသည်ကို တွေ့နေရပါသည်။
လက်ဝါးလေးဖြင့် အုပ်ထားသော စတယ်လာ့ လက်ကြားထဲမှ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ တနင့်တပိုး လိုးဝင်နေသော လိင်တန်ကြီး ဒဏ်ကြောင့် တရုပ်မလေး၏စောက်ဖုတ်မှာ သွေးရောင်လွမှ်းကာ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံး ရဲရဲနီနေရှာ၏။ နီကျင်သော စောက်မွှေးလေးများက လိမ်ကွေးကာ ဘုတ်စုလေး အုံလိုက်ပေါက်နေရာ ထွန်းဇော်၏ လက်တစ်ဖက်က စောက်မွှေးလေးများကို ဖွဖွ ရွရွ ပွတ်သပ်ဆွဲယူလိုက်မိလေရာ စတယ်လာ၏ လက်ကလေးများမှာ တဆတ်ဆတ်လေး တုန်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်ထားရာမှ မသိမသာလေး ဘေးဖယ်သွားရပြန်လေ၏။
မီးမထိုးနဲ့ဆို . . အို့ . .
ဘယ်လိုမှန်းလဲ မသိဘူး ဒါက လမ်းဘေး ကားခေါင်းထဲမှာ . . စောက်ပတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဖြဲကြည့်နေရမည့်နေရာမဟုတ် . . စိတ်ဆိုးမိသည်။ ရှက်သည် ဒေါသလည်း ဖြစ်မိ၏။ သည်အထဲ တစ်တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ခံစားနေရသော လီးဒါဏ်က တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးကြောများထဲသို့ အဆိပ်ရည်များ ထိုးသွင်းနေသလား ထင်မှတ်မှားရလောက်အောင် တဖျင်းဖျင်း ခံစားရသည်။ နားရွက်တွေ ပူထူလာသည်။ နားထင်တွေ တင်းပြီး တဒိတ်ဒိတ် သွေးတိုးသံကိုပင် နားက ပြန်ကြားနေရသည်။
ဘွတ် . . ြွပတ် . . စွပ် . . ဒုတ်
ဟာ့ . . အ
စတယ်လာ၏ လက်ကလေးကို ရုတ်တရက် ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်။ သွေးရောင်လွမှ်းနေသော
တရုပ်မလေး၏ အစိလေးက တင်းထောင်ကာ . . . ထိတ်ကနဲ . . . ထိတ်ကနဲ လီးကြီး၏ တင်းကြပ်သော
ဒါဏ်ကို တင်းခံနေသည်။ လီးထိပ်မှ အရေပြားအချို့က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းပြင်၌ တွန့်ပြီး ကျန်ရစ်နေသည်။ ထိုအရေပြား တွန့်တွန့်ကြီးများကြားမှ ဖေါင်းကားနေသော သွေးကြောကြီးမျာက စောက်ပတ်ထဲသို့ မဝင် . . အပြင်၌ တစ်ဆို့နေခြင်းဖြစ်သည်။
ထွန်းဇော် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို အပေါ်တက်ခွထိုင်လိုက်ပြီး လက်ညိုးနှင့် လက်မ နှစ်ချောင်းခွ၍ ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ တခဏလေးအဖြဲ၌ အဆီနှင့် အသားဝင်းဝင်း နီရဲအာပြဲသွားသော စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကို အရင်းကပ်သည်အထိ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်ရာ ဇွတ် ကနဲ လီးရှေ့ပိုင်း ဝင်သွားပြီးနောက် ြွဗတ် ကနဲ လီးအရေခွံ အပြုံလိုက်ပါ ဝင်သွားလေရာ စွတ် ဟူသော အသံနှင့်အတူ စောက်ပတ်ထဲမှ အရေများ လျှံထွက်လာလေ၏။
အရင်းသို့ ရောက်သည်နှင့် လီးထိပ်က သားအိမ်၏ မာမာလုံးလုံး(ဘာမှန်းတော့မသိပါ)နှင့် တွေ့ကာ ဒုတ် ကနဲ ကျင်တက်သွားရလေသည်။ စတယ်လာ ဟာ. . . အ ဟာ လန့်အော်ရင်း ထွန်းဇော် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ယောင်ပြီးတွန်းလိုက်သည်။ သို့သော် . .
ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် ဘွတ် ကနဲ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျိ ကနဲ ကားလေးက သိမ့်ခါသွားလေရာ ဘွတ် . . ကျိ . . ဆိုသော အသံသည် မရပ်မနား ဒလစပ် ပေါ်လာနေလေတော့သည်။
ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ်
အင် . . အင် . . အင် . . သေ . . သေ . . သေရောပေါ့ . . .
စတယ်လာက စကားကို ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားရှာသည်။ ထွန်းဇော် လက်ထဲမှ လက်နှိပ်ဓါတ်မီးအသေးစားလေးကို စောက်ဖုတ်အဝသို့ အသေအချာထိုးပြီး ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည်။ လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အလင်းရောင်အောက်၌ စောက်ပတ်ကြီးထဲကို စောက်ရည် အရွှဲသားနှင့် လိုးဝင်နေသော ထွန်းဇော်၏ လီးကြီးမှာ
ပြောင်လက်စိုရွှြနေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ကျွတ်ထွက်လာသော လီးဒစ်ကြီးကြားထဲ၌ ဖြူဖွေးသော အမြုပ်များ စီနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ တရုပ်မလေး စောက်ဖုတ်ကြီးအောက်ဖက် ကြက်လျှာစွန်းဒေါင့်လေးထဲ၌မူ ပြစ်ချွဲသော အမြုပ်များ စုပုံစီးကျနေ၏။
ဘွတ် . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဖွတ် . . ကျိ . . ဖွတ် . . ဘွတ် . .
အီး . . အ . . အ . . ဟင်း ဟင်းဟင်း . . တော် . . တော်ပြီ . .
ဘွတ် . . သွပ် . . ဘွတ် ဖွတ် . . ဘွတ်
တော် . . တော် . . တော် . . ပြီ . . ဆိုမှ . . အ . . . အရမ်းပဲ . . အ . . .
စတယ်လာ့အသံက ငိုသံနှင့် ရော၍ ဒေါသနိမိတ် လက်ခဏာလေးပါလာစဉ် ထွန်းဇော်၏ လီးထိပ်မှ ပူနွေးပြစ်ချွဲသော သုတ်ရေများကို တရုပ်မလေး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ တဖြင်းဖြင်း
ပန်းထည့်ပစ်လိုက်လေတော့သည်။ စတယ်လာ့ကိုယ်လုံးလေးလည်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ အကြောဆွဲသလို တုန်ခါသွားပြီးမှ ပြင်းပြသော အသက်ရှုသံနှင့် အတူ . . . . . .
ငြိမ်သက်သွားရှာလေတော့သတည်း။
ပြီးပါပြီ။"},
{"title":"ချစ်ဖူးခဲ့ပါသော်လည်း","imagelink":"https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMQe1kiFY6BSYrFP-JkbtJh7_WJhrart5u0-798jiuFrQnA0x-3s5T8aBKq24C54yhXEvfr7cNLJ4ZyNowI2uvBe-kmTMjpcmqUqOT8mVJbItJRYhEDKgB4XVqfe912A15a3SdrOcfgwg/w128-h128-p-k-no-nu/fedec18f90f2602cc74eea104b4a35a0.jpg","content":"ငွေ လ မင်း.. ငွေ လ မင်း.. ငွေ လ မင်း..
လက်ခုပ်သံများ၊ အော်ဟစ် အားပေးသံများနှင့် လက်ခေါက်မှုတ်သံ တရွှီရွှီတို့က လရောင် ဆမ်းသော ညချမ်း၏ အေးမြမှု အောက်တွင် ပွက်လော ညံသွားသည်။ မိမိတို့ မေဂျာ၏ မောင်မယ် သစ်လွင် ကြိုဆိုပွဲဟု ပြောရမည့် သည်ပွဲလေး။ အမှန်တော့ မွန်း အပါအဝင် ယခု ရှိနေသူအားလုံးက တတိယနှစ် ကျောင်းသူကျောင်းသား များသာဖြစ်သည်။ သစ်လွင်ကြိုပွဲ ကျင်းပမည် ဆိုတော့ မေဂျာ ဌာနမှုးက တတိယနှစ် အတန်းကို တာဝန်ပေးသည်။ ဤသို့ဖြင့် လွန်ခဲ့သော ရက် အနည်းငယ်ကတည်းက မွန်းတို့အဖွဲ့ သည်ပွဲအတွက် အလုပ်များခဲ့သည်။ မနက်ခင်းက ပထမနှစ် မောင်ငယ် ညီမငယ်များနှင့် ကျောင်းခန်းမတွင် မိတ်ဆုံစားပွဲ ကျင်းပသည်။ တစ်မနက်လုံး စီနီယာ အကိုအမများအဖြစ် လူတတ်ကြီး လုပ်ကာဟန်ရေး ထုတ်ခဲ့ကြပြီး အရှိန်က မသေ။ သည်တော့ တစ်ယောက်တစ်ပေါက် စုပေါင်းကာ အကြံပြုကြရင်း ပွဲစီစဉ်သူ အဖွဲ့၏ နောက်ဆက်တွဲ အဖြစ် ယခုကဲ့သို့ ညခင်း ပါတီလေး လုပ်ဖြစ်ခြင်း ဖြစ်၏။
လူငယ်တို့၏ ပါတီပွဲ ထုံးစံအတိုင်း ပါဆယ်ဂိမ်း ကစားကြသည်။ သီချင်းသံ ဖွင့်ပြီး ပါဆယ်ထုပ်ကို လက်ဆင့်ကမ်းကြ၏။ တေးသံတိတ်သွားချိန် ပါဆယ်ထုပ်ကလေး လက်ဝယ် ရှိသူက မဲနှိုက်ရသည်။ မဲလိပ်အတွင်းမှ ညွှန်ကြားချက် အတိုင်း အများရှေ့တွင် သရုပ်ဆောင် ပြရမည်။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မဲကျရာ လုပ်ပြကြရင်း ငါးကြိမ်မြောက် ပါဆယ်ထုပ် ကလေးက မင်းထိုက် လက်ထဲ ရောက်သွား၏။ အလှည့်ကျ သရုပ်ဆောင်ရမည့် မင်းထိုက်၊ ပါဆယ်ထုပ်လေး ဘေးချပြီး မဲလိပ်ထည့်ထားသည့် စင်မြင့် ဘက်ဆီ လျှောက်သွား လိုက်သည်။ မင်းထိုက် နှိုက်လိုက်သည့် မဲလိပ်တွင် ယနေ့ညအဘို့ သင့်အာရုံကို ဖမ်းစား ထားသောသူအား လက်စွပ် ဝတ်ပေးပါ ဟု ရေးထား၏။ ဒိုင်လူကြီး လုပ်သူက ငွေလက်စွပ်လေးနှင့် ဝတ်ပေးရမည့် ပုံစံညွှန်ပြထားသော စာရွက် ကမ်းပေး၏။ စာရွက်ကို ကြည့်ပြီး မင်းထိုက် ရယ်မိသည်။ ဒိုင်လူကြီးထံမှ မိုက်ကရိုဖုန်းကို လှမ်းယူ၏။ ကစားပွဲအတွင်းမှ အဖွဲ့သားများကို မျက်လုံး ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။ ယနေ့ညအဘို့ သင့်အာရုံကို ဖမ်းစား ထားသောသူ တဲ့လား။
ကစားပွဲတွင် ၀ိုင်းထိုင်နေကြသည့်အထဲမှ မိန်းကလေးများ သူ့ကို ကြည့်နေကြသည်။ မိမိအာရုံကို ဖမ်းစားနိုင်မည့်သူ တစ်ယောက်မျှ မရှိ။ အခန်းထောင့်တွင် ကောင်မလေး သုံးယောက် ဝင်မကစားဘဲ ထိုင်နေ၏။ ထိုထဲမှ တစ်ယောက်သောသူက ငွေလမင်း။ ပထမနှစ်မှှသည် ယခု တတိယနှစ် အထိ သုံးနှစ်ဆက်တိုက် Roll one ရသူ စာကြမ်းပိုး ကောင်မလေး။ ပါ၀ါထူ ကိုင်းနက် မျက်မှန်လေးနှင့် သည်ကောင်မလေးကို သူ သတိထားမိတာ ဟိုးတုန်းကတည်းကပင်။ တွဲနေကျ သူငယ်ချင်းမ နှစ်ယောက်အပြင် ဘယ်သူနှင့်မှ သိပ်ရင်းရင်းနှီးနှီး မရှိ။ စကားလည်း နည်းသည်။ အတန်း မမှန်သော သူများ စာအုပ်ငှားလျှင်တော့ မည်သူ့မဆို ပြုံးပြုံးလေးနှင့် ကူညီတတ်၏။ စာရှင်းပြတာလည်း စိတ်ရှည်သည်။ ကိုယ်ပိုင်ကားမောင်းပြီး ကျောင်းတက်သော်လည်း ထမင်းချိုင့်နှင့်၊ ရေဗူးနှင့်၊ အိမ်မှ ယူလာသော စားစရာ မုန့်နှင့်။
သူတို့အဖွဲ့က သူမကို တက္ကသိုလ်ကျောင်းက ငွေလမင်းဟု အမည် ပေးထားသည်။ အခြား ကြောင့်တော့ မဟုတ်။ မူလတန်းကျောင်း တက်ခဲ့သည့် ပုံစံအတိုင်းနှင့် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူ လူဖြစ် ရှုံးနေရသော သူမကို သနားသောအားဖြင့် ပညတ်သွားရာ ဓာတ်သဘော ပါစေလိုခြင်းငှာ ဤသို့ သမုတ် ပေးထားကြခြင်းပင်တည်း။ ခုလည်း ကြည့်၊ အများသူငါ ပျော်ပျော်ပါးပါး ကစား နေကြသည့်အချိန်၊ သူမက ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ် လုပ်နေသည်။ သူမကို စ လည်း စ ချင်သည်။ အသည်းယား အမြင်ကတ်လည်း ဖြစ်မိသည်။ သည်တော့ မိမိ အာရုံကို ဖမ်းစားထားသူအဖြစ် သတ်မှတ်ပေးပြီး ပွဲထုတ်လိုက်မည်ဟု တွေးလိုက်၏။
ဘလောက်စ် အကျီ လက်စက လေးနှင့် စကပ်ရှည် ပျော့ပျော့လေးကို ဝတ်ထားသည့် သူမ ပုံစံက ရှင်းရှင်းလေးနှင့် ကြည့်လို့တော့ ကောင်းနေသည်။ ရုတ်တရက် အားဖြင့် ထင်ထင်ပေါ်ပေါ် လှနေခြင်းမျိုး မဟုတ်သော်လည်း တစိမ့်စိမ့်ကြည့်လျှင် ရင်အေးစေသည့် မိန်းကလေး ဆိုတာတော့ သူ ကောက်ချက် ချမိ၏။ အထူးသဖြင့် နက်မှောင် ထူထဲသော ဆံပင်ရှည်များ။ ပေါင်လည် သာသာ လောက်အထိအောင် ရှည်လျားပြီး နက်မှောင် ဖြောင့်စင်းနေသည့် ဆံပင်များက သူမကို အလှတွင် အယဉ် ဆင့်ပေးထားသည်။ လည်ချောင်း တစ်ချက်ရှင်းပြီး သူမ နံမည်ကို ခပ်ကျယ်ကျယ် အော်ခေါ်လိုက်၏။ ဘော်ဒါအများက လက်ခုပ်သြဘာနှင့် ၀ိုင်း ပို့ကြသည်။ သဘောကောင်းပြီး အနေအေးသော ငွေလမင်းကို သူနှင့် ကျိတ်တွဲ စ နေကြတာ ကြာပြီ။ ကောင်မလေး လန်းလန်းတွေ ၀ိုင်းဝိုင်းလည်နေသော သူ့အဘို့က ငွေလမင်းကို ရှိတယ်တောင် မထင်။ မာကျူရီ မီးရောင်များ လင်းထိန်နေသည့် ခေတ်ကြီးတွင် ၁၅ရက်မှ တစ်ခါ သာ နိုင်သော လမင်း၏ အလင်းက ပြောပလောက်အောင် မက်စရာကောင်းသည့် အရာမှ မဟုတ်ပေပဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သည်ညအဘို့တော့ သူမကို အိပ်မက်လှလှမက်အောင် ပြုစားပေးလိုက်မည်ဟု တွေးပြီး သူမ နံမည်ကို အော်ခေါ်လိုက်၏။
စင်မြင့်ကလေးဆီမှ မိမိ နံမည်ကို အော်လိုက်သံကြောင့် သူငယ်ချင်းများနှင့် အတူ ထိုင်နေသည့် မွန်း၊ ရုတ်တရက် ကြောင် သွားသည်။ တကယ်တမ်း မွန်း နံမည်က ငွေလမင်း ဖြစ်သော်လည်း ရင်းနှီးသူ အားလုံးက မွန်း လို့ပဲ ခေါ်ကြသည်။ နောက်တစ်ခု မွန်း ကိုယ်တိုင်က အပေါင်းအသင်း နည်းသူမို့ ခုလို တကူးတက ဖိတ်ခေါ်မှုက မွန်း ဘဝတွင် ပထမဆုံး။ အထူးသဖြင့် မေဂျာ ကင်း ဟု အများက အလိုလို သတ်မှတ်ထားသည့် သူ့နှုတ်မှ မွန်း နံမည်ကို ခေါ်လိုက်ခြင်းက သုံးနှစ်တာ ကာလပတ်လုံးအဘို့ ဒါ ပထမဆုံး။ မွန်း မင်သက်မိနေစဉ် လက်ခုပ်သံနှင့် အော်ဟစ် ဆူညံနေသည့် အသံများ ခေတ္တ တိတ်သွား၏။ အတူထိုင်နေသည့် ခင်ငြိမ်းချမ်း နှင့် သက်သက်မာက မွန်းကို လက် တို့သည်။
ဟဲ့ သွားလေ..
အင်..
အင် မနေနဲ့ မွန်း.. သွားလိုက်.. လူတွေ ကြည့်နေတယ်.. ထ မြန်မြန်..
ဟင်.. အင်း အင်း..
ကစားဝိုင်းထဲတွင် မပါသော်လည်း ခေါ်လိုက်သူက မိမိ အမည်မို့ မွန်း အသာပဲ ထ သွားလိုက်သည်။ မွန်းက ခပ်အေးအေး နေတတ်သော်လည်း အများနှင့် လိုက်လျောညီထွေ မရှိသည့် စရိုက်မျိုးတော့ မဟုတ်ပါ။ မင်းထိုက်က စင်ပေါ် တက်လာသည့် မွန်းကို ပြုံး ပြီး ကြည့်နေသည်။ မွန်းလည်း ပြန်ပြုံးပြလိုက်သည်။ အတန်းထဲတွင် စာအတော်ဆုံး ကျောင်းသူနှင့် မိန်းကလေးများ ပါးစပ်ဖျားတွင် ရေပန်းအစားဆုံး ကျောင်းသား။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး မရင်းနှီးသော်လည်း မသိကြတာမှ မဟုတ်ဘဲလေ။ မင်းထိုက်က လက်ထဲမှ စာရွက်လေး မွန်းကို ကမ်းပေးသည်။ ယူဖတ်ကြည့်ပြီး မွန်း မျက်လုံး ပြူးသွား၏။ မင်းထိုက်ကို ပြန်ကြည့်သည်။ မင်းထိုက်က တိုးတိုး ပြောသည်။
Can you help me, moon?.. ကူညီမယ် မဟုတ်လား..
ဖြစ်ပါ့မလား မသိဘူး.. မွန်း တစ်ခါမှ ဒါမျိုး မကစားဖူးဘူး..
ကိုယ် သိပါတယ်.. ဒါမယ့် မင်းလုပ်နိုင်မှာပါ.. ကူညီစေချင်တယ်..
စာရွက်လေးကို ပြန်ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ သွားကြားထိုးတံ တစ်ချောင်းစီကို ကို ပါးစပ်တွင်ကိုက်ပါ.. မိန်းကလေး ကိုက်ထားသော သွားကြားထိုးတံတွင် လက်စွပ်ကို ချိတ်ထားပါ.. သင်ကိုက်ထားသော သွားကြားထိုးတံဖြင့် ထိုလက်စွပ်ကို ချိတ်ယူပါ.. နှစ်ယောက်လုံး လက်ပိုက်ထားပါ.. ဟု၍ ရေးထားသည်။ မွန်း သက်ပြင်းဖွဖွလေး ချလိုက်၏။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စမ်းကြည့်လိုက်မည်။ ၀ိုင်းထိုင်နေကြသည်ကလည်း မိမိနှင့် သူစိမ်းများမှ မဟုတ်ဘဲ။ သုံးနှစ်လုံးလုံး အတူတက်ခဲ့ကြသည့် အတန်းဖော် သူငယ်ချင်းများမို့ မတော်တဆ မှားသွားလည်း မွန်းအတွက် သိပ် ပြဿနာမရှိပါ။ သွားကြားထိုးတံလေးကို ကိုက်ပြီး လက်စွပ်လေးကို ချိတ်လိုက်သည်။ တောက်ကနဲ ပြုတ်ကျသွားတော့၏။ အားလုံး ၀ိုင်းရယ်ကြသည်။ မွန်းလည်း ရယ်မိသည်။ သည်အထိ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက သာမာန်ထက် မပိုသေး။ မင်းထိုက်က ကျသွားသည့် လက်စွပ်ကို ကုန်းရှာသည်။ မတွေ့တော့ပါ။ သူငယ်ချင်းများက တစ်ယောက်တစ်ပေါက် ၀ိုင်းအော်ကြ၏။ မွန်း စိတ်ထဲတွင် မိမိအမှားကို အားနာစိတ် ပေါ်လာမိသည်။
ပန်းရောင် သန်းလာသည့် မွန်း မျက်နှာလေးက ညမီးရောင်အောက်တွင် ယုန်လေး တစ်ကောင်လို ချစ်စရာ ကောင်းနေသည်ဟု မင်းထိုက် ခံစားမိသွားသည်။ သူမကြောင့် ကျပျောက် သွားသည့် လက်စွပ်လေးအတွက် အားနာ နေပုံရသည်။ မွန်းတို့ ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲဟင်.. မေးပုံလေးက ချစ်စရာထက် သနားစရာလေး။ မွန်းမျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး မင်းထိုက် ရယ်ချင်သွားသည်။ လက်တွင် စွပ်ထားသည့် လက်စွပ်ကို ချွတ်လိုက်၏။ ဒါနဲ့ ဆက်လုပ်မယ်.. OK?..။ မွန်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ သွားကြားထိုးတံက အလယ် ဖောင်းဖောင်းနှင့် အဖျား ချွန်ချွန်ကလေးမို့ ချိတ်ရတာ မလွယ်။ ဒါကို သတိမထားမိသဖြင့် ပထမတစ်ကွင်း ကျပျောက် သွားခြင်းဖြစ်၏။ သည်တစ်ကြိမ်တော့ သေသေချာချာ ဂရုစိုက်ရမည်။ ကစားစရာ မဟုတ်သည့် သူများပစ္စည်း မဟုတ်ပါလား။
သွားကြားထိုးတံလေးကို ပါးစပ်ထဲ တစ်ဝက်လောက်ထိ ဝင်အောင် ကိုက်သည်။ လက်စွပ်လေး ချိတ်ပြီး သွားကြားထိုးတံလေးကို ကော့ကော့လေး ဖြစ်အောင် ထောင်လိုက်၏။ မိမိက ပေးရမည့်သူ ဆိုတော့ ပိုခက်သလိုပင်။ မိမိ ပါးစပ်ထဲရှိတုတ်ချောင်းလေးမှ လက်စွပ်ကို ယောကျင်္ားလေး တစ်ယောက် ပါးစပ်တွင် ကိုက်ထားသည့် တုတ်ချောင်းလေးဆီ လက်ဆင့် ကမ်းရခြင်းက ထင်သလောက် မလွယ်။ မင်းထိုက်နှင့် မွန်း နှုတ်ခမ်းချင်း ထိလုနီးပါး ဖြစ်သွားသည်။ နှစ်ဦးသား ရှုထုတ်လိုက်သည့် ပင့်သက်နွေးများ မျက်နှာ နှစ်ခုပေါ် ဖြတ်တိုက်ကုန်သည်။ တထိတ်ထိတ် တိုးနေသည့် နှလုံးသွေးများ စီးချင်း ထိုးကုန်ကြသည်။ မွန်းအတွက် ယောကျင်္ားတစ်ယောက်၏ နှုတ်ခမ်းမှ ရနံ့သည် မင်းထိုက်က ပထမဆုံး။ တုန်မှန်းခုန်မှန်း မသိသည့် ရင်အစုံနှင့် နောက်ဆုံးတော့ မွန်း ထံမှလက်စွပ်လေး မင်းထိုက်ဆီ အောင်အောင်မြင်မြင်ပဲ ရောက်သွားသည်။ နှဖူးတွင် စို့နေသော ချွေးလေးများကို လက်ခုံဖြင့် သုတ်လိုက်သည်။ သက်ပြင်းလေး အသာချရင်း တော်ပါသေးရဲ့.. နောက်တစ်ကွင်း ထပ်မပျောက်လို့.. ဟု ပြောပြီး မင်းထိုက်ကို ပြုံးပြလိုက်သည်။ မွန်းကို စိုက်ကြည့်နေသည့် သူ့မျက်ဝန်းများကြောင့် တဒင်္ဂ မင်သက်မိသွား၏။ အမည်မသိ စွမ်းအားတစ်မျိုး ပျော်ဝင်နေသည့် သူ့အကြည့်များမှ ခပ်မြန်မြန် ရုန်းထွက်ရန် ကြိုးစားသည့်အနေနှင့် စင်ပေါ်မှ လှည့်အထွက်။
နေဦးလေ မွန်း..
အင်..
ကိုယ့် ကို ပြီးဆုံးအောင် ကူညီဦးလေ..
ရှင်.. ဘယ် ဘယ်လို..
ကိုယ့် ပါဖောမန့်စ်က သည်လက်စွပ် မင်းကို ပြန်ဝတ်ပေးရမှာ.. အိုကေ..?..
ရှင်.. ဟို.. ဒါ ဒါက.. ဟိုလေ ကစားစရာ လက်စွပ်က ပျောက်သွားပြီဆိုတော့..
အင်းပါ.. ဟုတ်ပါတယ်.. ဒါပေမယ့် ကိုယ်တို့ ဒါနဲ့ပဲ ပထမတစ်ဆင့် ပြီးခဲ့ပြီမဟုတ်လား.. အဆုံးထိ ကူညီစေချင်တယ်..
မွန်း ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိ ဖြစ်သွားချိန် စင်အောက် ကစားဝိုင်းဆီမှ သံပြိုင် အော်ဟစ်သံနှင့် လက်ခုပ်သံများ တစ်ချက်ချင်း စည်းချက်ညီညီ ထွက်လာသည်။ လက်.. စွပ်.. ဝတ်.. လက်.. စွပ်.. ဝတ်.. မွန်းလည်း အားနာနာနှင့်ပဲ ကမ်းလင့်နေသည့် သူလက်ရှိရာ မိမိ ဘယ်လက်လေး ပေးလိုက်မိတော့သည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒါ ကစားပွဲ သက်သက်ပဲလေ။ သူ့ပစ္စည်း ဖြစ်နေတော့လည်း ခဏနေ ပြန်ပေးလိုက်ရုံပေါ့။ လက်စွပ်လေးက လက်ငါးချောင်းလုံး တစ်ချောင်းနှင့်မျှ မတော်။ အတော်လေး ချောင်နေသည်မို့ မင်းထိုက် ခပ်တိုးတိုးရယ်သည်။
လက်ကလေးတွေက တကယ့်ပိစိလေးတွေပဲ.. ဟု ပြုံးစစ မျက်နှာနှင့် ပြောသည်။ ပြီးတော့ သူငယ်ချင်းများဘက်လှည့်ပြီး အော်လိုက်၏။
ဘော်ဒါတို့.. ငါ့ရဲ့ ငွေလမင်းက လက်စွပ် ချောင်နေတယ်ကွ.. မင်းတို့ သဘောတူရင် ဒါလေးကို သူ့ဆွဲကြိုးမှာပဲ ချိတ်ပေးလိုက်မယ်ကွာ.. ဘိုလဲ..
၀ိုးးး ဟိုးးးဟိုးး.. တကယ် ရိုမန်တစ်ပါလား.. သဘူ တော တယ်ဟေ့..
သောသော ညံသွားသည့် အသံများကြားတွင် မွန်း နားထဲ ပဲ့တင် ထပ်ခဲ့သည်က ငါ့ရဲ့ ငွေလမင်း ဆိုသော စကားလေး။ ငါ့ရဲ့ ငွေလမင်း တဲ့လား။ လက်ခုပ်သံများကြားတွင် မွန်း ရှက်သွေး ဖြာနေမိသည်။ မင်းထိုက် လက်ချောင်းတို့က မွန်း လည်တိုင်ဆီ ရောက်လာ၏။ ဝတ်ထားသည့် ပလက်တီနမ် ဆွဲကြိုး မျှင်မျှင်လေးမှ ချိတ်ကို ကျွမ်းကျင်စွာ ဖြုတ်သည်။ မွန်း တစ်ယောက် ရင်တွေ ခုန်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာပဲ မွန်း လည်ပင်းမှ ဆွဲကြိုးလေးတွင် သူ့ လက်စွပ်လေး ချိတ်မိလျှက်သား ဖြစ်သွားသည်။ သူ့မျက်နှာကို မရဲတရဲ မော့ကြည့်မိသည့် အခိုက်၊ မိမိကို စိုက်ကြည့်နေသည့် မျက်ဝန်းစူးစူးများကို ရင်ဆိုင် လိုက်ရပြန်သည်။ လည်တိုင်မှ ဆွဲကြိုးလေးတွင် ချိတ်ထားသည့် လက်စွပ်လေးကို ကိုင်ကြည့်မိ၏။ ထိုနေ့၏ နောက်၊ များမကြာမီ ရက်များတွင် မွန်း တစ်ယောက်၊ မိမိ၏ အသစ်စက်စက် နှလုံးသားလေးကို သူ လိုရာ အသုံးချဘို့ ပေးအပ်ခဲ့မိပါတော့သည်။
နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ရအောင် မွန်းရာ.. ချစ်သူဖြစ်တာပဲ တစ်လပြည့်တော့မယ်.. တစ်ခါမှကို အေးအေးဆေးဆေး မတွေ့ရသေးဘူး..
အယ်.. နေ့တိုင်း တွေ့နေရတာကို မောင်ကလည်း..
အာ.. မရဘူး.. ဒီနေ့ အတန်း ဖျက်ကွာ.. တနေရာမှာ အေးဆေး စကားပြောမယ်..
အွန်.. တနေကုန်ကြီးလား..
ဟုတ်တယ်.. ဘာလဲ.. မလုပ်ပါနဲ့ မောင်ရယ် ပြောဦးမလို့လား..
စူပွပွ ဖြစ်သွားသည့် ချစ်သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း မွန်း ပြုံးမိသည်။ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်ပါတယ်လေ။ ချစ်သူတွေ ဆိုသည့် နောက်တော့လည်း အေးအေးဆေးဆေး တွေ့ချင် ရှာမှာပေါ့။ သည်လိုနှင့်ပဲ သူ ခေါ်ဆောင်ရာနောက်သို့ မွန်း လိုက်ပါလာမိသည်။ ပန်းခြံတစ်ခုသို့ ရောက်ခဲ့ကြ၏။ သုံးထပ် သစ်သားမျှော်စင်ကြီးတစ်ခုပေါ် တက်ခဲ့ကြသည်။ အပေါ်ဆုံး အဆင့် ရောက်တော့ ထောင့်ကလေး တစ်ခုတွင် ထိုင်ဖြစ်ကြသည်။ ချစ်သူတို့ဘာဝ အနမ်း ချိုချိုတို့ ဖလှယ်ဖြစ်သည်။ မင်းထိုက် အနမ်းတို့က ကြမ်းတမ်းလွန်းသည်။ မွန်း နှုတ်ခမ်းလေး ထူပူလာ၏။ အပေါ်အောက် နှုတ်ခမ်းနှစ်မြွှာကို တစ်လှည့်စီ စုပ်နမ်းသည်။ ပါးစပ်အတွင်း ထိုးသွင်းလာသည့် လျှာကို မွန်း မတုန့်ပြန်တတ်။ ကိုယ့်လျှာကို စုပ်ထားပေးဟု မင်းထိုက် ပြောလိုက်သည်။ ချစ်သူ ဆန္ဒရှိရာအတိုင်း အလိုက်သင့် ဖြည့်ဆည်း ပေးလိုက်၏။ မင်းထိုက် လက်တို့က မွန်း ရင်စိုင်ကို ဆုပ်နယ် ချေမွလာသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် အားစိုက် ညှစ်လိုက်သဖြင့် မွန်း ကိုယ်လေး တွန့်သွား၏။ နာလို့ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ဘို့ ပြောချင်သော်လည်း မိမိ နှုတ်ခမ်းများက သူ့စိတ်ကြိုက် ၀ါးမြို ခံနေရသဖြင့် မစွမ်းသာ။ ချစ်သူလူဆိုးလေး အချစ်ကြမ်းသမျှ အောင့်အီး သည်းခံရင်း မွန်း စိတ်အိုက် လာမိသည်။
ရင်သားများကို အားပါးတရ ညှစ်နယ်နေသည့်လက်က အကျီအောက် ရောက်လာသည်။ အို… မွန်း သဲ့သဲ့ ညည်းမိ၏။ မျက်စိများ ပြာဝေလာသည်။ သူ.. ဘာလုပ်မလို့.. အတွေး မဆုံးခင် မင်းထိုက် လက်တွေက ဘရာချိတ်ကလေးကို ကျွမ်းကျင်စွာ ဖြုတ်ချလိုက်သည်။ အေးစက်စက် လက်များ မွန်း နို့အုံပေါ် ရောက်လာတော့၏။ ရုတ်တရက်မို့ မွန်း မရုန်းနိုင်ခဲ့။ ငြင်းရန် စိတ်ကူးမိသော်လည်း ဒါ ငါ့ ချစ်သူပဲလေ ဆိုသည့်စိတ်က မွန်းကို အနိုင်ယူသွားသည်။ မင်းထိုက် တစ်ယောက် မွန်း နို့အုံ နှစ်ဘက်ကို အားပါးတရ ညှစ်ချေနေသည်။ လုံးကျစ် တင်းရင်းနေသည့် နို့လေး နှစ်ဘက်မှာ မင်းထိုက်၏ လက်ဝါးကြမ်းကြမ်းကြီး အောက်တွင် အလှည့်ကျ ထူပူ လူးလှိမ့် နေရသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် နို့သီးခေါင်းလေးများကို ညှစ်ချေသည်။ ခပ်ဆဆ ဆွဲပြီး လိမ်ဆွဲသလို ဆော့သည်။ နှုတ်ခမ်းမှ အနမ်းများကလည်း ကြမ်းသည်ထက် ကြမ်းလာ၏။ ခဏကြာတော့ အနမ်းများ ရပ်ပြီး အကျီကို အတင်း ဆွဲမသည်။ အို.. မောင်.. မောင်ရယ်..။ လိပ်တင်လိုက်သည့် အကျီနှင့် အောက်လျှောချထားသည့် ဘရာကြားတွင် ရင်စိုင်မို့မို့နှစ်ခု ပူးကပ်လျှက် ထွက်လာ၏။ မင်းထိုက် အသက်ရှုသံများက ခါတိုင်းနှင့် တခြားစီ။ စိတ်ရိုင်း ဝင်နေသည့် သူတစ်ဦးအလား နို့အုံများကို အတင်း ကုန်း နမ်းတော့၏။
မောင်ရယ်.. ဖြည်း.. ဖြည်းဖြည်း.. မွန်း နာလို့ပါ.. နော်..
အွမ်း.. ငြိမ်ငြိမ်နေ ကွာ..
နွားမူးဆူးတိုး ဆန်လွန်းနေသည့် ချစ်သူ၏ အပြုအမူများကြောင့် မွန်း ငိုချင်လာမိသည်။ အထိအတွေ့များက ကြမ်းတမ်းလွန်းသဖြင့် မိမိဘက်မှာ သာယာမှု မခံစားရသည့်အပြင် စိတ်ညစ်လာသည်။ မင်းထိုက်က မွန်း နို့အုံကို ကိုက်ခဲထားသည်။ နို့သီးခေါင်းများကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စို့၏။ နို့နှစ်ဘက်လုံး နီရဲ ထူပူလာသည်အထိ စိတ်ကြိုက် စို့သည်။ လက်များကမူ ထမီခါးဆီ ရောက်လို့လာပြီ။ အသံတုန်တုန်လေးဖြင့် ကြိုးစား ပြောမိသည်။
မောင်ရယ်.. ဒါတော့ နေပါဦး.. မွန်း.. မွန်း အဆင်သင့် မဖြစ်သေးလို့ပါ.. နော်..
အာ ကွာ.. နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ဘို့လေးတောင် ခုလောက် ရှားပါးနေတာ.. နေဘူး.. မရဘူးကွာ မွန်း.. မောင် တအား ထန်နေပြီ..
အို..
လိုးချင်တယ်.. တအားလိုးချင်တယ် ကွာ..
အိုးးး.. မောင်ကလည်း.. မွန်း.. အိုး.. မောင်ရယ်.. နေပါဦး.. ခဏ..
ဘာလဲ ကွာ.. မွန်း.. လုပ်ပါ.. နော်..
နေ့ခင်းကြီး မောင်ရယ်.. ပြီး ပြီးတော့ ခုနေ တစ်ယောက်ယောက် တက်လာရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲလို့..
အာ့မို့ ငြိမ်ငြိမ်နေခိုင်းတာလေ ကွာ.. ခဏလေးပါဆို..
ပြောရင်းဖြင့် လက်များက ထမီကို ဆွဲမယူနေပြီ။ မွန်း အော်ငိုပစ်ချင်စိတ် ပေါက်လာ၏။ မိမိက လိင်ကိစ္စကို ဘာမှ နားမလည်။ ချစ်သူရယ်လို့ ဖြစ်လာလျှင် သည်ကိစ္စက အနှေးနှင့် အမြန် ပါလာမည်ဟု လက်ခံထားပါသော်လည်း မိမိအတွက် ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံမှာ ခုလိုနေရာနှင့် ခုလို ပုံစံကြီးတော့ မဖြစ်သင့်ဘူး မဟုတ်ပါလား။ တဇွတ်ထိုး ဆန်လွန်းနေသည့် ချစ်သူကိုလည်း မလွန်ဆန်နိုင်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အော်ဟစ်အကူညီ တောင်းရအောင်ကလည်း မိမိ ချစ်သူ အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး။ နောက်တစ်ခု မွန်း သူ့ကို ချစ်ခဲ့မိတာ အပျော်သက်သက် မဟုတ်။ တနေ့ လက်ထပ်မည့် ဘဝအဖော်အဖြစ် ရည်ရွယ်ပြီး လက်တွဲခဲ့သူ။ အင်းလေ.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူက ငါ့ချစ်သူ.. ငါ လက်ထပ်မယ့်သူ.. ငါ့ကို ပိုင်မယ့်သူပဲ..။
မွန်းဘက်က စိတ်လျှော့ပြီး ငြိမ်သက်ပေးလိုက်မိတော့သည်။ မင်းထိုက်က မွန်းကို မျှော်စင်ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆွဲလှဲလိုက်၏။ ငြင်းဆန်ရန် စိတ်ကူး ရှိတော့ပုံမရသည့် ချစ်သူလေး။ နို့နှစ်ဘက်က ဟင်းလင်း ပွင့်နေပြီ။ ထမီ ကို ခါးထိရောက်အောင် လိပ်တင်လိုက်၏။ ဖြူဝင်းသွယ်လျသော ပေါင်တံ နှစ်ချောင်းတွင် ကြက်သီးများ အဖုဖု ထ နေသည်။ မျက်စေ့ စုံမှိတ်ပြီး အံကျိတ်ထားသည့် ချစ်သူကို ကြည့်ပြီး ရမ္မက်ဇောများ ထန်သည်ထက် ထန်လာ၏။ မင်းထိုက် စိတ်က ဆန်းသည်။ လူ့မြင်ကွင်း တွင် ကသုတ်ကရက် လိင်ဆက်ဆံရတာကို သဘောကျသည်။ ပင်တီလေးကို မရမက ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး မွန်း ပေါင်နှစ်ဘက်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်။ သည်လို သနားစရာ မျက်နှာပေးလေးက မင်းထိုက်စိတ်ကို ထိပ်တက်အောင် တွန်းပို့နေသည်။ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ခပ်သွက်သွက် ဖြုတ်လိုက်၏။ သည်နေ့အဘို့ မွန်းထံမှ ကာမပန်းကို အရခူးမည်ဟု ကြံရွယ်ထားသဖြင့် ဂျင်းပန်အောက်တွင် အတွင်းခံ ဝတ်မလာခဲ့။ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထ နေသည့် လိင်တံကြီး က ဘောင်းဘီ ဇစ်ကြားမှ မာန်အပြည့်ဖြင့် ထွက်လာသည်။
အပီအပြင် နေရာ ယူပြီး ပိပိလေးဆီ လိင်တံကို တေ့လိုက်သည်။ မွန်းဘက်က လုံးဝ အဆင်သင့် ဖြစ်သေးပုံမရ။ ပိပိလေးတွင် တုတ်ခိုင်သော လိင်တံကြီး အဆင်ပြေပြေ ဝင်နိုင်လောက်အောင် ချောဆီ ထွက်မနေ။ လက်နှစ်ချောင်းနှင့် ဖြဲဟလိုက်တော့ အတွင်းသားလေးက နီရဲပြီး လှလွန်းသည်။ တွင်းပေါက်ဝလေးကလည်း ကျဉ်းကျဉ်းလေး။ မနည်းလှသော အတွေ့အကြုံများအရ ဘာမှ မဝင်ဘူးသေးသည့် ရတနာဂူဝလေးမှန်း သိလိုက်သည်။ သည်တိုင်းဆို လွယ်မည်မထင်။ မိမိကလည်း ဆာလောင်မွတ်သိပ်လှပြီမို့ တွင်းကလေး ဆီမှလိုအပ်သော စိုစွတ်မှုရရန် မိမိဘာသာ ကြံစည်ရတော့မည်။ ခေါင်းတစ်ချက်ငုံ့ပြီး တွင်းဝတည့်တည့်ကို ထွီကနဲ တံတွေး တစ်ချက်ထွေးလိုက်၏။ နှုတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ထားသည့် မွန်း၊ လွန့်ကနဲ ရုန်းသည်။ မိမိ ပစ္စည်းကို တံတွေးနှင့် ထွေးခံလိုက်ရမှန်း သိလိုက်၏။ စိတ်ထဲတွင် ဝမ်းနည်း သွားသလိုလို ခံစားလိုက်မိသည်။ ထွေးလိုက်သည့် တံတွေးများက တွင်းကလေး အောက်ဘက်သို့ စီးကျပြီး စအိုဝ ရှုံ့ရှုံ့လေးဆီ ရောက်လာသည်။ မင်းထိုက် အချိန် သိပ်မဆွဲ။ စီးကျနေသည့် တံတွေးပေါက်ကို လီးထိပ်ဖြင့် ဆီး ခံလိုက်၏။ စအိုဝ တည့်တည့် ထောက်မိ သွားသည်။ လီးတံကြီးကို အရင်းမှကိုင်ပြီး အက်ကွဲကြောင်းလေး အတိုင်း ဆွဲတင်လိုက်သည်။ လိုသော နေရာ တည့်တည့်အရောက် တစ်ချက် ဖိသွင်းလိုက်၏။ နာသွားသော မွန်း ရုန်းသည်။ မျှော်စင်နံရံနှင့် ကပ်နေသည်မို့ ထပ်ရုန်း၍ မရ။
မင်းထိုက် အလျှော့မပေးပဲ ဆက်သွင်းသည်။ မွန်း၏ နာနာကျင်ကျင် ညည်းညူသံက သူ့စိတ်ကို ပိုမို အားဖြည့်နေ၏။ မွန်း အရမ်း နာသည်။ သို့သော် အသံကျယ်ကျယ်လည်း မအော်ရဲ။ တစ်ယောက်ယောက် ကြားသွားပါလျှင် သူလည်း ဒုက္ခရောက်၊ ကိုယ်လည်း အရှက်ကွဲ မဟုတ်ပါလား။ အတင်း ဖိကပ်ထားသည့် ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို လွတ်လို လွတ်ငြား ဖနောင့်လေး အားပြုပြီး ရုန်းကြည့်သည်။ ထိုသို့ လှုပ်ရှားလိုက်ကာမှပင် မိမိဘက်မှ သူ့အတွက် အဖုတ်လေး ကော့ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတော့သည်။ အားထည့်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်သည့် တစ်ချက် အဖုတ်လေးထဲ လီးတံကြီး နင့်ကနဲ တဆုံး ဝင်သွားသည်။ မွန်း လည်း အသည်းခိုက်မတတ် နာကျင်သွားသည်။
အားး.. အ.. ဟင့်.. ။ ငိုသံပါလာသည့် မွန်း အသံလေးက အရမ်း ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်။ မင်းထိုက်ကို ရမ္မက် ဒီရေ တိုးသည်ထက် တိုးလားအောင် လှုံ့ဆော် နေသည့်အလား။ လူ့သူလေးပါး မလွတ်ရာနေရာမို့ သူလည်း ထင်သလောက် မကြမ်းရဲ။ မွန်းလည်း အသံ ရဲရဲ မထွက်နိုင်။ ဒါကပဲ သူ့အတွက် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ။ နောက်တစ်ကြိမ်တော့ ဟိုတယ် ခေါ်သွားပြီး အပီအပြင် ကျုံးပစ်မည်ဟု တွေးလိုက်၏။ မျက်စိ စုံမှိတ်ရင်း ညည်းညူ နေရှာသည့် ပန်းဆီရောင် မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်သွင်းသည်။ အောက်မှ ကြမ်းခင်း၏ မညီညာမှုနှင့် အပေါ်မှ ဆောင့်ချက်များက မွန်းအတွက် ခံရခက်လွန်းသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် နံရံနှင့်ခေါင်း ဆောင့်မိသေး၏။ အလောသုံးဆယ် ဖြစ်နေသော ချစ်သူ၏ အလို မြန်မြန် ပြည့်သွားပါစေတော့ဟူ၍ ဆုတောင်းရင်း မျက်ရည်ကျမိသည်။
ဆယ်ချက်လောက် မရပ်မနား ဆက်တိုက် ဆောင့်သွင်းပြီးနောက် ပို၍ အားပါလာသည့် ဆောင့်ချက် သုံးလေးချက်နှင့်အတူ မင်းထိုက် ငြိမ်ကျသွားသည်။ ပျော့သွားသော သူ့လီးတံကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ နီရဲ ရောင်ကိုင်းသွားဟန်ရှိသော အဖုတ်လေးခမျာ ပူလောင် စပ်ဖျဉ်းပြီး အထိ မခံနိုင်လောက်အောင် နာကျင် ကျန်ခဲ့၏။ သို့သော် မွန်း ခမျာ နာကျင်မှုကို အချိန်ကြာကြာ မဖြေသိမ့်နိုင်အား။ အနီးဝန်းကျင်မှ ကြားလာရသော လူသံများကြောင့် ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေသည့် အဝတ်စားများကို ခပ်မြန်မြန် ပြင်ဝတ်လိုက်ရသည်။ မျှော်စင်ကြီး တသိမ့်သိမ့်လှုပ်လာပြီး တက်လာသည့် ခြေသံများလည်း ကြားရသည်။ တော်ပါသေးရဲ့.. လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်မိနစ်လောက်ကသာ ခုလို လူတွေ တက်လာကြလျှင် မွန်း တော့ အရှက်ကွဲပြီ။ ခုလည်း ကလေးတစ်သိုက်က မွန်းတို့ ရှိရာ အထပ်သို့ ရောက်လာပြီးမှ ပြန်ပြေးဆင်းသွားသည်။ အပေါ်မှာ အတွဲ ရှိတယ်ဆိုသည့် တစ်ယောက်တစ်ပေါက် အသံများ ကြားလိုက်ရ၏။ မွန်း ရှက်လိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်း။ ဖြစ်နိုင်လျှင် အငွေ့အဖြစ် ပျံတက် သွားချင် ပါသော်လည်း ကျေမွ နေသည့် အဝတ်အစားများ၊ နီရဲထူပူနေသည့် မျက်နှာနှင့်ပင် ကလေးတစ်သိုက် ရှေ့မှ ဖြတ်ဆင်း ခဲ့ရသည်။
ငါတို့ နည်းနည်း နောက်ကျသွားတာ ကွ.. ဒီအကိုကြီး အမကြီးကို လိုးနေတာနေမယ်.. အမကြီး အကျီတွေ ပေနေတယ် တွေ့လား.. အဲ့ဒါ ကြမ်းပေါ် ပက်လက်လှန်ပြီး အလိုးခံထားလို့..
နောက်မှ ကျန်ခဲ့သည့် စကားသံက မွန်းနားထဲ သံရည်ပူ လောင်းသလို ဝင်လာသည်။ မွန်း ကားပေါ်တက်ပြီးတော့ မင်းထိုက်က အနားရှိ ကွမ်းယာဆိုင်လေးတွင် တစ်စုံတစ်ခု ဝင် ဝယ်သည်။ ကွမ်းယာသည်က လေးထောင့်ပုံးပုံစံ ဆိုင်ကလေးအတွင်းမှ ထွက်လာပြီး ကားပေါ် ထိုင်နေသည့် မွန်းကို ယောင်လည်လည်နှင့် လာကြည့်သည်။ မင်းထိုက် ကားပေါ် တက်သည်။ သူဝယ်လာသည့် ပစ္စည်းကို မွန်းလက်ထဲ ထည့်ပေး၏။ သောက်လိုက် မွန်း.. ဟု ပြောသည်။ ဆေးနှစ်လုံး ပါသည့် ကဒ်ကလေး။ ရိုးသားအေးဆေးသည့် စာကြမ်းပိုးမလေး မွန်း၊ သည်ဆေးက ဘာအတွက် ဆိုတာလောက်တော့ နားလည်ပါသည်။ ဘာမှ မေးမနေတော့ဘဲ ကား cool box ထဲမှ ရေအေးတစ်ဗူး ထုတ်ယူပြီး နှစ်လုံးလုံး သောက်ချလိုက်သည်။ ကွမ်းယာဆိုင်ကလူ၊ စပ်စပ်စုစု ကြည့်နေဆဲ။ မွန်း တစ်ယောက် မိမိ အဖြစ်က လမ်းဘေး ဆန်လွန်းလှပါလား ဆိုတာထက်ပိုပြီး ဘာမျှ မစဉ်းစားနိုင်ခဲ့ပါချေ။
ထိုနေ့၏ နောက် တစ်ပတ်အကြာ။ ချစ်ရသူက နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ဘို့ တောင်းဆိုပြန်သည်။ ဖြစ်ချင်တော့ ထိုရက်က မွန်း ရာသီ လာနေသည်။ ထိုကဲ့သို့ ရာသီစက်ဝန်း နေ့များတွင် မွန်း စိတ်တွေ မကြည်တတ်။ ရံဖန်ရံခါ ဝမ်းနည်းသည်။ တစ်ခါတစ်လေလည်း ဘာကိုမှန်းမသိ ဒေါသထွက်ချင် ထွက်နေတတ်သည်။ ပင်ကိုယ် စိတ်အားငယ်တတ်သူမို့ အများအားဖြင့်တော့ ဝမ်းနည်းပြီး အလိုလိုနေရင်း ငိုချင်နေတတ်တာက များသည်။ သွေးဆင်းများသော ရက်များတွင် ပိပိလေးမှလည်း နာကျင်မှု အနည်းငယ် ရှိနေတတ်၏။ မင်းထိုက် တောင်းဆိုလာတော့ မွန်း ပြောပြလိုက်သည်။ မိမိ အဖုတ်လေးကို မညှာမတာ လိုးခဲ့သော ချစ်သူမောင်က ရာသီသွေးကိုတော့ ရွံတတ်ပုံပင်။ သို့သော် သူ့ဘက်က စိတ်တော့ မလျှော့။
ကျောင်းအဆင်း ညနေခင်း ကျူရှင် တစ်ချိန် ဖျက်ပြီး အဝေးပြေးလမ်းမ တစ်နေရာသို့ မွန်းကို ခေါ်သွားပြန်သည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် မွန်းလည်း ခုလိုအချိန်မျိုး ချစ်သူ့ရင်ခွင်တွင် ခေါင်းလေးမှီကာ နေချင်မိသည်။ ထိုမျှော်လင့်ချက်ကလေးနှင့် သူခေါ်ရာနောက် ပါသွားမိပြန်၏။ လမ်းဘေးတစ်နေရာတွင် ကားရပ်သည်။ မွန်းဘက်က တံခါးကို လာဖွင့်ပေးပြီး ဆင်းစေ၏။ အချိန်က ညနေစောင်း။ ဆည်းဆာအလှကို အတူခံစားရင်း အနမ်းမိုး ခြွေမိကြပြန်၏။ သူ့ရင်ခွင်တွင် မွန်းကို နွဲ့မှီစေသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်နေရင်း မင်းထိုက် လက်တစ်ဘက်က မွန်း အကျီ ရှေ့ကျယ်သီးများကို ဖြုတ်တော့သည်။ မွန်းလည်း ငြင်းမနေတော့။ နို့များကို ခပ်တင်းတင်း ညှစ်သည်။ ခဏနေတော့ အနမ်းများ ရပ်တန့်ကာ နှုတ်ခမ်းများက နို့အုံဆီသို့။ မိမိနို့များကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် စို့နေသည့် သူ့ခေါင်းကို မွန်း ထိန်းကိုင် ထားပေးလိုက်သည်။ လုပ်ပါစေတော့။ သည်နေ့အဘို့ သည့်ထက်ပိုပြီး လုပ်လို့မှ မရဘဲလေ။
မွန်းဘက်ကတော့ ဘာခံစားမှုမှ ဖြစ်မလာ။ ရာသီစက်ဝန်းကြောင့် ဆီးစပ်နှင့် ဗိုက်နားမှ နာကျင် ကိုက်ခဲမှု အနည်းငယ် ရှိနေသည့်အပြင် ဒါလည်း လမ်းဘေးပါပဲလား ဆိုသည့်စိတ်က မွန်း အာရုံတို့ကို စုစည်း မရအောင် နှောင့်ယှက် နေသောကြောင့်ပင်။ ဖြတ်မောင်းသွားသည့် ကားတစ်ချို့ မလိုအပ်ဘဲ ဟွန်း တီးသွားကြသည်။ တချို့လည်း ဝေးလားဝါးလား အော်ဟစ် သွားကြသည်။ ရှိပါစေတော့ ဆိုတာထက် ပိုပြီး မွန်းတစ်ယောက် ဘာမှ မတွေးတတ်နိုင်မီ မင်းထိုက် စကား စ လာသည်။
မွန်း..
ဟင်..
လိုး ချင်လာပြီ..
အိုးးး..
တကယ် မွန်းရဲ့.. မယုံရင် ကိုင်ကြည့်ပါလား.. မောင့်လီးကြီး မာတောင်နေတယ်.. အွန့်.. ကိုင်ကြည့်..
မွန်းလက်ကို ဆွဲပြီး သူ့အတံကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ် ကိုင်စေ၏။ အတွင်းခံ ဝတ်မထားပြန်သည့် မင်းထိုက် အောက်ပိုင်းတွင် ပူနွေးမာတောင်နေသည့် ဒုတ်တံကြီးက မိုးမျှော်လုလု ထောင် တက်နေသည်။ မွန်း အတော်ပဲ စိတ်အိုက်သွားမိသည်။ ဟိုတစ်ပါတ်က အကြမ်း ခံထားရတာ မျက်စိထဲ ပြန်မြင်လာမိ၏။ ထိုနေ့က သောက်ခဲ့သည့် ဆေးကြောင့်ပဲလား၊ သည်တစ်လ ရာသီသွေးက ခါတိုင်းထက် အဆင်းများနေသည်။ နာကျင်မှုလည်း အရင်ထက်ပို၏။ အားကုန်နေသလိုလည်း ခံစားနေရသည်။ ခုနေများ အဲ့တုန်းကလို အကြမ်းပတမ်း အလုပ်ခံရလျှင် မွန်း သေ သွားနိုင်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် စိုးရိမ်မိသည်။
ရမှ မရတာ မောင်ရယ်.. မွန်း တကယ် ဆင်မပြေဘူးလေ ကွာ.. နော်..
ရအောင် လုပ်မှာပေါ့.. မွန်းကလည်း..
အင်.. ဘယ်လို လုပ်မှာလဲ ဟင်..
အဖုတ်ကို မလိုးဘူးလေ..
ဘယ်လို ဘယ်လို..
အဖုတ်ကို မလိုးဘူးလို့.. ဆံပင်ကို လိုးမယ်..
ဟင်..
ကြံကြံ ဖန်ဖန် စကားကြောင့် မွန်း အံ့သြမိသည်။ မွန်း ဆံပင်က တင်ပါး ကျော်ကျော် ပေါင်လည်လောက် ရှိသည်။ ဆံလုံးထွားပြီး ဖြောင့်စင်း နက်မှောင်နေ၏။ ခေါင်းလျှော်ပြီးစ ဖားလျား ချထားလျှင် ကိုယ်လုံးကလေး ပျောက်လုလု ဖြစ်သွားသည်အထိ ထူထဲသည်။ ပြောရလျှင် မွန်း တကိုယ်လုံးတွင် တန်ဘိုးအထားဆုံး အလှမှာ ဆံပင်ဖြစ်၏။ ခုတော့ ကြံကြံဖန်ဖန် ဆံပင်ကို လိုးမည် ဆိုသဖြင့် တကယ်ပဲ မျက်လုံးပြူးမိသည်။ မွန်းတစ်ယောက် အ့ံသြမဆုံးမီ မင်းထိုက် က ကျစ်ဆံမြီးကို ဖြည်ချနေပြီ။
ကားပေါ်ရှိ အိတ်ထဲမှ ဘီးလေး သွားယူပြီး ခေါင်းဖြီး ပေးသည်။ ပြီးတော့ မွန်း ဆံပင်များကို စု ကိုင်ပြီး နောက်တည့်တည့်တွင် မတ်တပ်ရပ်လိုက်၏။ ထိုင်နေသည့် မွန်း၏ နားထင်ရင်းနှင့် သူ့လီးကို တည့်လောက်အောင် ချိန်၍ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ခပ်ကွကွ ကားပြီး ရပ်သည်။ ဆံပင်များကို လိမ်ကျစ်ပြီး သူ့ လီးတံ ငေါက်တောက်ကြီးတွင် ပတ်သည်။ ထို့နောက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်၊ စိတ်ကြိုက် လုပ်တော့၏။ လက်များလည်း မရပ်နားသလို ခါးကို ကော့ကော့ပြီးလည်း ဆောင့်သေးသည်။ မာတောင့်တောင့် လီးတံ စိုစိုကြီးက မွန်း နားထင်စပ်ကို တစ်ချက်တစ်ချက် လာ ထိသည်။
တအူးအူး တအီးအီးနှင့် စိတ်လွတ်လက်လွတ် အော်ဟစ်ပြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း သူ့ လီးတံကြီးက မွန်း ဆံအုံအကြား တွန်းထိုး ဝင်လာနေသည်။ လီးတွင် ပတ်ထားသည့် ဆံပင်များကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေခြင်းမို့ တစ်ချက် ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ဆံရင်းကို ဆောင့်ဆွဲသလို ဖြစ်နေသည်။ ရာသီစက်ဝန်း၏ ဝေဒနာအပြင် ချစ်သူ၏ ထူးထူးဆန်းဆန်း အာသီသနောက်ကို မလိုက်နိုင်သည်မို့ သူ့လှုပ်ရှားမှုများက မွန်းကို စိတ်ကျဉ်းကျပ်စေပြန်၏။ မင်းထိုက် တစ်ယောက် ချစ်သူ၏ ဆံပင်ကို စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးရတာ အရသာ တွေ့နေ၏။ သည် အတွေ့ကြုံကို မိမိ လိုချင်နေတာ ကြာပြီ။ စားဖူးသမျှ မိန်းကလေးတိုင်းက ဆံတိုမလေးများသာမို့ အခွင့်မသာခဲ့။
ဘယ်နှစ်ချက်မှန်းမသိ ဆောင့်ချင်တိုင်း ဆောင့်ပြီး ခံစားချက်က ထိပ် တက်လာသည်။ ဆံပင်နှင့် ပတ်ထားသည့် လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်း အုပ်ကိုင်ပြီး အားကုန် ဆောင့်ပစ်သည်။ မွန်းထံမှ တအင့်အင့် အသံလေးများ ထွက်လာပြီ။ ဆံပင်ကို နောက်မှနေ၍ အတင်း ဆောင့်ဆွဲနေသလို ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်မည်။ မင်းထိုက် ပို အကြိုက်တွေ့သွားသည်။ အော်ပါ ကွ.. အော်လိုက်စမ်းပါ.. မင်း အာ့လို အော်ပေးမှ ငါ့တွက် အားပိုရှိတာ..။
ဆံစုထဲမှ ထိုးထွက်လာသည့် လီးထိပ်က နားထင်ရင်းကို သွားသွားထိသည်။ အရသာ ရှိလိုက်သည့် ဖြစ်ချင်း။ နောက်များဆိုလျှင်တော့ တနေကုန် အချိန်ပေးပြီး ဆံပင်တစ်ချီ၊ အဖုတ်တစ်ချီ စိတ်ကြိုက်လိုးပစ်မည်။ ဆံစမှသည့် ခြေဖျားထိ အဘိုးတန်သည့် ချစ်သူလေး။ ပူနွေး ချွဲကျိနေသည့် သုတ်ရည် များ မွန်း နထင်မှ လည်တိုင် တလျှောက် စီးကျ ကုန်သည်။ လူလည်း အတော် အားကုန်သွားပြီမို့ မွန်းကို နောက်မှ ဖက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်၏။ လည်ကုတ်ပေါ် စီးကျနေသည့် သုတ်ရည်များကို သူမ ဆံပင်နှင့်ပဲ ပြန်သုတ်ပေးလိုက်သည်။
မွန်း၏ ဆံပင်အရင်းနှင့် လည်တိုင်ကြားတွင် သုတ်ရည်များက အထွေးလိုက် ပျစ်ခဲနေသည်။ ရှန်ပူရနံ့ မွှေးမွှေးနှင့် ရောနေသည့် မိမိသုတ်ရည်၏ အနံ့များက မင်းထိုက်အတွက် ယစ်မူးစွဲလန်းစရာ ကောင်းလွန်းနေသည်။ ဒူးနှစ်ဘက်ပေါ် လက်လေး ပိုက်တင်လျက် ထိုင်ရင်း ဟိုးအဝေးမှ မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းဆီ ငေးကြည့်နေမိသည့် မွန်း မျက်ဝန်းများကတော့ ၀ိုင်းစက် ကြောင်စီကာ အရောင် မဲ့နေခဲ့ပါသည်။ ပုစွန်ဆီရောင် နေဝန်းကြီးလည်း ဆုံးဆုံးမြုပ် ပျောက်ကွယ်လုပြီမို့ ပြန်ခဲ့ကြသည်။
ထိုညနေအဘို့ အပြန်လမ်းတလျှောက်မှသည် နှစ်ဦးသား လမ်းခွဲချိန်အထိ မွန်း သူ့ကို ဘာစကားမှ မဆိုဖြစ်တော့။ အိမ်ရောက်တော့ ရေတစ်ခွက်ပင် မသောက်နိုင်အား။ ရေချိုးခန်းသို့ အပြေးအလွှား ဝင်ကာ ရှန်ပူတစ်ဗူးလုံး ကုန်လုနီးပါး ဖြစ်သွားသည်အထိ ခေါင်းကို အထပ်ထပ် လျှော်မိသည်။ တကယ်တမ်း မွန်း ဆံပင်က ဆိုင်တွင် လျှော်မှ အဆင်ပြေသည်။ သည်ဆံအုံကြီး ခြောက်ဘို့အရေး အနည်းဆုံးတော့ လူနှစ်ဦး ကူညီပေးမှ။ ဖြစ်ချင်တော့ ထိုညက မိခင် ဖြစ်သူလည်း တရားစခန်း ဝင်နေသဖြင့် အိမ်တွင် မရှိ။ အချိန်မတော် ခေါင်းလျှော်ပြီးမှ မိမိ ဆံပင် ခြောက်ဘို့အရေး ဖခင်ကိုလည်း အကူညီ မတောင်းဖြစ်။ ကိုယ့်ဒုက္ခနှင့် ကိုယ်မို့ မွန်းခမျာ ညစာ ထမင်းပင် မစားနိုင်ပါတော့ချေ။
နောက်ဆုံး အစိုဓာတ် မကုန်သေးသည့် ဆံပင်နှင့်ပဲ အိပ်ရာ ဝင်လိုက်ရသည်။ နောက်နေ့မနက် မိုးမလင်းမီပင် လူက ကိုယ်တွေ ခြစ်ခြစ်တောက်အောင် ပူနေပြီး အဖျားဝင်တော့သည်။ အနှစ်ချုပ်လိုက်တော့ ချစ်သူ၏ ထူးဆန်းသည့် ၀ါသနာကို ပါရမီ ဖြည့်ခဲ့ရသည့် မွန်း မှာ သုံးရက်ဆက်တိုက် ကျောင်းပျက်ရပါလေတော့သည်။
နေကောင်းပြီး ကျောင်းပြန်တက်နိုင်ချိန်တွင် မွန်း စိတ်က ချစ်သူနှင့်တွေ့ရမှာ လန့်သလိုပင် ဖြစ်နေမိသည်။ သို့သော် ကံအားလျှော်စွာပဲ မင်းထိုက် ထံမှ ခါတိုင်းနှင့် မတူသည့် အကြင်နာများ ရခဲ့၏။ မွန်း စိတ်အနှောင့်ယှက်ဖြစ်မည့် အပြုမူများ၊ တောင်းဆိုမှုများ ဘာဆိုဘာမျှ မလုပ်။ အတန်းဖျက်ပြီး သူနှင့် ချိန်းတွေ့ဘို့လည်း မပူဆာ။ သည်လိုကျပြန်တော့လည်း မွန်းဘက်က တစ်ခုခုလိုနေသယောင် ခံစားမိပြန်သည်။ လိင်ကိစ္စအတွက် စိတ်သက်သာရာ ရသည်က တစ်ပိုင်း၊ ချစ်သူ၏ အဆိုးအနွဲ့များ ဘယ်ရောက်နေပါလိမ့်ဟု တွေးမိသည်က တစ်ပိုင်း။ သည်ကြားထဲ မွန်း မသိစိတ်က တွေးထင့်နေသည့် ကိစ္စတစ်ခုက သတင်းသဲ့သဲ့အဖြစ် မွန်း နားထဲ ရောက်လာရသည်။
မင်းထိုက် ကောင်မလေးတစ်ယောက်နှင့် တွဲနေသည် ဟူသည့်သတင်း။ တကယ်တမ်း မိမိနှင့် ချစ်သူမဖြစ်မီကတည်းက မင်းထိုက် ဆိုသည်မှာ ပျိုတိုင်းကြိုက်သည့် နှင်းဆီခိုင်။ မိမိနှင့် မပတ်သက်ခင်က ကိစ္စများကို လစ်လျူရှုနိုင်သော်လည်း ခုလို အခြေနေမှာတော့ မိမိကို သစ္စာရှိစေချင်သည်။ နှစ်ဦးသား၏ ပတ်သက်မှုကလည်း သာမန် သမီးရည်းစားအဆင့် မကတော့ဘူး မဟုတ်ပါလား။
ကြားမိသည့် သတင်းအကြောင်း မေးတော့ မင်းထိုက် ရယ်သည်။ မဟုတ်ဘူးလို့လည်း မငြင်း။ မွန်း စိတ်ထဲ ကလိလိ ဖြစ်လာသည်။ မိမိ သိချင်သည့် အကြောင်းအရာကို ရေရေရာရာ မရှင်းပြဘဲ ဝေ့လည် လုပ်နေ၏။ သည်တစ်ကြိမ်တော့ မွန်း ကပဲ စ ပြီး အတန်းဖျက်၊ နှစ်ဦးတည်း စကားပြောဘိို့ တောင်းဆိုလိုက်မိသည်။ မင်းထိုက် ဦးဆောင်ရာ ကျောင်းနှင့် မနီးမဝေး အေးဆေး တိတ်ဆိတ်သည့် ဆိုင်လေးတစ်ခုသို့ ရောက်ဖြစ်သည်။ အမှန်တော့ သည်ဆိုင်လေးက ကျောင်းသူကျောင်းသား ချစ်သူစုံတွဲတို့ စံပျော်ရာဆို ပိုမှန်လိမ့်မည်။ အစားအသောက်ထက် နေရာထိုင်ခင်းကို ဦးစားပေး ဖွင့်ထားသော ဆိုင်။
ခြံဝန်းကျယ်ထဲတွင် သီးသန့် စားပွဲလေးများနှင့်။ စားပွဲတစ်လုံးစီကို ၀ါးထရံ ပုပုလေးများနှင့် ခြံခတ်သလို ကာရံပေးထားသည်။ သက်ကယ် ထီးအမိုးကြီးလည်း ပါ၏။ လုံးဝ အလုံခြုံကြီး မဟုတ်သော်လည်း အပြင်မှ ကြည့်လျှင် အထဲကလူ ဘာလုပ်နေမှန်း ရုတ်တရက် မသိနိိုင်သည့် အနေထား။ အစားအသောက် မှာယူပုံကလည်း မှာပြီးလျှင် ငွေတန်းရှင်း၊ မိမိ ထိုင်မည့်ဝိုင်းသို့ တစ်ခါတည်း ယူသွားရသည်။ ပြန်ထွက်လျှင်တော့ မိမိ ထိုင်သည့် အချိန်ပေါ် မူတည်ပြီး စားပွဲ ၀ိုင်းကြေး ကျသလောက် ရှင်းရ၏။
ကျောင်းတက်လာသည့် သုံးနှစ်သက်တမ်းတွင် သည်ဆိုင်သို့ မွန်း ခုမှ ရောက်ဖူးသည်။ ဆိုင်ထဲ ဝင်လာသည်နှင့် သည်အတွဲ ဘာလုပ်တော့မည်ကို သိနေသည့်အလား ပြုံးစိစိ ကြည့်ကြ၏။ တကယ်လည်း သည်ဆိုင်တွင် လာထိုင်သည့်အတွဲတိုင်း ရည်ရွယ်ချက် တခုခုတော့ ပါတတ်သည်လေ။ ခုလည်း မွန်းတို့ အတွဲ ကော်ဖီ တစ်ခွက်စီ မှာပြီး တဲနန်းတစ်ခုတွင် နေရာယူကြ၏။ ခွေးခြေပုလေးနှစ်ခုကို ပူးကပ်ပြီး လူနှစ်ယောက်လည်း ပူးကပ်ပြီး ထိုင်သည်။ မင်းထိုက် လက်တစ်ဘက်က မွန်း ပုခုံးကို ဖက်ထားသည်။ ကျန်လက်တစ်ဘက်ကလည်း ရင်ဘတ်ရှေ့မှ သိုင်းဖက်ထားသည်။
မွန်းလည်း ခေါင်းကလေးကို သူ့လည်တိုင်တွင် တိမ်းမှီ ထားလိုက်သည်။ ပါးပြင်ထက်ဆီ ကျလာသည့် ချစ်သူ၏ နွေးထွေးသော အနမ်းတို့ကြောင့် မွန်း ကြည်နူးမိသည်။ မင်းထိုက် လက်ဖျားလေးက မွန်း မေးစေ့ကို အသာဆွဲမသည်။ မျက်လုံးကလေး မှေးစင်းပေးလိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းများဆီသို့ စိုစွတ်သော အနမ်းများ တဖွဲဖွဲ ကျရောက်လာသည်။ ဆေးလိပ်နှင့် ပါးစပ် ပြတ်သည်မရှိသော မင်းထိုက် နှုတ်ခမ်းများက ခြောက်ကပ်ကပ်နှင့် ဆေးချိုးန့ံ စွဲနေသည်။ ရံဖန်ရံခါ ကွမ်းပါ စားတတ်သေးသဖြင့် သူ့ခံတွင်းတွင် ကွမ်းယာနံ့ လည်းမကင်း။ အမှန်တော့ ထိုအနံ့ကို မွန်း စိတ်ပျက်သည်။ သို့သော်လည်း မိမိ ချစ်သူမို့ သည်လောက်လေး ကိုတော့ဖြင့် စာမဖွဲ့လိုတော့ပါ။
နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံတို့ အနမ်းမိုး သည်းနေချိန် မင်းထိုက် လက်တစ်ဘက်က မွန်း အကျီအောက် လျှိုဝင်လာသည်။ ဘရာပျော့ပျော့လေး အောက်မှ ရွှေရင်မြွှာတို့ ကြက်သီးဖုလေးများနှင့် ကြမ်းရှရှ ဖြစ်နေ၏။ မင်းထိုက် လက်က ကျွမ်းကျင်လွန်းစွာပဲ ဘရာစီရာထဲမှ နို့အုံကို နှိုက်ထုတ်သည်။ ဘရာနှင့် ပင့်တင်ပေးထားသလို ဖြစ်နေသည်မို့ တင်းထွက်နေသည့် နို့အုံတွင် နို့သီးခေါင်းလေးက မော့မော့လေး ထောင်နေ၏။ နို့သီးလေးကို ညှစ်ချေသည်။ နို့အုံတစ်ခုလုံးကို အားရပါးရ ညှစ်သည်။ ကျန်နေသည့် တစ်ဘက်ကိုပါ နှိုက်ထုတ်လိုက်၏။
နို့နှစ်ဘက်လုံး ဘရာ အပြင်ကို ရောက်သွားပြီ။ အပေါ် အကျီမှ ကြယ်သီးများကို ခပ်သွက်သွက် ဖြုတ်၏။ ချစ်သူ အလို ကျပါစေတော့ရယ်လို့ မွန်း လိုလိုချင်ချင်ပဲ လိုက်လျောပေးလိုက်သည်။ မိမိ ကိုယ်တိုင်လည်း နူးညံ့သည့် အထိတွေ့ကြောင့် မကြုံဖူးသေးသော သွေးသား အားသီသတစ်ခု ပေါ်လာသည်။ ချစ်သူကို အလိုလိုက်ချင်စိတ်လား၊ မိမိ ကိုယ်တိုင်က တစ်ခုခုကို အလိုရှိလာတာလား မွန်း တကယ်ပဲ နားမလည်ပါ။
ဟင်းလင်း ပွင့်သွားသော အကျီ ရင်ဘတ်တွင် ဘရာဖြင့် ပင့်တင်ပေးထားသည့် နို့အုံနှစ်ခုက ပူးကပ်ပြီး ညှစ်ထုတ် ပေးထားသလို တင်းရစ် ဖောင်းကားနေသည်။ ပန်းနုရောင် နို့သီးခေါင်းလေးက လုံးဝန်းကျစ်လစ်ပြီး သေးသေး ပိစိလေး။ တဒင်္ဂ အတွင်းမှာပဲ မင်းထိုက်၏ လျှာနွေးနွေးကြီးက မွန်း နို့နှစ်ဘက်ပေါ် ကျလာသည်။ နို့အုံတစ်ခုလုံးကို ငုံခဲပြီး စိို့လိုက်၊ နို့သီးခေါင်းလေးကို အားရပါးရ စို့လိုက်နှင့် အစာငတ်နေသော ကလေးငယ်လို အငမ်းမရ စို့တော့၏။
မွန်း တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းမြ နွေးထွေးလာသည်။ ပေါင်လေးနှစ်ဘက်ကို စိ နေအောင် လိမ်ကျစ်ပြီး ထိုင်နေမိ၏။ နို့တစ်ချက် စို့ခံရတိုင်း အင်္ဂါလေး အတွင်းမှ တဆတ်ဆတ် လှုပ်နေသလို ခံစားမိနေသည်။ ထိုနေရာလေးကို ကိုင်တွယ် ထိတွေ့လိုစိတ် ပေါ်လာသည်။ ရင်ထဲမှ မောသလိုလိုလည်း ဖြစ်လာသည်။ ခါးလေး ဆန့်ဆန့် ထိုင်ပြီး အဖုတ်လေး၏ အတွင်းပိုင်း ကြွက်သားများကို ဆွဲညှစ်လိုက် ပြန်လျှော့လိုက်နှင့် ယားသက်သက် ဝေဒနာ သက်သာလို သက်သာငြား မိမိဘာသာ အားထုတ်ကြည့်သည်။ လူတစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကြက်သီးမွေးညင်းများ တဖျဉ်းဖျဉ်း ထ ကာ သတိလက်လွတ် ဖြစ်လာလိုက်သည်မှာ နှုတ်ဖျားမှ ညည်းသံ သဲ့သဲ့လေး ထုတ်လွှတ်မိသည် အထိပင်။
မောင့် ငွေလမင်းလေး..
….
နားနား ကပ်၍ လေသံလေးဖြင့် ခေါ်သည်။ ရင်တွေ လှိုက်ဖိုနေသည့် မွန်း၊ အသံထွက်၍ မထူးမိ။ သူ့ကို ချစ်ရည် လဲ့နေသော မျက်လုံးရွဲလေးများဖြင့် မော့ကြည့်မိသည်။ နှုတ်ဖျားမှ ဘာပြောရမှန်း မသိသော်လည်း မျက်ဝန်းမှတဆင့် တစ်စုံတစ်ရာကို တောင်းဆိုမိသည်။ မင်းထိုက်က မော့ကြည့်နေသည့် မွန်း ပါးပြင်လေးကို ဘက်ဝါးနှင့် အုပ် ကိုင်သည်။ လက်မလေးဖြင့် မွန်း နှုတ်ခမ်းနှစ်မြွာကို ဝေ့ကာဝိုက်ကာဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ဖိ ပွတ်ပြီး ဆော့ကစား၏။ တိုးသက် ညင်သာသော အသံဖြင့် ပြောသည်။
ချစ်တယ် မွန်းရယ်..
မွန်းလည်း ချစ်တယ် မောင်..
မောင့် ပါရမီ ဖြည့်ဘက်လေး..
…..
မွန်း ကြည်လင်စွာ ပြုံးမိသည်။ ဟုတ်ပါတယ် မောင်.. မွန်းက မောင့် ပါရမီ ဖြည့်ဘက်ပါ ဟု ရင်ထဲမှ ထပ်တလဲလဲ ရေရွတ်လျက်။ သည်တိုင်း ဆိုလျှင် မွန်း ကြားထားသည့် သတင်းက ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်ပါလိမ့်မည်။ ခုကိုပဲ ချစ်ရသူက မိမိကို ပါရမီ ဖြည့်ဘက်ဟု တင်စားသည် မဟုတ်ပါလား။ ထိုစကားစုလေးကို မွန်း အင်မတန်မှ မြတ်နိုးပါသည်။ မိမိကို ချစ်သော၊ တန်ဘိုးထားသော၊ မိမိကို ဦးဆောင် လမ်းပြနိုင်သော၊ မိမိဘက်မှလည်း တန်ဘိုးထား မြတ်နိုးစိတ်ဖြင့် ချစ်ရသောသူတစ်ဦး၏ ပါရမီဖြည့်ဘက်ကောင်း ဖြစ်လိုလှပါသည်။
မင်းထိုက် အနမ်းလေး တစ်ချက် မွန်း နှုတ်ခမ်းပေါ် ရောက်လာပြန်သည်။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းလေးကို လက်မနှင့် ပွတ်သပ် ဆော့ကစားပြန်သည်။ ခါတိုင်းနှင့်မတူသည့် နူးညံ့သော အထိအတွေ့များက မွန်းကို ကြည်နူးပီတိ ဖြစ်စေရုံသာမက သွေးသားထဲမှလည်း မောင့်အလိုကျ လိုက်လျော လိုသည်အထိ အဆင်သင့် ဖြစ်လာ တော့သည်။
မင်းထိုက် လက်တစ်ဘက်က ဝတ်ထားသည့် ပုဆိုးကို ဖြေချသည်။ ထုံးစံအတိုင်း အတွင်းခံမပါ။ မွန်း လက်တစ်ဘက်ကို ဖြည်းဖြည်း ဆွဲယူလိုက်ပြီး ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေသည့် လီးကြီးကို ကိုင်စေသည်။ အနည်းငယ် တုန်ရီနေသည့် မွန်း လက်ကလေးထဲ မာတောင်တောင် နွေးတေးတေး အချောင်းကြီး ရောက်လာ၏။ ဘာကြောင့်မှန်းတော့ မသိ၊ အချောင်းကြီးက တုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီးအပြင် စေးကပ်ကပ်နှင့် စိုစိစိ ဖြစ်နေသည်။ ဒါ ဟိုတစ်ရက်က ငါ့အဖုတ်လေးကို မညှာမတာ လိုးခဲ့တဲ့ လီးကြီးပါလား.. ခုကော.. ဒါ ဒါကြီးနဲ့ ငါ့ ကို.. အို…။ သည်နေ့အဘို့ မွန်း စိတ်တွေ ခါတိုင်းထက် ရဲတင်း နေသယောင်ပင်။ ချစ်သူ၏ နူးညံ့သည့် အချော့မြှူများကြောင့် ဖြစ်မည်ထင်သည်။ လက်ထဲမှ အတံကြီးကို ငုံ့တော့ မကြည့်ဖြစ်သေး။ မျက်နှာလေးကို သူ့လည်တိုင်ကြားတွင့် ထည့်မှီပြီး ပုန်းခိုနေမိသည်။
မောင်.. မရတော့ဘူး မွန်းရယ်.. လိုးချင် ပြီ ကွာ.. နားပေါက်ဝကို ကပ်ပြီးပြောသည့်စကားတွင် ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ပါနေသည်။ မောင်ရယ်.. မွန်း လည်း.. မွန်း လည်းလေ.. စိတ်က တွေးမိပေမယ့် ဘာ ပြောရမှန်း မွန်း တကယ် မသိ။ မင်းထိုက် မွန်းမျက်နှာလေးကို ဆွဲမော့သည်။ ပြီးတော့ ဆာလောင် လှိုင်းထ နေသော အသံတိုးတိုးဖြင့် ပြောသည်။
မောင့်ကို လီး စုပ်ပေးပါလား မွန်းရယ်.. ဟင်..
အင်..
ဒီ ပါးစပ်လေးနဲ့လေ.. မွန်းရဲ့ ဒီ နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ မောင့် လီးကို စုပ်ပေးပါလား လို့.. နော်..
ရှင်..ချစ်ဖူးခဲ့ပါသော်လည်း ( ၂ )
ဒီ ပါးစပ်လေးနဲ့လေ.. မွန်းရဲ့ ဒီ နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ မောင့် လီးကို စုပ်ပေးပါလား လို့.. နော်..
ရှင်..
ဒီ လို လေ ကွာ.. လာ.. ခေါင်း ငုံ့လိုက်..
……..
ငုံလိုက်လေ မွန်း.. ပါးစပ်ဟ.. မောင် ထည့်ပေးမယ်.. အွန့်.. အဲ့လို..
………..
အင်းးး.. အဲ့လိုကြီး ငုံထားရုံ ဟုတ်ဘူးလေ.. စုပ်လေ မွန်း.. လုပ်ပါ.. စုပ်ပေးပါကွာ..
……….
အင်းးးး… ဟုတ်တယ်.. စုပ်.. စုပ်ထား..
……….
လျှာဖျားလေး ထိုးထည့်ပေးကွာ.. ထိပ်က အကွဲလေးထဲကို..
……….
အူးးး… ကောင်းလိုက်တာ.. စုပ် မွန်းရယ်.. ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ် စမ်းပါ..
……….
အာာာ… လုပ်ပါ မွန်းရာ.. မောင် ပြီးချင်နေပြီ.. စုပ် ကွာ.. ပြင်းပြင်းလေး..
……….
တကယ်တမ်း အရွယ်ရောက်မိန်းကလေးတစ်ဦး ဖြစ်လင့်ကစား၊ လိင်ကိစ္စနှင့် ပါတ်သက်၍ မိန်းမ အဖုတ်ထဲ ယောကျင်္ား လီးထည့်ခြင်းကို လိုးသည် ဟူသလောက်သာ မွန်း သိထားပါသည်။ ပုံ ဆိုလိုလည်း ဖင်ပေါ် ခေါင်းပေါ် အင်္ဂလိပ် မော်ဒယ်များ၏ ပုံလောက်သာ ကြည့်ဖူးသည်။ မူဗွီ ဆိုလို့လည်း အချို့သော အင်္ဂလိပ် ရုပ်ရှင်များတွင် မင်းသားနှင့် မင်းသမီး ကိုယ်လုံးတီးနှင့် နမ်းကြ ပွတ်ကြသလောက်သာ ကြည့်ဖူးသည်။ လိင်ဆက်ဆံသည့် အခန်းများ ကြည့်မိဖူးသော်လည်း အောက်ပိုင်း လှုပ်ရှားမှုကို မျက်နှာ အမူအရာဖြင့်သာ အသားပေးဖော်ပြသည့် ဇာတ်ကားများမို့ မွန်း အနေနှင့် ယောကျင်္ားနှင့် မိန်းမ ပီပီပြင်ပြင် လိင်ဆက်ဆံမှုများကို မြင်လည်း မမြင်ဖူး၊ ယခု မင်းထိုက် ၀ါသနာလို ဆံပင်လိုးခြင်း လီးစုပ်ခြင်း ဆိုတာတွေ မွန်း တကယ် မသိ။ ခုတော့ ချစ်ရသူက မွန်း ဘက်လှည့်ပြီး ခွထိုင်ကာ သူ့ပေါင်ခွကြားတွင် မိမိခေါင်းကို ထိုးနှိမ့်၍ လီး စုပ်ခိုင်းနေသည်။
ပေါင်နှစ်ဘက်နှင့် ပုဆိုးကြားတွင် မှောင်မိုက် ပြာဝေနေသည့် မျက်လုံးများကို စုံမှိတ် ထားရသည်။ နှာခေါင်းထဲသို့ ညှီစို့စို့ အီလည်လည် အနံ့ဆိုးကြီးက အလိပ်လိုက် ဝင်လာနေသည်။ မိမိ ခေါင်းကို လက်နှင့် ဖိထားသည်မို့ ရုန်းလို့လည်း မရ။ ပါးစပ်နှင့် အပြည့် နေရာယူထားသည့် လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို ငုံထားရသည်။ လျှာနှင့် မထိအောင် ကြိုးစားမိသဖြင့် လျှာရင်းများ နာလာသည်။ မင်းထိုက်က မွန်း ခေါင်းကို ဖိထားပြီး ပါးစပ်ကို သူ့လီးနှင့် ကော့ကော့ထိုးသည်။ စောစောက နူးညံ့ ညင်သာမှုများ ကြက်ပျောက် ငှက်ပျောက် ပျောက်လေပြီ။
တစ်ချက်တစ်ချက် အာခေါင်ထဲထိ တိုးဝင်လာသည့် လီးတံကြီးက လျှာခင်ကိုပင် သွားထိသည်ဟု မွန်း ခံစားမိသည်။ မင်းထိုက် လှုပ်ရှားမှုများ ကြမ်းလာသလို မွန်းလည်း ပျို့ချင် အန်ချင်စိတ်များ ဖြစ်လာသည်။ ပါးစပ်ထဲတွင် ပြည့်အိုင်လာသည့် တံတွေးများကို ထွေးထုတ်ပစ်ချင်သော်လည်း မရ။ လျှာရင်းများ အလွန် ညောင်းလာသည်မို့ ပါးစပ်ထဲမှ တံတွေးအိုင်ကြီးကို တတ်နိုင်သလောက် ထွေးထုတ်ရင်း မရသည့်အဆုံး၊ စိတ်မသက်သာစွာပဲ မြိုချလိုက်ရသည်။ ဖိတ်တဝက် စင်တဝက်နှင့် မိမိ ဝမ်းထဲ ဝင်သွားသည်က တံတွေးတွေလား သူ့လီးမှ အရည်တွေလား မွန်း မသိ။
ခဏ ကြာတော့ မင်းထိုက် ဆန္ဒ ပြည့်သွားသည်။ မာတောင်နေသည့် အတံကြီးလည်း သူမဟုတ်သလို ပျော့ကျသွားသည်။ မွန်း အတွက်တော့ လျှာတွင် ကျန်ရစ်နေသည့် အရသာကြီးမှာ ညှီစို့စို့ နှင့် နာကျင် ခါးသက်လှပါသည်။ မွန်းကြပ် မှောင်မိုက်နေသည့် ပေါင်ခွကြားမှ ခေါင်း ပြန်ထူလိုက်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင် အလင်းကြောင့် မျက်စိများပင် ပြာသွားရ၏။ တစ်စက်မျှ မသောက်ရသေးသည့် ကော်ဖီလည်း ခွက်ထဲတွင် အရာမယွင်း၊ အေးစက်နေပြီ။ မွန်း ရင်ထဲတွင် မျှော်လင့်တကြီး ရစ်ခွေနေသည့် ချစ်သူထံမှ ချစ်ခြင်း၏ ခံစားချက်အချို့လည်း အေးစက် ထုံထိုင်း သွားခဲ့ပြီ။
ပေရေ ပွထ နေသည့် ပါးစပ်ကို ပလုတ် အထပ်ထပ်ကျင်း၊ တစ်ရှူးစကို ရေစွတ်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို အကြိမ်ကြိမ် ဖိ ပွတ်ပါသော်လည်း ရင်ထဲမှ မသတီမှုက လျှော့မသွား။ နောက်ဆုံး ဆိုင်အပြင် ရောက်ပြီး ခဏ၊ ကားပေါ် ပြန်မတက်မီ ထိုးအန် ပါတော့သည်။
ဒါ ဘာသဘောလဲ မောင်.. ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့ မွန်းကို ဒီနေရာ ခေါ်လာတာလဲ.. အရေးကြီးသည့် ကိစ္စ ဆွေးနွေးရန် ဟူသော အကြောင်းပြချက်ဖြင့် မြို့ထဲဘက်ရှိ တိုက်ခန်း တစ်ခုသို့ မွန်းကို မင်းထိုက် ခေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါက လီးစုပ်သည့် ကိစ္စ အပြီး နောက် သုံးလေးရက်။ သည်ကြားထဲတွင် နှစ်ဦးသား ဆက်ဆံရေး အတန်ငယ် အေးစက်ခဲ့သည်။ ချစ်သူချင်း ဖြစ်ပါလျှက် သူ့လီးစုပ်ပြီး အန်ထွက် ရကောင်းလားဟု မင်းထိုက်က စိတ်ခုသည်။ မွန်း ဘက်မှလည်း လိင်မှုရေးရာတွင် တစ်ဘက်သတ် အလိုကြီးသူဟု မင်းထိုက်ကို စိတ်ပျက် လာသည်။ ရေရှည် ဆက်ဆံရေးနှင့် ရှေ့ရေးအတွက်တော့ အသေအချာ ဆွေးနွေး သင့်ပြီဟု နှစ်ယောက်လုံး တွေးမိသည်။ ဤနေရာတွင် အတွေး တူသော်လည်း ပြဿနာကို အဖြေ ရှာပုံချင်းတော့ မတူ။ သည်လိုနှင့်ပဲ မတူညီသော သဘောထား နှစ်ခု လုံးဝ ကွဲလွဲရန် အကြောင်း ဖန်လာ လေတော့သည်။
သူ့သူငယ်ချင်းများ စု ပေါင်း ငှားနေသည်ဟု မွန်း သိထားသော တိုက်ခန်းသို့ သူနှင့်အတူ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ငါ့ကို ဘယ်လို ဘယ်ပုံ အထူးအဆန်း နည်းလမ်းများနှင့် လိင်ဆက်ဆံ လေဦးမလဲဟု မွန်း တွေးမိပါသည်။ သို့သော် မိမိဘက်မှလည်း မည်သို့မည်ပုံ ဆန္ဒ သဘောထား ရှိသည်ကို အကြေအလည် ဆွေးနွေးပြီးမှ သူ့အလိုကို လိုက်နိုင်မလိုက်နိုင် ဆုံးဖြတ်မည်။ တိုက်ခန်း ဆိုတော့ လွတ်လပ်သည်။ မိမိဘက်မှ ပေးနိုင်သလောက် လုံလောက်သော အချိန်လည်း ရှိမည်။ အရင်အခါများလို လူ့မြင်ကွင်း မကင်းရာမို့ သူ့အလို ပြည့်ပြီးရော အစောတလျှင် လိုက်လျော နေစရာ မလို ဟု မွန်း တွေးသည်။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ညှိနှိုင်းပါမှလည်း မိမိတို့ ရှေ့ခရီး သာယာမည်ဟု မွန်း ခံယူမိသည်။
သို့သော် ယုံကြည်ချက် ဖြည့်တင်းထားသော မွန်း၏ ခြေလှမ်းများ တိုက်ခန်းအတွင်းမှ မြင်ကွင်းကြောင့် တမဟုတ်ချင်း ရပ်တန့် သွားခဲ့ရသည်။ မွန်း မြင်လိုက်ရသူက မိမိနှင့် မရင်းနှီး သော်လည်း မစိမ်းလှသူ အတန်းတူ၊ အခန်းတူ မိန်းကလေး တစ်ဦး။ လက်ထဲတွင် သောက်လက်စ ဘီယာဗူးကိုင်လျက်နှင့် မွေးပွ တဘက်ကြီး ပတ်ထားပြီး ဘာအဝတ်စားမှ မပါ။
၀ိုးးးး… စောင့်နေတာ ကြာပြီ ကွာ.. မင်း အခန်းက အိုက်တယ် ဟယ်.. အဲကွန်းလည်း မရှိဘာမရှိနဲ့.. ကိုယ်တော့ ခုလိုပဲ နေလိုက်တော့တယ်..
ဟဟ.. ကောင်းတာပေါ့.. ရယ်ဒီ ပိုဇစ်ရှင်..
ဟိုင်း.. မွန်း.. ကိုယ့်ကို သိတယ်မဟုတ်လား.. ကိုယ်ကတော့ ယူ့ကို ကောင်းကောင်း သိတယ်..
မွန်းလည်း ယူ့ကို သိပါတယ်.. ဇင်မီ.. ဟုတ်တယ် နော်.. ယူ့နံမည် ဇင်မီ မှတ်လား..
Yes, nice to see you, Moon.. ယူနဲ့ ကိုယ် မကြာခင် သူငယ်ချင်း ဖြစ်တော့မှာပဲ..
မွန်းလည်း ဝမ်းသာပါတယ် ဇင်မီ.. သူငယ်ချင်းက ဖြစ်ပြီးသားပါ.. သုံးနှစ်လုံး တစ်ခန်းတည်း တက်လာတာ.. သူငယ်ချင်းပဲပေါ့..
ခစ်ခစ်.. ကိုယ် ဆိုလိုတဲ့ သူငယ်ချင်း ဆိုတာ ဘာကိုမှန်း မွန်း သိပုံမရသေးဘူး.. မရှင်းပြခဲ့ဘူးလား မင်း.. ယူ့လေဒီကို ယူ ဘာမှ ကြိုပြောမထားဘူးထင်တယ်..
အလိုလိုကမှ သည်နေရာ သည်ပုံစံနှင့် သည်လူနှစ်ဦးအပေါ် ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားရသည့် မွန်း စိတ်တွေ ဇင်မီပြောလိုက်သည့် စကားကြောင့် ပိုမို စိတ်အိုက်သွားသည်။ ပိုဆိုးတာက ဇင်မီ့ အပြုအမူ။ ဧည့်ခန်း တွင် နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာ ခုံရှည်ကြီး ချထားသည်။ ထိုခုံရှည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် တစ်ယောက်ထိုင် ပလတ်စတစ် နောက်မှီခုံနှစ်လုံး ချထား၏။ မွန်းက ထိုခုံ နှစ်လုံးအနက် တစ်လုံးတွင် ဝင်ထိုင်သည်။ မင်းထိုက်က ဆိုဖာ ခုံရှည်ကြီးတွင် ထိုင်လို်က်သည်။
ဇင်မီက မင်းထိုက် ဘေးတွင် သွားထိုင်လိုက်သည်။ မင်းထိုက် ပေါင်ကို လှမ်းကိုင် လိုက်ပြီး ကိုယ်တို့ စ ကြတော့မလား မင်း.. ကိုယ် သိပ် လိုချင်နေပြီ.. .ယူ့ လမင်းလေးကရော အဆင်သင့်ပဲလား.. ဟု မေးလိုက်၏။ သူမ ဘာကို ဆိုလိုမှန်း အမူအရာတို့က သက်သေ ပြနေသည်။ မွန်း ရင်ထဲတွင် ဆို့ကြပ် သွားခဲ့သည်။ မျက်လုံးများ ပြာဝေပြီး ဇင်မီ့စကားသံ ညုချွဲချွဲက နားထဲ ထော်လော်ကန့်လန့် ဝင်လာတော့သည်။
ဘာတွေလဲ မောင်.. မွန်း ဘာမှ နားမလည်တော့ဘူး..
ကဲ.. ဟန်နီ.. ကိုယ့် ငွေလမင်းကို မင်းပဲ ရှင်းပြပေးတော့ကွာ.. ကိုယ်က စကားတွေနဲ့ အားကုန်ခံလို့ မဖြစ်သေးဘူးလေ.. နော.. ကိုင်းးး ကိုယ်လည်း အိုက်တယ်.. ချွတ်မယ်..
ခစ်ခစ်.. မင်းကတော့လေ.. လုပ်တော့မယ်.. ခုလိုချိန်မှာတော့ ကိုယ့်ကို ဇင်မီလို့ပဲ ခေါ်စမ်းပါကွာ.. မွန်းကို အားနာစရာ..
……..
ဒီလို မွန်းရဲ့.. ယူ့ဒါလင်က ကိုယ့်ကို ရင်ဖွင့်တယ်.. Sex နဲ့ ပါတ်သက်ပြီး ယူ့ဆီကနေ သူ့စိတ်ကြိုက် သာယာမှု မရဘူးတဲ့.. ဒီတော့ ကိုယ်လည်း ယူ့ဒါလင်ကို ကိုယ်ချင်းစာလို့ ကူညီနိုင်သလောက် ကူညီပေးခဲ့တယ်လေ.. ကိုယ့် အပြုစုတွေကို သူက စွဲနေပြီ.. ဒီတော့ ယူ့ကိုလည်း ဒါတွေ သိစေချင်တယ်.. ကိုယ့်ဆီကနေ သင်ယူစေချင်တယ်.. သင်ယူရင်း သုံးယောက် အတူ ခံစားကြမယ်ပေါ့ကွာ.. ကိုယ် ပြောတာ ယူ သဘောပေါက်မလား မသိဘူး..
တို့က ဘာကို သဘောပေါက်ရမှာလဲ ဇင်မီ.. အခု ရှင်တို့နှစ်ယောက် ဘာတွေ ကြံစည်ပြီး.. ကျွတ်..
You see? မင်း ယုံပြီမဟုတ်လား ဟန်နီ.. ကိုယ့်ရဲ့ ငွေလမင်းက အဲ့လို ဖြစ်နေတယ် ကွာ..
သူ စိတ်ပါလာအောင် ကိုယ်တို့ အရင် စ ကြမယ် ကွာ.. ခစ်ခစ်.. ယူ့ မွန်းက အဝေးကြီး လိုသေးတယ်.. ကိုယ်က တအား လိုချင်နေပြီ မင်းရဲ့.. ကိုယ်တို့ စ နှင့်မယ်.. သူလည်း ဘယ်လို ဝင်နွှဲရမလဲ ဆိုတာ ကြည့်ရင်း သိလာမှာပေါ့.. လာစမ်းပါ.. ကိုယ့် တဘက်ကို ချွတ်စမ်းပါ မင်းရယ်..
ပြောရင်း မင်းထိုက် ပေါင်ပေါ် တက်လုနီးပါး တိုးကပ်ကာ ရင်ဘတ်ကော့ပေးလိုက်သည်။ ဇင်မီ့ ဒူးတစ်ဘက်က ဆိုဖာပေါ်မှာ။ ခြေတစ်ဘက်က အောက်ချလျက်။ မွန်း ရင်ထဲမှာ ငိုချင်သလိုလို ဒေါသ ဖြစ်သလိုလို။ အံ့သြလွန်းလို့ ဘာပြောရမှန်းပင် မသိတော့။ မျက်လုံး အပြူးသားနှင့် စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ဇင်မီက မွန်းဘက်လှည့်ပြီး မျက်စိတစ်ဘက် မှိတ်ပြသည်။ မင်းထိုက်က ဇင်မီ့ဘက် လှည့်ထိုင်နေသည်။ ဇင်မီ့ ကိုယ်ပေါ်မှ တဘက်ကို တကယ်ပဲ ဖျည်ချလိုက်သည်။ ချက်ချင်း ဆိုသလို ထွက်ပေါ်လာသည့် နို့အုံထွားထွားနှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင် စို့တော့၏။
အိုးးး.. ယူ သိပ် အလိုက်သိတယ် မင်း ရယ်.. စို့စမ်း.. နာနာလေး ကိုက်ပြီး စို့ ပေးစမ်းပါ.. ကိုယ် သိပ် ထန်နေပြီ.. ဇင်မီ့ အပြောနှင့် နှစ်ဦးသား၏ အပြုမူများကြောင့် မွန်း မျက်လုံးထဲမှ မီး ပွင့်သွားသည်။ တဘက်ကြီးက အောက်ထိ ကျမသွားသေးဘဲ ဇင်မီ့ ခါးတွင် ချိတ်နေသည်။ မင်းထိုက် လက်တွေ ဇင်မီ့ပေါင်ကြား ရောက်သွားသည်။ တဘက်ကြီးကိုလည်း စိတ်မရှည်သလို ဆောင့်ဆွဲ ဖယ်လိုက်၏။ ဇင်မီ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားပြီ။ သူမ က မွန်းထက် ကိုယ်လုံး ပိုထွားသည်။ ပုရိသတို့ကို ရမ္မက် ထန်စေသည့် ကိုယ်လုံးမျိုး။
မင်းထိုက်က ဇင်မီ့ နို့များကို ဘယ်ညာ တလှည့်စီ အငမ်းမရ စို့ သည်။ လက်ကလည်း အဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးကို တလှည့်၊ ဖင်ဖြူဖြူ ဖွေးဖွေးကြီးများကို တလှည့် ပွတ်နေသည်။ ဇင်မီ အသံ တိုးတိုး ညည်းရင်း မွန်းကို လှည့်ကြည့်နေသည်။ မိမိချစ်သူနှင့် မိန်းကလေးတစ်ဦး မိမိရှေ့တွင် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေသည့် မြင်ကွင်းက မွန်း ရင်ကို သာယာမှု ပေးဘို့ ဝေးစွ နာကျည်း မျက်ရည်ပင် လည်လာမိသည်။ တကယ်တမ်း လိင်မှုရေးရာတွင် မွန်း ဘက်က မလိုက်နိုင် ဟူသည့် သူ့ စွဲချက်က တရားမျှတ ပါရဲ့လား။ မွန်း ရဲ့ ပထမဆုံး အပျိုစင်ပန်းကို သူ ဘယ်လို ဘယ်ပုံ ခြွေခူးခဲ့သလဲ။ နောက်ထပ် နောက်ထပ်ရော သူ ခံစား ရယူခဲ့သည်က ချစ်သူနှစ်ဦး သာတူညီမျှ ဖြစ်စေသည့် သာယာမှု ဟုတ်ပါရဲ့လား။
မွန်း၏ အပျိုစင်ပန်းကလေးမှာ လမ်းဘေး လူမြင်ကွင်းတွင် ကြုံသလို ကြွေခဲ့ရသည်။ သူ တိုက်သည့် သောက်ဆေးကို မွန်း သောက်ခဲ့ပြီး ခါတိုင်းထက် ဝေဒနာ ပိုဆိုးသည့် ရာသီစက်ဝန်းကို မွန်း တစ်ယောက်တည်း ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည်။ သူ့ထံမှ မည်သည့်နှစ်သိမ့်မှုမျှ မရသည့်အပြင် သူ့ အာသီသထူးကြောင့် မွန်း ဖျားရပြန်သည်။ တကယ်ပဲ မွန်းဘက်က သူ့အလို ပြည့်အောင် မလိုက်နိုင်ဘူး ဆိုရအောင် သူကိုယ်တိုင်ကရော လိင်ကိစ္စနှင့် ပါတ်သက်ပြီး မွန်းအတွက် သက်တောင့် သက်သာ ဖြစ်အောင် ချော့မြှူ နှုးနှပ်မှုမျိုး ရှိပေးခဲ့လို့လား။ နောက်ဆုံး မွန်း ကိုယ်တိုင်က ချစ်ရမ္မက်ကို အလိုရှိ တောင့်တမိချိန် သူ မွန်း အတွက် ဘာများ ပေးခဲ့ ပါသနည်း။ တွေးရင်း ရင်နာရသည်က မွန်း ပင် ဖြစ်လင့်ကစား သူက တခြား မိန်းကလေး တစ်ယောက်ထံတွင် မွန်း၏ အားနည်းချက်များကို ရင်ဖွင့်သတဲ့လား..။ ခုလည်း တခြားမိန်းကလေး ခေါ်လာပြီး မွန်း ရှေ့မှာ..။ မောင်ရယ်.. လုပ်ရက် လိုက်တာ..။
နှိုက် စမ်းပါ ကွာ.. မင်းကလည်း မထိ တထိ ပွတ်နေတယ်.. ကိုယ် တအား ယားနေပြီ လို့..
မနှိုက်ပေးဘူးကွာ.. ဟန်နီ ခံချင်ရင် ကိုယ့်ကို လီးစုပ်ပေး.. စုပ်ပေးရင် ဟန်နီ့စိတ်ကြိုက် နာနာလေး ဆောင့်လိုးပေးမယ်.. ဘယ်လိုလဲ..
ယူ တကယ် အနိုင်ကျင့်တယ်.. လာ ထ..
ဟဟ.. ကိုယ် မင်းကို အာ့ဒါတွေ သဘောကျတာ.. ရှီးးး စုပ်.. စုပ်.. အွန်းး.. ကောင်းလိုက်တာကွာ..
မင်းထိုက်က ဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး လီးစုပ် ခံနေသည်။ လက်များက ဇင်မီ့ နို့နှစ်ဘက်ကို ဆောင့်ဆွဲ ထားလိုက်သည်မှာ နို့ကြီးနှစ်ဘက် ရှည်မြောမြော ထွက်လာပြီး ရဲတွတ်လာသည် အထိပင်။ ဇင်မီက မင်းထိုက်လီးကို စုပ်ပေးနေရင်း ကိုယ့်အဖုတ် ကိုယ်ပွတ်နေ၏။ မိမိရှေ့မှ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း မွန်း အသားတွေ ဆတ်ဆတ် တုန်လာသည်။ သွေးကြောများ ဆူပွက်ကာ ပေါက်ထွက်မတတ် ခံစားရသည်။ ကိုယ်တိုင် တခုခု လိုချင် လာတာလား၊ ရင်နာ လွန်းတာလား မွန်း မခွဲခြားတတ်ပါ။
သေချာတာတော့ အသက်ရှုရ ခက်လောက်အောင် မော ဆို့ လာခဲ့သည်။ ခေါင်းတွေ ပွင့်ထွက်မတတ် ထူပူ ကိုက်ခဲ လာသည်။ နားထဲမှ လေ တရွှီရွှီ ထွက်နေသလို လည်ချောင်း တလျှောက် မီးတောက် မြိုထားရသလို လောင်မြိုက် လာတော့သည်။ စိတ်ရှိတိုင်းသာဆိုပါလျှင် အာခေါင်ခြစ်ပြီး အော်ဟစ် ပစ်လိုက် ချင်သော်လည်း လက်သီးကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို တင်းတင်းစေ့၊ အံကျိတ် ထားခဲ့ပါသည်။
မင်း.. ယူ့ မွန်းကို ဝင်ပါ ခိုင်းရအောင်လေ..
အာ.. ဆက် စုပ် ကွာ ဟန်နီ.. ကိုယ့်ကို ဖီးလ် ပျက်အောင်လုပ်ရင် မင်း ဘာမှ မရ ဖြစ်သွားမှာနော်..
အယ်.. မင်းကလည်း.. ဟိုမှာ မွန်း တစ်ယောက်တည်း.. လာ မွန်း.. ကိုယ်တို့တူတူ ပျော်ရအောင်လေ.. မင်းကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် ပြုစုမယ်.. လာ..
သူလား ကိုယ့်ကို ပြုစုချင်မှာ.. ထားစမ်းပါ ဟန်နီရာ.. သောက်စကား များမနေနဲ့ စုပ် စမ်း..
အဲ့လို တကိုယ်ကောင်း မလုပ်နဲ့လေ မင်းရယ်.. ဒီနေ့က ယူတို့နှစ်ယောက် ရှေ့လျှောက် အပေးယူ မျှဘို့ ညှိကြမှာ မဟုတ်လား.. ဒီလိုလုပ် ကွာ.. ယူ့စိတ်ကြိုက် ကိုယ့်ကို နောက်ကနေ ဆောင့်.. ကိုယ်က ယူ့မွန်းကို ပြုစုပေးလိုက်မယ်.. လာ မွန်း လာ..
အာ.. ငါ လီးလိုပဲ.. လှည့် ကွာ.. ကုန်း.. ပြီးမှ စောက်ပတ်ကွဲပါပြီ မအော်နဲ့.. ထိုးခွဲ ပစ်မယ်..
သည် စကားလုံး တစ်တစ်ခွခွ များက မွန်း နားထဲ အတုံးလိုက် အတစ်လိုက် ဝင်လာ နေသော်လည်း သူတို့ နှစ်ဦးနှုတ်ဖျား အသီးသီးမှ လျှောလျှောလျူလျူပဲ ထွက်လာနေကြသည်။ စိတ်မရှည်တော့သည့် မင်းထိုက်က ဇင်မီ့ကိုယ်လုံးကို ဆွဲ လှည့်ကာ ဖင်လုံးထွားထွားကြီးကို ဆွဲထောင်လိုက်သည်။ ဇင်မီက ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ဆိုဖာပေါ် ပြားနေအောင် ဝပ်ပြီး ဖင်လေး နောက်ကော့ ပေးထားသည်။ ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုလည်း အလိုက်သင့် ကားပေးထား၏။ မင်းထိုက် လက်တစ်ဘက်က ဇင်မီ့ပေါင်ကို ဆွဲထားသည်။ ခွက်နေသည့် ခါးလေးကို လက်တစ်ဘက်နှင့် ထပ် ဖိလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ပေါင်ရင်း နှစ်ဘက်ကို ဆွဲ ဖြဲလိုက်၏။
ဇင်မီ့ကို စိတ်ကြိုက် နေရာချနေသည့် မင်းထိုက်၊ မွန်းကို ယောင်၍ပင် လှည့်မကြည့်။ နီရဲ ပြဲကားနေသည့် ဇင်မီ့ အဖုတ်ကြီးက ဆာလောင်မှုအပြည့်နှင့် ရှုံ့ချည်ပွချည် ဖြစ်နေသည်။ မင်းထိုက် အချိန်မဆွဲ၊ အတွင်းနှုတ်ခမ်း နှစ်ဘက်ကို လက်နှစ်ချောင်းနှင့် ဆွဲကားလိုက်သည်။ ပြီးနောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထ နေသည့် လီးကြီးနှင့် တစ်ချက်တည်း တဆုံးဆောင့် ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ဇင်မီ့ အော်သံ စူးစူးနင့်နင့် ထွက်လာ၏။
လိုးစမ်း ဒါလင်.. မင်း စိတ်ကြိုက် လိုး ပစ်စမ်း.. အင်းးး.. အ အ..
အီးး.. အင်းး.. လိုးမှာ.. ဒီလောက် လီးဆာနေတဲ့ စောက်ပတ်.. ကွဲ ထွက်အောင်ကို လိုးပစ်မှာ..
အိုး.. ကြိုက်တယ်.. ကောင်းတယ် ဒါလင်ရယ်.. အရမ်းပဲ.. မွန်းရယ် သိလား.. ယူ့ဒါလင် အလိုး ကောင်းလွန်းတယ် ကွယ်.. ရှီးးး အင်း..
အင့်.. ရော့..
အားး.. ဟားးး… သေပြီ.. သေပြီ ဒါလင်.. ကြိုက်တယ် ကွာ.. ဆောင့်စမ်း..
အင့်.. အင့်ကွာ.. အင့်.. သေစမ်း..
အိုးးး ရှီးး.. တကယ် ထိတယ်ကွာ.. မွန်း လာလေ.. ကိုယ် ယူ့ကို စောက်ပတ် ယက်ပေးမယ်.. လာ မွန်းလေး လာခဲ့..
ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း ဟန်နီ.. ကိုယ် ပြီးချင်နေပြီ..
အိုးး.. ဒါလင်.. မွန်းကို ခေါ်ရအောင်လေ ကွယ်.. အားး.. အ.. မွန်းးး.. လာ.. လာ လေ.. ရှီးးး..
အာ.. ကဲ.. အင့် ကွာ..
အိုးးးး… အီးး.. ရှီးးး..
ကျောက်ရုပ်ကြီး တစ်ခုလို ငုတ်တုတ် ထိုင်ကြည့်နေမိသည့် မွန်း၊ နှလုံးသားထဲမှ ဆုံးရှုံးမှုနှင့် သွေးသား သဘာဝ၏ လှုံ့ဆော်မှုနှစ်ခုလုံးကို အံကျိတ် ရင်ဆိုင် နေရသည်။ ဇင်မီကတော့ သူမကိုယ်တိုင် ဇိမ်ယူရင်း မွန်းကို လှည့်ကြည့်ကြည့်နှင့် အပါခေါ်နေရှာသေးသည်။ ချစ်သူ ဟူသည့် မင်းထိုက် ကတော့ မွန်းကို ရှိတယ်ပင်ထင်ရဲ့လား မသိ။ ဇင်မီ့ ခါးကို ဆွဲမြှောက် ကိုင်ပြီး ကြမ်းတမ်းစွာ ဆောင့်လိုးနေသည်။ ကြမ်းပေါ် ထောက်ထားသည့် ဇင်မီ့ ခြေထောက်တို့ပင် မြောက်တက် သွားသည်။ မင်းထိုက်က သူ ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း တုန် တက်သွားသည့် ဇင်မီ့ ဖင်လုံးကြီးများကို တဖျန်းဖျန်း ရိုက်သေးသည်။ ဇင်မီကလည်း ဒါကို သဘောကျပုံရသည်။ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အော်ညည်းရင်း.. မချိမဆန့်မျက်နှာနှင့် ကျေနပ် အားရနေသည့် အပြုံးဖြင့် ကောင်းကောင်း အလိုး ခံပေးနေသည်။
အခန်းတစ်ခုလုံး နှစ်ဦးသား၏ အော်သံ ညည်းသံများ၊ တဖတ်ဖတ် ဆောင့်သွင်းနေသံများ ဆူညံနေ၏။ မွန်း ကိုယ်ထဲတွင် နေရာ နှစ်ခုမှ ပြင်းပြစွာ ပူလောင်နေသည်။ နှလုံးသား တည်ရှိရာ လက်ဝဲဘက်ရင်အုံ အတွင်းပိုင်းနှင့် သွေးသားတို့ လောင်မြိုက်ရာ ကိုယ်အောက်ပိုင်း တစ်နေရာ။ သို့သော် သူတို့နှစ်ဦး ငြိမ်သက် သွားသည်အထိ မွန်း မလှုပ်မယှက် ထိုင်နေခဲ့ပါသည်။ ဦးဏှောက်၏ ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခုကို လိုက်နာရင်း တည်ငြိမ်စွာပဲ ထိုင်နေခဲ့ပါသည်။
တကယ်တမ်း ကိုယ့် ရည်ရွယ်ချက်က တစ်မျိုးပါ မွန်းရယ်..
……
ယူ့ကို နားလည် စေချင်တယ်.. ကိုယ့်ကို ရှင်းပြခွင့် ပေးပါလား..
မွန်း နားလည်ပါတယ် ဇင်မီ.. အဲ့နေ့ကတည်းက ဇင်မီ မွန်းတွက် ကြိုးစားပေးမှန်း မွန်း နားလည်နိုင်ပါတယ်..
ဒါဆိုရင်လည်း မွန်းရယ်..
မွန်း ဘက်က ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့လို့ပါ..
……..
သူနဲ့ ရှေ့ဆက်နိုင်ဘို့ မွန်းကိုယ်မွန်း မယုံကြည်လို့ပါ..
ကိုယ် အမှန်တိုင်း ပြောပါ့မယ်..
………
မင်းထိုက်ကို ကိုယ်တကယ် စိတ်ဝင်စားမိနေတာ ယူတို့ ချစ်သူ မဖြစ်ခင်ကတည်းကပါ မွန်း..
………
ကိုယ်နဲ့သူ ခုလိုမျိုး အကြိမ်ကြိမ် တွေ့ဖြစ်ကြဖူးတယ်..
………
သူ့အာသီသတွေ ကိုယ် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဖြည့်ဆီးပေးခဲ့တာ ယူနဲ့ သူ.. ချစ်သူတွေ မဖြစ်ခင်ကတည်းကပါ..
အော်..
အံ့သြသွားလား မွန်း..
မွန်း နားလည်နိုင်ပါတယ်..
ကိုယ် လိုချင်တာ သူ့ဘဝ တစ်ခုလုံး ဆိုပေမယ့်.. ကိုယ့်ဆီက သူ လိုချင်တာကျတော့ တစ်ခုတည်း ဖြစ်နေခဲ့တယ်လေ..
……….
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်.. သူ လိုအပ်လာတိုင်း ကိုယ် အကောင်းဆုံး လိုက်လျောခဲ့တယ် မွန်းရယ်.. သူ့ကို သိပ်ချစ်လို့ပါ..
ပြောရင်း ဇင်မီ့ အသံလေး တိမ်ဝင်သွားသည်။ ဇင်မီ့ လက်လေးနှစ်ဘက်ကို မွန်း ဆုပ် ကိုင်လိုက်၏။ အင်းယားကန်စပ် တစ်နေရာ၏ ညနေခင်းဆည်းဆာက အရောင်အသွေး စုံလင်စွာ လှပနေသည်။ မင်းထိုက်ကို လမ်းခွဲစကား ပြောပြီး နောက်တစ်နေ့၊ ဇင်မီ တွေ့ခွင့်တောင်းသဖြင့် မွန်း သည်နေရာသို့ လာခဲ့ခြင်းပင်။ ဇင်မီက မင်းထိုက်နှင့် မွန်း အတွက် စေ့စပ်ညှိနှိုင်း စကားဆိုသည်။ မွန်း ဘက်မှ မည်သို့မျှ မဖြစ်နိုင်ကြောင်း သေချာတော့မှ သူမ ရင်တွင်းမှ စကားများ သည်သို့ ထွက်ကျ လာခြင်းပင်။
ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် မွန်း လက်ကလေးပေါ် မျက်ရည် တစ်ပေါက် ကျလာ၏။ ငုံ့နေသည့် ဇင်မီ့ ခေါင်းလေးကို မွန်း အသာ မော့စေလိုက်သည်။ မွန်း မျက်ဝန်းများလည်း မျက်ရည် လည်နေမိသည်။ ဇင်မီ့ နှဖူးလေးကို မွန်း ဖွဖွ နမ်းလိုက်၏။ အရာရာ နားလည် ပေးနိုင်သော အမ တစ်ဦးက ညီမငယ်လေးကို နှစ်သိမ့်သည့် အနမ်း။ ဇင်မီ့ ကိုယ်လေး သိမ့်သိမ့် တုန်အောင် ငိုချလိုက်သည်။ မွန်း အသာပဲ ထွေးပွေ့ထားလိုက်၏။ ဇင်မီ အငို တိတ်အောင် မွန်း စောင့်ပေးပြီးမှ..
ခုလည်း ဇင်မီ မွန်းကို လာတွေ့တာ သူ မသိဘူး ဟုတ်..
ဟင့် အင်း..
တကယ်က မွန်းတို့ကြားမှာ ပြန်ပြီး ပြေလည်ဘို့ဆိုတာ နှစ်ယောက်လုံးဘက်က ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့တာပါ သူငယ်ချင်းရယ်..
……….
မွန်း သူ့ကို ဘဝ လက်တွဲဖော်ဖြစ် သဘောထားမိတယ်.. သူ့လိုအင်ကို မွန်း မဖြည့်ဆည်းနိုင်မှန်း ဇင်မီ ကိုယ်တွေ့ပဲ မဟုတ်လား..
……….
ဒါပေမယ့် ဇင်မီရယ်.. မွန်း နားလည် လက်ခံထားတဲ့ ဘဝ သာယာမှု ဆိုတာ လိင်ကိစ္စ လိုအင်ပြည့်ဘို့ တစ်ခုတည်းမှ မဟုတ်တာ..
……….
သူ့ဘက်က ဒါကို ဦးစား ပေးလွန်း နေတဲ့အချိန်မှာ မွန်းကလည်း သူ့သာယာမှု လစ်မစ် ပြည့်မီအောင် မဖြည့်ဆည်းနိုင်ဘူးလေ..
……….
အရှင်းဆုံး ပြောရရင် ဇင်မီ့လိုလည်း မွန်း ကြိုးစားပေးနိုင်မယ် မထင်ဘူး..
……….
မွန်းနဲ့ သူ အရှည်သဖြင့် လက်တွဲကြမယ် ဆိုရင် သူ့အတွက် sex ပါတနာ တစ်ယောက်က သပ်သပ် လိုကောင်း လိုနေဦးမှာ…
……….
ဒီတော့ မွန်းတို့ ရှေ့ရေး သာယာမှု တည်မြဲဘို့ဆိုတာ မွန်းဘက်က သူ့ကို ဘယ်လောက် သည်းခံ ပေးနိုင်မလဲ ဆိုတာပေါ် လုံးဝ မူတည်သွားပြီ မဟုတ်လား…
……….
ကိုယ်တိုင် မသေချာတဲ့ လမ်းတစ်ခုကို လျှောက်ဘို့ မွန်းမှာ စိတ်ကူး လုံးဝ မရှိဘူး ဇင်မီ.. မွန်းအတွက် စိတ်မကောင်း မဖြစ်နဲ့.. ဘာမှလည်း စဉ်းစား ပေးမနေနဲ့တော့.. နော်..
ကျေးဇူး တင်ပါတယ် မွန်း..
……….
ဇင်မီ့ ပါးပြင်ပေါ်မှ မျက်ရည်များကို မွန်း လက်ကလေးနဲ့ သုတ်ပေးလိုက်သည်။ မွန်း မျက်ဝန်းတွင် ရစ်သိုင်းနေသည့် မျက်ရည်များကတော့ ပါးပြင်ထက်ဆီ ကျမလာခဲ့ပါ။ ယောကျင်္ား တစ်ယောက်ကို ချစ်မိကြသည့် မိန်းမသား နှစ်ဦးအနက် မိမိက ကိုယ်ပိုင် ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ပြတ်ပြတ်သားသား ချနိုင်ခဲ့ပြီ မဟုတ်ပါလား။ ဇင်မီလည်း အငို တိတ်သွားခဲ့ပြီ။ နွမ်းလျသော အပြုံးလေးနှင့် မွန်းကို ကြည့်၏။ တကယ်တမ်း တွေးလျှင် မင်းထိုက်အပေါ် တကယ် သည်းခံ ဖြည့်ဆည်း ပေးမည့် ပါရမီ ဖြည့်ဘက် အစစ်က မွန်း မဟုတ်။ အားလုံး နေသားတကျ ဖြစ်သွားသည့် အခြေနေ တစ်ခုအတွက် မွန်း မျက်ရည် မကျလိုပါ။
နှစ်ဦးသား လက်ချင်းတွဲပြီး ကားရပ်ထားရာ နေရာသို့ လျှောက်လာကြသည်။ ဇင်မီ့ကို အိမ်ရှေ့အထိ လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပြီး လက်ပြနှုတ်ဆက်လျှက် မောင်းထွက်ခဲ့လိုက်၏။ ကားနောက်ကြည့်မှန်တွင် လက်ပြကျန်ရစ်ခဲ့သည့် ဇင်မီ့ ပုံရိပ်လေး။ ပါးပြင်မှ မျက်ရည်များ ခမ်းခြောက်ကာ နှုတ်ခမ်းလေး ပြုံးနေပါသည်။ မွန်းလည်း ပြုံးနေပါသည်။ မိမိ ချခဲ့သည့် ဆုံးဖြတ်ချက် အတွက်၊ သူငယ်ချင်းမလေး ဇင်မီ့အတွက်၊ ချစ်ဖူးခဲ့ရသူ မောင့် အတွက်၊ သူတို့ နှစ်ဦး၏ ရှေ့ဆက်မည့် ချစ်ခရီးအတွက် မွန်း ပြုံးနေပါသည်။ မျက်လုံးများရော နှုတ်ခမ်းများပါ၊ နောက်ဆုံး နှလုံးသားကပါ လှိုက်လှဲ ကြည်လင်စွာ ပြုံးနေခဲ့ပါသည်။
<<<<<ပြီးပါပြီ>>>>>"}]}
Comments
Post a Comment